Sinirle "boşanmak istediğini" söylediğini söyleyen bir koca affedilir mi?

edikula .!.:

Evlenmeden önce evlenene kadar çok ısrar edip, peşimde pervane olan binbir çeşit sözler verip evliliğe ikna eden ve hatta "işte bu" diye evlendiğim eşim dün gereksiz bir tartışma esnasında "benden boşanmak" istediğini söyledi... Konu için kendimi suçlu bulmaya çalışsam da başaramıyorum... Sadece "neden, sana ne yaptım" diyebildim dün...

Dün kahvaltı hazırladım, espriler yaparak falan şakalaşıyordum. Sonra birden durgunlaştı. Hiçbir şey demedim, dırdır yapan biri değilimdir. Evde yarım gün küs gibi dolaştık. Sonra dikkatini çekmek için "sigaranı aşağı attım"haberin olsun" dedim. Birden celallenip "manyak mısın git aşağıdan falan al derken birden boşanmak istiyorum senden yeter geçinemiyorum zaten, normal bi şey zaten bu ne istiyorsan al beni rahat bırak artık bıktım" gibi şeyler söyledi...
Hiç beklemiyordum, hatamı bile anlamadım zaten. Seninle ilgisi yok, ben yapamıyorum seni mutsuz ediyorum mutlu değilsin diye kıvırdı sonra... Sonra da ben ağlayarak valiz hazırlamaya gidince peşimden koşup sarılıp ağladı, özür diledi ve sinirle ağzından çıktığını söyledi falan barıştık ama içime sinmiyor hala...

Evliliğimiz iste özetle;

Nerdeyse 2 yıllık evliyiz. Bazı maddi zorluklarımız var. Ne zaman maddi zorluğa düşşe; böyle asabi, sağı solu belirsiz, aniden ruh hali değişen biri olup çıkıyor... Çözülmeyecek şeyler de değil, atla deve değil yani finansal zorlukları...
Destek olmak için harcama yapmıyorum bile, dışarı bile çıkmıyoruz neredeyse...
Ben evlenirken çalışmak istemediğimi açıkça belirtmiştim, o da hoş karşılamıştı. Ama destek olmak için çalışırken maaş kartımı bile ona teslim ettim. Ama evle işi yetiştiremedim ve iş yerinde çok mutsuz olduğum için çıkmak zorunda kaldım...
Manevi olarak desteğimi hissettirmeye çalışsam da çoğu zaman içine kapanık ve çok huysuz davranıyor...
Bense ailemden uzak bambaşka bir şehirde yapayalnız hissediyorum kendimi, ne onun ailesi ne de kendi aileme bulaşmak bile istemiyorum... Çünkü onlar da ayrı sorunlar çıkartmışlardı yaşamımda..... Neyse, hepsini aştık ve ben evde onu eğlendirip güldüren, şaklabanlık yapan bir tipim evde. O da karşılık veriyor çünkü ben böyle olunca... Ama bazen aniden durduk yere soğuklaşıyor, öyle bir hissettiriyor ki bunu sorunca "bi şey yok, ne yaptım ki" diyor...

Genişletmek için tıkla...

eftelya2015 .!.:

esınızın burcu ne merak ettım ? benımkınınde benzer tepkılerı oluyor da ))

Genişletmek için tıkla...

edikula .!.:

Evlenmeden önce evlenene kadar çok ısrar edip, peşimde pervane olan binbir çeşit sözler verip evliliğe ikna eden ve hatta "işte bu" diye evlendiğim eşim dün gereksiz bir tartışma esnasında "benden boşanmak" istediğini söyledi... Konu için kendimi suçlu bulmaya çalışsam da başaramıyorum... Sadece "neden, sana ne yaptım" diyebildim dün...

Dün kahvaltı hazırladım, espriler yaparak falan şakalaşıyordum. Sonra birden durgunlaştı. Hiçbir şey demedim, dırdır yapan biri değilimdir. Evde yarım gün küs gibi dolaştık. Sonra dikkatini çekmek için "sigaranı aşağı attım"haberin olsun" dedim. Birden celallenip "manyak mısın git aşağıdan falan al derken birden boşanmak istiyorum senden yeter geçinemiyorum zaten, normal bi şey zaten bu ne istiyorsan al beni rahat bırak artık bıktım" gibi şeyler söyledi...
Hiç beklemiyordum, hatamı bile anlamadım zaten. Seninle ilgisi yok, ben yapamıyorum seni mutsuz ediyorum mutlu değilsin diye kıvırdı sonra... Sonra da ben ağlayarak valiz hazırlamaya gidince peşimden koşup sarılıp ağladı, özür diledi ve sinirle ağzından çıktığını söyledi falan barıştık ama içime sinmiyor hala...

Evliliğimiz iste özetle;

Nerdeyse 2 yıllık evliyiz. Bazı maddi zorluklarımız var. Ne zaman maddi zorluğa düşşe; böyle asabi, sağı solu belirsiz, aniden ruh hali değişen biri olup çıkıyor... Çözülmeyecek şeyler de değil, atla deve değil yani finansal zorlukları...
Destek olmak için harcama yapmıyorum bile, dışarı bile çıkmıyoruz neredeyse...
Ben evlenirken çalışmak istemediğimi açıkça belirtmiştim, o da hoş karşılamıştı. Ama destek olmak için çalışırken maaş kartımı bile ona teslim ettim. Ama evle işi yetiştiremedim ve iş yerinde çok mutsuz olduğum için çıkmak zorunda kaldım...
Manevi olarak desteğimi hissettirmeye çalışsam da çoğu zaman içine kapanık ve çok huysuz davranıyor...
Bense ailemden uzak bambaşka bir şehirde yapayalnız hissediyorum kendimi, ne onun ailesi ne de kendi aileme bulaşmak bile istemiyorum... Çünkü onlar da ayrı sorunlar çıkartmışlardı yaşamımda..... Neyse, hepsini aştık ve ben evde onu eğlendirip güldüren, şaklabanlık yapan bir tipim evde. O da karşılık veriyor çünkü ben böyle olunca... Ama bazen aniden durduk yere soğuklaşıyor, öyle bir hissettiriyor ki bunu sorunca "bi şey yok, ne yaptım ki" diyor...

Genişletmek için tıkla...

Akasya .!.:

Maddi sıkıntı çekiyorsunuz eşiniz bunalim yaşiyor siz çalişmiyorsunuz. Ben bunun bencillik olduğunu düşünüyorum. Şimdi birileri çıkıp adam evine bakmak zorunda kadinin çalişma zorunluluğu yok diyecek ama o işler öyle olmuyor işte bu devirde tek maaşla geçinmek çok zor. Biz 2 maaşla ay sonunu zor getiriyoruz.

Genişletmek için tıkla...