Hamile kaldığımda , bebeğime yanlışlıkla zarar vermekten öyle çok korkmuştum ki.
Henüz yüzünü bile görmediğim , sadece kalp atışlarını küçük muayene odasında göz yaşlarıyla dinlediğim , cm. lik fasulye halini ultrasonda siyah beyaz seçmeye çalıştığım varlığa zarar gelicek diye buhranlara girmiştim. Ve o zaman anlamıştım dünyaya gelince nasılda onun için endişeleneceğimi onu ne tarifsiz seveceğimi.
Şu an minik prenses 5 gündür ailemizdeki yerini aldı ve bize çekirdek aile sıfatını kazandırdı. Anne olmak kadar güzel bir duygu olabileceğini hiç sanmıyorum. Allah isteyen herkese nasib etsin.