Eşim narsist mi emin olamıyorum yardım?

Güncel:Beni suçlayanlara tekrar sorarım.
Bugün arkadaşlar geldi.Eşim bebeği uyuturken bebek tvye bakıyor yazık diğer tarafa çevir dedi kadın.Eşim 2 aylık bebek nereden görecek dedi.Arkadaş görüyorlar ışığı zararlı gelir dedi.Eşim de biz ışığı kapatıyoruz da gözünü yormasın diye tv ışığı loş yapıyor oydu buydu derken arkadaşım tmm demek zorundayım yoksa konu bitmeyecek diye pes etti.Sonra bana döndü artık tamam demek zorunda kaldım dedi.Siz öyle bir yazıyorsunuz ki gerçekten ben abarttım herhalde bende sorun var diyorum ama bunu başkaları da fark ediyor


Belki beni hatırlayanlar olur bilemiyorum.4 sene önce girmiştim en son ama şifremi unutmuşum aynı üye adıyla bir harf fazladan yazarak üye oldum tekrar.Özet geçeyim.
Eşimle evleneli 6 sene oldu.Kızım var 4 yaşında.Şimdi oğlum oldu 2 aylık bebek.Evlendiğimizde annem bizimle kaldı ve kızıma baktı.İlk zamanlar annem dolayısıyla çok huzursuzdum bir şeyler ters gidiyordu ama anlam veremiyordum.Benim her şeyim annemdi çünkü kazandığım meslek bile annemi şöyle gururlandıracağım anneme şu imkanları vereceğim üzerineydi.Annemle ilgili burada olumsuz bir konu açıp vicdan azabı duyduktan sonra konuyu kapattırmak istemiştim.(Cümleler devrik olabilir oğlumu sallamadığım her an uyanıyor).Şimdi ise annemle ilgili olumlu cümle kurmak gelmiyor içimden.Annemin narsist olduğunu kabullenmek çok zor oldu.Bir sürü kitap okudum bununla ilgili.Olunca da çok fena uzaklaştık.Aynı evde bulunmuyoruz artık ama eşimle dublex ev tercih edip aldık katları ayırıp onu üste yerleştirdik.Kızım çok fena anneanneci.Sürekli yanına çıkmak istiyor.Onun dışında çok görüşmüyoruz artık.Görüştüğümüzde de tartışıyoruz ya zaten ben kaçıyorum aynı ortamda bulunmaktan.Eski konularda annemi övmüşüm ki siz bana onu savunun ve ben bununla yüzleşmek zorunda kalmayayım diye.Bu arada annem yaptıklarını hep yüzüme vurduğu için lanet olsun dedim ikinci çocuğuma kendim bakıcam ücretsize ayrılıcam dedim kızım da kreşe gidiyor.Annem yine de üst katta olmayı tercih etti sorsak bizim için buradadır.Üst kattan istesek yüksek kira geliri elde ederiz ama maalesef hala benden şikayetçi ben kötü evladım.
Neyse Şimdi acaba diyorum eşim de mi aynı ben annem gibi birini seçmiş olabilir miyim?
Şöyle ki ben psikoloğa gittiğimde tek seans gittim hemen bıraktım bu arada.Şemanı eski sevgilinle değiştirmişsin ve eşini seçmişsin dedi.Eşimden önceki sevgilim narsistti zor ayrılmıştım.Ama ayrılığın acısını atmadan eşimle tanıştım ve evlendik.Eşimi 10 senedir tanıyorum.Şuan tabi lohusalığı da atamadım ama.
Özet olarak eşim şöyle.Beni üzdüğünde gözlerinde hüzün görmüyorum özür de dilemez.Gelir laf atar şakalaşırız öyle yokmuş gibi davranırız.Hoşlanmadığım şeyleri tekrar yapmamaya özen gösterir tekrarlamaz fakat dediğim gibi kendisini hep haklı görür özür dilemez.Bir eleştiride bulunduğumda şakayla karışık olsa bile hemen sinirlenir ben bir söylersem o on söyler.Ev işlerinde çok yardımcı olur ama bunu herkes de bilir gelen de görür görmeyene anlatır.Herkes de över.Normal sohbet edemiyorum artık mutlaka inatlaşmaya döndürüyor artık tersi bir şey söyleyecek diye konuşasım gelmiyor konuşmasam uzaklaşacağız diyorum her türlü sıkıntı.Anlatır anlatır ama pek dinleyemez benimle ilgili olan olaylara anlattıklarıma ilgi duyduğunu hissetmem.Konuyu kendime çevirsem bile lafı çevirir kendine getirir.Bir şeyi şöyle yap desem öyle yapcam da zaten,o Allahın emri de,o öyle zaten,o önemli değil de…Gibi cümleler kurar.Her seferinde içimden söverim ee ne önemli diye laf vururum bu sefer huysuz oluyorum.Yani bana demek istiyor ki sen boş konuşuyorsun alttan alttan.bu sefer sinir basıyor bana ara ara patlıyorum.Arkadaşlarla takılıyoruz bakıyorum gözlemliyorum takılıyorlar birbirlerine eleştiriyorlar benimki hemen huzursuzlanır.Geçen benden soğudun mu ben hep böyleydim dedi.Evet vardı hep sen diye suçlamaları kendini haklı görmeleri ama her konuşmamız inatlaşmaya gitmiyordu artık ben de onun gibi olmaya başladım sinir oluyorum çünkü ben de inatlaşıyorum.Haklı çıkmak için çocuk gibi yalanlar da söylüyor hatası görünmesin diye.4 yaşındaki kızım da yapıyor aynısını öyle saçmalıyor.mesela yolu şaşırdı diyelim navigasyon açıyor ya hee şimdi hatırladım diyor hatırlamadın navigasyon açtın desem ya ben onu emin olmak için açtım gibi…
Olumlu neyi var peki derseniz sevgisini gösterir yüceltir över evde yardımcı olur yüzüm Gülsün diye uğraşır bir şey istiyorsam yapmak ister şefkat gösterir hadi şunu yapalım dersem hayır demez genelde hep evet der şartlar müsait değilse zorlar yine de istediğimi yapar.Aileleri ayırmaz kendi ailesine nasılsa benimkine de öyledir benden çok arar.Ben eleştirmezsem ya da kırıldığım şeyi söylemezsem o tartışma çıkarmaz bir şeylere takılmaz alınsa bile anlık suratı düşer sonra normale döner.
İkinci çocuktan sonra biraz uzaklaştık eskiden bana çocukmuşum gibi ilgi gösterirdi ama ben de çok sinirli davranıyorum gerçekten her söylediğime muhalefet olması beni çıldırtıyor artık.
Annemden dolayı bilinçaltında eşimi narsist seçmiş olabilir miyim?

