Sinirlilik hali nasil daha mutlu olunur

Ölümlü dünya gerçeğini sık sık düşünüp kısa ömrümü iyi, kaliteli yaşayayım diyerek sakinleyip salıyorum. Kızsam da değişmeyecek şeyler için zihnimi bu konuşarla meigul etmemeye çalışıyorum. Öfkelendiğimde yürüyüş, temiz hava, sevdiğim dünya sinemasından filmler, anime ve manga izlemek, müzik dinlemek beni rahatlatıyor. Eskiden örgü ve çinide yapardım ama onları sonradan bıraktım. Yani sizde hoşunuza giden hobilere yönelebilir, bedeninizi yorarak zihninizi sakinleştirebilir veya müzik dinleyerek rahatlayabilir ya da dans edip-göbek atıp stres atabilirsiniz diye düşünüyorum. Eş durumunuzu bilemiyorum ama sinir hastası eden aile üyelerine mesafe koymak veyahut yol vermekte rahatlatabilir diye düşünüyorum. Üç günlük dünyada deymiyor gerçektende.
 
uzun yürüyüşler öneriyorum. Oturduğunuz mahalle yürüyüş için uygun yer olmasa bile (çocuk parkı yürüyüş parkuru gibi) giyin eşofmanınızı mahalleyi uzunca turlayın. Şaka yapmıyorum, açık havada yürüyüşler iyi geliyor beyin dinleniyor.
 

Eskiden cok cabuk sinirlenen ve parlayan bir yapim vardi yalan yok. Üstüne küsme huyu. Bence böyle olmak hem insanin kendisini yoruyor, hemde cevresini. Ilk önce ayirt etmek lazim: gercekten sinirlenecek bir durum.mu, yoksa kendi kafamda kurduklarimin patlamasini mi yasiyorum? Haksiz yere baksalarina patlayip dursaniz zamanla insanlar sizden soguyacak, buna esiniz dahil. Sinirleninci bagrip cagirmaktan veya ortaligi dagitmaktan baksa yönetme takitikleri bulun. Sahsen sinirliylen acayip güzel ev temizlerim. kimi müzik dinler dans eder, kimi kosmaya gider.Eskiye göre ama artik o kadar sinirlenmiyorum, cünkü toksik insanlardan ve durumlardan uzak durmaya gayret ediyorum. Olumsuz duygulari biraz analiz ediyorum. Neden simdi böyle hissediyorum? Haklilik payim ne kadar? Nerde abartiyorum? Öyle veya böyle o hislerime yer veriyorum, ama ondan sonra da birakiyorum. Eskiden bir olumsuz düsünce saatlerimi ve günlerimi alabiliyordu. Artik degil. Bana sanki kendinizi cok suclayip, asagliyormusunuz gibi geliyor. Neden ki?
 
Sinirle mutluluk zıt şeyler değil ki.
Aşırı sinirli bir insanım ama gayet mutluyum.
Önemli olan sinirinizi gösterip akıttıktan sonra dinginleşmeniz.
Bunun yolu herkeste farklıdır.
Kimi için yürüyüş, kimi spor, ben yemek ya da kahve müzik, bazısı ise dertleşerek atar.
Zamanında dambıl hediye edilmişti bana, her sinirlendiğinde 50 şer çek diye.
İşe de yaradı, pertim çıkıp beden yorgunluğu hissedince agresyondan eser kalmıyordu.
 
Umarim benim yasamim zaten tatil gibi. Sanki emekli gibiyim calismadigim icin. İste kahve icmek kitap okumak flan artik sanirim beni pek cezbetmiyo surekli yaptigim icin
 
Evet daha cok disarida yuruyus iyi gelebilir sanirim bunu deniycem tesekkurler
 
Bunu cok sinirli oldugumda deniycem dambili.
 
Bir cok nedeni var aslinda bunun. Kilo almam benim sucum cunku hayattan hic zevk alamazken yemege sardim bide ustunede veremedim. Bosaniyorum umitsizlik duygumu atamiyorum. Ona sinirliyim cunku bu hale gelmeyebilirdi. İs ariyorum bulamiyorum 7 aydir. resmen tahammulum asmis gibi hissettigi icinde mutsuzluktan artik tepem atik sinirli geziniyorum tabi bu yine en cok zarar veriyor. Milletin mutluluğuna huzuruna bile İmrenir haldeyim.
 
Gece oturmak benimde hosuma gidiyor. Yavas yavas yenerim sanirim.
 

Böyle bir durumda aslinda psikolojik destek almanizi öneririm..ama maddi imkanlariniz el veriyor mu bilmiyorum. Mutsuzlugun icinde bogulmanin nasil bir his oldugunu iyi bilirim. Aslinda tüm o sinirin icinde de birinin gelip insana sarilip "sen bunun üstüsendin geleceksin" demesini de ümit ediyor insan. Is konusunun zor oldugunu biliyorum, ama mesela kilo konusunda is bulana kadar birseyler yapabilirisiniz..hareket etmek depresif bölümlerdede önerilir hep..kendinizi suclamaniza anliyorum, ama acikcasi su anda bunun size enerjinizi sömürmekten baska bir faydasi yok..zamaninda ne yaptiysaniz elinizde olan imkanlarla ve o anki kafa yapisiyla yaptiniz. Bugün dönüp baksak eminim ki bir sürü karari baska yasardiniz. Belki daha cok kendinizi bulmaya calisirdiniz
Gecmisi degistiremiyoruz, ama gelecegimizi bundan sonra daha iyi adimlarla sekillendirebiliriz.
 
Maalesef sadece ilac destegi icin gidebiliyorum konusmak icin gidemiyorum cunku ucretli. Zaten calismadigim icin biseyde yapamiyorum 7 aydir birakmadigim yer kalmadi cv mi catta catlamak uzereyim.Sanirim bazi seyleri kabul etmem gerek dediginiz gibi
 
Bir arkadaş daha yazmış ama ben de yazayım çünkü tecrübe ettim. Şeker baktırın mutlaka, deli gibi sinirlenip tansiyonumun tavan yaptığı bir dönem vardı meğer tip 2 diyabetmişim.
 
Kendi iç huzurunuz yok. Bardağın dolu tarafını göremiyorsunuz. Eliniz ayağınız tutuyor. Aç değilsiniz, açıkta değilsiniz.
Mutluluk hormonu diğer hormonlar gibiymiş. Vücut kiminde az salgılarmış. Psikiyatr ilaçları ile takviye yapılıyormuş.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…