Yazdıklarınızda biraz da olsa kendi evliliğimi ve sorunları gördüm, o yüzden yazmak istedim. Benim evliliğim 5. yılında ve son 2 senedir sorunlar yaşıyoruz, ben öncelikle tüm sorunların eşimin ailesi kaynaklı olduğunu sanarken eşim asıl sorun ikimizin arasında deyince şok olmuştum. Eşime göre de ben kendimi insanlara kapatan, kabuğuma çekilen, özgüvensiz ve soğuk davranan biriymişim. Eşimle konuşarak, okuyarak, tartarak, empati yaparak kendimi görmeye başladım yavaş yavaş.Sizden farklı olarak ben aşırı merhametliyim, başkaları üzüleceğine ben üzüleyim moddayım (bunu eşim de söylediği için yazdım ), sıkıntılarımı paylaşmam kimseyle hep bir mutluluk maskesi vardır yüzümde kendi içimde çözmeye çalışır sonra da patlarım bir yerde bu sefer kötü olan ben olurum...Kv ile olan ilişkimizde de başta onlara karşı çok ilgili iken yaşadığım iş, aile ve sağlık sorunları sebebiyle ilgisiz ve ters davranmaya başladım, onlar da küstü kıyameti kopardı tabi eşimle aramıza da yansıdı, istersen konularıma bak boşanma eşiğindeydik 1 hafta öncesine kadar.
Ben bu süreçte çok düşündüm, ailede güvendiğim büyüklerime de danıştım akıl aldım ve gördüm ki eşimin istediklerini erkekler evlilik hayatında %90 isteyecek...Ailesi ile iyi olunması, Güleryüz, sıcaklık, özgüven vs...Bunlar zaten insan ilişkilerinin temel kuralı. Geçen bir filmde vardı erkekler victorias secret modellerini niye beğenir , sürekli gülümsedikleri için:)
Tabi ki sırıtık şekilde gezmeyeceksin ama enerjini düzelteceksin. Terapist kısmını çok anlatmamışsın, ben de terapiste gittim ama hemen ilacı dayadı ve bir süre kullandım hayır bu çözüm değil dedim önce benim kendimi değiştirmem lazım, bakış açımı...
Çok zor hiç kolay değil evet, kendini asla değiştiremeyen insanlar var, bu güç sadece ve sadece senin elinde. İstiyor musun değişmeyi? Önce bunu netleştir bence.