Birini beğenmek ya da hoşlanmak, sadece kaşını gözünü beğenmek olarak algılanıyor da ondan. Temel sebep bu bence.
Üniversitedeyken kantinde otururken biri gelip önüme mektup bırakmıştı, X gönderdi diye. Ben X'i hiç tanımam bile, varlığından habersizim. Gül süslemeli bir kağıda döktürmüş de döktürmüş. Şöyle güzelmişim, böyle mükemmelmişim, görsen Kudra. Okudum ve bu ben miyim dedim.

Çünkü ben böyle biri değilim yani anlattığı ile alakam yok. Aylardır beni izliyormuş falan filan. Kimi romantik bulabilir ama ben ürkmüştüm. Reddettim ve mükemmellikten uzak kişiliğim sebebiyle tuvalette yüksek sesle kızlara okuyup gülmüştüm, gülmüştük. Eh şimdi olsa tuvalette okumazdım, kabul. Ama o da mektubu bari kendi getirseydi. Reddettiğimi bile aracıya söyledim yav.

Aracı işine feci halde gıcık olurum lafın kısası.