Size katılıyorum.
Ben de işyerinde aynı odada bir erkekle birlikte çalışıyorum. Hem de yaklaşık 30 yıldır.
Birlikte yemeğe de çıkarız, espriler de yaparız.
Aklımıza uçkurumuz gelmedi hiç bir zaman.
O'nun eşi de benim eşim de bunu dert etmedi.
Konu sahibinin eşi güvenilir biri değilde tamam da, eşine güvenen bir kadın neden bunu dert eder anlamış değilim.
Haaa bir de "bana uymaz, bana aykırı, böyle samimiyet iyi değil vs. vs." cümle kuranları anlamıyorum.
İşyerinde çalışanların samimi olması, şaka yapması, yemeğe gitmesi terbiyesizlik vs. değildir.
O terbiyesizlik her ortamda yapılabilir.
Hep söylüyorum yine söyleyeceğim; namuslu ve namussuz insan vardır. Kişiler namuslu iseler şakalaşmayla namussuz olmazlar.