• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

'Sizin de ilişkiniz kurtulur' umudu

Kötü gidişatın sorumluluğunu size yıkmış ve siz de kabullenmişsiniz.
Oysa sorunlar varsa ikinizin de kendinizi sorgulayıp hatalarından dönmesi için çaba göstermesi gerekir.
Ben buyum ister kabul edersin ister çeker gidersin durumu olmamalı madem birbirinizi seviyorsunuz evlilik fedakarlık istiyor.
Biraz siz adım atacaksınız biraz da eşiniz. Başka türlü yürümez.
Evet kısmen artık dikte edile edile kabullendiğim ve kendime acımasız davrandığım noktalar var.

Haksız olduğum yerler fazla olduğundan onun yanlışlarına sıra gelmiyor. Çünkü eleştirisine yanıt olarak "sen de bu konuda böylesin" dediğim anda 'önce dediğime odaklan, senden sitem ederken bana çevirme meseleyi, çözemeyiz' oluyor. O yüzden önce hatalarımı düzeltirsem söylediklerim daha fazla kabul görür diye düşünüyorum.
 
Biraz karamsar ve kendinizi suçlayan bir Yapıya sahipsiniz galiba bunu bir kenara bırakıp önce kendinizi kendiniz sevin çünkü her insanın yapısı farklıdır. Bende bencil biri değilsiniz kendi kendinizi eleştirebiliyorsunuz en azından

Bahsettiğiniz olumsuz Özellikler tüm Hayatınızda tüm insan iliskilerinizi olumsuz etkiler ama onlardan kurtulmakta sizin elinizde
Kesinlikle, karamsarım. Belki bencilliğim eşime karşı kendimi bu şekilde davrandığım için onun bana giydirmeye çalıştığı bir giysi olabilir.
Ama bu bencillik farklı zamanlarda farklı ortamlardaki kişilerden aldığom eleştiri olunca bi acaba mı diyorum
 
Şiddet hakaret vb. Olaylar yoksa dayan derim... Ben şuan eşimden ayrılmak için bir yola çıktım emin ol şiddet hakaret gibi şeyler görmesem dayanırdım. Onu düzeltmeye çalışır bunun için terapistlere giderdim. Gördüğüm kadarıyla şükür ki sende böyle şeyler Yok. İnan birini unutmaya çalışmak, aynı evde yaşadığın insanı unutmaya çalışmak çok zor. Kararın ne olur bilemem ama terapistlere gidebilirsiniz derim
Allah sabır selamet versin.
Terapist denendi, değişiklik sıfır.
 
Kesinlikle, karamsarım. Belki bencilliğim eşime karşı kendimi bu şekilde davrandığım için onun bana giydirmeye çalıştığı bir giysi olabilir.
Ama bu bencillik farklı zamanlarda farklı ortamlardaki kişilerden aldığom eleştiri olunca bi acaba mı diyorum
Ben sizin sorunlu oldupunuzu düşünemiyorum çünkü sorunlu kişiler genelde hep karsı tarafı suçlarlar. Sizi eleştiren kişiler kim ? Ne kadar tanıyorlar sizi ?
 
Evet kısmen artık dikte edile edile kabullendiğim ve kendime acımasız davrandığım noktalar var.

Haksız olduğum yerler fazla olduğundan onun yanlışlarına sıra gelmiyor. Çünkü eleştirisine yanıt olarak "sen de bu konuda böylesin" dediğim anda 'önce dediğime odaklan, senden sitem ederken bana çevirme meseleyi, çözemeyiz' oluyor. O yüzden önce hatalarımı düzeltirsem söylediklerim daha fazla kabul görür diye düşünüyorum.

Bir de sürekli eleştirilmek de her insanı canından bezdirir ve düzelteceğine artık duyarsızlaştırır.
Hem eleştiriyor hem de alkol ve sigaranın bahanesini sizde buluyor.
Dediğime odaklan diye baskı kurmuş tek taraflı görmenizi sağlamış.
Her şey karşılıklı olmalı ve frekanslar tutmuyorsa çok da zorlamamalı.
Hayat kısa o kadar zorlamaya değer mi diye de düşünmek lazım.
 
Ben sizin sorunlu oldupunuzu düşünemiyorum çünkü sorunlu kişiler genelde hep karsı tarafı suçlarlar. Sizi eleştiren kişiler kim ? Ne kadar tanıyorlar sizi ?
Ben hep karşıyı suçlarım bu arada, hiç üstüme almam. Burda kendi içime dürüst olduğum gibi yazıyorum. O yüzden sanırım bu cümleler, e tabi biraz da eşin etkisi.

Çoğunlukla eşim. Çok iyi tanıyor beni.
Diğerleri yakın çevrem fakat içimi çok iyi bilmezler, açmam.
 
Bir de sürekli eleştirilmek de her insanı canından bezdirir ve düzelteceğine artık duyarsızlaştırır.
Hem eleştiriyor hem de alkol ve sigaranın bahanesini sizde buluyor.
Dediğime odaklan diye baskı kurmuş tek taraflı görmenizi sağlamış.
Her şey karşılıklı olmalı ve frekanslar tutmuyorsa çok da zorlamamalı.
Hayat kısa o kadar zorlamaya değer mi diye de düşünmek lazım.
Heh işte tam olarak bu. Ben de aynını söylüyorum. Yarın yaşayacağım ne malum? Niye kendimi yıpratıp yaranmaya çalışayım?
Psikolojik bir baskı var. Zamanında fazla üstüne gittim bazı konularda. Bugün açıkça söylediğim gibi 'sen bana benim sana davrandığım gibi davransan ben çoktan ayrılırdım' diyorum. Yine de acısa da acıtsa da ayrılsak da barıştık. Sonuç evliyiz. Psikopat mıyız neyiz ya. Sinirlendim.
 
Ben hep karşıyı suçlarım bu arada, hiç üstüme almam. Burda kendi içime dürüst olduğum gibi yazıyorum. O yüzden sanırım bu cümleler, e tabi biraz da eşin etkisi.

Çoğunlukla eşim. Çok iyi tanıyor beni.
Diğerleri yakın çevrem fakat içimi çok iyi bilmezler, açmam.
Kendi kendinizi bu şekilde eleştirebiliyorsunuz düzeltebilirsiniz de bence eksik OLdupunu düşündüğünüz şeyleri
 
evlenmeden önce ilişkiniz nasıldı? kaç yıl beraberdiniz? hep mi kavga/sorun geçti, hiç aranızın iyi olduğu dönemler olmadı mı, kavga konularınız hep aynı mı?

benim 2 seneyi doldurduğum bi ilişkim var ki son 1 senesi hatta daha fazlası sürekli sorunlarla kavgayla, anlaşamamakla ama asla kopamamakla geçti. kaç kere “yapamıyoruz” diyip ayrıldık, sonra yine “böyle de yapamıyoruz” diyip barıştık. “düzeldi” diyebilmem için çok erken tabii ama şu son 1 aydır ben hakikaten “biz olduk be” diyebiliyorum. umarım hep böyle devam eder ilişkimiz.

1 sene düzeltme çabalarımıza rağmen düzelemedik de şu son 1 ay niye farklı diye düşündüğümde gerçekten mentalitenin değiştiğini görüyorum. benim erkek arkadaşımda çok fazla korku vardı ve bu yüzden kendini koruma içgüdüsü geliştirip manasız hareketlerde bulunuyordu, bunu bana aylar önce itiraf etmişti ama düzeltememişti. bunu aştık mesela, canımızı okudu ama aştık.

bu ciddi bir meseleydi ama ufak meselelerde de “kavga etsek nolcak yeaaa” kafasına girdik. biraz fazla didişen bir çiftiz ama artık rahatsız etmiyor çünkü bu durum büyümüyor. bugün mesela karşılıklı tripleşerek ayrıldık, 10 dakika sonra arayıp “ayyy sana ne diyicem” diye konuşmaya başladım, o da gayet normal bir şekilde karşılık verdi. eskiden olsa mesela dünyadaki en saçma konudan bile saatlerce kavga edebilirdik. bir tartışma öyle üzerine konuşmadan bitmezdi, üzerine günlerce kavga edilir; en alakasız eski mevzular açılırdı. artık ufak şeyleri ufak bırakmayı öğrendik. didiştik mi? didiştik. ok. uzatmaya gerek yok. 3 dk sonra normale dönmeyi öğrendik. inadın hiiiiiçbir yere vardırmadığını öğrendik.

birbirimizin kötü huylarını kabul etmeyi öğrendik mesela. ben biliyorum ki tartışırken bana söylediği şeylerin %90ı doğru değil. sırf beni daha çok sinirlendirmek için gerçekten düşünmediği şeyleri söylüyor. eskisi kadar takılmıyorum o yüzden. e böylece beni sinirlendirmeye çalışsa da beceremiyor, elinde patlıyor, o tartışma o kadar büyümüyor.

