merhaba...
ben bundan birkaç hafta önce kadar internetten biriyle tanıştım ve whatsapp üzerinden yazışmaya başladık. şimdi internet whatsapp falan bunlar boş işler diyeceksiniz biliyorum ama benim de muhabbet edecek birine ihtiyaç duyduğum bi dönemdi. günlerce kesintisiz yazıştık tabi kesintisiz dediğim akşamları yani. eğer gerçekte de öyle biriyse sohbeti bence harika birisi. bir haftanın sonunda bana skype üzerinden görüntülü görüşmek istediğini söyledi ve ben reddetmek zorunda kaldım.. sebebi de şu, ben devlet yurdunda kalıyorum, üniv öğrencisiyim ve bir odada 4 kişi kalıyoruz yani yurtta hiç kişisel alan diye bişi yok. bilenler bilir oda zaten 3 kişiyle daha paylaşıyorum, koridora çıksam çok gürültü var ve kalabalık vs. yani benim bu çocukla rahatça sohbet edebileceğim bi ortam yok yurtta. zaten arkadaşlar falan rahat bırakmıyorlar bi kere kardeşimle görüştüm bilgisayardan görüntülü, hepsi yılıştı, rahatsız ettiler falan yani kimse saygı duymadı. neyse uzatmıyım bende çocuğa bu durumu aynen anlattım ve sınavlarım bittikten sonra bir haftalığına evime gidicem, eve gittiğim zaman skype yapabiliriz dedim, tamam dedi. gel gelelelim benim sınavlar bitti, evime geldim falan, bu esnada yazışmayı sürdürdük falan ama ben eve geldiğimden beri zaten yazışmalarımızda bi azalma oldu. tabi eve geldiğimi, bir haftalık tatil yaptığımı falan biliyor. ama kendisinden hiç skype lafı çıkmadı yani görüntülü görüşmeyi teklif etmedi daha sonra. ben söylesem mi diye düşüne düşüne günler geçti. ve şu an pazartesi günü gidiyorum yani ev tatilim de bitti. ondan skype konusunda ses çıkmayınca ben de hiç hatırlatmadım, "hadi bak ben evdeyim, skype'dan görüşelim" falan demedim. zaten yazışmalarımız seyreldi yani neden bilmiyorum. aramızda kötü bişey de geçmedi. şimdi ben de şöyle düşünüyorum: eğer isteseydi, benimle görüntülü konuşmak isteseydi eve geldiğimi de biliyor, hadi skype yapalım falan derdi herhalde. hiç konusunu açmadığına göre herhalde benimle skypetan görüşmek falan istemiyor. hatta ilk günlere kıyasla çok daha az mesaj attığına göre herhalde artık benimle sohbet etmek de istemiyor. şimdi düşüncem böyle ama tabi objektif düşünemiyorum da. ayrıca biz farklı şehirlerdeyiz hatta sömestr tatilinde oraya (benim şehrime) gelirim, gelirsem buluşur muyuz falan dedi. açıkçası ben bu gelirim lafını pek ciddiye almadığım için gelirsen buluşuruz belki falan dedim. ya ne bileyim öyle beni pek heyecanlandırmıyor ama tanımak da isterim açıkçası. ama asla kalkıp onun şehrine gitmem mesela. hem bi insanı bu şekilde ne kadar tanıyabilirim ki ? hiç skype lafı etmediğine ve artık pek yazmadığına göre herhalde pek umrunda değilim çocuğun diye düşünüyorum. sizce yanlış mı düşünüyorum? sizce ne yapmalıyım ? belki de ben konusunu açmalıyım çocuğa, skype'dan görüşmek istemiştin ben de ben eve gidince görüşelim demiştim, şu an evdeyim, görüşelim mi? diye. sizce benim mi demem gerekirdi? skype görüşmesini teklif etmek şu an bana mı düşer? kafam karışık yorumlarınızı bekliyorum. açıkçası biraz da sohbetimiz seyreldiği için skype olayını gündeme getirmedim.
