Siz nasıl tahammül edebiliyorsunuz?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Sosyal medyada biri paylaşmış. Kavanozda bozuk paralar(euro) var ve yazmışlar ki “gurbetçiler Türkiye de ev almak için para biriktirmeye başladı” bunu görünce gözlerim doldu.

Başlarda birisi markete harcanan paraya şaşırmış tek tek gidip bulmaya üşendim hatta demiş ki fişi paylaş o fiyata ne alıyorsunuz diye. İki haftada bir Ankara’da gross markete gidiyoruz. Daha 300 den aşağı çıkmadık. İki kişiyiz ve kızım bebek daha kızıma bir şey almıyorum bez, mama vs yok bu tutarda. Et yok.

Üç sene önce evlendiğimizde arabamız yoktu marketi hep parça parça yakınlarda hallettik. Araba aldık dört ay sonra. İlk kez büyük markete gittik. Herşey aldık et ve et ürünleri hariç. 90 lira tuttu. Eşime baktım bir an çok tuttu falan der mi diye. Şimdi aylık 600-700 tutuyor 😐

Karşı binanın giriş katına bir aile taşındı. Adam emekli olmuş ve orayı almışlar. Balkon yer seviyesinde. Ben çok üzüldüm. En az 25 yıl çalıştı ve yer seviyesinde ve daracık bir evi oldu. Üst dairelerin iki balkonu var. Onların bir balkonu var. Çok acımasızca değil mi?

Hiçte ince düşünce falan değil bunlar. Ama biz de hak ediyoruz diyorum bir yerde. Dolu tehlikesi bekleniyor diye herkes havalı poşet almaya kalkınca metresini iki katına satmaya başlamışlar. Bizim esnafta, ev sahipleri de, herkes çakal. Elazığda deprem oldu kiraları artırdılar. Gramajı düşürüp gizli zam yapmalar, yiyeceğe içeceğe sırf miktar artsın diye hile karıştırmak... herkes kendinden aşağıdakine zulüm ediyor. Geri kalanlar da buna göz yumuyor. Hak ediyoruz ya.
 
Hayır efendim, nasıl 100 yıldır öyle?
Tl nin çok değil, 20 yıldır olan karşılıklarına bakın.
Hadi sizin güzel hatrınız için 10 yok yok, 5 yıl yapalım.

Üşenirseniz bakmaya, ben kendi hayatımdan örnek vereyim.
2016 yılında bir araç aldım ve ben şuan aynı aracı 3 katı fiyatına satıyorum.
Yanlış okumadınız 3 katı ve bir de üzerine kullandım dört sene boyunca.

Bu nasıl oldu?
Sonuçta arsa, ev değil, tüketim çarkı içinde ömrü olan bir şey araç.

İlk arabamızı üç sene önce aldık bütçemiz 25 bin civarıydı. Eşime ısrar ettim gel biraz daha yükseltelim bütçeyi diye. İmkanımız vardı almaya ama eşim ben 80 bini bir arabaya bağlayamam dedi. O zaman 80 bine gayet lüks araba alınıyordu. Hatta sıfır alabiliyorduk. O aldığımız arabayı üç ay önce 40 bine sattık(eşim babasına sattığı için 40, yoksa 50ye kadar çıkabilirdi) ve üzerine biraz kredi, biraz birikmiş koyup 110 bin liraya araba aldık hem de üçüncü el. Bizim arabamızdan tek farkı biraz daha güçlü olması sadece. İnsan 25 binin sonrasında düşününce 110 binlik araba bana kapıyı açıp hoşgeldiniz hanımefendi desin ama yok yani. Sadece bir tık daha güçlü 😂
 
dört çocuğum var 😊hayatı ve ülkemi seviyorum,ülkemin halide çok şükür yerinde (bir çok ülkeye seyehatte bulunarak söylüyorum)kendimden konforlu yaşayanları değil daha ihtiyaç sahiplerini görünce halime şükrediyorum🤲 dünyanın sınav yeri olduğunu biliyorum,sağlıklımıyım ailem sağlıklımı tamam ❤bence siz biraz bunalmış olmalısınız mutlaka bir yardım alın.
Dört çocuk ve bir çok ülkeye seyahat...Tuzunuz baya bi kuru sanırsam
 
Düşünmüyorum.
Bu kadar ince düşünecek kadar boş kalmıyor zihnim.
Daha farklı daha özel kaygılarım var çünkü..
Ne güzel demişsiniz. Tam ben ce bunu diyecektim. Özel hayatımda çok ciddi birkaç sorun var. Benim değil ama çok sevdiğim iki yakınımın sağlık sorunu. O kadar düşüyorum ki bu dertlere, artık gözüm büyük resmi görmüyor. Zihin kalmıyor.
 
