Yaralı tepeden tırnağa herkes yaralı
Alışılmıyor acıya, yok kaidesi kuralı
Kanayıp, ne kadar tutabilirsin gül uğruna dikeni
Ne gelen anladı ne giden olanı biteni
Evimi ocağımı yuvamın sıcağını
Yarimin kucağını bıraktım
Her günahın tadına, dünyanın batağına
Batacağım kadar battım
Meğer herkes tanışıyormuş
Bir gün mutlaka gerçeğin ta kendisiyle
İnsan buna da alışıyormuş
İnsan dayanıyormuş bütün gücüyle