Sinirli Sevgilim

Sevgili kk hanımları hepinize günaydın. Biraz uzun olucak umarım sabırla okursunuz, hepinize teşekkür ediyorum şimdiden. Uzun zamandır konu açmıyordum bir açayım da içimi dökeyim dedim. Bir dert, bir yakınma vs değil sanırım bu sorunum sadece anlatmak ve sizlerden fikir almak istedim. Eminim nicelerinizin eşi de böyle ve kriz anlarında naptığınızı ya da ilerleyen zamanlarda bunun körelip körelmediğini merak ettim, gerçi pek de köreleceğini sanmıyorum ama.
Şimdi arkadaşlar Allahıma bin şükür ki en umutsuz olduğum zamanda, beni kimse beğenmez sevgilim olmuycak dediğim dönemlerde karşıma şuanki sözlümü çıkardı. 1 buçuk yıllık bir ilişkim var ve 1 aydır sözlüyüz. İyi kötü yuvarlanıp gidiyoruz, ara ara büyük kavgalarımız oluyor. Gerçekten büyük ve bir günde sürmüyor neredeyse 2-3 gün sürdürüyoruz bu kavgayı ve ben ağlak bir karaktere sahip olduğum için kavgalarda sürekli istem dışı ağlıyorum, tabi o da üzülüyor ağlamama ama yinede devam ettiriyor kavgayı. Kavga etmediğimiz zamanlarda her birbirini seven çiftler gibi davranıyoruz birbirimize. Beni sevdiğini biliyorum, bende onu seviyorum. İyi bir insan ama tek kusuru sinirli olması!
O siniri beni bir gün kalpten götürecek, aklınıza gelebilecek en alakasız şeyde o kadar çok sinirleniyor ki şaşırıyorum kezza ailesine karşıda çok sinirli. Onun tersine giden ufacık bir şey söylerseniz anında sinirlenip başka bir adama dönüşüyor ve kavga ederken ağzından çıkanı kulağı duymuyor resmen. O an annesi, babası, kardeşi, sözlüsü olmaktan çıkıp düşmanı oluyorsunuz.
Misal daha bu sabah ben uyurken aramış, uyandım geri aradım uyku sersemiyim ve işe gidiyormuş arkadan bir sürü araba geçiyor dediklerini anlayamadım söyledim, bar bar bağırdı tabi anlayamazsın yoldayım diye.
Çok sinirli ve bu beni çok yoruyor zaten alıngan ve hemen yanlış anlayan bir insan yani kendi de diyor benle geçinmesi zor diye. Yani korkuyorum bazen sinirlenince beni hırpalar mı diye ama sanmıyorum kıyamaz heralde çok şükür bu zamana kadar bir şeyini görmedim.
Merak ettiğim bu gibi kriz anlarında ben ne yapayım, susamıyorum çünkü bende altta kalan bir insan değilim. İlerleyen dönemlerde bu huyu bu şekilde devam eder mi hafifler mi? Yüz bin kere konuştum sinirinin kendisine zarar verdiğini hayatına zarar verdiğini, farkında ama değişemiyor düzeltemiyor kendisini.

Benim eşimde öyle, normalde sakin uyumlu biri ama ne zaman neye sinirleneceği belli olmuyor. Sürekli böyle değil ama oluyor sonuçta. Başta bende cevap veriyordum ve olay büyüyodu sakinleşme süresi uzuyordu yani. Şimdilerde hiç ses etmiyorum kızıp bağırıp bi süre sonra sakinleşip sanki hiç o kızan adam o değilmiş gibi oluyo :) Bi sinir anı ne söylediğinin farkında bile olmuyo ya. huyunu çözdüğüm için aldırış etmiyorum susup dinliyorum siniri geçince eskiye dönüyoruz :)
 
Sevgili kk hanımları hepinize günaydın. Biraz uzun olucak umarım sabırla okursunuz, hepinize teşekkür ediyorum şimdiden. Uzun zamandır konu açmıyordum bir açayım da içimi dökeyim dedim. Bir dert, bir yakınma vs değil sanırım bu sorunum sadece anlatmak ve sizlerden fikir almak istedim. Eminim nicelerinizin eşi de böyle ve kriz anlarında naptığınızı ya da ilerleyen zamanlarda bunun körelip körelmediğini merak ettim, gerçi pek de köreleceğini sanmıyorum ama.
Şimdi arkadaşlar Allahıma bin şükür ki en umutsuz olduğum zamanda, beni kimse beğenmez sevgilim olmuycak dediğim dönemlerde karşıma şuanki sözlümü çıkardı. 1 buçuk yıllık bir ilişkim var ve 1 aydır sözlüyüz. İyi kötü yuvarlanıp gidiyoruz, ara ara büyük kavgalarımız oluyor. Gerçekten büyük ve bir günde sürmüyor neredeyse 2-3 gün sürdürüyoruz bu kavgayı ve ben ağlak bir karaktere sahip olduğum için kavgalarda sürekli istem dışı ağlıyorum, tabi o da üzülüyor ağlamama ama yinede devam ettiriyor kavgayı. Kavga etmediğimiz zamanlarda her birbirini seven çiftler gibi davranıyoruz birbirimize. Beni sevdiğini biliyorum, bende onu seviyorum. İyi bir insan ama tek kusuru sinirli olması!
O siniri beni bir gün kalpten götürecek, aklınıza gelebilecek en alakasız şeyde o kadar çok sinirleniyor ki şaşırıyorum kezza ailesine karşıda çok sinirli. Onun tersine giden ufacık bir şey söylerseniz anında sinirlenip başka bir adama dönüşüyor ve kavga ederken ağzından çıkanı kulağı duymuyor resmen. O an annesi, babası, kardeşi, sözlüsü olmaktan çıkıp düşmanı oluyorsunuz.
Misal daha bu sabah ben uyurken aramış, uyandım geri aradım uyku sersemiyim ve işe gidiyormuş arkadan bir sürü araba geçiyor dediklerini anlayamadım söyledim, bar bar bağırdı tabi anlayamazsın yoldayım diye.
Çok sinirli ve bu beni çok yoruyor zaten alıngan ve hemen yanlış anlayan bir insan yani kendi de diyor benle geçinmesi zor diye. Yani korkuyorum bazen sinirlenince beni hırpalar mı diye ama sanmıyorum kıyamaz heralde çok şükür bu zamana kadar bir şeyini görmedim.
Merak ettiğim bu gibi kriz anlarında ben ne yapayım, susamıyorum çünkü bende altta kalan bir insan değilim. İlerleyen dönemlerde bu huyu bu şekilde devam eder mi hafifler mi? Yüz bin kere konuştum sinirinin kendisine zarar verdiğini hayatına zarar verdiğini, farkında ama değişemiyor düzeltemiyor kendisini.
bu snir geçmez çok kavgalarınız olur eşşeğe altın semer yüklesen eşek yine eşşektir diye bir atasözümüz var hatırlatayım:KK45:
 
Bu kadar sinirli olmayan bir adam bile evlendikten sonra ofkeli bir adam haline geliyorsa bu sinir ilerde siddete donusebilir.
 
bana düşmez karar vermesi ama evlenme derim. aman uzak dur sinirli insanlardan evli de değilmişsin işte ayrılmak kolay olur. yarın bir gün ayrılmak istersin peşine düşer rahatsız eder evlenirsen kızar bağırır döver. hayatını cehenneme çevirmeye gerek yok canım ....
 
Kendisi hödük, ayı vs tarzı bir insan değil. Ne kadar kavga etsekte beni evden kovmayacağını biliyorum. Hayırlisıysa zaten allah onu kaderime yazmiştır.
Benim merak ettiğim sibirli anlarında sakinleştirecek bişey yapabilir miyim veya yaşı oturdukça daha sakinleşir mi merakı.
Teşekkür ederim yorumunuz için.

Kavgalar artar, birbirinize girersiniz gibi durumlar değil kastettiğim..
Tam aksine, evlenirsin her şey çok iyi gider, sonra alakalı-alakasız küçücük bir sebepten ötürü sinirlenir farkında olmadan kalbini kırar. Birincide hoşgörürsün, ikincide anlayışlı davranırsın,üçüncüde "onun da yapısı bu,daha önce de böyleydi zaten, napalım, benim de var bazı kötü özeliklerim, olsun o kadarcık" dersin. Maddeler iyi kötü uzar gider.. Esas önemli olan ne kadar hoşgörebileceğin ...Ya da ne kadar tahammül edebileceğin...
Yarın yine bir yerde, ani öfke krizi ortaya çıkarsa her daim anlayışlı olabilecek misin?
Bunu bi düşünmeni öneririm canım.
 
Ofke kontorolu icin yardim almasini saglayabilirsiniz. Evlenmeden once boyle bir girisim yarariniza olacaktir. Bir de siniri gectikten sonraki davranislari da onemli. Sizi kirdiktan sonra gonlunuzu alabiliyor mu? Hatasini anliyor mu? Sefkatli, merhametli, acima duygusu olan bir insan mi? Sizi dinleyen, size onem veren, sevgisini de en az siniri kadar gosteren bir insan mi? Bunlara bakin derim.

Evlendikten sonra benim gozlemledigim ve kendi evliligimde de gordugum kadinlarin daha sakinlestigi, erkeklerin daha asabilestigi. O nedenle bence bu sorunun uzerine gidin. Boyle yaparsan senden ayrilirim seklinde degil de ben seni seviyorum, sen de sinirli oldugunun farkindasin. Amacimiz mutlu olmak ise beraber bu ofke sorununu cozebiliriz, deyin.
 
Back
X