Niyee doğurdunuzz? Adamlara sayip sövüp niye doguruyorsunuz anlamiyorum kii?

mybiglove .!.:

Niyee doğurdunuzz? Adamlara sayip sövüp niye doguruyorsunuz anlamiyorum kii?

Genişletmek için tıkla...

İyi ki doğurmuşum çok tatlı

Anneniz narsist, eski sevgiliniz narsist, ilginç bir şekilde eşinizin de narsist olabileceğinden şüpheleniyorsunuz. Hayatınızdaki herkesi narsist olmakla suçluyorsunuz, ama bana sanki siz insanlara duygusal yük olduğunuz için onlarda size sınırlarınızı gösteriyor gibi geldi.

Aneksenamunnnn .!.:

İyi ki doğurmuşum çok tatlı

Genişletmek için tıkla...

Muhakkak oyledir şüphem yok da, sorunlu olarak tanıttığınız bir partnerden ureme sevdasini anlayamiyorum.

Blanc12 .!.:

Anneniz narsist, eski sevgiliniz narsist, ilginç bir şekilde eşinizin de narsist olabileceğinden şüpheleniyorsunuz. Hayatınızdaki herkesi narsist olmakla suçluyorsunuz, ama bana sanki siz insanlara duygusal yük olduğunuz için onlarda size sınırlarınızı gösteriyor gibi geldi.

Genişletmek için tıkla...

Neden öyle düşündünüz

Bence lohusalık + anne ile sürekli gerilim yaşıyor olusunuz sizin sinirlerinizi cok bozmuş. Herkesin hataları kusurları egoları iyi kötü yönleri vardır. Bunları kabul ederek bakış açınızı değiştirmeniz lazım. Ev işlerine yardım eden, sizi güldürmek için çabalayan ve sizi öven bir erkek narsist olamaz.

ucanpayanda .!.:

Bence lohusalık + anne ile sürekli gerilim yaşıyor olusunuz sizin sinirlerinizi cok bozmuş. Herkesin hataları kusurları egoları iyi kötü yönleri vardır. Bunları kabul ederek bakış açınızı değiştirmeniz lazım. Ev işlerine yardım eden, sizi güldürmek için çabalayan ve sizi öven bir erkek narsist olamaz.

Genişletmek için tıkla...

Öyle mi diyorsunuz içim rahatladı

mybiglove .!.:

Muhakkak oyledir şüphem yok da, sorunlu olarak tanıttığınız bir partnerden ureme sevdasini anlayamiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Sıkıntı yapmayın ya her şeyi anlamak zorunda değilsiniz

Aneksenamunnnn .!.:

Belki beni hatırlayanlar olur bilemiyorum.4 sene önce girmiştim en son ama şifremi unutmuşum aynı üye adıyla bir harf fazladan yazarak üye oldum tekrar.Özet geçeyim.
Eşimle evleneli 6 sene oldu.Kızım var 4 yaşında.Şimdi oğlum oldu 2 aylık bebek.Evlendiğimizde annem bizimle kaldı ve kızıma baktı.İlk zamanlar annem dolayısıyla çok huzursuzdum bir şeyler ters gidiyordu ama anlam veremiyordum.Benim her şeyim annemdi çünkü kazandığım meslek bile annemi şöyle gururlandıracağım anneme şu imkanları vereceğim üzerineydi.Annemle ilgili burada olumsuz bir konu açıp vicdan azabı duyduktan sonra konuyu kapattırmak istemiştim.(Cümleler devrik olabilir oğlumu sallamadığım her an uyanıyor).Şimdi ise annemle ilgili olumlu cümle kurmak gelmiyor içimden.Annemin narsist olduğunu kabullenmek çok zor oldu.Bir sürü kitap okudum bununla ilgili.Olunca da çok fena uzaklaştık.Aynı evde bulunmuyoruz artık ama eşimle dublex ev tercih edip aldık katları ayırıp onu üste yerleştirdik.Kızım çok fena anneanneci.Sürekli yanına çıkmak istiyor.Onun dışında çok görüşmüyoruz artık.Görüştüğümüzde de tartışıyoruz ya zaten ben kaçıyorum aynı ortamda bulunmaktan.Eski konularda annemi övmüşüm ki siz bana onu savunun ve ben bununla yüzleşmek zorunda kalmayayım diye.Bu arada annem yaptıklarını hep yüzüme vurduğu için lanet olsun dedim ikinci çocuğuma kendim bakıcam ücretsize ayrılıcam dedim kızım da kreşe gidiyor.Annem yine de üst katta olmayı tercih etti sorsak bizim için buradadır.Üst kattan istesek yüksek kira geliri elde ederiz ama maalesef hala benden şikayetçi ben kötü evladım.
Neyse Şimdi acaba diyorum eşim de mi aynı ben annem gibi birini seçmiş olabilir miyim?
Şöyle ki ben psikoloğa gittiğimde tek seans gittim hemen bıraktım bu arada.Şemanı eski sevgilinle değiştirmişsin ve eşini seçmişsin dedi.Eşimden önceki sevgilim narsistti zor ayrılmıştım.Ama ayrılığın acısını atmadan eşimle tanıştım ve evlendik.Eşimi 10 senedir tanıyorum.Şuan tabi lohusalığı da atamadım ama.
Özet olarak eşim şöyle.Beni üzdüğünde gözlerinde hüzün görmüyorum özür de dilemez.Gelir laf atar şakalaşırız öyle yokmuş gibi davranırız.Hoşlanmadığım şeyleri tekrar yapmamaya özen gösterir tekrarlamaz fakat dediğim gibi kendisini hep haklı görür özür dilemez.Bir eleştiride bulunduğumda şakayla karışık olsa bile hemen sinirlenir ben bir söylersem o on söyler.Ev işlerinde çok yardımcı olur ama bunu herkes de bilir gelen de görür görmeyene anlatır.Herkes de över.Normal sohbet edemiyorum artık mutlaka inatlaşmaya döndürüyor artık tersi bir şey söyleyecek diye konuşasım gelmiyor konuşmasam uzaklaşacağız diyorum her türlü sıkıntı.Anlatır anlatır ama pek dinleyemez benimle ilgili olan olaylara anlattıklarıma ilgi duyduğunu hissetmem.Konuyu kendime çevirsem bile lafı çevirir kendine getirir.Bir şeyi şöyle yap desem öyle yapcam da zaten,o Allahın emri de,o öyle zaten,o önemli değil de…Gibi cümleler kurar.Her seferinde içimden söverim ee ne önemli diye laf vururum bu sefer huysuz oluyorum.Yani bana demek istiyor ki sen boş konuşuyorsun alttan alttan.bu sefer sinir basıyor bana ara ara patlıyorum.Arkadaşlarla takılıyoruz bakıyorum gözlemliyorum takılıyorlar birbirlerine eleştiriyorlar benimki hemen huzursuzlanır.Geçen benden soğudun mu ben hep böyleydim dedi.Evet vardı hep sen diye suçlamaları kendini haklı görmeleri ama her konuşmamız inatlaşmaya gitmiyordu artık ben de onun gibi olmaya başladım sinir oluyorum çünkü ben de inatlaşıyorum.Haklı çıkmak için çocuk gibi yalanlar da söylüyor hatası görünmesin diye.4 yaşındaki kızım da yapıyor aynısını öyle saçmalıyor.mesela yolu şaşırdı diyelim navigasyon açıyor ya hee şimdi hatırladım diyor hatırlamadın navigasyon açtın desem ya ben onu emin olmak için açtım gibi…
Olumlu neyi var peki derseniz sevgisini gösterir yüceltir över evde yardımcı olur yüzüm Gülsün diye uğraşır bir şey istiyorsam yapmak ister şefkat gösterir hadi şunu yapalım dersem hayır demez genelde hep evet der şartlar müsait değilse zorlar yine de istediğimi yapar.Aileleri ayırmaz kendi ailesine nasılsa benimkine de öyledir benden çok arar.Ben eleştirmezsem ya da kırıldığım şeyi söylemezsem o tartışma çıkarmaz bir şeylere takılmaz alınsa bile anlık suratı düşer sonra normale döner.
İkinci çocuktan sonra biraz uzaklaştık eskiden bana çocukmuşum gibi ilgi gösterirdi ama ben de çok sinirli davranıyorum gerçekten her söylediğime muhalefet olması beni çıldırtıyor artık.
Annemden dolayı bilinçaltında eşimi narsist seçmiş olabilir miyim?

Genişletmek için tıkla...

Narsist kişi sizi aşağı çekmez mi ? Sizin eşiniz kavgayı siz baslatmadiginiz sürece kavga baslatmiyormus, sizi yuceltiyormus. Anneniz den alamadiginiz öfkeyi eşinize yönlendiriyor olabilir misiniz ?

Aneksenamunnnn .!.:

Belki beni hatırlayanlar olur bilemiyorum.4 sene önce girmiştim en son ama şifremi unutmuşum aynı üye adıyla bir harf fazladan yazarak üye oldum tekrar.Özet geçeyim.
Eşimle evleneli 6 sene oldu.Kızım var 4 yaşında.Şimdi oğlum oldu 2 aylık bebek.Evlendiğimizde annem bizimle kaldı ve kızıma baktı.İlk zamanlar annem dolayısıyla çok huzursuzdum bir şeyler ters gidiyordu ama anlam veremiyordum.Benim her şeyim annemdi çünkü kazandığım meslek bile annemi şöyle gururlandıracağım anneme şu imkanları vereceğim üzerineydi.Annemle ilgili burada olumsuz bir konu açıp vicdan azabı duyduktan sonra konuyu kapattırmak istemiştim.(Cümleler devrik olabilir oğlumu sallamadığım her an uyanıyor).Şimdi ise annemle ilgili olumlu cümle kurmak gelmiyor içimden.Annemin narsist olduğunu kabullenmek çok zor oldu.Bir sürü kitap okudum bununla ilgili.Olunca da çok fena uzaklaştık.Aynı evde bulunmuyoruz artık ama eşimle dublex ev tercih edip aldık katları ayırıp onu üste yerleştirdik.Kızım çok fena anneanneci.Sürekli yanına çıkmak istiyor.Onun dışında çok görüşmüyoruz artık.Görüştüğümüzde de tartışıyoruz ya zaten ben kaçıyorum aynı ortamda bulunmaktan.Eski konularda annemi övmüşüm ki siz bana onu savunun ve ben bununla yüzleşmek zorunda kalmayayım diye.Bu arada annem yaptıklarını hep yüzüme vurduğu için lanet olsun dedim ikinci çocuğuma kendim bakıcam ücretsize ayrılıcam dedim kızım da kreşe gidiyor.Annem yine de üst katta olmayı tercih etti sorsak bizim için buradadır.Üst kattan istesek yüksek kira geliri elde ederiz ama maalesef hala benden şikayetçi ben kötü evladım.
Neyse Şimdi acaba diyorum eşim de mi aynı ben annem gibi birini seçmiş olabilir miyim?
Şöyle ki ben psikoloğa gittiğimde tek seans gittim hemen bıraktım bu arada.Şemanı eski sevgilinle değiştirmişsin ve eşini seçmişsin dedi.Eşimden önceki sevgilim narsistti zor ayrılmıştım.Ama ayrılığın acısını atmadan eşimle tanıştım ve evlendik.Eşimi 10 senedir tanıyorum.Şuan tabi lohusalığı da atamadım ama.
Özet olarak eşim şöyle.Beni üzdüğünde gözlerinde hüzün görmüyorum özür de dilemez.Gelir laf atar şakalaşırız öyle yokmuş gibi davranırız.Hoşlanmadığım şeyleri tekrar yapmamaya özen gösterir tekrarlamaz fakat dediğim gibi kendisini hep haklı görür özür dilemez.Bir eleştiride bulunduğumda şakayla karışık olsa bile hemen sinirlenir ben bir söylersem o on söyler.Ev işlerinde çok yardımcı olur ama bunu herkes de bilir gelen de görür görmeyene anlatır.Herkes de över.Normal sohbet edemiyorum artık mutlaka inatlaşmaya döndürüyor artık tersi bir şey söyleyecek diye konuşasım gelmiyor konuşmasam uzaklaşacağız diyorum her türlü sıkıntı.Anlatır anlatır ama pek dinleyemez benimle ilgili olan olaylara anlattıklarıma ilgi duyduğunu hissetmem.Konuyu kendime çevirsem bile lafı çevirir kendine getirir.Bir şeyi şöyle yap desem öyle yapcam da zaten,o Allahın emri de,o öyle zaten,o önemli değil de…Gibi cümleler kurar.Her seferinde içimden söverim ee ne önemli diye laf vururum bu sefer huysuz oluyorum.Yani bana demek istiyor ki sen boş konuşuyorsun alttan alttan.bu sefer sinir basıyor bana ara ara patlıyorum.Arkadaşlarla takılıyoruz bakıyorum gözlemliyorum takılıyorlar birbirlerine eleştiriyorlar benimki hemen huzursuzlanır.Geçen benden soğudun mu ben hep böyleydim dedi.Evet vardı hep sen diye suçlamaları kendini haklı görmeleri ama her konuşmamız inatlaşmaya gitmiyordu artık ben de onun gibi olmaya başladım sinir oluyorum çünkü ben de inatlaşıyorum.Haklı çıkmak için çocuk gibi yalanlar da söylüyor hatası görünmesin diye.4 yaşındaki kızım da yapıyor aynısını öyle saçmalıyor.mesela yolu şaşırdı diyelim navigasyon açıyor ya hee şimdi hatırladım diyor hatırlamadın navigasyon açtın desem ya ben onu emin olmak için açtım gibi…
Olumlu neyi var peki derseniz sevgisini gösterir yüceltir över evde yardımcı olur yüzüm Gülsün diye uğraşır bir şey istiyorsam yapmak ister şefkat gösterir hadi şunu yapalım dersem hayır demez genelde hep evet der şartlar müsait değilse zorlar yine de istediğimi yapar.Aileleri ayırmaz kendi ailesine nasılsa benimkine de öyledir benden çok arar.Ben eleştirmezsem ya da kırıldığım şeyi söylemezsem o tartışma çıkarmaz bir şeylere takılmaz alınsa bile anlık suratı düşer sonra normale döner.
İkinci çocuktan sonra biraz uzaklaştık eskiden bana çocukmuşum gibi ilgi gösterirdi ama ben de çok sinirli davranıyorum gerçekten her söylediğime muhalefet olması beni çıldırtıyor artık.
Annemden dolayı bilinçaltında eşimi narsist seçmiş olabilir miyim?

Genişletmek için tıkla...

Kaşının altında gözün vara dönüyor yorumlar,kimse mükemmel değildir.Sizin de vardır pek çok olumsuz huyunuz.Her şeyi de önemsemeyin, görmezden gelin.
Navigasyonu açınca hatırladım dese ne demese ne.Ne kadar basit olayları dile getiriyorsunuz.Hayat kısa, birbirinizin kıymetini bilin.Eş ailesini arayıp soran koca bulmak da kolay değildir emin olun.

Eşini narsist olsa ne olucak? Boşanacakmısınız? Hiç sanmıyorum. Öğrendiğiniz bilgiyle bir çözüm bulmayacaksanız kurcalamayın bence. Lohusa olduğunuz için adam gözünüze batıyordu ki bence normal. Kafanızı bunlarla meşgul etmeyin ki kurmayın.

Herkese narist tanısını koymussunuz ama sizde çok normal gelmediniz.