öyle. bence birbirinizi seviyorsanız haşa umut var. şu an boşansanız içinizde hep bi ukte kalacak. o yüzden biraz daha deneyin. son bi şans daha verin, bence.
 
Son düzenleme:
Kesinlikle. O yüzden asıl sorun/m şu ki nasıl? :dondurma:
Sanirim oncelikle varolan durumu belirleyeceksiniz.
Uzun suren birliktelikten sonra evlilige dönûsmüs bir iliskiniz var.
Hemen her iliskide oldugu gibi inisleriniz cikislariniz olmus.
Klasik kv sorunlari da olmus.:110:

Evlilik zaten basli basina zor bir kurum bunu kabullenmek gerekiyor oncelikle.
Ve her gecen gun daha iyi bir evlilik olabilmesi icin mucadele etmek gerekiyor zoru basarmak icin.
Kisilik carpismasi olmasi da dogal bu surecte.
Karsinizdaki kisi iyi niyetliyse eger olumsuz yonlerinizi törpülemekten cekinmezsiniz zaten.
Oyle olsa bile:
Ben kendimden ödün verirsem beni sindirir diye düsünmeden tamamen kendiniz istediginiz icin olumsuz huylarinizdan vazgecmelisiniz.
Cunku akli basinda hickimse huzursuz bir hayati tercih etmez.
Kv problemleri zaten klasik simdilerde ariza cikarmiyorsa gecmisteki olaylari yeniden gundeme getirmenin anlami yok.
Sonucta zaten kusak farki var idare ediyoruz.
Ayy cook uzun oldu cozune gelemedim:KK48::KK57:
 
Cözüm önerim ise oncelikle tolerans sanirim.
Bunca zaman inislere cikislara,
en cok sizin aksiliklerinize ragmen esiniz sizden vaz gecmemisse aranizda hafifsenmeyecek guclu bir bag olusmus demekki.
Hani hic iyi bir yanim yok mu demissiniz ya var demekki sizi seviyor ve vazgecmiyor:KK66:
Terapiye de gitmissiniz elinizden geleni yapiyor gibisiniz cift olarak.
Bazi kisiler zirhlarini indirmekten korkarlar zarar gormemek icin ama bu da beraberinde insanlara guvensizligi getirir.
Olaylari tolere edin her zamanki tavrinizin bir alt modunda kalin.
Her zaman A diyorsaniz bu sefer B deyin:KK48:
Yani ne kaybedeceksiniz ki karsinizdaki iyi niyetliyse zaten sizi hegomanyadina aldigini dusunmez.
Kullanmaya calisirsa da simdikinden pek farkli noktada olmazsiniz zaten.

Gitmekle kalmak arasina donersiniz yine.

Gecenin bu vakti tam anlatabildim mi emin degilim:KK48:
 
Ben de yeni evliyim. Mutsuzluk var ama elimden geleni yapmaya çalışıyorum. Hemen pes etmek yok. Size zafer Akıncı nin videolarını seyretmeyi tavsiye ederim.
 
Size odaklı cevap yazicam.cunku mükemmelliyetciyim demissiniz.kendi problemli taraflarinizi torpulemezseniz,eşinizden ayrilasaniz dahi başka bir ilişkide mutlu olamazsınız.sizde biraz kendimi gördüm.ilk evlendiğim zamanlara döndüm.caba sarf ettim ama eşimde sarfetti ve biz evliliği kurtarabildik.ilk zamanlar ne kadar mutsuz oldugumu düşünürdüm.ama şimdi iyiki eşimle evliyim diyorum.o benim,ben onun sivri koselerimizi yumusattik.her güzel şeyin,bir kitabın,bir vazonun,bir tablonun yada binanın arkasında emek vardır.evlilik gibi bir kurumda bu neden göz ardı ediliyor anlamıyorum.mutluluk gökten yağmıyor ki.. egoyu bir kenara koymak gerek karşılıklı.bence bu evlilik düzelebilir
 
Tek sorunumuz o değil. Aslında aramızdaki meseleleri halletsek kv aşılmayacak dert değil. O ikinci plan yani.

