sizce çift terapisine gitmeli miyiz?

herkese merhaba güzel kadınlar umarım herkes iyi, sağlıklı ve mutludur. sizlerden ricam lütfen konuma "hata etmişsin, boşan vb." şeyler dememeniz. kırıcı değil yapıcı ve destekleyici her türlü önerinize, fikrinize açığım ve saygım sonsuz. ancak önceki konumu okuyanlar da belki bilecektir sağlık problemlerim nedeniyle oldukça hassas bir ruh halindeyim. bu nedenle lütfen beni sizler de incitmeyin. şimdi size az çok evliliğimden bahsedeceğim ve sizce bir çift terapisine ihtiyacımız var mı, gidenler eşlerini nasıl ikna etti, faydasını gördünüz mü benimle paylaşırsanız çok mutlu olurum.

eşimle 3,5 senelik bir birlikteliğin ardından 2 ay önce evlendik. ikimiz de şahsına münhasır, biraz çılgın fikirli tipleriz. kolay karakterler değiliz. hayatımda doğru düzgün bir erkek figürünün olmaması, etrafımda hep kadınların oluşu, evimizde de baskın karakterin annem olması, babamı erken yaşta kaybetmem vs.aslında "erkek" kafasını pek anlayamama sebep oldu. onları da bizler gibi zannederek yürüttüğüm ilişkilerim hep bi şekilde çuvalladı. duygularının, hassas noktalarının neler olduğunu pek bilmiyordum. ilişki yaşadığım insanı hep değiştirmeye çalıştım. hayatımdaki ana karakter annem gibi güçlü, biraz het höt, çok iyiniyetli ama kontrolcü biri olduğu için ben de anneme benzedim ve ilişkimizin başlarında çok problem yaşadık bu yüzden. bu problemleri çözdükten sonra biraz ailevi sorunlar da oldu. ikimizin ailesinin de bazı hataları, edilmemesi gereken lafları oldu, ben eşimi fazla hassas ve alıngan bulmakla birlikte bazı noktalarda kendini bana anlattığında ona da hak verebiliyorum. her neyse detaya girmeden ilişkimizde bana tuhaf gelen şeyleri yazacağım...
3,5 senelik ilişkimizde 1 kez bile bana çok güzel olmuşsun, güzelsin vb.demedi. ona göre seksi değil, onun çok sevimli ve tatlı bulduğu tarzda bir güzelliğim varmış. bunun ben de farkındayım ama hadi desin desin tatlı olmuşsun desin onu bile 3-4 kere anca demiştir
bana hiç süpriz yaptı mı hatırlamıyorum bile, özel günleri kutlamaz. geöen sene doüum günümde msj atmıştı sadece sağolsun
araba bende olduğu için bi yere gitme vs.planlarını hep ben yaparım. benim arabamı 3,5 senede bir kez bile sürmedi. sadace bu son hafta geceleri artık pek göremiyorum diye o sürdü 2 kez.
ben sonun sorunlarını kendi derdim bilirken o benimkiler hakkında hiç konuşmaz. mesele en son yaşadığım sağlık sorununda evet beni teselli etti ama ofis arkadaşlarım bile benim için iyi bir doktor arayışındayken o hiç bişey araştırmadı, bi kaç doktor arasında kararsız kalmıştım ben sormasam kendi fikrini asla söylemez (telefon geçmişinden biliyorum araştırmadığını) bu tip olumsuz şeylere karşı hep kayıtsızdır, benim sorunuma benimle birlikte çözüm üretmez üretse de konuşmaz
özellikle ailemin bana karşı yaptığı haksız bazı davranışları hiç acımadan söyler ama beni şu şu konuda üzüyorsun dediğimde hep bir açıklaması vardır
şimdi diyeceksiniz ki neden evlendin.... inanın iki haftadır bunu ben de soruyorum ve o kadar üzgünüm ki anlatamam. ikimiz de maneviyatına, duygularına düşkün, dünyaya farklı bakan insanlarız. aramız iyiyken çok iyiyiz. çok neşeli, esprili,iyi ki dediğim biri...ama bazı anlar var ki...
beni hala benimseyememiş gibi geliyor, yaşadığımız ailevi sorunlarda bile ben ailenle görüşmek istemiyorum deyip kestirip attı aileme karşı onu yien ben savundum ben açıkladım
şimdiye kadar kendisinden bir pul bile istemedim ama artık evliyiz eve bişey alınacağı zaman ben alıyorum, evet ondan beklemiyorum ama yine de sorması gerekmez mi? bazen onun da olmadığını biliyorum ama yine de ya canım bende de yok ama sen nasıl halledeceksin? dese mesela... en son yaşadığımız şeyi anlatayım. haftasonu nenem bizi davet etti, afedersiniz eve kebap söyleyelim birlikte yeriz dedi. kebapçı da yolumuzun üstündeydi. geçerken biz alalım dedim. eşim de yanımdaydı, ödedim çıktık. aynı gün tv almıştık onun parası eksik çıkmıştı ben tamamladım kendi sormadı bile. neyse çıktık, ya tatlı da mı alsaydık dedim karşıdan karşıya geçiyoduk tam, gözüm de tam görmüyor moralim bozuk zaten. neyse onu da nenem ısmarlasın ben bugün battım zaten dedim şakayla karışık. alayım ben dedi ağzının ucuyla yok ya geçti artık boşver dedim. buna alındı, inanın neye alındı tam ben bilmiyorum. ben ondana parasının olmadığın bile bile bişey istemem ki aramızda bunların lafı neden oluyor şakaya vur geç işte hacı ben de çulsuzum valla de geç....dünden beri benimle konuşmuyor. nenemin evinde ağzını bıçak açmadı. kadıncağız o kadar üzülmüş ki bugün beni aradı yavrum neyiniz vardı 40 senelik karı koca gibi olmuşsunuz yeni evli gibi değilsiniz diye...
böyle alınganlıkları daha önce defalarca yaşadık annemden alınır, ablamdan alınır,i eve yardıma gelen abladan bile alınır... her seferinde kendimi, ya da başklaarını açıklamaya çalışmaktan çok yoruldum. zaten artık o da benimle konuşmuyor. eksiden zora da olsa ağzından laf alırdım artık o da yok bi sorunumuz olduğunda tamam canım haklısın deyip geçiştiriyor halbuki benim derdim haklı çıkmak değil.
yeni bir iş kurdu maddi sorunları var biliyorum ama devamlı alınganlık devamlı küslük evlendiğimizden beri bir iyi bir kötüyüz artık ne yapacağımı bilmiyorum... konuşmayı denesem konuşacak bişey yok diyecek adım kadar eminim. zamanında ben veya ailem onu çok mu incittik çok mu gururunu kırdık? peki ben ne oalcağım...kendimi o kadar perişan hissediyorum ki kızlar lütfen beni bir de siz incitmeyin ancak sizce bize çift terapisinin çözümü olur mu?