Eşiniz anneniz narsist olabilirmi siz psikoloğu bıraktınız .Önceki konuyu bilmiyorum da.Yani biraz tuhaf geldi bakış açınız .Anneniz çocuğa bakmak istemedi diyemi neyse ben sanmıyorum kitap okumakla böyle teşhis konabilecegini

Aneksenamunnnn .!.:

Belki beni hatırlayanlar olur bilemiyorum.4 sene önce girmiştim en son ama şifremi unutmuşum aynı üye adıyla bir harf fazladan yazarak üye oldum tekrar.Özet geçeyim.
Eşimle evleneli 6 sene oldu.Kızım var 4 yaşında.Şimdi oğlum oldu 2 aylık bebek.Evlendiğimizde annem bizimle kaldı ve kızıma baktı.İlk zamanlar annem dolayısıyla çok huzursuzdum bir şeyler ters gidiyordu ama anlam veremiyordum.Benim her şeyim annemdi çünkü kazandığım meslek bile annemi şöyle gururlandıracağım anneme şu imkanları vereceğim üzerineydi.Annemle ilgili burada olumsuz bir konu açıp vicdan azabı duyduktan sonra konuyu kapattırmak istemiştim.(Cümleler devrik olabilir oğlumu sallamadığım her an uyanıyor).Şimdi ise annemle ilgili olumlu cümle kurmak gelmiyor içimden.Annemin narsist olduğunu kabullenmek çok zor oldu.Bir sürü kitap okudum bununla ilgili.Olunca da çok fena uzaklaştık.Aynı evde bulunmuyoruz artık ama eşimle dublex ev tercih edip aldık katları ayırıp onu üste yerleştirdik.Kızım çok fena anneanneci.Sürekli yanına çıkmak istiyor.Onun dışında çok görüşmüyoruz artık.Görüştüğümüzde de tartışıyoruz ya zaten ben kaçıyorum aynı ortamda bulunmaktan.Eski konularda annemi övmüşüm ki siz bana onu savunun ve ben bununla yüzleşmek zorunda kalmayayım diye.Bu arada annem yaptıklarını hep yüzüme vurduğu için lanet olsun dedim ikinci çocuğuma kendim bakıcam ücretsize ayrılıcam dedim kızım da kreşe gidiyor.Annem yine de üst katta olmayı tercih etti sorsak bizim için buradadır.Üst kattan istesek yüksek kira geliri elde ederiz ama maalesef hala benden şikayetçi ben kötü evladım.
Neyse Şimdi acaba diyorum eşim de mi aynı ben annem gibi birini seçmiş olabilir miyim?
Şöyle ki ben psikoloğa gittiğimde tek seans gittim hemen bıraktım bu arada.Şemanı eski sevgilinle değiştirmişsin ve eşini seçmişsin dedi.Eşimden önceki sevgilim narsistti zor ayrılmıştım.Ama ayrılığın acısını atmadan eşimle tanıştım ve evlendik.Eşimi 10 senedir tanıyorum.Şuan tabi lohusalığı da atamadım ama.
Özet olarak eşim şöyle.Beni üzdüğünde gözlerinde hüzün görmüyorum özür de dilemez.Gelir laf atar şakalaşırız öyle yokmuş gibi davranırız.Hoşlanmadığım şeyleri tekrar yapmamaya özen gösterir tekrarlamaz fakat dediğim gibi kendisini hep haklı görür özür dilemez.Bir eleştiride bulunduğumda şakayla karışık olsa bile hemen sinirlenir ben bir söylersem o on söyler.Ev işlerinde çok yardımcı olur ama bunu herkes de bilir gelen de görür görmeyene anlatır.Herkes de över.Normal sohbet edemiyorum artık mutlaka inatlaşmaya döndürüyor artık tersi bir şey söyleyecek diye konuşasım gelmiyor konuşmasam uzaklaşacağız diyorum her türlü sıkıntı.Anlatır anlatır ama pek dinleyemez benimle ilgili olan olaylara anlattıklarıma ilgi duyduğunu hissetmem.Konuyu kendime çevirsem bile lafı çevirir kendine getirir.Bir şeyi şöyle yap desem öyle yapcam da zaten,o Allahın emri de,o öyle zaten,o önemli değil de…Gibi cümleler kurar.Her seferinde içimden söverim ee ne önemli diye laf vururum bu sefer huysuz oluyorum.Yani bana demek istiyor ki sen boş konuşuyorsun alttan alttan.bu sefer sinir basıyor bana ara ara patlıyorum.Arkadaşlarla takılıyoruz bakıyorum gözlemliyorum takılıyorlar birbirlerine eleştiriyorlar benimki hemen huzursuzlanır.Geçen benden soğudun mu ben hep böyleydim dedi.Evet vardı hep sen diye suçlamaları kendini haklı görmeleri ama her konuşmamız inatlaşmaya gitmiyordu artık ben de onun gibi olmaya başladım sinir oluyorum çünkü ben de inatlaşıyorum.Haklı çıkmak için çocuk gibi yalanlar da söylüyor hatası görünmesin diye.4 yaşındaki kızım da yapıyor aynısını öyle saçmalıyor.mesela yolu şaşırdı diyelim navigasyon açıyor ya hee şimdi hatırladım diyor hatırlamadın navigasyon açtın desem ya ben onu emin olmak için açtım gibi…
Olumlu neyi var peki derseniz sevgisini gösterir yüceltir över evde yardımcı olur yüzüm Gülsün diye uğraşır bir şey istiyorsam yapmak ister şefkat gösterir hadi şunu yapalım dersem hayır demez genelde hep evet der şartlar müsait değilse zorlar yine de istediğimi yapar.Aileleri ayırmaz kendi ailesine nasılsa benimkine de öyledir benden çok arar.Ben eleştirmezsem ya da kırıldığım şeyi söylemezsem o tartışma çıkarmaz bir şeylere takılmaz alınsa bile anlık suratı düşer sonra normale döner.
İkinci çocuktan sonra biraz uzaklaştık eskiden bana çocukmuşum gibi ilgi gösterirdi ama ben de çok sinirli davranıyorum gerçekten her söylediğime muhalefet olması beni çıldırtıyor artık.
Annemden dolayı bilinçaltında eşimi narsist seçmiş olabilir miyim?

Genişletmek için tıkla...

Anneyle bu kadar sorun yaşayıp onunla yine aynı eve çıkmak çok büyük kötülük olmuş hayatınıza. Evleriniz ayrı daireler bile değil. Evi dubleks alıp, içerden bölmüşsünüz. Hala sürekli berabersiniz. Annene zahmet edip mesafe koyamamışsın.

Kocan düzgün biri olmalı, yoksa kimse kaynanasıyla hele böyle sorunlu bir kaynana ile yakın oturmak, görüşmek istemez. Annenle arandaki sorunlar hep evliliğine yansımıştır. Hep bir huzursuzluk olmuştur evde.

Bu hikayede bu evlilikte sorunları olan, çekilmeyecek insan sensin. Adam büyük ihtimal çocuklar için katlanıyordur bu düzensizliğe yoksa kaçar gider böyle kaynanaya ve sana.

Aneksenamunnnn .!.:

Belki beni hatırlayanlar olur bilemiyorum.4 sene önce girmiştim en son ama şifremi unutmuşum aynı üye adıyla bir harf fazladan yazarak üye oldum tekrar.Özet geçeyim.
Eşimle evleneli 6 sene oldu.Kızım var 4 yaşında.Şimdi oğlum oldu 2 aylık bebek.Evlendiğimizde annem bizimle kaldı ve kızıma baktı.İlk zamanlar annem dolayısıyla çok huzursuzdum bir şeyler ters gidiyordu ama anlam veremiyordum.Benim her şeyim annemdi çünkü kazandığım meslek bile annemi şöyle gururlandıracağım anneme şu imkanları vereceğim üzerineydi.Annemle ilgili burada olumsuz bir konu açıp vicdan azabı duyduktan sonra konuyu kapattırmak istemiştim.(Cümleler devrik olabilir oğlumu sallamadığım her an uyanıyor).Şimdi ise annemle ilgili olumlu cümle kurmak gelmiyor içimden.Annemin narsist olduğunu kabullenmek çok zor oldu.Bir sürü kitap okudum bununla ilgili.Olunca da çok fena uzaklaştık.Aynı evde bulunmuyoruz artık ama eşimle dublex ev tercih edip aldık katları ayırıp onu üste yerleştirdik.Kızım çok fena anneanneci.Sürekli yanına çıkmak istiyor.Onun dışında çok görüşmüyoruz artık.Görüştüğümüzde de tartışıyoruz ya zaten ben kaçıyorum aynı ortamda bulunmaktan.Eski konularda annemi övmüşüm ki siz bana onu savunun ve ben bununla yüzleşmek zorunda kalmayayım diye.Bu arada annem yaptıklarını hep yüzüme vurduğu için lanet olsun dedim ikinci çocuğuma kendim bakıcam ücretsize ayrılıcam dedim kızım da kreşe gidiyor.Annem yine de üst katta olmayı tercih etti sorsak bizim için buradadır.Üst kattan istesek yüksek kira geliri elde ederiz ama maalesef hala benden şikayetçi ben kötü evladım.
Neyse Şimdi acaba diyorum eşim de mi aynı ben annem gibi birini seçmiş olabilir miyim?
Şöyle ki ben psikoloğa gittiğimde tek seans gittim hemen bıraktım bu arada.Şemanı eski sevgilinle değiştirmişsin ve eşini seçmişsin dedi.Eşimden önceki sevgilim narsistti zor ayrılmıştım.Ama ayrılığın acısını atmadan eşimle tanıştım ve evlendik.Eşimi 10 senedir tanıyorum.Şuan tabi lohusalığı da atamadım ama.
Özet olarak eşim şöyle.Beni üzdüğünde gözlerinde hüzün görmüyorum özür de dilemez.Gelir laf atar şakalaşırız öyle yokmuş gibi davranırız.Hoşlanmadığım şeyleri tekrar yapmamaya özen gösterir tekrarlamaz fakat dediğim gibi kendisini hep haklı görür özür dilemez.Bir eleştiride bulunduğumda şakayla karışık olsa bile hemen sinirlenir ben bir söylersem o on söyler.Ev işlerinde çok yardımcı olur ama bunu herkes de bilir gelen de görür görmeyene anlatır.Herkes de över.Normal sohbet edemiyorum artık mutlaka inatlaşmaya döndürüyor artık tersi bir şey söyleyecek diye konuşasım gelmiyor konuşmasam uzaklaşacağız diyorum her türlü sıkıntı.Anlatır anlatır ama pek dinleyemez benimle ilgili olan olaylara anlattıklarıma ilgi duyduğunu hissetmem.Konuyu kendime çevirsem bile lafı çevirir kendine getirir.Bir şeyi şöyle yap desem öyle yapcam da zaten,o Allahın emri de,o öyle zaten,o önemli değil de…Gibi cümleler kurar.Her seferinde içimden söverim ee ne önemli diye laf vururum bu sefer huysuz oluyorum.Yani bana demek istiyor ki sen boş konuşuyorsun alttan alttan.bu sefer sinir basıyor bana ara ara patlıyorum.Arkadaşlarla takılıyoruz bakıyorum gözlemliyorum takılıyorlar birbirlerine eleştiriyorlar benimki hemen huzursuzlanır.Geçen benden soğudun mu ben hep böyleydim dedi.Evet vardı hep sen diye suçlamaları kendini haklı görmeleri ama her konuşmamız inatlaşmaya gitmiyordu artık ben de onun gibi olmaya başladım sinir oluyorum çünkü ben de inatlaşıyorum.Haklı çıkmak için çocuk gibi yalanlar da söylüyor hatası görünmesin diye.4 yaşındaki kızım da yapıyor aynısını öyle saçmalıyor.mesela yolu şaşırdı diyelim navigasyon açıyor ya hee şimdi hatırladım diyor hatırlamadın navigasyon açtın desem ya ben onu emin olmak için açtım gibi…
Olumlu neyi var peki derseniz sevgisini gösterir yüceltir över evde yardımcı olur yüzüm Gülsün diye uğraşır bir şey istiyorsam yapmak ister şefkat gösterir hadi şunu yapalım dersem hayır demez genelde hep evet der şartlar müsait değilse zorlar yine de istediğimi yapar.Aileleri ayırmaz kendi ailesine nasılsa benimkine de öyledir benden çok arar.Ben eleştirmezsem ya da kırıldığım şeyi söylemezsem o tartışma çıkarmaz bir şeylere takılmaz alınsa bile anlık suratı düşer sonra normale döner.
İkinci çocuktan sonra biraz uzaklaştık eskiden bana çocukmuşum gibi ilgi gösterirdi ama ben de çok sinirli davranıyorum gerçekten her söylediğime muhalefet olması beni çıldırtıyor artık.
Annemden dolayı bilinçaltında eşimi narsist seçmiş olabilir miyim?

Genişletmek için tıkla...

Dönem dönem 'popüler' olan tanilari kafamıza göre insanlara yapıştırmayı acil bırakmalıyız bence.
Eşiniz narsist olsa ne olur olmasa ne olur. Sizin rahatsız olduğunuz davranislari var ise oturur konuşursunuz. Çözemezseniz çift terapisi, bireysel terapi alırsınız. Baktınız yine olmuyor ve siz artık dayanamiyorsunuz ayrılırsınız.
Sorunlu ilişkilerinize isim koymak sizi rahat hissettiriyor bence. Çünkü böylece tüm suç karşı tarafın oluyor, çözüm arama sorumluluğu sizden çıkıyor. Ama özellikle eş ilişkisinde eminim tek taraftan kaynaklanmıyordur sıkıntılar. Sorunları çözmek veya mesafe koymak için ille bir isim koymanıza gerek yok.
Zaten hassas bir doneminizdesiniz. Bence eşim narsist mi o mu bu mu diye kurcalamak yerine iletişiminizi iyileştirmeye, kendinizi eşinize suçlayıcı olmadan bol bol ifade etmeye çalışın.
Psikolojik destek almak da çok iyi gelecektir.

Aneksenamunnnn .!.:

Belki beni hatırlayanlar olur bilemiyorum.4 sene önce girmiştim en son ama şifremi unutmuşum aynı üye adıyla bir harf fazladan yazarak üye oldum tekrar.Özet geçeyim.
Eşimle evleneli 6 sene oldu.Kızım var 4 yaşında.Şimdi oğlum oldu 2 aylık bebek.Evlendiğimizde annem bizimle kaldı ve kızıma baktı.İlk zamanlar annem dolayısıyla çok huzursuzdum bir şeyler ters gidiyordu ama anlam veremiyordum.Benim her şeyim annemdi çünkü kazandığım meslek bile annemi şöyle gururlandıracağım anneme şu imkanları vereceğim üzerineydi.Annemle ilgili burada olumsuz bir konu açıp vicdan azabı duyduktan sonra konuyu kapattırmak istemiştim.(Cümleler devrik olabilir oğlumu sallamadığım her an uyanıyor).Şimdi ise annemle ilgili olumlu cümle kurmak gelmiyor içimden.Annemin narsist olduğunu kabullenmek çok zor oldu.Bir sürü kitap okudum bununla ilgili.Olunca da çok fena uzaklaştık.Aynı evde bulunmuyoruz artık ama eşimle dublex ev tercih edip aldık katları ayırıp onu üste yerleştirdik.Kızım çok fena anneanneci.Sürekli yanına çıkmak istiyor.Onun dışında çok görüşmüyoruz artık.Görüştüğümüzde de tartışıyoruz ya zaten ben kaçıyorum aynı ortamda bulunmaktan.Eski konularda annemi övmüşüm ki siz bana onu savunun ve ben bununla yüzleşmek zorunda kalmayayım diye.Bu arada annem yaptıklarını hep yüzüme vurduğu için lanet olsun dedim ikinci çocuğuma kendim bakıcam ücretsize ayrılıcam dedim kızım da kreşe gidiyor.Annem yine de üst katta olmayı tercih etti sorsak bizim için buradadır.Üst kattan istesek yüksek kira geliri elde ederiz ama maalesef hala benden şikayetçi ben kötü evladım.
Neyse Şimdi acaba diyorum eşim de mi aynı ben annem gibi birini seçmiş olabilir miyim?
Şöyle ki ben psikoloğa gittiğimde tek seans gittim hemen bıraktım bu arada.Şemanı eski sevgilinle değiştirmişsin ve eşini seçmişsin dedi.Eşimden önceki sevgilim narsistti zor ayrılmıştım.Ama ayrılığın acısını atmadan eşimle tanıştım ve evlendik.Eşimi 10 senedir tanıyorum.Şuan tabi lohusalığı da atamadım ama.
Özet olarak eşim şöyle.Beni üzdüğünde gözlerinde hüzün görmüyorum özür de dilemez.Gelir laf atar şakalaşırız öyle yokmuş gibi davranırız.Hoşlanmadığım şeyleri tekrar yapmamaya özen gösterir tekrarlamaz fakat dediğim gibi kendisini hep haklı görür özür dilemez.Bir eleştiride bulunduğumda şakayla karışık olsa bile hemen sinirlenir ben bir söylersem o on söyler.Ev işlerinde çok yardımcı olur ama bunu herkes de bilir gelen de görür görmeyene anlatır.Herkes de över.Normal sohbet edemiyorum artık mutlaka inatlaşmaya döndürüyor artık tersi bir şey söyleyecek diye konuşasım gelmiyor konuşmasam uzaklaşacağız diyorum her türlü sıkıntı.Anlatır anlatır ama pek dinleyemez benimle ilgili olan olaylara anlattıklarıma ilgi duyduğunu hissetmem.Konuyu kendime çevirsem bile lafı çevirir kendine getirir.Bir şeyi şöyle yap desem öyle yapcam da zaten,o Allahın emri de,o öyle zaten,o önemli değil de…Gibi cümleler kurar.Her seferinde içimden söverim ee ne önemli diye laf vururum bu sefer huysuz oluyorum.Yani bana demek istiyor ki sen boş konuşuyorsun alttan alttan.bu sefer sinir basıyor bana ara ara patlıyorum.Arkadaşlarla takılıyoruz bakıyorum gözlemliyorum takılıyorlar birbirlerine eleştiriyorlar benimki hemen huzursuzlanır.Geçen benden soğudun mu ben hep böyleydim dedi.Evet vardı hep sen diye suçlamaları kendini haklı görmeleri ama her konuşmamız inatlaşmaya gitmiyordu artık ben de onun gibi olmaya başladım sinir oluyorum çünkü ben de inatlaşıyorum.Haklı çıkmak için çocuk gibi yalanlar da söylüyor hatası görünmesin diye.4 yaşındaki kızım da yapıyor aynısını öyle saçmalıyor.mesela yolu şaşırdı diyelim navigasyon açıyor ya hee şimdi hatırladım diyor hatırlamadın navigasyon açtın desem ya ben onu emin olmak için açtım gibi…
Olumlu neyi var peki derseniz sevgisini gösterir yüceltir över evde yardımcı olur yüzüm Gülsün diye uğraşır bir şey istiyorsam yapmak ister şefkat gösterir hadi şunu yapalım dersem hayır demez genelde hep evet der şartlar müsait değilse zorlar yine de istediğimi yapar.Aileleri ayırmaz kendi ailesine nasılsa benimkine de öyledir benden çok arar.Ben eleştirmezsem ya da kırıldığım şeyi söylemezsem o tartışma çıkarmaz bir şeylere takılmaz alınsa bile anlık suratı düşer sonra normale döner.
İkinci çocuktan sonra biraz uzaklaştık eskiden bana çocukmuşum gibi ilgi gösterirdi ama ben de çok sinirli davranıyorum gerçekten her söylediğime muhalefet olması beni çıldırtıyor artık.
Annemden dolayı bilinçaltında eşimi narsist seçmiş olabilir miyim?

