• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Sizce Turkiyeye donmeliyim yoksa yurt disinda mi kalmaliyim ?

huzurluyumben

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
13 Eylül 2013
4.185
2.582
178
Sevgili arkadaslar,

Umarim dogru yere konumu aciyorumdur. Benim de bir derdim var, beni senelerdir mesgul eden ve hala cozum bulamadigim.

Ben evliyim, ve 2,5 yasinda bir kizim var. Esim de bende akademisyeniz ve amerikada yasiyoruz. Esimin burda isi cok iyi, ve garanti, yani isini kaybetme diye bir ihtimal hemen hemen yok. Benim isimse sallantida, yani nproje parasi olursa isim var, yoksa baska is bulmam gerekiyor. Turkiye edonersek, devlet universitelerinde akademisyenlik isi yapicam. Ama problem su ki turkiye donup donmeme konusunda cok kararsizim.
Turkiyede ki is yerindeki ortama alisabilecekmiyiz, ve Turkiyeye su an gurbette oldugumuz icin ozlem duyuyoruz, ama dondukten sonra o ozlem yerini pismanliga birakirmi diye korkuyorum. Derdim siyaset deyil, ve onu yada bunu desteklemiyorum, ama Turkiyede cok sIk deyisen kanunlar, duzenlemeler, sunlar bunlar beni cok korkutuyor, ozellikle son zamanlarda olusan karmasa.

Ailemin baskilari da cabasi. Annem hastalanip yataklara dusunuyor bu kiz donmez Turkiyeye diye. Babam guya sesini cikarmiyor ama, icten ice o da cok istiyor bunun farkindayim. Kayinvalidemler de cok istiyorlar donmemizi ama isin garibi, annemler kadar baski yapmiyorlar son zamanlarda. Donsek bile ne kayinvalidemlerle ne annemlerle zaten ayni sehirlerde olmiyacagiz. Belki gorussek en fazla yilda uc dort defa gorusebilirz. Ve donup birde esim yada ben mutsuz olursak o zaman cok pisman olursak diye korkuyorum.

Isimin geregi su an ekonomik kriz de oldugu icin amerikada baska bir bolum okuyup cok iyi kazancli meslek edinme ihtimalim de var. Ama dedigim gibi, Turkiyeye donup kizimi Turkiyede mi yetistirsem, yoksa burda kalip onu Turk lerinde bulundugu bir Amerika ortaminda mi yetistirsem?

Nacizane fikirlerinizi bekliyorum
 
ben ailemi bırakıp hiçbiyere gitmezdim ama bu benim şartlarımlada alakalı ben zaten böyle davranmak zorundayım ama kalbende böyle hissediyorum. sizin iş imkanlarınızı koşullarınızı bilemiyorum ama ben duygusal yaklaşırdım :34:
 
Bence kalın sizin gibi insanlara yurdumda ihtiyaç var ,çocukta burada bir Türk gibi yetişsin ve dejenere olmasın başka ülkede ,
 
Dayanılmaz bir özlem yoksa içinizde bence kalmak en mantıklısı. Yılda bir kere christmas zamanı gelirsiniz zaten. Tabi bir de çocuğum burda hangi değer yargıları ile yetişecek endişeniz yoksa. Bu tip şeyleri sallamıyorsanız aksine evladım burda daha iyi yetişir diyorsanız kalın. Aileler de zaten yılda bir kere ziyarete gelse tamam.
 
ben ailemi bırakıp hiçbiyere gitmezdim ama bu benim şartlarımlada alakalı ben zaten böyle davranmak zorundayım ama kalbende böyle hissediyorum. sizin iş imkanlarınızı koşullarınızı bilemiyorum ama ben duygusal yaklaşırdım :34:

Malesef ailem beni hem bagimsiz yetistirdi. ama hemde 35 yasimda onlarin dedigini yapmami istiyorlar. Ben universiteyi baska sehirde okudum, bizde duygusal anlamda konusmalar olmaz, bana naz yaptirilmazdi yani. Arasam annemleri hergun, bosver niye ariyorsun hergun telefon kartina yazik derlerdi mesela :). Ve ben 24 yasimda ciktim yurt disina, doktora yapmak icin. Cikis o cikis, 11 senedir burda yasiyorum.