ben bundan birkaç hafta önce kadar internetten biriyle tanıştım ve whatsapp üzerinden yazışmaya başladık. şimdi internet whatsapp falan bunlar boş işler diyeceksiniz biliyorum ama benim de muhabbet edecek birine ihtiyaç duyduğum bi dönemdi. günlerce kesintisiz yazıştık tabi kesintisiz dediğim akşamları yani. eğer gerçekte de öyle biriyse sohbeti bence harika birisi. bir haftanın sonunda bana skype üzerinden görüntülü görüşmek istediğini söyledi ve ben reddetmek zorunda kaldım.. sebebi de şu, ben devlet yurdunda kalıyorum, üniv öğrencisiyim ve bir odada 4 kişi kalıyoruz yani yurtta hiç kişisel alan diye bişi yok. bilenler bilir oda zaten 3 kişiyle daha paylaşıyorum, koridora çıksam çok gürültü var ve kalabalık vs. yani benim bu çocukla rahatça sohbet edebileceğim bi ortam yok yurtta. zaten arkadaşlar falan rahat bırakmıyorlar bi kere kardeşimle görüştüm bilgisayardan görüntülü, hepsi yılıştı, rahatsız ettiler falan yani kimse saygı duymadı. neyse uzatmıyım bende çocuğa bu durumu aynen anlattım ve sınavlarım bittikten sonra bir haftalığına evime gidicem, eve gittiğim zaman skype yapabiliriz dedim, tamam dedi. gel gelelelim benim sınavlar bitti, evime geldim falan, bu esnada yazışmayı sürdürdük falan ama ben eve geldiğimden beri zaten yazışmalarımızda bi azalma oldu. tabi eve geldiğimi, bir haftalık tatil yaptığımı falan biliyor. ama kendisinden hiç skype lafı çıkmadı yani görüntülü görüşmeyi teklif etmedi daha sonra. ben söylesem mi diye düşüne düşüne günler geçti. ve şu an pazartesi günü gidiyorum yani ev tatilim de bitti. ondan skype konusunda ses çıkmayınca ben de hiç hatırlatmadım, "hadi bak ben evdeyim, skype'dan görüşelim" falan demedim. zaten yazışmalarımız seyreldi yani neden bilmiyorum. aramızda kötü bişey de geçmedi. şimdi ben de şöyle düşünüyorum: eğer isteseydi, benimle görüntülü konuşmak isteseydi eve geldiğimi de biliyor, hadi skype yapalım falan derdi herhalde. hiç konusunu açmadığına göre herhalde benimle skypetan görüşmek falan istemiyor. hatta ilk günlere kıyasla çok daha az mesaj attığına göre herhalde artık benimle sohbet etmek de istemiyor. şimdi düşüncem böyle ama tabi objektif düşünemiyorum da. ayrıca biz farklı şehirlerdeyiz hatta sömestr tatilinde oraya (benim şehrime) gelirim, gelirsem buluşur muyuz falan dedi. açıkçası ben bu gelirim lafını pek ciddiye almadığım için gelirsen buluşuruz belki falan dedim. ya ne bileyim öyle beni pek heyecanlandırmıyor ama tanımak da isterim açıkçası. ama asla kalkıp onun şehrine gitmem mesela. hem bi insanı bu şekilde ne kadar tanıyabilirim ki ? hiç skype lafı etmediğine ve artık pek yazmadığına göre herhalde pek umrunda değilim çocuğun diye düşünüyorum. sizce yanlış mı düşünüyorum? sizce ne yapmalıyım ? belki de ben konusunu açmalıyım çocuğa, skype'dan görüşmek istemiştin ben de ben eve gidince görüşelim demiştim, şu an evdeyim, görüşelim mi? diye. sizce benim mi demem gerekirdi? skype görüşmesini teklif etmek şu an bana mı düşer? kafam karışık yorumlarınızı bekliyorum. açıkçası biraz da sohbetimiz seyreldiği için skype olayını gündeme getirmedim.
Milk'le biz kader ortağı sayılırız, o da yurdu sevmiyor ben de. 
