klasik bir gönül meselesi... adı ali olsun. ali ile aile yapılarımız farklı mezheplerimiz farklı detaya inersem kişilik yapılarımız farklı hani işin oluru yok biliyorum. ama başlayamadan bitmesi yarım kalmışlık hissi sürekli aynı ortamda olmak çok yıpratıcı.
ilk başta o da oldukça istekliydi. ama kısa sürdü sonra nedenini anlamadığım bir şekilde aniden geri çekildi. ben ilk etapta hem kendimi suçladığım için hem de ilk defa aşık olduğum için çabaladım. bence elimden geleni yaptım... mesaj attım, başbaşa olmasa da ortak arkadaşımızla dışarı çıktığımızda davet ettim. yetmedi aniden evine gittim (ama evde değildi). en sonunda açık açık ne olduğunu sordum. tabi ki cevap vermedi alakasız bi şekilde geçiştirdi. hiç bir zaman aşırı özel hissetmedim.
ama iletişimi de tamamen kesmek istemiyor. izliyor, gözlemliyor ama adım atmıyor. ben ise onun çekim alanına girdiğim zaman keşke böyle olmasaydı diyorum. Neden neden neden diye diye kendimi yedim bitirdim. bu bataklıktan nasıl kurtulacağım bilmiyorum. ne yapmalıyım? nasıl davranmalıyım bilmiyorum.
bu arada tam bir akrep burcu. sevse yeterince ilgisi olsa duramazdı biliyorum ama bilmek bana yetmiyor. aklım fikrim hep onda. şu saatten sonra gelmez ama gelse de ona nasıl güvenirim bilmiyorum. sürekli görmek zorunda olmam durumu daha da zorlaştırıyor.
ne yapmalıyım ? nasıl davranmalıyım?