Ailemi seviyorum elbette, ama zaten Turkiyeye donsek bile ayni sehirde yasamayacagiz, hatta uzak sehirlerde olacagiz mecburen.
 
ben avrupada bi süre yaşadım amerikayı bilmiyorum ama insan ne kadar rahat olsada bi süre sonra ükesini özlüyo
kızını da burada yetiştirmen daha iyi olabilir bence ama
en doğru kararı sen verirsin orada rahatsan rahatından olma ihtimalin de var
oradaki şartlarla buradaki şartları çok iyi karşılaştır artı eksi listesi yap bence
 
Son düzenleme:
Sevgili arkadaslar,

Umarim dogru yere konumu aciyorumdur. Benim de bir derdim var, beni senelerdir mesgul eden ve hala cozum bulamadigim.

Ben evliyim, ve 2,5 yasinda bir kizim var. Esim de bende akademisyeniz ve amerikada yasiyoruz. Esimin burda isi cok iyi, ve garanti, yani isini kaybetme diye bir ihtimal hemen hemen yok. Benim isimse sallantida, yani nproje parasi olursa isim var, yoksa baska is bulmam gerekiyor. Turkiye edonersek, devlet universitelerinde akademisyenlik isi yapicam. Ama problem su ki turkiye donup donmeme konusunda cok kararsizim.
Turkiyede ki is yerindeki ortama alisabilecekmiyiz, ve Turkiyeye su an gurbette oldugumuz icin ozlem duyuyoruz, ama dondukten sonra o ozlem yerini pismanliga birakirmi diye korkuyorum. Derdim siyaset deyil, ve onu yada bunu desteklemiyorum, ama Turkiyede cok sIk deyisen kanunlar, duzenlemeler, sunlar bunlar beni cok korkutuyor, ozellikle son zamanlarda olusan karmasa.

Ailemin baskilari da cabasi. Annem hastalanip yataklara dusunuyor bu kiz donmez Turkiyeye diye. Babam guya sesini cikarmiyor ama, icten ice o da cok istiyor bunun farkindayim. Kayinvalidemler de cok istiyorlar donmemizi ama isin garibi, annemler kadar baski yapmiyorlar son zamanlarda. Donsek bile ne kayinvalidemlerle ne annemlerle zaten ayni sehirlerde olmiyacagiz. Belki gorussek en fazla yilda uc dort defa gorusebilirz. Ve donup birde esim yada ben mutsuz olursak o zaman cok pisman olursak diye korkuyorum.

Isimin geregi su an ekonomik kriz de oldugu icin amerikada baska bir bolum okuyup cok iyi kazancli meslek edinme ihtimalim de var. Ama dedigim gibi, Turkiyeye donup kizimi Turkiyede mi yetistirsem, yoksa burda kalip onu Turk lerinde bulundugu bir Amerika ortaminda mi yetistirsem?

Nacizane fikirlerinizi bekliyorum
Sakın dönme derim. Tatillerde gel ama sakın Türkiye ye yerleşme. Dediğin gibi çok sık değişen kanunlar düzenlemeler burada kafayı yersiniz. Yüksek lisans için sınavlara hazırlanıyorum ama boşa olduğunu da biliyorum. Burada bir yerlere yükselmek istiyorsan şu cu ya da bu cu olacaksın yoksa ekmek de yok. Ayrıca buraya dönüp kızının da geleceğini karartma. Eşim de Amerika da görev yapabilmek için uğraşıyor ben de yüksek lisans için en azından dil eğitimi almak için yaz tatilinde Amerika ya gitmeyi düşünüyorum bakalım belki eşimin işi ile ilgili gelişmeler iyi sonuçlanırsa Amerika ya gittiğimizde dilimi geliştirmek için uğraşıp orada çalışmak istiyorum. Hakkınızda hayırlısı ne ise o olsun.
 
Sakın dönme derim. Tatillerde gel ama sakın Türkiye ye yerleşme. Dediğin gibi çok sık değişen kanunlar düzenlemeler burada kafayı yersiniz. Yüksek lisans için sınavlara hazırlanıyorum ama boşa olduğunu da biliyorum. Burada bir yerlere yükselmek istiyorsan şu cu ya da bu cu olacaksın yoksa ekmek de yok. Ayrıca buraya dönüp kızının da geleceğini karartma. Eşim de Amerika da görev yapabilmek için uğraşıyor ben de yüksek lisans için en azından dil eğitimi almak için yaz tatilinde Amerika ya gitmeyi düşünüyorum bakalım belki eşimin işi ile ilgili gelişmeler iyi sonuçlanırsa Amerika ya gittiğimizde dilimi geliştirmek için uğraşıp orada çalışmak istiyorum. Hakkınızda hayırlısı ne ise o olsun.



