ya biliyor musunuz bunu ben de düşünüyorum esasında. çok doğru söylüyorsunuz. Hiç kötü şey yaşamadan şuanki düşüncelerime sahip olsaydım değerini bile bilmezdim ki bu düşüncelerin. Şükürler olsun çok büyük hatalarım yok yüz kızartıcı tarzda. Sadece birilerini kendimden gibi görüp zaaflarımı, onun kullanabileceği şeyleri anlatmak.. kendimi güçcsüz, zayıf göstermek.. ki bu da doğrudan benim hatam değil böyle bir şeyi kullanacak kadar karaktersiz olmaları zaten.
sizin çabanızla ilerliyorsa zaten hatta bu durumu sorguluyorsanız zaten bir arkadaşlık yokmuş. ben de benzerlerini yaşadım. Kim size nasıl yaklaşıyorsa aynı şekilde olmalıymış. ne bir adım ileri ne geri.. yoksa olmuyormuş. anlaşılabilmek için kendini basitleştirirsen o şekilde kalıyormuşsun. o yüzden basitleşmek yok, zor olarak kalacaksın anlayan seni o şekilde anlar
Eskiye göre daha iyiyim ama arada bir yine oluyor.. Önceden tamamen odaklardım kendimi. şu neden öyle dedi bu neden böyle baktı vs. niye yapıyordum bilmiyorum cok cok zararlarını gördüm bu davranışın. Adım takıntılı olarak kaldı hatta. Şimdi biri gelip bir şey dese önce kendisine bakıyorum değer mi söyleyeceğim bir kelime için yorulmama diye. Bir şeyleri yaşaya yaşaya ulaşıyorsun sanırım bu kafaya. ama yine de biraz daha zamana ihtiyacım var. daha cok şeyler yaşayacağım ama şaşırmayıp her şeyin olabileceğini de kabullenmem şart
Katılıyorum kesinlikle. olduğu kadar, bu kadar olabiliyormuş demeyi öğrenmem lazım..
çok doğru anlamışsınız. bir olayda suçsuz bile olsam önce kendimi suçluyordum. asla bilmiyordum değerimi. ama şimdi biliyorum. göremeyene yüzümü duyamayana sözümü süslemiyorum. anlayabilecek olan beni her şekilde anlar deyip kimseye kendimi açıklamak zorunda hissetmiyorum. Önceden cok yapardım bunu :{
Yanlış olan her şeyi hayatımdan yavaş yavaş çıkardım. Arkadaşı, düşünceyi her şeyi.. Bu tecrübeler sayesinde bu kafayım ve onlardan utanmamalıyım