Genişletmek için tıkla...

Bence narsist değil eşiniz, sadece huysuz ve hep o bilsin istiyor. Zor da olsa idare edilebilir bir tip. Taktik değiştirin, sen dili yerine ben dili kullanın, şöyle yap demeyin de böyle de olur mu ki deyin. Hah şimdi hatırladım dediğinde, iyi hadi o zaman deyip gülümseyin. Hatasını ortaya çıkarıp eleştirel bakmak zorunda değilsiniz. Buyurgan tavır sergilemek zorunda da değilsiniz. Varsın fikir onunmuş gibi yapsın, ne olmuş ki. Önemli olan hakkı çıkmak değil ki, hayatı uyumlu yaşamak.

Aystkaramelmahkiyato .!.:

Anneyle bu kadar sorun yaşayıp onunla yine aynı eve çıkmak çok büyük kötülük olmuş hayatınıza. Evleriniz ayrı daireler bile değil. Evi dubleks alıp, içerden bölmüşsünüz. Hala sürekli berabersiniz. Annene zahmet edip mesafe koyamamışsın.

Kocan düzgün biri olmalı, yoksa kimse kaynanasıyla hele böyle sorunlu bir kaynana ile yakın oturmak, görüşmek istemez. Annenle arandaki sorunlar hep evliliğine yansımıştır. Hep bir huzursuzluk olmuştur evde.

Bu hikayede bu evlilikte sorunları olan, çekilmeyecek insan sensin. Adam büyük ihtimal çocuklar için katlanıyordur bu düzensizliğe yoksa kaçar gider böyle kaynanaya ve sana.

Genişletmek için tıkla...

Çok sert ve gerçekçi yazmışsınız konu özeti gibi Zaten bilmem kaç yıl önceki sorunlar hala çözülemediyse ilk bakılması gereken yer aynadır.Yani kırıcı olmadan bunu söylemek lazım.Sizin durumu tam özetlediginiz gibi konu sahibi bu farkındalığı kazanırsa iyi olmak için gereken adımları atabilir.Psikoloğun
ne dediğini net anlamadım geçmiş acidan kurtulmak için geçmişin benzerini hayatına alıyorsun gibi birşey demiş devamında gitseydiniz belki faydası olurdu.Aslında bence konu sahibinin çocukluğu oradaki travmaları kendi kisiligi ve onay ihtiyacından yetersizlik hislerinden yola çıkılabilir.Tekrar deneyin danışın.Ben lohusa psikolojisine bağlamiyorum çünkü Çok uzun yıllar öncede konu acmissiniz ve sanırım hala aynı noktatasiniz.Bunu kafaya takmayarak cozemezsiniz bu elinizde değilse düzgün destek alın .Hem kendi hayat kaliteniz hem eşinizle iliskilerinizin bozulmaması için hemde bı yerde kendiniz teşhis koymamak için

ellerimlekazidim .!.:

Narsist kişi sizi aşağı çekmez mi ? Sizin eşiniz kavgayı siz baslatmadiginiz sürece kavga baslatmiyormus, sizi yuceltiyormus. Anneniz den alamadiginiz öfkeyi eşinize yönlendiriyor olabilir misiniz ?

Genişletmek için tıkla...

Anneme öfkelenmiyorum artık.Siz kendinizi benim yerime koyun ne söyleseniz o önemli değil diye cevap alıyorsunuz ya da tam tersi bir şey söylendiğini.Arada derede değil sürekli.Sinirlenmez misiniz