İlk arabamızı üç sene önce aldık bütçemiz 25 bin civarıydı. Eşime ısrar ettim gel biraz daha yükseltelim bütçeyi diye. İmkanımız vardı almaya ama eşim ben 80 bini bir arabaya bağlayamam dedi. O zaman 80 bine gayet lüks araba alınıyordu. Hatta sıfır alabiliyorduk. O aldığımız arabayı üç ay önce 40 bine sattık(eşim babasına sattığı için 40, yoksa 50ye kadar çıkabilirdi) ve üzerine biraz kredi, biraz birikmiş koyup 110 bin liraya araba aldık hem de üçüncü el. Bizim arabamızdan tek farkı biraz daha güçlü olması sadece. İnsan 25 binin sonrasında düşününce 110 binlik araba bana kapıyı açıp hoşgeldiniz hanımefendi desin ama yok yani. Sadece bir tık daha güçlü 😂
Bundan 1 yıl önce araba alanlar çok şanslı. 125.000 e araba alan arkadaşım 220000 e sattı geçen. Dolar altın alsam bu kadar artmayacakti dıyor.
 
Merhaba nihayet serin bir akşamdan sevgiler. Öncelikle baştan yazayım “Ya sev, ya terk et” çiler yazmasın konuya rica ediyorum. Ben akıldan çok tavsiye ve dertleşmek istiyorum. Çünkü TR’de ve özellikle de İstanbul’da yaşamak artık bana çok zor geliyor. Gürültü, kalabalık, insanların saygısızlığı ve bitmek bilmeyen kakafoni, herşeyin el yakması, kendi ülkemde tatile gidip cennet köşeleri keşfedememek, yurtdışının artık tamamen bir hayal olması, herşeye sürekli zam gelmesi, işsizlik, sürekli endişe ile yaşamak kısaca bu ülke beni yordu.

Yurtdışı imkanımız malesef yok, eşimle ben üniversite mezunu beyaz yakalıyız hatta o şu an işsiz. Bilişim sektöründe ama iş yok, aramıyor bile kimse. Hadi herşeyi yıkalım bir arsa alıp ev yapalım, bazısı Bursa’da köyde, bazısı Burhaniye ya da Urla’da yaşıyor öyle yapalım desek para yok! Ayrıca iş mevzusu ne olacak büyük problem çünkü oralarda istihdam kısıtlı. Yani biz bir süre daha buraya mahkumuz. Hoş gerçi İzmir’e gidince döviz düşmeyecek, ülke aynı ülke kriz aynı kriz.

Peki siz nasıl dayanıyorsunuz?

İçinizde çocuğu olanlar var bu ülkenin gidişatından böyle üstüne çöreklenilmesinden güzelim kendine yeten bu ülkenin dışarıya bağımlı hale gelmesinden hadi hepsini geçtim bir kadın olarak kadına şiddetten, Allah korusun ama tecavüze uğrasak ya da eşimiz bizi öldürse arkamızdan “orada ne işi varmış, ne biçim giyinmiş, kesin adamı kışkırttı” denecek olmasından. OF YAZARKEN BUNALDIM. Bütün bunlar sizi yıpratmıyor , umudunuzu örselemiyor mu? Ne olur akıl verin bana ben dayanamıyorum. Gerçekten depresyondayım, anti depresan almama rağmen zihnim artık bu kaygı halinden ağrıyor. Elle gelen düğün bayram diyemiyorum bu ülke hepimizin hepimiz batıyoruz batarken. Ne olur umutlarınızı, size güç veren düşüncelerinizi benimle de paylaşın.

Tahammül edemiyorum
Eziliyorum düşüncelerin ve kaygıların altında
Eşim, ben ve kedim üçümüz yaşıyoruz, eşimin ilk evliliğinden iki çocuğu var, onların geleceği de kaygılar arasında
1,5 yıl önce sağlık sorunlarım sebebi ile işi bıraktım, çok değil 1,5 yıl önce eşimin maaşı ile bu düzeni döndürüyorduk, sonra baktım olmayacak tasarruflardan yiyoruz, içeri giriyoruz iş aramaya başladım ve geçen hafta başladım. Eski maaşımın neredeyse yarısı kadar bir rakama tamam dedim, 43 yaşındayım çünkü çok fazla şansım yok. Hastalığım geçecek bir durum değil ama emekli de olamıyorum, eyt liyim. 25 yıl hiç ara vermeden çalıştım, bu ülkede kodamanların ödemediği vergileri sırtında taşıyanlardanım, kimsenin hakkını yemedim ve karşılığında yaşadığım bu.Ne kadar çalışabilsem kardır deyip başladım, özel sektör zaten zordu faciaya dönmüş 1,5 yılda hiç birşeyi değiştirme gücüm yok, içimde kötü şeyler dolanıyor hep, sebep olan, sebep olana yardımcı olanlara hakkımı helal etmiyorum. İnsanca yaşama hakkımı elimden alan, temel ihtiyaçlara bile hesap yaptıran bu düzeni kuranları ve destekleyenleri Allah'a havale ediyorum....
 
