- 8 Ağustos 2009
- 2.408
- 399
- 688
Merhabalar hanımlar;
6 yıllık evliyim.4 yaşında bir oğlum var. çalışan biriyim. eşimle sürdürmeye çalıştığım bi evlilik yaşıyorum şuaralar. şöyle ki 2 mizde hafta içi çalışıyoruz. sabah 5de kalkıyorum. gün erkenden başlıyor. işten 6da çıkıyorum. oğlumu alıyorum eve gelmem 7yi buluyor. yemek hazırla sofayı kur kaldır derken 8:30 9 oluyor. eşim bu arada ya uyuyor ya bilgisayar başında. çocukla ilgileneyim yada yardımcı oluyum durumu yok.yemekten sonra genelde arkadaşlarıyla dışarı çıkar 11 12 gibi evde olur.evde olduğu zamanlarda yine tv başında yada bilgisayarda.önceleri düzelir mi acaba diye çaylar meyveler hazırlardım.hani sohbet ederiz kafamız dağılır diye ama öylede olmuyormuş.kendime bulaşık çıkarmaktan başka. haftasonları da birşeyler yapmak istesem öğleden önce kalkılmaz. ya hava soğuktur çocuk hastalanır. ve bu durumlarda arkadaşlarıyla balığa gider. son 2 senedir böyle. alıp karşıma konuştum hep. benimde seninle beraber bişeyler yapmaya ihtiyacım var. diye. son patlama bugün oldu. 1 haftadır hastayım. işten izn alıp dinlenmeye durumum yok. bugün için yatıp düzeliyim istiyordum.ama olmadı. sabah erkenden kalktı hazırlandı.balığa gitmek için. benim durumumu göre göre. bu şekilde evde mi bırakıcan dedim. yerimden kalkamıyorum.çocuğa kim bakacak yazık yavruma bulaşacak hastalık diye yaklaşamıyorumda. öğlene gelicem zaten dedi çıktı. akşam 6 da geldi ve sadece kez aradı.çocuk napıyor diye.
bende msj attım sakın eve gelme sana ihtiyacımız yok seninde bize olduğu gibi dedim.daha önceleride hep aynı durumlar yaşandı bu kez son artık yürütemiyorum dedim. birkaç gün düzelindi. ama sonuç hep aynı boş zamanları hep arkadaşlarıyla. kendimi kullanılıyor hissediyorum artık. yemeği temizliği hertürlü ihtiyacı gideriliyor. ve ortada yaptığı el sağlıklığı oluyor. artık ne yapmalıyım bilemiyorum. bu şekilde sürdürmek istemiyorum. fikirlerinizi bekliyorum
6 yıllık evliyim.4 yaşında bir oğlum var. çalışan biriyim. eşimle sürdürmeye çalıştığım bi evlilik yaşıyorum şuaralar. şöyle ki 2 mizde hafta içi çalışıyoruz. sabah 5de kalkıyorum. gün erkenden başlıyor. işten 6da çıkıyorum. oğlumu alıyorum eve gelmem 7yi buluyor. yemek hazırla sofayı kur kaldır derken 8:30 9 oluyor. eşim bu arada ya uyuyor ya bilgisayar başında. çocukla ilgileneyim yada yardımcı oluyum durumu yok.yemekten sonra genelde arkadaşlarıyla dışarı çıkar 11 12 gibi evde olur.evde olduğu zamanlarda yine tv başında yada bilgisayarda.önceleri düzelir mi acaba diye çaylar meyveler hazırlardım.hani sohbet ederiz kafamız dağılır diye ama öylede olmuyormuş.kendime bulaşık çıkarmaktan başka. haftasonları da birşeyler yapmak istesem öğleden önce kalkılmaz. ya hava soğuktur çocuk hastalanır. ve bu durumlarda arkadaşlarıyla balığa gider. son 2 senedir böyle. alıp karşıma konuştum hep. benimde seninle beraber bişeyler yapmaya ihtiyacım var. diye. son patlama bugün oldu. 1 haftadır hastayım. işten izn alıp dinlenmeye durumum yok. bugün için yatıp düzeliyim istiyordum.ama olmadı. sabah erkenden kalktı hazırlandı.balığa gitmek için. benim durumumu göre göre. bu şekilde evde mi bırakıcan dedim. yerimden kalkamıyorum.çocuğa kim bakacak yazık yavruma bulaşacak hastalık diye yaklaşamıyorumda. öğlene gelicem zaten dedi çıktı. akşam 6 da geldi ve sadece kez aradı.çocuk napıyor diye.
bende msj attım sakın eve gelme sana ihtiyacımız yok seninde bize olduğu gibi dedim.daha önceleride hep aynı durumlar yaşandı bu kez son artık yürütemiyorum dedim. birkaç gün düzelindi. ama sonuç hep aynı boş zamanları hep arkadaşlarıyla. kendimi kullanılıyor hissediyorum artık. yemeği temizliği hertürlü ihtiyacı gideriliyor. ve ortada yaptığı el sağlıklığı oluyor. artık ne yapmalıyım bilemiyorum. bu şekilde sürdürmek istemiyorum. fikirlerinizi bekliyorum
Nitekim o çocuğu babanızın evinden çeyizlik diye getirmediniz 