Sıkıntıları başlık halinde açmaya çalışayım çünkü gerçekten burda değil belki ama günlerdir kendime aynı şeyleri tekrarlıyorum. Eksik kaldığı yerde belirtin tamamlamaya çalışayım.

1. Geçmişte birbirimize -ben ağırlıklı olarak- çok hata yaptık, kavgalarımızda konu çoğunlukla oraya geliyor.
2. Dikkatli olmamamdan, onu sahiplenmemiş olmamdan, sevgimi hissetirmediğimden ama ilgi alaka beklediğimden dem vuruyor.
3. Bencil davranışlarımdan rahatsız.
4. Alkol/sigara çok tüketiyor ve benim onu serbest bıraktığımı düşünmeme rağmen o onu sıktığım için bu tüketimini tetiklediğimi belirtiyor.
5. Surat asıp inat yaparak kavgalarımız uzuyor.
6. Güleryüzlü ve kabullenici değilim.
7. Meselelere çok farklı açılardan bakıyoruz. Beni çok fazla eleştiriyor ve bu eleştirilerde hiçbir zaman 'eleştiriye bakmadığımı "eleştirmesine" takıldığımı' söylüyor. Bu sebeple bu eleştiri konularında ilerleme sağlayamıyoruz. Hep aynı meseleler üzerinde ilerliyoruz ve haksız çıkıyorum. Bu da beni daha hırçın yapıyor.
Saydığınız maddeler benim evliliğimde de çatırdamaya neden olmuştu sonuç olarak boşandık ve halen hayatımızı sürdürüp farklı uğraşlar peşinde olsak da benden umudu kesmiş değil sözde pişman ama yine de bizden olmaz bunca zaman sonra...
 
Çocuk yapmayın sakın!
Biraz zaman verin.
Zaten o zaman içinde düzelmeyeceğini anlayıp kendiliğinizden soğuyup gideceksiniz.
Şimdi kendinizin üstüne gitmeyin.
Bu sürecin tadını çıkarın.
Sonunda özgürlüğünüze kavuşacağınız bir süreç :)
 
Selam hanımlar,


Benim derdim buraya sığdıramayacak kadar derin ve anlaya gücüm yetmeyecek kadar yorgunum.

Hepiniz senaryoya aşinasınız aslında: Upuzuuun bir ilişki, ayrıl barış bir çift, kavga gürültüye rağmen birbirinden kop(a)mayan iki insan. Sonucunda kısa süredir evliyiz ve tabi ki sorunlar artarak devam ediyor. Şiddet, aldatma yok. Soğukluk, kv muhabbetleri var.

Sorum şu ki; mutsuz bir kadın olarak gitmek mi kalmak mı arasındayım. Gitsem gidemiyorum kalsam kalamıyorum. Çabaladım desem yalan çabalamadım desem elim izin vermez.
Bana ya cesaret ya umut lazım.

Bu yüzden merak ediyorum kötü giden ilişkisi düzelen var mı? Yama işe yarıyor mu, düzeliyor mu? Yoksa orda bırakmak mı lazım? Bırakan rahat mı etti?
5 yıl ınıslı cıkıslı bırılıskı sonucu yaklasık 2,5 yıldır evlıyım ınsanlar degısmez, bazı sorunları evlenmeden once asamazsanız zamanla buyur de buyur, evlılık sonrası aıleler cocuk vb de sorun sebebı olur..
bız cozduk ısı arada anlık cıkıslarımız olsada mutluyuz ve ben esımı sevıyorum o da benı sadakat varsa sıddet aldatma yoksa ve buyuk yalanlar yoksa cozulemeyecek problem yok bence.. yeterkı nasıl yaklasman gerektıgını bıl.. ve her daım konusan taraf olma bazen susmakta ıse yarıyor.
 
tam diyecektim ki ortada bir resmiyet yoksa kötü giden ayrıl-barış tarzı ilişkilerin kurtarılması taraftarı değilim. ayrılın bitsin. bir de baktım evlenmişsiniz bile...

evli iken ayrılması çok çok çok daha zor. bunu ilişki süresince yapamadı iseniz evli iken yapabileceğinizi hiç sanmıyorum doğrusu. umarım düzelir evliliğiniz , herşey gönlünüzce olsun
 
Back
X