Ben her izne geldimmi göruyorum hanfendi kimse eksik degil hic bir seyden Tr ekonomisi gayette Normal bence

Lütfen bilmediğiniz bi konu hakkında daha fazla yazıp durmayın. Burda yaşamıyorsunuz, ne çektiğimizi de anlamıyorsunuz ya da anlamak istemiyorsunuz. Size euro gökten yağmıyorsa bize TL damlamiyor bile
 
Ben 4 yıldır tr gelemedim hanfendi neden mi? Eurolar burda bize gökten yagıyor bilmiyorsunuz!!! Parayı yerden topluyoruzda o yüzden vatan hasreti cekiyorum! Tr de bir evim olsaydı ailem orda olsaydı hemen gelirdim kimsem yok Hayat burda da aynı calısıyorsun ki paran var Oturursan burda seni avrupa ne yapsın herkes Avrupa mükemmel cok iyi durum diyor hayır Her yer Aynı Bakıs Acıları farklı!! HAYATA Nasıl bakarsan öyle yasarsın Ayagını nasıl yorganına göre uzatırsan öyle mutlu olursun bence mutlu olmak her seyi lüks icinde yasamak degildir!!

Oooooo hem elmeğini yiyim hem b*k atayımcılar gelmiş ben uyurken :KK70: Bakalım neler okuyacağım şenlik başlasın :KK70:
 
Son düzenleme:
Ya iyi bari boyle pahalilik konularinda eskiden sukur edin sukur etmiyonuz ondan boyle; ben asgari ucretle para arttiriyom; bizi cekemiyolar sogan fiyatlari ondan yuksek; almanyada dilimle karpuz aliyolarmis enistem soyledi falan filan bi suru mesaj gelirdi sukur burda bile azalmis herkes durumun farkinda. Belki bi milletce silkinme olur ya. Var yine de istanbulun gobeginde 3. Katta oturana inek besle sutunu sat etini ye diyen de. Dur bakalim

Hanımefendi nasıl bir nazarınız varsa iki sayfa sonra gelmiş şükürcüler 😂😂😂😂😂
 
İstanbul da yaşamak için beklentilerini minimuma düşürmen lazım.
Lüks bir hayat yaşamak istiyorsan sosyal medya fenomeni olacaksın :) her türlü maymunluğu yapabilirim diyorsan tabi..
Maalesef güzelim ülkenin gidişatı böyle.
Senelerce oku senelerce bir yerlere gelmek için çalış çabala 2 kuruşa talim ediliyoruz. Ama şu sosyal medya fenomenlerine bazen aşırı sinir oluyorum bazen de helal olsun diyorum.
 
Siz bana neden cevap vermiyorsunuz?
Ben size açlık sınırı dedim, yoksulluk sınırı dedim, saatlik çalışan birim ücreti nedir ve bununla temel gıdada neler alabiliyorsunuz dedim, nerede bunların cevapları????

E vermiş zaten cevap aaa aşkolsun.
Cevap : 1000 eurü kolay birikmiyür, TR de evimiz yük, eğro 8 TL ağaçtan düşüyür :D
 
Ablam 20 yıla yakındır Almayada yaşıyor, onun dışında dayimlar kuzenler filan hep orada ve Türkiye'de yaşayan vatandaşın ne sıkıntısı varsa orada yaşayan insanların da var. Ben bu yurtdışı sevdasını anlamadım ve hiçbir zaman da anlayamayacağım, hadi orada biriktirip Türkiye'de haracama deseniz anlayacagim bir nebze burada kıymetli aldıkları para. Ancak yurtdışında yaşayanlar altından yataklarda yatmıyor yani, hepsi ucu ucuna günü döndürüyor bizler gibi. Ekonomiden hayatın pahalılığından bahsedebiliriz ona varım da şu ülkeler arası kıyas beni baydı cidden artık.
Araba fiyatlarının artması konusunda da iki sene önce 70 bine aldığımız araba şu anda 130 bin civarı. Bana bir farkı olmadı çünkü ben bu arabayı satsam manuel değil otomatik daha genç bir araba alırım mesela. Ee onun da fiyatı yerinde saymadı ki o da değerlendi. Arabayı satıp bir eve peşinat yapayım desem ev fiyatları da yerinde durmadı, her şey aynı oranda artmaya değer kazanmaya devam etti. Ama tabi elinde araba yokken almak isteyene ciddi zararı oldu.

