selam arkadaşlar,benim problemim abim.kendisinden nefret ettiğim,yüzünü görmeye tahammül edemediğim malesefki allahın bizi aynı kandan yarattığı insan.şimdi ben evliyim aynı evde yaşamıyoruz üç ay önce babamı kaybettim,şimdi o annemle yaşıyor.ben bekarken herşeyime karışır,bağırır,hakaret ederdi.çok baskı altında büyüdüm.şimdi onu görünce yaşadıklarım aklıma geliyor kin tutmuş yüreğim.oda çok zor günler geçirdi ama acıyamıyorum malesef...asıl mesele şimdi annemin yanında olması o olduğu için anneme gitmek istemiyorum bana yakın olmaya çalışıyor ama artık çok geç.ne yapmalıyım anneme gitmek için ona katlanmalımıyım yoksa hayatıma bakıp annemi bana gelince görmeye devammı etmeliyim ne dersiniz.: