- 18 Temmuz 2020
- 2.059
- 7.669
- 108
Arkadaşlar merhaba,
Hayatta birbirinden farklı binlerce acı var, imtihan var. Bunlardan birisi de evlat sahibi olmak isteyip olamamak.. işte bu yüzden hepimiz burdayız.
Eminim ki herkesin kendi hüzün dolu hikayesi var burda. Bunlardan biri de benim. İşte bu yüzden sizi anlıyorum. aynı imtihanın farklı versiyonlarını yaşıyoruz. Allah yardımcımız olsun.
Hamile birini gördüğünüzde gözlerinizin dolmasını, “acaba bi gün bende..” şeklinde içinizden geçen cümleleri, bi bebek gördüğünüzde içinizdeki o ince sızıyı çok içten hissediyorum. Belki sizde dışarıya hiç bişey olmamış gibi davranıp “ hayırlısı inşallah kısmetse olur “ diyip sonra kendinizi odaya kapatıp saatlerce ağlayıp kahroldunuz.. her yeni tedavide umutla doldunuz, her yeni doktorda “ bu sefer olcak galiba “ dediniz ama elinizde hayal kırıklığından başka bişey kalmadı en nihayetinde..
benim hikayemi anlatsam roman olur hayatta bi çok zorlu imtihan yaşadım ama en zoru buydu.Çünkü diğerleriyle öyle ya da böyle bi şekilde başa çıkabildim. Ama bu benim irademin dışında bişeydi. Ben çok güçlü biriyimdir normalde hiç yıkılmazdım. Ama bu çocuk muhabbeti beni öyle bi yıktı ki hala ayağa kalkamıyorum. O yüzden artık ayağa kalkmaya çalışmaktan vazgeçtim. Çünkü şuna ikna oldum bu çocuk işi tamamen Allah’ın elinde. Biz kendimizi yırtsakta O vermeyince olmuyor. Buna ikna oldum. O yüzden tamamen Rabbime teslim ettim kendimi. Pes ettiğimi de düşünmeyin.Son çare tüp bebek tedavisine başladım. Buradaki birçok kişinin yazdıklarını okudum.
çok zor bir süreç. İnsanlar “YANLIŞLIKLA” hamile kalırken, “İSTEMEDEN” çocuk sahibi olurken ya da doğurup “ÇÖPE ATARKEN” biz iğneler ilaçlar maddi manevi yıpranmalar bekleme süreçleri...Allah hepimizin yardımcısı olsun. İnşallah bizimde imtihanımız biter hayırlısıyla evlatlarımızı kucağımıza alırız. Allah evladın varlığıyla da yokluğuyla da imtihan etmesin. Hayırlı sağlıklı evlatlar nasip etsin amin.
Hayatta birbirinden farklı binlerce acı var, imtihan var. Bunlardan birisi de evlat sahibi olmak isteyip olamamak.. işte bu yüzden hepimiz burdayız.
Eminim ki herkesin kendi hüzün dolu hikayesi var burda. Bunlardan biri de benim. İşte bu yüzden sizi anlıyorum. aynı imtihanın farklı versiyonlarını yaşıyoruz. Allah yardımcımız olsun.
Hamile birini gördüğünüzde gözlerinizin dolmasını, “acaba bi gün bende..” şeklinde içinizden geçen cümleleri, bi bebek gördüğünüzde içinizdeki o ince sızıyı çok içten hissediyorum. Belki sizde dışarıya hiç bişey olmamış gibi davranıp “ hayırlısı inşallah kısmetse olur “ diyip sonra kendinizi odaya kapatıp saatlerce ağlayıp kahroldunuz.. her yeni tedavide umutla doldunuz, her yeni doktorda “ bu sefer olcak galiba “ dediniz ama elinizde hayal kırıklığından başka bişey kalmadı en nihayetinde..
benim hikayemi anlatsam roman olur hayatta bi çok zorlu imtihan yaşadım ama en zoru buydu.Çünkü diğerleriyle öyle ya da böyle bi şekilde başa çıkabildim. Ama bu benim irademin dışında bişeydi. Ben çok güçlü biriyimdir normalde hiç yıkılmazdım. Ama bu çocuk muhabbeti beni öyle bi yıktı ki hala ayağa kalkamıyorum. O yüzden artık ayağa kalkmaya çalışmaktan vazgeçtim. Çünkü şuna ikna oldum bu çocuk işi tamamen Allah’ın elinde. Biz kendimizi yırtsakta O vermeyince olmuyor. Buna ikna oldum. O yüzden tamamen Rabbime teslim ettim kendimi. Pes ettiğimi de düşünmeyin.Son çare tüp bebek tedavisine başladım. Buradaki birçok kişinin yazdıklarını okudum.
çok zor bir süreç. İnsanlar “YANLIŞLIKLA” hamile kalırken, “İSTEMEDEN” çocuk sahibi olurken ya da doğurup “ÇÖPE ATARKEN” biz iğneler ilaçlar maddi manevi yıpranmalar bekleme süreçleri...Allah hepimizin yardımcısı olsun. İnşallah bizimde imtihanımız biter hayırlısıyla evlatlarımızı kucağımıza alırız. Allah evladın varlığıyla da yokluğuyla da imtihan etmesin. Hayırlı sağlıklı evlatlar nasip etsin amin.