Çok uzun yazmışsın böyle anlaşılman çok zor

sudankalp .!.:

Çok uzun yazmışsın böyle anlaşılman çok zor

Genişletmek için tıkla...

duygularımı anlattım karışık bir olay örgüsü yok bence.siz okumasanız da olur

sonpostit .!.:

duygularımı anlattım karışık bir olay örgüsü yok bence.siz okumasanız da olur

Genişletmek için tıkla...

Ok aynen

sonpostit .!.:

herkese merhaba güzel kadınlar umarım herkes iyi, sağlıklı ve mutludur. sizlerden ricam lütfen konuma "hata etmişsin, boşan vb." şeyler dememeniz. kırıcı değil yapıcı ve destekleyici her türlü önerinize, fikrinize açığım ve saygım sonsuz. ancak önceki konumu okuyanlar da belki bilecektir sağlık problemlerim nedeniyle oldukça hassas bir ruh halindeyim. bu nedenle lütfen beni sizler de incitmeyin. şimdi size az çok evliliğimden bahsedeceğim ve sizce bir çift terapisine ihtiyacımız var mı, gidenler eşlerini nasıl ikna etti, faydasını gördünüz mü benimle paylaşırsanız çok mutlu olurum.

eşimle 3,5 senelik bir birlikteliğin ardından 2 ay önce evlendik. ikimiz de şahsına münhasır, biraz çılgın fikirli tipleriz. kolay karakterler değiliz. hayatımda doğru düzgün bir erkek figürünün olmaması, etrafımda hep kadınların oluşu, evimizde de baskın karakterin annem olması, babamı erken yaşta kaybetmem vs.aslında "erkek" kafasını pek anlayamama sebep oldu. onları da bizler gibi zannederek yürüttüğüm ilişkilerim hep bi şekilde çuvalladı. duygularının, hassas noktalarının neler olduğunu pek bilmiyordum. ilişki yaşadığım insanı hep değiştirmeye çalıştım. hayatımdaki ana karakter annem gibi güçlü, biraz het höt, çok iyiniyetli ama kontrolcü biri olduğu için ben de anneme benzedim ve ilişkimizin başlarında çok problem yaşadık bu yüzden. bu problemleri çözdükten sonra biraz ailevi sorunlar da oldu. ikimizin ailesinin de bazı hataları, edilmemesi gereken lafları oldu, ben eşimi fazla hassas ve alıngan bulmakla birlikte bazı noktalarda kendini bana anlattığında ona da hak verebiliyorum. her neyse detaya girmeden ilişkimizde bana tuhaf gelen şeyleri yazacağım...
3,5 senelik ilişkimizde 1 kez bile bana çok güzel olmuşsun, güzelsin vb.demedi. ona göre seksi değil, onun çok sevimli ve tatlı bulduğu tarzda bir güzelliğim varmış. bunun ben de farkındayım ama hadi desin desin tatlı olmuşsun desin onu bile 3-4 kere anca demiştir
bana hiç süpriz yaptı mı hatırlamıyorum bile, özel günleri kutlamaz. geöen sene doüum günümde msj atmıştı sadece sağolsun
araba bende olduğu için bi yere gitme vs.planlarını hep ben yaparım. benim arabamı 3,5 senede bir kez bile sürmedi. sadace bu son hafta geceleri artık pek göremiyorum diye o sürdü 2 kez.
ben sonun sorunlarını kendi derdim bilirken o benimkiler hakkında hiç konuşmaz. mesele en son yaşadığım sağlık sorununda evet beni teselli etti ama ofis arkadaşlarım bile benim için iyi bir doktor arayışındayken o hiç bişey araştırmadı, bi kaç doktor arasında kararsız kalmıştım ben sormasam kendi fikrini asla söylemez (telefon geçmişinden biliyorum araştırmadığını) bu tip olumsuz şeylere karşı hep kayıtsızdır, benim sorunuma benimle birlikte çözüm üretmez üretse de konuşmaz
özellikle ailemin bana karşı yaptığı haksız bazı davranışları hiç acımadan söyler ama beni şu şu konuda üzüyorsun dediğimde hep bir açıklaması vardır
şimdi diyeceksiniz ki neden evlendin.... inanın iki haftadır bunu ben de soruyorum ve o kadar üzgünüm ki anlatamam. ikimiz de maneviyatına, duygularına düşkün, dünyaya farklı bakan insanlarız. aramız iyiyken çok iyiyiz. çok neşeli, esprili,iyi ki dediğim biri...ama bazı anlar var ki...
beni hala benimseyememiş gibi geliyor, yaşadığımız ailevi sorunlarda bile ben ailenle görüşmek istemiyorum deyip kestirip attı aileme karşı onu yien ben savundum ben açıkladım
şimdiye kadar kendisinden bir pul bile istemedim ama artık evliyiz eve bişey alınacağı zaman ben alıyorum, evet ondan beklemiyorum ama yine de sorması gerekmez mi? bazen onun da olmadığını biliyorum ama yine de ya canım bende de yok ama sen nasıl halledeceksin? dese mesela... en son yaşadığımız şeyi anlatayım. haftasonu nenem bizi davet etti, afedersiniz eve kebap söyleyelim birlikte yeriz dedi. kebapçı da yolumuzun üstündeydi. geçerken biz alalım dedim. eşim de yanımdaydı, ödedim çıktık. aynı gün tv almıştık onun parası eksik çıkmıştı ben tamamladım kendi sormadı bile. neyse çıktık, ya tatlı da mı alsaydık dedim karşıdan karşıya geçiyoduk tam, gözüm de tam görmüyor moralim bozuk zaten. neyse onu da nenem ısmarlasın ben bugün battım zaten dedim şakayla karışık. alayım ben dedi ağzının ucuyla yok ya geçti artık boşver dedim. buna alındı, inanın neye alındı tam ben bilmiyorum. ben ondana parasının olmadığın bile bile bişey istemem ki aramızda bunların lafı neden oluyor şakaya vur geç işte hacı ben de çulsuzum valla de geç....dünden beri benimle konuşmuyor. nenemin evinde ağzını bıçak açmadı. kadıncağız o kadar üzülmüş ki bugün beni aradı yavrum neyiniz vardı 40 senelik karı koca gibi olmuşsunuz yeni evli gibi değilsiniz diye...
böyle alınganlıkları daha önce defalarca yaşadık annemden alınır, ablamdan alınır,i eve yardıma gelen abladan bile alınır... her seferinde kendimi, ya da başklaarını açıklamaya çalışmaktan çok yoruldum. zaten artık o da benimle konuşmuyor. eksiden zora da olsa ağzından laf alırdım artık o da yok bi sorunumuz olduğunda tamam canım haklısın deyip geçiştiriyor halbuki benim derdim haklı çıkmak değil.
yeni bir iş kurdu maddi sorunları var biliyorum ama devamlı alınganlık devamlı küslük evlendiğimizden beri bir iyi bir kötüyüz artık ne yapacağımı bilmiyorum... konuşmayı denesem konuşacak bişey yok diyecek adım kadar eminim. zamanında ben veya ailem onu çok mu incittik çok mu gururunu kırdık? peki ben ne oalcağım...kendimi o kadar perişan hissediyorum ki kızlar lütfen beni bir de siz incitmeyin ancak sizce bize çift terapisinin çözümü olur mu?

