- 16 Şubat 2021
- 685
- 308
- 53
Bazen nadirende olsa kendi kendime konuşuyorum, özelliklede evde kimse yoksa.
Mesela bu gün duşda yine kendi kendime konuştum.
Kendimle diyaloğum şu şekilde gelişti :
- off moral 0
ne zaman sıfır üstünü gördükki
+ gördük azda olsa kızım yaa
- yetmez canım sıkılıyor
+ al sende intikamını değiştir bişeyleri
- alcam tabiiki görecekler şeref...sizler
Tabii bunları boş yere konuşmuyorum, ilişkilerimde hayatımda canımı sıkmış olan olaylar bazen aklıma geliyor ve ben kendimi yenik bir zaferin kahramanı gibi hissediyorum.
Dikkat ettimde tamamen egomla ilgili hırsımı alamamış olmam genelde moralimi bozup kendi kendime konuşmama vesile oluyor.
Sizinde böyle bazen kendi kendinize konuştuğunuz oluyormu?
Mesela bu gün duşda yine kendi kendime konuştum.
Kendimle diyaloğum şu şekilde gelişti :
- off moral 0
ne zaman sıfır üstünü gördükki
+ gördük azda olsa kızım yaa
- yetmez canım sıkılıyor
+ al sende intikamını değiştir bişeyleri
- alcam tabiiki görecekler şeref...sizler
Tabii bunları boş yere konuşmuyorum, ilişkilerimde hayatımda canımı sıkmış olan olaylar bazen aklıma geliyor ve ben kendimi yenik bir zaferin kahramanı gibi hissediyorum.
Dikkat ettimde tamamen egomla ilgili hırsımı alamamış olmam genelde moralimi bozup kendi kendime konuşmama vesile oluyor.
Sizinde böyle bazen kendi kendinize konuştuğunuz oluyormu?
) , bazen elimde tepsi mutfaga gireceğim, kediye 'açsana kapiyi' diyorum ciddi ciddi. Sonradan kendi kendime gülüyorum:) sokakta tanımadığım hayvanlarla da çok konuşurum, mesela az daha ezilecek diye çok korktuğum kuşun yanına gidip 'niye yerde geziyosun be, uçsana!' diye çatarim 
sevdiğim köpeklere 'nereye gidiyosun?' diye sorarım 
İyidir güzeldir. İnsanın en iyi dostu kendidir. Zira bizi bizden başka kimse anlayamaz 
. Üstelik de duymak istediğimiz cevapları veriyoruz kendimize daha ne olsun 
Özellikle birisine vermek istediğim cevabı veremediysem “neden böyle söylemedin ki” “bir daha söylerse böyle söyle” diye konuşurken buluyorum kendimi 