Ben şükretmeyi, elimde bulunan şeyin başkasının hayali olduğunu düşünerek kaybetmemek için çabalıyorum. Sağlığım yerinde mesela, her güne hastane odasında yüzüme vuran güneşle uyanabilirdim, çocuğumun sağlık sorunu olabilir iyileşsin diye dua ediyor olabilirdim, sevdiklerimi kaybetmiş acılarını yaşıyor olabilirdim. Sağlıklı şekilde bir nefes almak bile solunum sıkıntısı çeken için ne büyük nimet dimi. Ve ben bunu fark etmeden günde kaç milyon defa yapıyorum. Ne bilim, her şeyin, başımıza gelen her olayın her durumun eksi artı yönü mevcut, nereden nasıl baktığın ile alakalı. Benim felsefem 'hayat çok kısa dostum, yaşa!'
 
Herkese cevapları için teşekkür ederim ama ben ince düşündüğümü zannetmiyorum. Dün markere gittim çer çöp 800 lira içinde et (tabii ki) yok peynir, deterjan, temizlik malzemesi, su, soda vb. şeyler. Sizin moraliniz bozulmuyor mu? Yani spesifik bir şey değil ki yazdıklarım hepimiz için geçerli.
M meredithgrey günaydın konu sahibi bulundugumuz şartlarda ne kadar ayıyorsa

Kesinlikle ince düşünemeyecek kadar kaba meseleler can yakacı durumlar yaşıyoruz
Ailemle yaşıyorum evi iki kardeş asgari ücretten bi tik yüksek artı bir memur maaşıyla gecindiriyoruz ama üzülerek söylüyorum gecindiremiyoruz desek daha doğru cok lux şartlarda yaşamıyoruz ama ucu ucuna anca yetirebiliyoruz tatil gezip bozma gibi lüxlerimizde yok üstelik evde kira degil.

Maddi kaygıları geçtim bi dolu manevi kaygıda çabası bence kimse özgür degil kimse artik düşüncesini fikrini bile her ortamda rahat rahat savunamıyor
Eski dizilere bir bakarsanız enflasyondan ülke gündeminden o zamanki gündemden haberiniz oluyor şuan günümüzde yapımlarında buna kim yer vermeye cesaret eder yada kim kanalında paylaşır.

Ben birde icinde bulunduğum şartlardan söz edeyim doğuda küçük bir ilin ilcesindeyim 2-3 yıldır şehirde güya alt yapı çalışması var su yok yol yok belediyecilik anlayışı sıfırın bile altında inanın gecen gun su için oturup ağlayacaktım banyo yapmak luxe döndü.
banyodaki yıgili bidonlar yüzünden banyoya girmek istemiyorum
Toplu tasimalarin hicbiri zamanında gelmiyor is yerim cok uzak bi mesafede olmasa yürüyerek gidicem ama dağın basi bir yerde

Şikayet ediyormusunuz diyeceksiniz defalarca belediyeye ve malum bildigimiz yere şikayette bulundum ama hiç bir düzelme yok imkanım olsa bugün kaçarım buralardan
 
Sabah sabah sinirlerim sadece on sayfa okumaya yetti, sabırla yazan, izah eden sağdıyusunu, mantık ve vicdanını yitirmemiş tüm hemcinslerime teşekkür ederim. Herşey yazılmış, her konunun klasiği olan Avrupa’da yaşayıp Avrupa sistemine b*k atanlar da anında damlamış, Reis’e laf gelecek diye seri eksileyenler de boş durmamış, daha Awaken’in yazdıklarını okuyamadım bir kahve almam gerek öncesinde malum sinirlerin sağlam olması gerekiyor :D Buyur gel diyoruz ona da yok :D olan bizim sinirlerimize oluyor.
 
Arkadaş başımızda bin türlü sorun, sıkıntı, kaygı varken bir de bu gurbetçilerle uğraşıyoruz. Bela mısınız siz ya? Bir düşün yakamızdan.Nerden buluyorsunuz bu haddi gelip burda geçinemiyorum diyen insanlara yaşamadığınız ülkeyi güzelliyorsunuz? Her seferinde aynı şey, nerde böyle bir konu konuşulsa hemen geliyorlar yok Türkiye şöyle iyi böyle güzel burası da iyi değil. Yav kardeşim siz de memnun değilseniz açın Almayanda Hollandada artık neredeyseniz bir forum gidin orada ağlaşın hep beraber. Burda dert yanan kişilerin damarına basmayın. Zevk mi alıyorsunuz? Size ne yahu size ne? Burda yaşayan biziz, siz kendi derdinize bakın. Çok merak ediyorum acaba ABDye göç etmiş bir Hintli Hindistan forumlarına girip “Hindiştan ekonomişi şok iyi” diyor mudur? Yoksa bu da bir çok şey gibi bize mi özgü?
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X