Umarim sizin de gonlunuze gore olur hersey. Kizim olmadan once cok fazla aklima gelmiyordu nerde yasadigim. Sonucta ozledigimiz zaman birbirimizi yazin gorusuyorduk. Ama simdi o olunca onu nasil yetistiricem derdine dustum. Onun ulkesini , kimligini, dilini, dinini unutmasini istemiyorum. Biliyorum ki zamanla hersey devamli deyisiyor, zaten benim su an iyi dedigim yarin olmayabilir. Ve bir birey olarak kendi hayatini cizmesi onun da en dogal hakki. Burda maddi acidan hic bir sIkintisi onunda bizim de olmaz buyuk ihtimalle. Ve ugrasirsa cabalarsa da bir yerlere kolay gelir. Ama iste benim dusundugum sey, onu Turkce konusan bir ulkede, yilda 4 5 kez akrabalarini gorebilecegi bir ortamda mi yetistirmem gerekir diye kaygiya dusuyorum. Ama Turkiyenin sartlarini da goz onune alinca aklim karisiyor. Acaba her yil kizimla Turkiyeye gitsem bu yardimci olur mu onun kimliginin yerlesmesi acisindan diye merak ediyorum. Guzel olan su ki Turk cevremiz var burda, hosumuza giden guzel bir cevre. Onlarla cocuklarimizi bulusuturuyoruz mumkun mertebe.


Ama tabi okula gidince buyuk olcude amerikali bir cevre edinicek ve Ingilizce konusucak.
 
Malesef ailem beni hem bagimsiz yetistirdi. ama hemde 35 yasimda onlarin dedigini yapmami istiyorlar. Ben universiteyi baska sehirde okudum, bizde duygusal anlamda konusmalar olmaz, bana naz yaptirilmazdi yani. Arasam annemleri hergun, bosver niye ariyorsun hergun telefon kartina yazik derlerdi mesela :). Ve ben 24 yasimda ciktim yurt disina, doktora yapmak icin. Cikis o cikis, 11 senedir burda yasiyorum.

Ailemi seviyorum elbette, ama zaten Turkiyeye donsek bile ayni sehirde yasamayacagiz, hatta uzak sehirlerde olacagiz mecburen.

her ailenin ayrı bi yapısı vardır düzeni vardır olabilir tabi neden olmasın yadırgamadım benim ailemdede yok değil böyle ilişkiler. ama arkadaşın dediğine katılıyorum bende sizin gibi kendini iyi yetiştirmiş insanları bu ülkede görmek istiyoruz:46: patatesin bile iyisini vatandaşına yedirmeyen bi ülkede bizde açız iyi yetişmiş insanlara
 
Cocugunuz okul cagina gelmeden adim atin bence.
Zira cocugunuz okul cagina gelince hersey cok daha zor olacak.
Ablamlar yasadi bu yüzden biliyorum.
 
canım eğer çocuğunla ilgili kaygıların varsa dil din vs unutur asimile olur diyosan dönebilirsin çünkü okula başladığında türkten çok amerikalı gibi olacağı kesin o ortama girince sonuçta arkadaşları o çevreden olacak o konuda haklısın
 
şahsen ben olsam dönmezdim. hem işiniz orda var hemde uzun senelerdir ordasınız. burda düzen kurmak sizin için zor olur. ayrıca Türkiyede iş bulmak çok zor 2 üniversite bitirmiş olanlar bile iş arıyo o kadar doktor öğretmen polis vb var ki boşta duran anlatamam buraya döndüğünüzde aylarca işsiz kalabilirsiniz. ayrıca devlet üniversitelerinde çalışmak için memurluk sınavlarına girmeniz lazım ve çok yüksek puan alsanız bile atama çok zor oluyo :50:
 
Cocugunuz okul cagina gelmeden adim atin bence.
Zira cocugunuz okul cagina gelince hersey cok daha zor olacak.
Ablamlar yasadi bu yüzden biliyorum.



Evet, tanidigimiz bir aile de donduler , ama okul cagindaydi cocuklari cok zor oldu onlar icin. O yuzden kafa karisikligi oldu bizde de, napsak diye. Bakalim herseyin hayirlisi olur umarim.


Ve burda ister istemez cocuklar kendi dillerini iyi konusamiyorlar. Ingilizce cok konustuklari icin okulda, ingilizce konusmak cok kolaylarina geliyor. sanirim burda kaliyorsan baska yolu yok gibi.
 
Umarim sizin de gonlunuze gore olur hersey. Kizim olmadan once cok fazla aklima gelmiyordu nerde yasadigim. Sonucta ozledigimiz zaman birbirimizi yazin gorusuyorduk. Ama simdi o olunca onu nasil yetistiricem derdine dustum. Onun ulkesini , kimligini, dilini, dinini unutmasini istemiyorum. Biliyorum ki zamanla hersey devamli deyisiyor, zaten benim su an iyi dedigim yarin olmayabilir. Ve bir birey olarak kendi hayatini cizmesi onun da en dogal hakki. Burda maddi acidan hic bir sIkintisi onunda bizim de olmaz buyuk ihtimalle. Ve ugrasirsa cabalarsa da bir yerlere kolay gelir. Ama iste benim dusundugum sey, onu Turkce konusan bir ulkede, yilda 4 5 kez akrabalarini gorebilecegi bir ortamda mi yetistirmem gerekir diye kaygiya dusuyorum. Ama Turkiyenin sartlarini da goz onune alinca aklim karisiyor. Acaba her yil kizimla Turkiyeye gitsem bu yardimci olur mu onun kimliginin yerlesmesi acisindan diye merak ediyorum. Guzel olan su ki Turk cevremiz var burda, hosumuza giden guzel bir cevre. Onlarla cocuklarimizi bulusuturuyoruz mumkun mertebe.


Ama tabi okula gidince buyuk olcude amerikali bir cevre edinicek ve Ingilizce konusucak.
Desene kimse şartlarından memnun değil. Benim içinde çocuklar olmadan herşey güllük gülistanlıktı. Çocuklar olunca herşey değişiyor mesela biz de sürekli düşünüyoruz ''çocuklarımızın geleceği ne olacak çünkü Türkiye iyiye değil kötüye gidiyor. Şahsen ben çocuklarımın geleceğinden kaygılıyım. Dil-din diyorsun da emin ol sen kızını daha iyi yetiştirirsin. Orada Türk çevreniz de varmış aslında daha güzel. Eşimin de en yakın arkadaşları Amerika da görev yapıyorlar ve biz bu işimiz hayırlısı ile olursa hiç düşünmeden çocuklarla gideceğiz. Türkiye de çalışan insana değer verilmiyor en azından Türk kanallarından izliyorsundur. Yeğenim uzmanlık sınavına girdi girmesine de bağlı olduğu bakanlık konusunda uzman ki,şileri sınavla işe alıyor ama gerçekte öyle bir kanun çıkarmış ki yeğenimin uzmanlık alanında çalışması gereken yere alakasız atamalar yapıyorlar ve sınavsız. Biz de düşünüyoruz haliyle --biz neden gece gündüz ders çalışıyoruz-- diye.
 
Umarim sizin de gonlunuze gore olur hersey. Kizim olmadan once cok fazla aklima gelmiyordu nerde yasadigim. Sonucta ozledigimiz zaman birbirimizi yazin gorusuyorduk. Ama simdi o olunca onu nasil yetistiricem derdine dustum. Onun ulkesini , kimligini, dilini, dinini unutmasini istemiyorum. Biliyorum ki zamanla hersey devamli deyisiyor, zaten benim su an iyi dedigim yarin olmayabilir. Ve bir birey olarak kendi hayatini cizmesi onun da en dogal hakki. Burda maddi acidan hic bir sIkintisi onunda bizim de olmaz buyuk ihtimalle. Ve ugrasirsa cabalarsa da bir yerlere kolay gelir. Ama iste benim dusundugum sey, onu Turkce konusan bir ulkede, yilda 4 5 kez akrabalarini gorebilecegi bir ortamda mi yetistirmem gerekir diye kaygiya dusuyorum. Ama Turkiyenin sartlarini da goz onune alinca aklim karisiyor. Acaba her yil kizimla Turkiyeye gitsem bu yardimci olur mu onun kimliginin yerlesmesi acisindan diye merak ediyorum. Guzel olan su ki Turk cevremiz var burda, hosumuza giden guzel bir cevre. Onlarla cocuklarimizi bulusuturuyoruz mumkun mertebe.


Ama tabi okula gidince buyuk olcude amerikali bir cevre edinicek ve Ingilizce konusucak.

tamam işte hem ingilizce hemde Türkçe konuşuyo olucak. ülkesini dilini dinini unutmaması için ona sürekli anlatın ve sadece ingilizce konuşmazsınız. benim tanıdıklarım var bi tanıdığım norveçte diğerleri fransa da hepsinin de çocukları var ve okula gidiyolar
 
Evet, tanidigimiz bir aile de donduler , ama okul cagindaydi cocuklari cok zor oldu onlar icin. O yuzden kafa karisikligi oldu bizde de, napsak diye. Bakalim herseyin hayirlisi olur umarim.


Ve burda ister istemez cocuklar kendi dillerini iyi konusamiyorlar. Ingilizce cok konustuklari icin okulda, ingilizce konusmak cok kolaylarina geliyor. sanirim burda kaliyorsan baska yolu yok gibi.

