Bu sıralar canımı çok sıkan bişi var hayatımda. 3 yıldır çok güzel süren bir ilişkim birbirimiz çok seviyoruz. O üniversitede okuodu ben de bir yıldır çalışıorum. Neyse hep okul bitince nişan yapacağız die plan yapıoduk. Gerçi erkek arkadaşım bu konuyu ancak ben sorunca açıodu. Mezuniyet günü geldi. Ailesi şehir dışından geldiği için sevgilim dedi ki gelmişken seni isteyelim ben çok sevindim anneme söyledim babama söylememiştik daha ama onun ailesi kabul etmemiş daha erkenmiş (ki istememelerinin nedenini hala anlayabilmiş değilim). Mezuniyet töreninde tanıştık ama beni çok üzdüler. Hiç önemsemediler. Hatrımı bile sormadılar bırak konuşmayı ben de erkek arkadaşım da yıkıldık. Dönüşte hüngür hüngür ağladık otobüste. Ayrılırken bana güle güle demediler inanır mısınız? Bunun nedenini bi türlü anlayamadım. Erkek arkadışımın annesi küçükken ölmüş, babası bir daha evlenmiş. Diyor ki onun yüzünden oluyor o benim mutluluğumu istemiyor. Ama babası neden öyle yapıyor. :çok üzgünüm:Erkek arkadaşım askere gitti, gitmeden babamla tanıştırdım çünkü herkez duymuştu onun kulağına da gitmiş. İyi anlaştılar. Benim bütün işyerim, akrabalarım biliyor ve üstümde sürekli bir baskı nişanlanmam konusunda bu beni çok üzüyor. Erkek arkadaşım askerden mayısta gelecek inşallah gelince nişan yapacağız bu sefer diyor ama benim hiç umudum o ailesi varken. O kadar üzülüyorum ki hasta oldum. Hiç neşem yok bilmiyorum kızlar çok mu takıyorum sizce bizim iş olur mu, yoksa ben olmayacak duaya amin diyorum. :çok üzgünüm: cevaplayan arkadaşlara şimdiden teşekkür ederim :a015: