- 13 Mayıs 2025
- 38
- 7
- 1
- 31
- Konu Sahibi semrayldrmm
-
- #1
Tesekkür ederim psikiyatriye gidiyorum birkac aydır defterde not tutuyorum duygularımı yazıyorum chatgptye de bazen yazıyorumPsikiyatriye gitmelisin
Buraya yazdiklarin chatgbt varsa at çok güzel öneriler sunuyor
Konu çok derin ve özel kimse burda tavsiye vermez
Dindar birisi degilim ama arada bir dua ediyorum biraz gec yatıyorum uyku duzeni yapmam gerek güzel onerileriniz icin tesekkür ederim1. Sabah erken kalkmak güneş doğduktan sonra 45 dk uyumamak. Yani Güneşin üzerine doğmasına izin vermemek. Ve sabah duş almak.
2. Dindarsanız evde Bakara süresi dinlemek.
3.Vesveseli ve ani kötü düşüncelerde hemen Allah’a sığınmak,üstüne düşmemek ve başka bir işle meşgul olmak.
4. Asla boş kalmamak. Ev temizliği ,kişisel bakım, örgü,dil kursu ,dikiş kursu vb. uğraş bulmak.
5. Beğenmediğimiz yönlerimizi değiştirmek için çabalamak.Ruhsal yönümüzü geliştirmek ve bilinçlenmek için kitap okumak ,faydalı videolar izlemek.
6. Boş şeyler izlememek ,zamanı öldürmemek.
7.Akşam erken yatmak, yatmadan önce banyo yapmak.
8.Çok yememek, çok uyumamak.
Dindar birisi degilim ama arada bir dua ediyorum biraz gec yatıyorum uyku duzeni yapmam gerek güzel onerileriniz icin tesekkür ederim
Sorun degil ben ne demek istediginizi anladımAy çok saçma yazmışım ya. Dindar olmayan dinleyemezmiş gibi. Kusura bakmayın.
Yanlış yere yorum , alıntıNe zamandan beri bu sekıldesiniz kendınıze karşı evden çıkmamak dışında alt yapıyı ne zaman hissettiniz yada ne oldu da bi anda kendınızı eve kapattınız
Tüm bunların bir nedeni olmalı, o nedeni, kökeni bulup, onla vedalaşmaya çalış..Tabii yap, et demekle olmuyor ama nedeni bilmek mühim , çözüme ulaşmaya katkı sağlayabilir..Merhaba ben 31 yasındayım 7 aydan fazladır nerdeyse 1 senedir dısarı cikmiyorum sadece mahalle icinde yürüyüs yapıyorum , markete gidiyorum birkac aydır psikolojik destek alıyorum
Ofkelendigim anlarda sacimi çekiyorum istemsizce ama sonrasında kendimden cok utanıyorum takıntılı dusuncelerim var surekli birseyler dusunurken buluyorum kendimi ve insanların hakkimda konustugu seyi kafama takarım ozguvenim cok düsük
Kendimden nefret ediyorum terk edilme ve yalnızlık korkum var kücük bir olayda bile modum cabuk bozuluyor bedenime zarar veriyorum sinirimi kendimden cikariyorum hep
Ayrıca cok kararsız biriyim basit birsey yapacak olsam bile (sac boyamak kıyafet almak gibi ) bunları sorma ihtiyacı hissediyorum kendi basima mantikli kararlar alamiyorum olumsuz ic seslerim durmadan konusuyor bazen bana kötü seyler yapmamı emrediyor
Baskasinda sacma gordugum seyleri kendim yapiyorum bazen içimde anlamlandiramadigim seyler oluyor gece nefes darligi cekiyorum kriz gecirir gibi oluyorum degismeye cabaliyorum yeni seyler yapmayi deniyorum
Cok basit basibos yaşıyorum ve böyle yasamam artık bana yetersiz geliyor senelerdir yerimde saydım gezmem hayata karısmam gerektigini bilsem de yapamadım destek almaya basladıgımdan beri bunları yapmaya daha kararlıyım sizden tavsiye rica ediyorum farklı bakıs acılarına ihtiyacım var
Hayatımızda her zaman bir arkadaş olmayacak kendinizle vakit geçirmeyi öğrenmelisinizCovid surecinden sonra boyle oldugumu hatırlıyorum bir sure eve kapandı herkes arkadaslarimin bazıları evlendi farklı sehirlere tasindi geriye birkac arkadasim kaldı onlar da calisiyor kendi hayatındalar ve kendimi cok yalnız hissettim arkadaslarim olmadan disari cikmak bana sıkıcı geliyordu tek basima aktivite yapmak korkunc gelmeye basladi bana ama bunu da minik adımlar atarak yenmeye calisiyorum
Dıs gorunusle ilgili bir sorunum yok aileden gelen travmalardan olabilir belki bu soruları kendime sorucam doktoruma da anlaticam cok güzel yazmissiniz tesekkür ederimBir uzmandan gerekirse birkaç uzmandan yardım almak en sağlıklı çözüm olacaktır. Ama eğer bir tavsiye isterseniz uzman desteğiyle birlikte sorunun temelini bulmaya çalışın düşünerek ve bunu destek aldığınız uzmanla paylaşın.