Ablam dogma büyüme avrupada yasiyordu.
Enistem 20 yasinda geldi oraya.
10 sene sonra (8-2 yaslarinda iki cocuk ile) TRye dönelim dediler.
Geldiler.
Okula giden yegenim adaptasyon sorunu yasadi.
Ablam her konuda sorun yasadi.
Enistem bile dogma büyüme TRde olmasina ragmen 10 senedir o kadar uzaklasmis ki oda zorlandi.
Nitekim 2 sene sonra avrupaya geri döndüler.
Suan yegenim hala dil problemi yasiyor.
Psikolojik acidan neler yasadiklarini da az cok tahmin edersiniz.
Cocuklu olunca gercekten cok zor.

Bana gelince bende 23 sene avrupada yasadim.
Gecen yaz geldim TR ye evlenip.
Tek basima geldim ve burada kendime bir hayat kuracagim insaAllah.
Pisman degilim insaAllahta olmam.
Ama avrupaya geri dönem imkanim da var.
Eger ki bu imkani gerceklestirmek istersem de dedigim gibi cocuklarimiz (olursa insaAllah) okul cagina gelmeden yaparim.
Cocuk olunca herseyden önce cocugun gelecegi ve psikolojik acidan yasayacaklari ön planda olmali bence.
 
Son düzenleme:
Bugünkü eğitim düzenlemelerine bakarsak çocuğunuz Amerika'da daha iyi bir eğitim alır. Üstelik ileride Türkiye'e dönmeye karar verirse ABD'de okumuş olması ve bildiği diller büyük avantajı olur.

Ayrıca siz de oradaki hayata ve kültüre alışmışsınız, burada özleminiz geçtikten sonra zorlanacağınızı düşünüyorum. Zorlanmaktan ziyade pişman olmak diyeyim.

Türkiye bu ara maalesef siyasi olarak da ekonomik olarak da karışık. Ben olsam bu kargaşaya gelmezdim. Belki ileride.

Ayrıca çocuğunuz okula başladıktan sonra gelseniz evet zorlanırsınız ama çok da zor olmaz diye düşünüyorum. Biri ortaokul biri lisede Almanya'dan gelen iki arkadaşım var, ikisi de geldiklerinde tek kelime Türkçe bilmiyormuş; ayrıca iki kuzenim de yine okul çağında İngiltere'den geldiler (anneleri de İngiliz) ve Türkçe bilmiyorlardı. Kaldı ki siz Türkçe de öğreterek yetiştireceksiniz.

Ben olsam biraz daha beklerdim.
 
Son düzenleme:
Desene kimse şartlarından memnun değil. Benim içinde çocuklar olmadan herşey güllük gülistanlıktı. Çocuklar olunca herşey değişiyor mesela biz de sürekli düşünüyoruz ''çocuklarımızın geleceği ne olacak çünkü Türkiye iyiye değil kötüye gidiyor. Şahsen ben çocuklarımın geleceğinden kaygılıyım. Dil-din diyorsun da emin ol sen kızını daha iyi yetiştirirsin. Orada Türk çevreniz de varmış aslında daha güzel. Eşimin de en yakın arkadaşları Amerika da görev yapıyorlar ve biz bu işimiz hayırlısı ile olursa hiç düşünmeden çocuklarla gideceğiz. Türkiye de çalışan insana değer verilmiyor en azından Türk kanallarından izliyorsundur. Yeğenim uzmanlık sınavına girdi girmesine de bağlı olduğu bakanlık konusunda uzman ki,şileri sınavla işe alıyor ama gerçekte öyle bir kanun çıkarmış ki yeğenimin uzmanlık alanında çalışması gereken yere alakasız atamalar yapıyorlar ve sınavsız. Biz de düşünüyoruz haliyle --biz neden gece gündüz ders çalışıyoruz-- diye.

Evet cok haklisin. Keske boyle olmasa su guzel ulkemde. Diyorum ki babama baksana, biz oraya gitsek, hadi diyelim biriyle ters dustun hata ile yanliskla, cumnku kimseyle dusmek istemem ters, taksa kafayi bana, hayatimi cok rahat zehir edebilir. Zaten diyelim burda kaldik, kizimi ve dogacak olursa eyer baska cocugum daha, her sene Turkiyeye goturmeyi, yada gondermeyi dusunuyorum ben gidemsem bile. Umarim sizde burda mutlu olursunuz gelirseniz, biz bu kaygi,, ve ulkemize ozlemimiz disinda cok mutluyuz elh. gene soyledigim gibi, umarim ailece hakkinizda en hayirlisi en guzeli olsun sizin icin.
 
Back
X