Genişletmek için tıkla...

Bence mutlaka gitmelisiniz. Çünkü adam gittikçe kapalı kutu gibi olmaya başlamış muhtemelen siz onu zorladıkça iyice kabuğuna çekilecek. Her ne sorun varsa belkide daha kötüye gidecek. Böyle olmasındansa bir uzman görüşü daha iyi olacaktır bence. Bir kaybınız olmaz iyi yada kötü bir sonuca varmış olursunuz.

Çift terapisine gönüllü bir şekilde katılırsa faydasını görüsünüz bence. Eşiniz çok zor biri, mucizevi bir değişiklik olmaz ama ilişkinizi kurtarır diye düşünüyorum

sonpostit .!.:

herkese merhaba güzel kadınlar umarım herkes iyi, sağlıklı ve mutludur. sizlerden ricam lütfen konuma "hata etmişsin, boşan vb." şeyler dememeniz. kırıcı değil yapıcı ve destekleyici her türlü önerinize, fikrinize açığım ve saygım sonsuz. ancak önceki konumu okuyanlar da belki bilecektir sağlık problemlerim nedeniyle oldukça hassas bir ruh halindeyim. bu nedenle lütfen beni sizler de incitmeyin. şimdi size az çok evliliğimden bahsedeceğim ve sizce bir çift terapisine ihtiyacımız var mı, gidenler eşlerini nasıl ikna etti, faydasını gördünüz mü benimle paylaşırsanız çok mutlu olurum.

eşimle 3,5 senelik bir birlikteliğin ardından 2 ay önce evlendik. ikimiz de şahsına münhasır, biraz çılgın fikirli tipleriz. kolay karakterler değiliz. hayatımda doğru düzgün bir erkek figürünün olmaması, etrafımda hep kadınların oluşu, evimizde de baskın karakterin annem olması, babamı erken yaşta kaybetmem vs.aslında "erkek" kafasını pek anlayamama sebep oldu. onları da bizler gibi zannederek yürüttüğüm ilişkilerim hep bi şekilde çuvalladı. duygularının, hassas noktalarının neler olduğunu pek bilmiyordum. ilişki yaşadığım insanı hep değiştirmeye çalıştım. hayatımdaki ana karakter annem gibi güçlü, biraz het höt, çok iyiniyetli ama kontrolcü biri olduğu için ben de anneme benzedim ve ilişkimizin başlarında çok problem yaşadık bu yüzden. bu problemleri çözdükten sonra biraz ailevi sorunlar da oldu. ikimizin ailesinin de bazı hataları, edilmemesi gereken lafları oldu, ben eşimi fazla hassas ve alıngan bulmakla birlikte bazı noktalarda kendini bana anlattığında ona da hak verebiliyorum. her neyse detaya girmeden ilişkimizde bana tuhaf gelen şeyleri yazacağım...
3,5 senelik ilişkimizde 1 kez bile bana çok güzel olmuşsun, güzelsin vb.demedi. ona göre seksi değil, onun çok sevimli ve tatlı bulduğu tarzda bir güzelliğim varmış. bunun ben de farkındayım ama hadi desin desin tatlı olmuşsun desin onu bile 3-4 kere anca demiştir
bana hiç süpriz yaptı mı hatırlamıyorum bile, özel günleri kutlamaz. geöen sene doüum günümde msj atmıştı sadece sağolsun
araba bende olduğu için bi yere gitme vs.planlarını hep ben yaparım. benim arabamı 3,5 senede bir kez bile sürmedi. sadace bu son hafta geceleri artık pek göremiyorum diye o sürdü 2 kez.
ben sonun sorunlarını kendi derdim bilirken o benimkiler hakkında hiç konuşmaz. mesele en son yaşadığım sağlık sorununda evet beni teselli etti ama ofis arkadaşlarım bile benim için iyi bir doktor arayışındayken o hiç bişey araştırmadı, bi kaç doktor arasında kararsız kalmıştım ben sormasam kendi fikrini asla söylemez (telefon geçmişinden biliyorum araştırmadığını) bu tip olumsuz şeylere karşı hep kayıtsızdır, benim sorunuma benimle birlikte çözüm üretmez üretse de konuşmaz
özellikle ailemin bana karşı yaptığı haksız bazı davranışları hiç acımadan söyler ama beni şu şu konuda üzüyorsun dediğimde hep bir açıklaması vardır
şimdi diyeceksiniz ki neden evlendin.... inanın iki haftadır bunu ben de soruyorum ve o kadar üzgünüm ki anlatamam. ikimiz de maneviyatına, duygularına düşkün, dünyaya farklı bakan insanlarız. aramız iyiyken çok iyiyiz. çok neşeli, esprili,iyi ki dediğim biri...ama bazı anlar var ki...
beni hala benimseyememiş gibi geliyor, yaşadığımız ailevi sorunlarda bile ben ailenle görüşmek istemiyorum deyip kestirip attı aileme karşı onu yien ben savundum ben açıkladım
şimdiye kadar kendisinden bir pul bile istemedim ama artık evliyiz eve bişey alınacağı zaman ben alıyorum, evet ondan beklemiyorum ama yine de sorması gerekmez mi? bazen onun da olmadığını biliyorum ama yine de ya canım bende de yok ama sen nasıl halledeceksin? dese mesela... en son yaşadığımız şeyi anlatayım. haftasonu nenem bizi davet etti, afedersiniz eve kebap söyleyelim birlikte yeriz dedi. kebapçı da yolumuzun üstündeydi. geçerken biz alalım dedim. eşim de yanımdaydı, ödedim çıktık. aynı gün tv almıştık onun parası eksik çıkmıştı ben tamamladım kendi sormadı bile. neyse çıktık, ya tatlı da mı alsaydık dedim karşıdan karşıya geçiyoduk tam, gözüm de tam görmüyor moralim bozuk zaten. neyse onu da nenem ısmarlasın ben bugün battım zaten dedim şakayla karışık. alayım ben dedi ağzının ucuyla yok ya geçti artık boşver dedim. buna alındı, inanın neye alındı tam ben bilmiyorum. ben ondana parasının olmadığın bile bile bişey istemem ki aramızda bunların lafı neden oluyor şakaya vur geç işte hacı ben de çulsuzum valla de geç....dünden beri benimle konuşmuyor. nenemin evinde ağzını bıçak açmadı. kadıncağız o kadar üzülmüş ki bugün beni aradı yavrum neyiniz vardı 40 senelik karı koca gibi olmuşsunuz yeni evli gibi değilsiniz diye...
böyle alınganlıkları daha önce defalarca yaşadık annemden alınır, ablamdan alınır,i eve yardıma gelen abladan bile alınır... her seferinde kendimi, ya da başklaarını açıklamaya çalışmaktan çok yoruldum. zaten artık o da benimle konuşmuyor. eksiden zora da olsa ağzından laf alırdım artık o da yok bi sorunumuz olduğunda tamam canım haklısın deyip geçiştiriyor halbuki benim derdim haklı çıkmak değil.
yeni bir iş kurdu maddi sorunları var biliyorum ama devamlı alınganlık devamlı küslük evlendiğimizden beri bir iyi bir kötüyüz artık ne yapacağımı bilmiyorum... konuşmayı denesem konuşacak bişey yok diyecek adım kadar eminim. zamanında ben veya ailem onu çok mu incittik çok mu gururunu kırdık? peki ben ne oalcağım...kendimi o kadar perişan hissediyorum ki kızlar lütfen beni bir de siz incitmeyin ancak sizce bize çift terapisinin çözümü olur mu?

Genişletmek için tıkla...

Ben okudum hepsini.evet kendi hissettiklerinizi ve olayları anlatmışsınız ama eşinizin alıngan bı ruh hali varmış zaten bu sonradan olan bişey gibi gelmedi.eskiden de az konusurmus şuan da öyle bunda bı değişiklik yok.her işi kendiniz hallerinde eşiniz bu duruma alışmış ne de olsa siz yapiyorsunuz diye.bazen annemlere falan giderken eşim sormaz ben hayatım bunu alirmisin derim.yada giderken aklıma gelir hayatım bunu alalım mı giderken diye söylerim.sizde bunları aşılamaya çalışın biraz fazla düşünmesi lazım.maddi sıkıntılarınız varsa mesela eşinizin ailesine giderken ekmek alalım hayatım boş gitmeyelim de alıştırmaya çalış.esinizi biraz siz açmayı deneyin.alindigi zaman neden olduğunu üzgün olduğunuzu söyleyin bence çok duzelmeyecek bişey yok.
Yeni evlisiniz aslında cicim ayları daha farklı olmasıni beklerdim ama kişilik meselesi.

Bence gitmelisiniz. Evliliginiz daha cok yeni. Iki karakter birbiri ile carpisiyorsa, üstüne yalnis iletisim arti eskiden kalma davranislar eklenirse iliski cabuk yipranir. Iki insanin yuva kurmasi her zaman toz pembe olmuyor. Emek ister. Dogru olmayan veya yıpratan davranislar varsa düzeltilmeli. Benim mesela küsme huyum vardi. Bence Herseyin basi iletisim. Mesele karsiyi kirmak veya kötü hissettirmek degil. Ama ortak fikrileriniz henüz yoksa bile beraber yasamaniz icin ortak kararlar alabilirsiniz. Bir cok yerde kendinizde farkinda oldugunuz gibi ailemizdeki olumsuz iletisim sekilleri de evliliklerimize de tasiyoruz. Orasini da dengelemek lazim. Insallah üstesinden gelirsiniz

Eşiniz terapiye gitmeyi istedi mi kabul ediyorsa gidin tabii.

Adamin sizinle evliliginde farkli beklentisi olmus bence ,
Bana dokunmasin,evi cevirsin vs gibi ,bazi kadinlar bekar kalmamak icin evlenir ,kocasida oyle evin cocugu gibi gider gelir,
Bu tip adamlar cok asiri guzel degilde beklentisi dusuk tatli kadinlari secer,malesef siz gercek bir es istiyorsunuz ama evdeki o kafada degil pek belli ,
Cift terapisine gidip bir sansinizi deneyin ama pek degisecegini sanmiyorum

Evli degilim ama bence asilmayacak sorunlar degil bunlar. Yani caba gostermek istemeyen zaten her turlu gostermez ama bence biraz cabalasanız yardim alsaniz birbirinizden beklentilerinizi saglikli bir bicimde konussaniz cok iyi olur. Bu arada profil fotografiniza bayildim asko fan clup

okuyamadim.. okudugum yere kadar esinizin yapmadiklarindan bahsediyorsunuz. ee 3,5 yil sonunda evlenmissiniz adamla.. degistiririm diye mi evlendiniz?

terapi ise yaramaz adam evlenmeden hassasiyet gostermemis size evlendikten sonra neden degismeye calissin ki..

Farklı karakterlersiniz.
Sonuçta kimse ikiziyle evlenmiyor
Rahatsız olduğunuz şeyleri birlikte birbirinize söyleyin açık olun
Sorumluluklar verin birbirinize
Çiftlerin olaylara bakışı çok farklı olabiliyor
Erkekler biraz daha itme kakma ile hareket ediyor
Umarım eşiniz inat değildir.

Eğer terapiste gitmeye ikna ederseniz iyi bişey. Ama bence “benim sorunum yok çok istiyorsan sen tek git” diyecektir. İnşallah düzelir çünkü çok yenisiniz daha bu kadar keder çok zor gelir 2 ay çok kısa bi zaman bir de herşeyi üstünüze almayı bırakın lütfen ya verin yükleri biraz sorumluluk bilsin. Mesela ben alayım dediğinde boşver demek yerine bende para yok hayatım sen alır mısın demek zor değil. Bence sizinde iletişim sorununuz var. O tavır alıyor sende alıyorsun. Suratı düştüğünde aa noluyo be çocuk gibisin bu ne tavırlar çok saçma demeyi bilin ezdirmeyin bu kadar kendinizi. Başta oturtamazsanız ilerde çok başın ağrır.

sonpostit .!.:

herkese merhaba güzel kadınlar umarım herkes iyi, sağlıklı ve mutludur. sizlerden ricam lütfen konuma "hata etmişsin, boşan vb." şeyler dememeniz. kırıcı değil yapıcı ve destekleyici her türlü önerinize, fikrinize açığım ve saygım sonsuz. ancak önceki konumu okuyanlar da belki bilecektir sağlık problemlerim nedeniyle oldukça hassas bir ruh halindeyim. bu nedenle lütfen beni sizler de incitmeyin. şimdi size az çok evliliğimden bahsedeceğim ve sizce bir çift terapisine ihtiyacımız var mı, gidenler eşlerini nasıl ikna etti, faydasını gördünüz mü benimle paylaşırsanız çok mutlu olurum.

eşimle 3,5 senelik bir birlikteliğin ardından 2 ay önce evlendik. ikimiz de şahsına münhasır, biraz çılgın fikirli tipleriz. kolay karakterler değiliz. hayatımda doğru düzgün bir erkek figürünün olmaması, etrafımda hep kadınların oluşu, evimizde de baskın karakterin annem olması, babamı erken yaşta kaybetmem vs.aslında "erkek" kafasını pek anlayamama sebep oldu. onları da bizler gibi zannederek yürüttüğüm ilişkilerim hep bi şekilde çuvalladı. duygularının, hassas noktalarının neler olduğunu pek bilmiyordum. ilişki yaşadığım insanı hep değiştirmeye çalıştım. hayatımdaki ana karakter annem gibi güçlü, biraz het höt, çok iyiniyetli ama kontrolcü biri olduğu için ben de anneme benzedim ve ilişkimizin başlarında çok problem yaşadık bu yüzden. bu problemleri çözdükten sonra biraz ailevi sorunlar da oldu. ikimizin ailesinin de bazı hataları, edilmemesi gereken lafları oldu, ben eşimi fazla hassas ve alıngan bulmakla birlikte bazı noktalarda kendini bana anlattığında ona da hak verebiliyorum. her neyse detaya girmeden ilişkimizde bana tuhaf gelen şeyleri yazacağım...
3,5 senelik ilişkimizde 1 kez bile bana çok güzel olmuşsun, güzelsin vb.demedi. ona göre seksi değil, onun çok sevimli ve tatlı bulduğu tarzda bir güzelliğim varmış. bunun ben de farkındayım ama hadi desin desin tatlı olmuşsun desin onu bile 3-4 kere anca demiştir
bana hiç süpriz yaptı mı hatırlamıyorum bile, özel günleri kutlamaz. geöen sene doüum günümde msj atmıştı sadece sağolsun
araba bende olduğu için bi yere gitme vs.planlarını hep ben yaparım. benim arabamı 3,5 senede bir kez bile sürmedi. sadace bu son hafta geceleri artık pek göremiyorum diye o sürdü 2 kez.
ben sonun sorunlarını kendi derdim bilirken o benimkiler hakkında hiç konuşmaz. mesele en son yaşadığım sağlık sorununda evet beni teselli etti ama ofis arkadaşlarım bile benim için iyi bir doktor arayışındayken o hiç bişey araştırmadı, bi kaç doktor arasında kararsız kalmıştım ben sormasam kendi fikrini asla söylemez (telefon geçmişinden biliyorum araştırmadığını) bu tip olumsuz şeylere karşı hep kayıtsızdır, benim sorunuma benimle birlikte çözüm üretmez üretse de konuşmaz
özellikle ailemin bana karşı yaptığı haksız bazı davranışları hiç acımadan söyler ama beni şu şu konuda üzüyorsun dediğimde hep bir açıklaması vardır
şimdi diyeceksiniz ki neden evlendin.... inanın iki haftadır bunu ben de soruyorum ve o kadar üzgünüm ki anlatamam. ikimiz de maneviyatına, duygularına düşkün, dünyaya farklı bakan insanlarız. aramız iyiyken çok iyiyiz. çok neşeli, esprili,iyi ki dediğim biri...ama bazı anlar var ki...
beni hala benimseyememiş gibi geliyor, yaşadığımız ailevi sorunlarda bile ben ailenle görüşmek istemiyorum deyip kestirip attı aileme karşı onu yien ben savundum ben açıkladım
şimdiye kadar kendisinden bir pul bile istemedim ama artık evliyiz eve bişey alınacağı zaman ben alıyorum, evet ondan beklemiyorum ama yine de sorması gerekmez mi? bazen onun da olmadığını biliyorum ama yine de ya canım bende de yok ama sen nasıl halledeceksin? dese mesela... en son yaşadığımız şeyi anlatayım. haftasonu nenem bizi davet etti, afedersiniz eve kebap söyleyelim birlikte yeriz dedi. kebapçı da yolumuzun üstündeydi. geçerken biz alalım dedim. eşim de yanımdaydı, ödedim çıktık. aynı gün tv almıştık onun parası eksik çıkmıştı ben tamamladım kendi sormadı bile. neyse çıktık, ya tatlı da mı alsaydık dedim karşıdan karşıya geçiyoduk tam, gözüm de tam görmüyor moralim bozuk zaten. neyse onu da nenem ısmarlasın ben bugün battım zaten dedim şakayla karışık. alayım ben dedi ağzının ucuyla yok ya geçti artık boşver dedim. buna alındı, inanın neye alındı tam ben bilmiyorum. ben ondana parasının olmadığın bile bile bişey istemem ki aramızda bunların lafı neden oluyor şakaya vur geç işte hacı ben de çulsuzum valla de geç....dünden beri benimle konuşmuyor. nenemin evinde ağzını bıçak açmadı. kadıncağız o kadar üzülmüş ki bugün beni aradı yavrum neyiniz vardı 40 senelik karı koca gibi olmuşsunuz yeni evli gibi değilsiniz diye...
böyle alınganlıkları daha önce defalarca yaşadık annemden alınır, ablamdan alınır,i eve yardıma gelen abladan bile alınır... her seferinde kendimi, ya da başklaarını açıklamaya çalışmaktan çok yoruldum. zaten artık o da benimle konuşmuyor. eksiden zora da olsa ağzından laf alırdım artık o da yok bi sorunumuz olduğunda tamam canım haklısın deyip geçiştiriyor halbuki benim derdim haklı çıkmak değil.
yeni bir iş kurdu maddi sorunları var biliyorum ama devamlı alınganlık devamlı küslük evlendiğimizden beri bir iyi bir kötüyüz artık ne yapacağımı bilmiyorum... konuşmayı denesem konuşacak bişey yok diyecek adım kadar eminim. zamanında ben veya ailem onu çok mu incittik çok mu gururunu kırdık? peki ben ne oalcağım...kendimi o kadar perişan hissediyorum ki kızlar lütfen beni bir de siz incitmeyin ancak sizce bize çift terapisinin çözümü olur mu?

Genişletmek için tıkla...

Bana göre siz biraz herşeyi kendiniz ustlenmissiniz ..yani hep eşinizden bekliyosunuz size biseyler sormasını..halbuki erkekler bazı zaman akıl edemeyebilir bı ihtiyaç olduğunda siz ona söylemelisiniz yapmıyorsa o zaman problemdir..ben sürekli eşime söylüyorum şu lazım bu lazım diye ben söylemeden nerden bilsin..

Aslında bakınca ortada boşanılacak bir durum çözülmeyecek dertler yok. Bu bakımdan bence el terapisine gayet uygun bir çiftsiniz. Genel olarak eşiniz düşüncesiz biri anladığım kadarıyla. Doğum gününüzde sadece 1 mesaj atması tuhaf cidden. Bunlar eş terapisinde konuşulursa eşiniz de çözmek isterse zamanla çözülemeyecek şeyler değil. Gerekirse dırdır gerekirse terapiyle biraz bile olsa düşünceli olmayı öğrenmeli. Hayat öyle öküz öküz geçmez. Mutlaka terapi deneyin bence, umarım faydası olur.

Anladığım kadarıyla eşiniz daha evliliğin kavramını kafasında oturtamamış.Kendini halâ bekar gibi düşünüyor sanırım.Bi terapiye gidin derim daha çok yenisiniz.

sonpostit .!.:

herkese merhaba güzel kadınlar umarım herkes iyi, sağlıklı ve mutludur. sizlerden ricam lütfen konuma "hata etmişsin, boşan vb." şeyler dememeniz. kırıcı değil yapıcı ve destekleyici her türlü önerinize, fikrinize açığım ve saygım sonsuz. ancak önceki konumu okuyanlar da belki bilecektir sağlık problemlerim nedeniyle oldukça hassas bir ruh halindeyim. bu nedenle lütfen beni sizler de incitmeyin. şimdi size az çok evliliğimden bahsedeceğim ve sizce bir çift terapisine ihtiyacımız var mı, gidenler eşlerini nasıl ikna etti, faydasını gördünüz mü benimle paylaşırsanız çok mutlu olurum.

