- 4 Nisan 2017
- 2.027
- 5.502
- 108
- Konu Sahibi Feel Good Inc
- #1
Merhaba hanımlar, sizde boğulma hissi yaşıyor musunuz benim gibi?
Her şeyin fiyatlarının fahiş bir şekilde artması, yaşam standardımın sürekli düşmesi olsun, önceden sadece denemek için aldığım şeyleri bugün bin kere düşünerek almamam olsun, ekonominin içler acısı hali ve giderek fakirleşmem beni altüst ediyor. Nefesim daralıyor.
Dahası dışarı çıktığımda hayattan daha da soğuyorum, gözleriyle insanı yiyip bitiren sapık, tek hücreli, beyinsiz organizmalar, istediğini taciz edilmeden giyememek, ortalıkta 3-4 karısıyla dolaşan suriyeliler ve onların en az 20 çocukları, her tarafta Arapça tabelalar, dükkanlar; tüm parkları ,mesire alanlarını, plajları, hastahaneleri doldurmuş olmaları... 2 milyon daha mülteci gelecekmiş, bugün internette gördüm, üstelik kafa kesen tayfayla karışık olarak. Gözlerimizin önünde toplum değişiyor.
Artık dışarı çıkmak bile istemiyorum..
22 yaşındayım. Tüm arkadaşlarım yurtdışına kaçma planları yapıyor. 2017'de 250 bin genç ülkeyi terketmiş. Ben de gitmek istiyorum açıkçası ama bölümüm pek uygun değil.(Aslında gitmek değil, sadece insanca yaşamak istiyorum). Artık nefes alamıyor gibi, sıkışıp kalmış, boğuluyormuş gibi hissediyorum.
Bana söyleyebileceğimiz herhangi umut verici bir şeyler var mı acaba? Hayatımızda iyiye giden bir şeyler hiç mi yok? Ruh sağlığımı nasıl koruyabilirim? Siz nasıl koruyorsunuz?
Her şeyin fiyatlarının fahiş bir şekilde artması, yaşam standardımın sürekli düşmesi olsun, önceden sadece denemek için aldığım şeyleri bugün bin kere düşünerek almamam olsun, ekonominin içler acısı hali ve giderek fakirleşmem beni altüst ediyor. Nefesim daralıyor.
Dahası dışarı çıktığımda hayattan daha da soğuyorum, gözleriyle insanı yiyip bitiren sapık, tek hücreli, beyinsiz organizmalar, istediğini taciz edilmeden giyememek, ortalıkta 3-4 karısıyla dolaşan suriyeliler ve onların en az 20 çocukları, her tarafta Arapça tabelalar, dükkanlar; tüm parkları ,mesire alanlarını, plajları, hastahaneleri doldurmuş olmaları... 2 milyon daha mülteci gelecekmiş, bugün internette gördüm, üstelik kafa kesen tayfayla karışık olarak. Gözlerimizin önünde toplum değişiyor.
Artık dışarı çıkmak bile istemiyorum..
22 yaşındayım. Tüm arkadaşlarım yurtdışına kaçma planları yapıyor. 2017'de 250 bin genç ülkeyi terketmiş. Ben de gitmek istiyorum açıkçası ama bölümüm pek uygun değil.(Aslında gitmek değil, sadece insanca yaşamak istiyorum). Artık nefes alamıyor gibi, sıkışıp kalmış, boğuluyormuş gibi hissediyorum.
Bana söyleyebileceğimiz herhangi umut verici bir şeyler var mı acaba? Hayatımızda iyiye giden bir şeyler hiç mi yok? Ruh sağlığımı nasıl koruyabilirim? Siz nasıl koruyorsunuz?
