Kızlar benim eşim de bu var..Eğer işiyle ilgili yolunda gitmeyen bir şey varsa bunun huzursuzluğunu eve de taşıyor..
Biraz benimle ilgileniyor,oyun oynuyoruz ama sonra ya yemek yiyemiyor fazla,ya uyuyamıyor gece..Daha bir sesizleşiyor,dinginleşiyor..
Konuşuyoruz,anlatıyor ne olduysa.ama gene de içinden atamıyor,rahatlayamıyor..
Ve bu kadar iş odaklı olması hoşuma gitmiyor..
Bende çalışıyorum,ama işimde yaşadığım hiç bir şeyin sosyal hayatımı etkilemesine izin vermiyorum.
Ona da üzülüyorum,sağlığı gidecek diye tedirgin de oluyorum açıkçası..
Bizde de genelde böyledir. Aslında eşime de hak veriyorum. Çok yorucu ve stresli bir işi var. Günün en az 7-8 saatini devamlı olarak telefonla konuşarak geçiriyor. Hatta eve gelip yattığında bile uykudan telefon sesleriyle uyanıyoruz. Mümkün olduğunca işinin stresini eve yansıtmamaya çalışsa da, bi yerde o da doluyor tabiki ve derdini sıkıntısını anlatacak bi dost arıyor. Gerçekten gulsahscım insanın eşini böyle görmesi üzüntü veriyor ama ben eminim ki senin de eşin her sıkıntısını yansıtmıyordur eve. Mümkün olduğunca yansıtmamaya çalışıyordur ancak çok bunaldığında seninle paylaşıyor ama kafasından yine de atamıyordur.
Evet bizler de çalışıyor ve iş yaşamımızdaki sıkıntıları evimize taşımamaya özen gösteriyoruz. Ama diğer yandan biliyoruz ki erkekler ne kadar güçlü görünseler de aslında biz kadınlara göre ruhen çok zayıf varlıklar. Eş olarak görevimiz zor ve sıkıntılı anlarında onlara destek olup dertlerini paylaşmak, elimizden geldiğince günün stresini unutturabilmek. Daha önceki yorumlarında da okuduğum kadarıyla sen de bunu başarmak için zaten elinden geleni yapıyorsun. Bebişiniz Allahın izniyle sağsalim dünyaya geldiğinde eminim ki eşin eve gelip de bebişini ve bebişinin biricik annesini görünce ne işin stresini ne de yorgunluğunu hatırlamayacaktır. yerimseniben Sevgilera.s.
Çok teşekkür ederim yorumların için..:1hug:
Dilerim sizde en yakın zamanda bir bebek sahibi olursunuz..Kesinlikle düşünün ciddi ciddi derim.
Yorgunluğunu alıyorum ama tekrar eski haline dönüyor.Çok haklısın eş olarak bunlar görevimiz ama sağlığı açısından da tedirgin oluyorum.
Bu arada aramızdaki yanlış anlaşılma burada mesajlarda olmuştu,kendi adıma bir özür borçlu olduğumu düşünüyorum.Bu özürü de özelden değil,haksız olduğum yerden dilemenin uygun olacağını düşündüm.Özür dilerim :1hug:a.s.
Çok teşekkür ederim yorumların için..:1hug:
Dilerim sizde en yakın zamanda bir bebek sahibi olursunuz..Kesinlikle düşünün ciddi ciddi derim.
Sanırım hamilelikten avikapcım.senağlamaEstağfurullah gulsahscım, senin de dediğin gibi karşılıklı bir yanlış anlaşılma olmuştu sanırım. Ama daha sonra ikimizin de birbirimizi çok daha iyi ve doğru anlamaya başladığını düşünüyorum. Ayrıca karşılıklı yanlış anlamadan dolayı sen kadar ben de özür borçlu olduğumdan ben de özür dilerim. Sanırım ikimiz de anlatılmak isteneni değil de anlamak istediğimizi anladık o an. En büyük aşklar kavgayla başlar derler :roflol: Belki bizim arkadaşlığımız da o yanlış anlamayla başlamış olur ne dersina.s. Sevgiler.
Kızlar benim eşim de bu var..Eğer işiyle ilgili yolunda gitmeyen bir şey varsa bunun huzursuzluğunu eve de taşıyor..
Biraz benimle ilgileniyor,oyun oynuyoruz ama sonra ya yemek yiyemiyor fazla,ya uyuyamıyor gece..Daha bir sesizleşiyor,dinginleşiyor..
Konuşuyoruz,anlatıyor ne olduysa.ama gene de içinden atamıyor,rahatlayamıyor..
Ve bu kadar iş odaklı olması hoşuma gitmiyor..
Bende çalışıyorum,ama işimde yaşadığım hiç bir şeyin sosyal hayatımı etkilemesine izin vermiyorum.
Ona da üzülüyorum,sağlığı gidecek diye tedirgin de oluyorum açıkçası..
Peki kızlar siz yaşıyor musunuz bunu?
Gerçekten eşine çok üzüldüm canım çok zor şartlarda çalışmış.Ama Allahım sabrını da vermiş sizlere.Ne yapacaksın ekmek parası işte.Nasıl atlatabildi mi peki o süreçkteki psikolojisini?Ahh Gülşahcım ahhh!
Yarama bastım resmen..
Eşim eski işyerindeyken tabiri caizse fabrikanın bekçisi gibiydi. Sana yemin ederim ki eve gece 12de gelir saat 3te yataktan uyandırılır geri çağırırlardı. Sabah 6da eve döner. 3 saat uyuyup tekrar işe dönerdi.benneyaptımki
Kabus gibi gün ve geceler yaşadık 2 yıl boyunca. Düşün yeni evliyiz ve ben evde tek başımayım hem de sabahlara dek..:çok üzgünüm:
Hiç bir zaman sorun etmedim,yüzü gülsün diye şaklabanlıklar yaptım,sıkıntımı hep içime attım. Ama ne zaman hak ettiği parayı alamadı,Genel Müdür tarafından ayrımcılık yaşadı,çalışanlar kocamın üzerine yürüdü(ayrıntıya girmiyorum). İşte o zaman sorunlarımız başladı. Ki kocam o işyerinde müdür yardımcısı konumundaydı.Kocam işyerinde sorun yaşadıkça bana ve evimize yansıttı. Gerçekten burada tarif edemeyeceğim kadar zor günler yaşadık.senağlama
Sağlığından ve moralinden çok şey kaybetti. En sonunda geçtiğimiz Haziran ayında istifasını verdi.
Şimdi yeni işyerinde daha huzurlu. Elbet sorunlar çıkıyor ama o eski işyerinde yaşadıklarımız kadar acı değil çok şükür..
Ama çok iyi biliyorum ki o kaybettiğimiz sağlık ve kişisel bozuklukların yerine gelmesi için hala zamana ihtiyacımız var. İnşallah gün gelir o eski günleri acı bir gülümsemeyle hatırlarım. Çünkü hala kırgınım eski müdürüne. Evliliğimize,bana ve kocama verdiği zararlardan dolayı..:dilcikar:
Allahım herkese hayırlı işler versin inşallah!
hangi erkek yapmiyorki bunu pek nadir var yapmayanlar
cogu eve tasiyor gibi
birde sen hamilesin ya ondan biraz kafaya takiyorsun galiba hormonlarin biraz dagnik gibi gecer bunlar canim
simdiden hayirli ugurlu olsun canim allah seni bu yolda yanliz birakmasin
sevgilerle
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?