eşimle 3,5 senelik bir birlikteliğin ardından 2 ay önce evlendik. ikimiz de şahsına münhasır, biraz çılgın fikirli tipleriz. kolay karakterler değiliz. hayatımda doğru düzgün bir erkek figürünün olmaması, etrafımda hep kadınların oluşu, evimizde de baskın karakterin annem olması, babamı erken yaşta kaybetmem vs.aslında "erkek" kafasını pek anlayamama sebep oldu. onları da bizler gibi zannederek yürüttüğüm ilişkilerim hep bi şekilde çuvalladı. duygularının, hassas noktalarının neler olduğunu pek bilmiyordum. ilişki yaşadığım insanı hep değiştirmeye çalıştım. hayatımdaki ana karakter annem gibi güçlü, biraz het höt, çok iyiniyetli ama kontrolcü biri olduğu için ben de anneme benzedim ve ilişkimizin başlarında çok problem yaşadık bu yüzden. bu problemleri çözdükten sonra biraz ailevi sorunlar da oldu. ikimizin ailesinin de bazı hataları, edilmemesi gereken lafları oldu, ben eşimi fazla hassas ve alıngan bulmakla birlikte bazı noktalarda kendini bana anlattığında ona da hak verebiliyorum. her neyse detaya girmeden ilişkimizde bana tuhaf gelen şeyleri yazacağım...
3,5 senelik ilişkimizde 1 kez bile bana çok güzel olmuşsun, güzelsin vb.demedi. ona göre seksi değil, onun çok sevimli ve tatlı bulduğu tarzda bir güzelliğim varmış. bunun ben de farkındayım ama hadi desin desin tatlı olmuşsun desin onu bile 3-4 kere anca demiştir
bana hiç süpriz yaptı mı hatırlamıyorum bile, özel günleri kutlamaz. geöen sene doüum günümde msj atmıştı sadece sağolsun
araba bende olduğu için bi yere gitme vs.planlarını hep ben yaparım. benim arabamı 3,5 senede bir kez bile sürmedi. sadace bu son hafta geceleri artık pek göremiyorum diye o sürdü 2 kez.
ben sonun sorunlarını kendi derdim bilirken o benimkiler hakkında hiç konuşmaz. mesele en son yaşadığım sağlık sorununda evet beni teselli etti ama ofis arkadaşlarım bile benim için iyi bir doktor arayışındayken o hiç bişey araştırmadı, bi kaç doktor arasında kararsız kalmıştım ben sormasam kendi fikrini asla söylemez (telefon geçmişinden biliyorum araştırmadığını) bu tip olumsuz şeylere karşı hep kayıtsızdır, benim sorunuma benimle birlikte çözüm üretmez üretse de konuşmaz
özellikle ailemin bana karşı yaptığı haksız bazı davranışları hiç acımadan söyler ama beni şu şu konuda üzüyorsun dediğimde hep bir açıklaması vardır
şimdi diyeceksiniz ki neden evlendin.... inanın iki haftadır bunu ben de soruyorum ve o kadar üzgünüm ki anlatamam. ikimiz de maneviyatına, duygularına düşkün, dünyaya farklı bakan insanlarız. aramız iyiyken çok iyiyiz. çok neşeli, esprili,iyi ki dediğim biri...ama bazı anlar var ki...
beni hala benimseyememiş gibi geliyor, yaşadığımız ailevi sorunlarda bile ben ailenle görüşmek istemiyorum deyip kestirip attı aileme karşı onu yien ben savundum ben açıkladım
şimdiye kadar kendisinden bir pul bile istemedim ama artık evliyiz eve bişey alınacağı zaman ben alıyorum, evet ondan beklemiyorum ama yine de sorması gerekmez mi? bazen onun da olmadığını biliyorum ama yine de ya canım bende de yok ama sen nasıl halledeceksin? dese mesela... en son yaşadığımız şeyi anlatayım. haftasonu nenem bizi davet etti, afedersiniz eve kebap söyleyelim birlikte yeriz dedi. kebapçı da yolumuzun üstündeydi. geçerken biz alalım dedim. eşim de yanımdaydı, ödedim çıktık. aynı gün tv almıştık onun parası eksik çıkmıştı ben tamamladım kendi sormadı bile. neyse çıktık, ya tatlı da mı alsaydık dedim karşıdan karşıya geçiyoduk tam, gözüm de tam görmüyor moralim bozuk zaten. neyse onu da nenem ısmarlasın ben bugün battım zaten dedim şakayla karışık. alayım ben dedi ağzının ucuyla yok ya geçti artık boşver dedim. buna alındı, inanın neye alındı tam ben bilmiyorum. ben ondana parasının olmadığın bile bile bişey istemem ki aramızda bunların lafı neden oluyor şakaya vur geç işte hacı ben de çulsuzum valla de geç....dünden beri benimle konuşmuyor. nenemin evinde ağzını bıçak açmadı. kadıncağız o kadar üzülmüş ki bugün beni aradı yavrum neyiniz vardı 40 senelik karı koca gibi olmuşsunuz yeni evli gibi değilsiniz diye...
böyle alınganlıkları daha önce defalarca yaşadık annemden alınır, ablamdan alınır,i eve yardıma gelen abladan bile alınır... her seferinde kendimi, ya da başklaarını açıklamaya çalışmaktan çok yoruldum. zaten artık o da benimle konuşmuyor. eksiden zora da olsa ağzından laf alırdım artık o da yok bi sorunumuz olduğunda tamam canım haklısın deyip geçiştiriyor halbuki benim derdim haklı çıkmak değil.
yeni bir iş kurdu maddi sorunları var biliyorum ama devamlı alınganlık devamlı küslük evlendiğimizden beri bir iyi bir kötüyüz artık ne yapacağımı bilmiyorum... konuşmayı denesem konuşacak bişey yok diyecek adım kadar eminim. zamanında ben veya ailem onu çok mu incittik çok mu gururunu kırdık? peki ben ne oalcağım...kendimi o kadar perişan hissediyorum ki kızlar lütfen beni bir de siz incitmeyin ancak sizce bize çift terapisinin çözümü olur mu?

Genişletmek için tıkla...

eğer ki terapiye gidemiyorsanız size 'birlikte iyi hissetmek ' adında bir kitabı önerebilirim. hayat algıları çok farklı olan insanlar aslında birbirlerini rahatsız oldukları konuda zorladıkça karşıdaki kişi daha çok o huyuna devam etmektedir. bu bir kısır döngüdür. bu kişiyi yaklaşık 4 senedir tanıyormuşsunuz zaten. evlenmeden önce bunu kabullenebilmişsiniz. ya değişmesini beklediğiniz için üzüldünüz yada kabullenmeden evlendiniz bilemiyorum. terapiler çok kıymetli fakat istekli olabilecek mi ? umarım sorunu halledersiniz. yine de henüz 2 aylık bir evlilik için belki bu duruma adaptasyon süreci yaşıyorsunuzdur. evlilik kararı hızlı olduysa da bu adaptasyon zor olabilir. umarım halledebilirsiniz.

sonpostit .!.:

herkese merhaba güzel kadınlar umarım herkes iyi, sağlıklı ve mutludur. sizlerden ricam lütfen konuma "hata etmişsin, boşan vb." şeyler dememeniz. kırıcı değil yapıcı ve destekleyici her türlü önerinize, fikrinize açığım ve saygım sonsuz. ancak önceki konumu okuyanlar da belki bilecektir sağlık problemlerim nedeniyle oldukça hassas bir ruh halindeyim. bu nedenle lütfen beni sizler de incitmeyin. şimdi size az çok evliliğimden bahsedeceğim ve sizce bir çift terapisine ihtiyacımız var mı, gidenler eşlerini nasıl ikna etti, faydasını gördünüz mü benimle paylaşırsanız çok mutlu olurum.

