Merhaba kızlar sabah gitmem gereken bir iş var ama benim canım yanıyor ve artık düşünemez oldum 24 yaşındayım evliyim aylar önce bir bebek aldırdık eşimle sonrasında üzüldük tabi zamanıda geri saramadık haliyle eşimin işi sorunlu bir iş belkide ona göre olmayan bir iş artık sürekli öfkeli herşeye inançsız güvensiz bir kaç kez başka bayanlarla olan konuşmalarına şahit oldum ama yinede onu anlamak istedim şu an yeni bir hamileliğim var ama ona söyleyemedim bile çünkü hergün beni azarlayıp kızıyor ne yapsam yaranamıyorum ii yüzünden yapısı yüzüden diyorum ama sürekli hayatından kovuyor ben ona bebek gibi bakmak isterken sürekli aşağılama ve öfke çıkarma derdinde sanırım bebeği ondanuzaklaşarak dünyaya getirmek zorundayım böyle şeyler eski türk filimlerinde olur sanırdım ama gerçektede oluyormuş haberi olsa bile istemez yine aldırmak ister ama ben bu sefer bebeğimi kaybetmek istemiyorum belkide bebeğimle ikimizin olacağı bir hayat daha iyidir siz ne dersiniz