Merhaba arkadaşlar, daha önceki konumu okuyanlar 15 gün önce ayrılan bakıcımla ilgili yaşadığım sorunları bilirler. Neyse tüm bu sorunların üstüne yani benim gözlemlediğim olumsuzluklar üstüne bir de komşular ve çevre binalardaki insanlar bile bana o bakıcı gitti mi iyiki gönderdin bütün gün telefonda konuşuyordu balkonda diyorlar. Dün akşam binadaki komşum çaya çağırdı çocuklarla çıktık biraz meğerse bizim eski bakıcının sesini tüm bina dinliyormuş çok bağırıyordu özellikle küçüğe (3 yaşında oğlum) yeter artık efe, bıktım artık sus, kes sesini diye bağırıyormuş o bağırdıkça oğlum daha çok ağlıyormuş. İnanın dün geceden beri uyumadım sinirden çıldırdım tamam ben bazı olumsuzluklarını görmüştüm işte o telefon olayı filan zaten o yüzden çocuklarla ilgilenmek yerin sürekli telefonla konuşuyor diye işten çıkardım ama bu bağırmalarından haberim yoktu içim sızladı akşamdan beri gözyaşlarıma hakim olamıyorum. Şimdi çok iyi bir bakıcım var çok şükür o da bir anne çocuk bakımında tecrübeli onun hakkında sürekli olumlu şeyler duyuyorum dün akşam onunla ilgili de bu kadın 15 gün oldu başlayalı ama hiç sesini duymadık aksine sürekli gülüşmeler geiyor ve belli ki oyun oynuyorlar hatta oğlumun gülüşmeleri teyzem beni bulamazki diye konuşmalarını duyuyorlarmış. Ama ben eski bakıcıyla ilgili sinirimi nasıl yenebilirim bizim 3 sokak ötemizde oturuyor ayrıldığı için konuyu kapatmalı mıyım yoksa konuşmalı mıyım? Bu yaptıklarının hesabını sormalı mıyım? Aklıma takılan en büyük şüphe de acaba çocuklarıma vurdu mu diye bağırdığını söylüyor çocuk vurdu mu hiç diye kızam soruyorum8 yaşında o da ben o konuyu kapattım anne gitti nasıl olsa dedi akşam ve bana sadece balkonda telefonla konuşurken kapıyı kapatıyordu efe balkonun kapısına gidince bana al şunu içeriye götür diyordu anne dedi ve başka bir şey konuşmak istemiyorum unuttum dedi. Ben ve babası ne kadar sorduysakta maalesef unuttum dedi başka bir şey demedi. Bu şüphe beni öldürecek.