Neden kendinizi izole ettiniz? Kendinize olan nefretinizin temel nedeni ne, görünüşünüz mü, karakteriniz mi, travmalarınız mı yoksa çok başka bir şey mi? Neden terk edilmekten ve yalnızlıktan korkuyorsunuz, kendinize yetemeyeceğinizi mi düşünüyorsunuz yoksa geçmişte yaşadığınız, ailenizde şahit olduğunuz travmatik bir olay mı buna sebep oluyor? Böyle sorular sorarak kendinizi tanımaya çalışın.
İnternette bu konular için kendinize sorabileceğiniz sorular var, yardımcı olması ve fikir vermesi için bakabilirsiniz. Sorunun temelinde ne var o çözülmezse sadece üstünü kapatmış olursunuz bence. Sorularınıza yanıt vererek de harekete geçersiniz. Bir anda her şeyin düzelmesini beklemeyin, bu sizi geri çeker. Her gün attığınız küçük adımlar çok önemli. Yavaşça rahatsız olduğunuz alışkanlıklarınızı (kendinizi izole etmek, kendinize zarar vermek gibi) bırakmayı da deneyebilirsiniz. Bir anda bırakmasanız bile örneğin bir gün mahalle dışına çıkmak, bir süre sonra daha uzak yerlere gezmeye gitmek gibi değişiklikler yapabilirsiniz.
Onu örnek olması için yazdım yanlış anlamayın lütfen. Umarım en kısa zamanda daha iyi hissedersiniz.Dıs gorunusle ilgili bir sorunum yok aileden gelen travmalardan olabilir belki bu soruları kendime sorucam doktoruma da anlaticam cok güzel yazmissiniz tesekkür ederim
yenı bır kursa yazıl kafanı başka şeylerle doldur çalışıyormusunuz bilmiyorum ama anksiyetede çok iyi gelıyor çalışmak farklı uğraşlarla zaman geçirmekMerhaba ben 31 yasındayım 7 aydan fazladır nerdeyse 1 senedir dısarı cikmiyorum sadece mahalle icinde yürüyüs yapıyorum , markete gidiyorum birkac aydır psikolojik destek alıyorum
Ofkelendigim anlarda sacimi çekiyorum istemsizce ama sonrasında kendimden cok utanıyorum takıntılı dusuncelerim var surekli birseyler dusunurken buluyorum kendimi ve insanların hakkimda konustugu seyi kafama takarım ozguvenim cok düsük
Kendimden nefret ediyorum terk edilme ve yalnızlık korkum var kücük bir olayda bile modum cabuk bozuluyor bedenime zarar veriyorum sinirimi kendimden cikariyorum hep
Ayrıca cok kararsız biriyim basit birsey yapacak olsam bile (sac boyamak kıyafet almak gibi ) bunları sorma ihtiyacı hissediyorum kendi basima mantikli kararlar alamiyorum olumsuz ic seslerim durmadan konusuyor bazen bana kötü seyler yapmamı emrediyor
Baskasinda sacma gordugum seyleri kendim yapiyorum bazen içimde anlamlandiramadigim seyler oluyor gece nefes darligi cekiyorum kriz gecirir gibi oluyorum degismeye cabaliyorum yeni seyler yapmayi deniyorum
Cok basit basibos yaşıyorum ve böyle yasamam artık bana yetersiz geliyor senelerdir yerimde saydım gezmem hayata karısmam gerektigini bilsem de yapamadım destek almaya basladıgımdan beri bunları yapmaya daha kararlıyım sizden tavsiye rica ediyorum farklı bakıs acılarına ihtiyacım var
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?