eşimle 3,5 senelik bir birlikteliğin ardından 2 ay önce evlendik. ikimiz de şahsına münhasır, biraz çılgın fikirli tipleriz. kolay karakterler değiliz. hayatımda doğru düzgün bir erkek figürünün olmaması, etrafımda hep kadınların oluşu, evimizde de baskın karakterin annem olması, babamı erken yaşta kaybetmem vs.aslında "erkek" kafasını pek anlayamama sebep oldu. onları da bizler gibi zannederek yürüttüğüm ilişkilerim hep bi şekilde çuvalladı. duygularının, hassas noktalarının neler olduğunu pek bilmiyordum. ilişki yaşadığım insanı hep değiştirmeye çalıştım. hayatımdaki ana karakter annem gibi güçlü, biraz het höt, çok iyiniyetli ama kontrolcü biri olduğu için ben de anneme benzedim ve ilişkimizin başlarında çok problem yaşadık bu yüzden. bu problemleri çözdükten sonra biraz ailevi sorunlar da oldu. ikimizin ailesinin de bazı hataları, edilmemesi gereken lafları oldu, ben eşimi fazla hassas ve alıngan bulmakla birlikte bazı noktalarda kendini bana anlattığında ona da hak verebiliyorum. her neyse detaya girmeden ilişkimizde bana tuhaf gelen şeyleri yazacağım...
3,5 senelik ilişkimizde 1 kez bile bana çok güzel olmuşsun, güzelsin vb.demedi. ona göre seksi değil, onun çok sevimli ve tatlı bulduğu tarzda bir güzelliğim varmış. bunun ben de farkındayım ama hadi desin desin tatlı olmuşsun desin onu bile 3-4 kere anca demiştir
bana hiç süpriz yaptı mı hatırlamıyorum bile, özel günleri kutlamaz. geöen sene doüum günümde msj atmıştı sadece sağolsun
araba bende olduğu için bi yere gitme vs.planlarını hep ben yaparım. benim arabamı 3,5 senede bir kez bile sürmedi. sadace bu son hafta geceleri artık pek göremiyorum diye o sürdü 2 kez.
ben sonun sorunlarını kendi derdim bilirken o benimkiler hakkında hiç konuşmaz. mesele en son yaşadığım sağlık sorununda evet beni teselli etti ama ofis arkadaşlarım bile benim için iyi bir doktor arayışındayken o hiç bişey araştırmadı, bi kaç doktor arasında kararsız kalmıştım ben sormasam kendi fikrini asla söylemez (telefon geçmişinden biliyorum araştırmadığını) bu tip olumsuz şeylere karşı hep kayıtsızdır, benim sorunuma benimle birlikte çözüm üretmez üretse de konuşmaz
özellikle ailemin bana karşı yaptığı haksız bazı davranışları hiç acımadan söyler ama beni şu şu konuda üzüyorsun dediğimde hep bir açıklaması vardır
şimdi diyeceksiniz ki neden evlendin.... inanın iki haftadır bunu ben de soruyorum ve o kadar üzgünüm ki anlatamam. ikimiz de maneviyatına, duygularına düşkün, dünyaya farklı bakan insanlarız. aramız iyiyken çok iyiyiz. çok neşeli, esprili,iyi ki dediğim biri...ama bazı anlar var ki...
beni hala benimseyememiş gibi geliyor, yaşadığımız ailevi sorunlarda bile ben ailenle görüşmek istemiyorum deyip kestirip attı aileme karşı onu yien ben savundum ben açıkladım
şimdiye kadar kendisinden bir pul bile istemedim ama artık evliyiz eve bişey alınacağı zaman ben alıyorum, evet ondan beklemiyorum ama yine de sorması gerekmez mi? bazen onun da olmadığını biliyorum ama yine de ya canım bende de yok ama sen nasıl halledeceksin? dese mesela... en son yaşadığımız şeyi anlatayım. haftasonu nenem bizi davet etti, afedersiniz eve kebap söyleyelim birlikte yeriz dedi. kebapçı da yolumuzun üstündeydi. geçerken biz alalım dedim. eşim de yanımdaydı, ödedim çıktık. aynı gün tv almıştık onun parası eksik çıkmıştı ben tamamladım kendi sormadı bile. neyse çıktık, ya tatlı da mı alsaydık dedim karşıdan karşıya geçiyoduk tam, gözüm de tam görmüyor moralim bozuk zaten. neyse onu da nenem ısmarlasın ben bugün battım zaten dedim şakayla karışık. alayım ben dedi ağzının ucuyla yok ya geçti artık boşver dedim. buna alındı, inanın neye alındı tam ben bilmiyorum. ben ondana parasının olmadığın bile bile bişey istemem ki aramızda bunların lafı neden oluyor şakaya vur geç işte hacı ben de çulsuzum valla de geç....dünden beri benimle konuşmuyor. nenemin evinde ağzını bıçak açmadı. kadıncağız o kadar üzülmüş ki bugün beni aradı yavrum neyiniz vardı 40 senelik karı koca gibi olmuşsunuz yeni evli gibi değilsiniz diye...
böyle alınganlıkları daha önce defalarca yaşadık annemden alınır, ablamdan alınır,i eve yardıma gelen abladan bile alınır... her seferinde kendimi, ya da başklaarını açıklamaya çalışmaktan çok yoruldum. zaten artık o da benimle konuşmuyor. eksiden zora da olsa ağzından laf alırdım artık o da yok bi sorunumuz olduğunda tamam canım haklısın deyip geçiştiriyor halbuki benim derdim haklı çıkmak değil.
yeni bir iş kurdu maddi sorunları var biliyorum ama devamlı alınganlık devamlı küslük evlendiğimizden beri bir iyi bir kötüyüz artık ne yapacağımı bilmiyorum... konuşmayı denesem konuşacak bişey yok diyecek adım kadar eminim. zamanında ben veya ailem onu çok mu incittik çok mu gururunu kırdık? peki ben ne oalcağım...kendimi o kadar perişan hissediyorum ki kızlar lütfen beni bir de siz incitmeyin ancak sizce bize çift terapisinin çözümü olur mu?

Genişletmek için tıkla...

bence cok fazla dusunuyorsun. belki adami biktirmis bile olabilirsin. terapiste gitmek icin problem olmasi gerekmez. ama once kendin terapiste git bence. belki senin bakis acinda degismesi gereken seyler vardir.