!!Smyrna Art <İzmir tüp bebek merkezinde>tedaviye başlayan yol arkadaşlarım Buraya!!!

ebruli26 .!.:

neriscim öncelikle geçmiş olsun.burda okudugumuz her pozitif sonuç bizi çok mutlu ettiği gibi olumsuz sonuçlarda bizi fazlasıyla üzüyor.sayfamızda daha hiç pozitif göremedik.buna sebep hastanemi yoksa kadermi bilemiyorum.ama kafamız çok karışık hepimizin.örnegin manolyayla ben aynı gün transfer olduk hatta sohbet ettik ikimizin sonucuda negatif.benimde dondurulmuş yok.herşeyi sil baştan nasıl yaşayacagım bilemiyorum.gücüm yok gibi geliyor.
2011 hepimize saglık mutluluk ve bebiş getirsin inşallah.hepinizin yeni yılını kutluyor ve öpüyorum.

Genişletmek için tıkla...

neris2000 .!.:

ben de bilmiyorum canım,neden olmadı ama sanırım kader,kısmet. düşününce tutma olasılığını , aslında çok zor gibi geliyor ,herşey suni. yani tutmama ihtimali hep daha az gibi. ama kader yine de, olacağı varsa oluyor. benim de aynı şeyleri yaşamaya gücüm yok şimdilik. biraz bunun etkilerinden kurtulmaya çalışıyorum. tekrar tüp bebek dener miyim onu da bilmiyorum inşallah bizim için de bir mucize olur ve hiç gerek kalmadan aynı şeyleri yaşamaya, bebeğimiz kendiliğinden geliverir , kim bilir..

Genişletmek için tıkla...

baby2435 .!.:

kimbilirr canımm belkide herşey kader kısmet hepimiz için hayırlısı olsun allah tez zamanda bizi yavrularımıza kavuştursunn aminnn

Genişletmek için tıkla...

meldi .!.:

baby kentle görüştünmü

Genişletmek için tıkla...

ayseyildiz .!.:

Merhaba arkadaslar..konuya nerden baslayacagimi bilmiyorum 1,sayfadan itibaren tum yazilanlari okudum.Hatta okurken gözyaslarimada hakim olamadim.Öncelikle ben size kisaca kendi hikayemi anlatmak istiyorum.2002 yilinda evlendim evliligimiz boyunca yani 2002 yilindan 2009 yilina kadar hic korunmadik.Esimin sperm sayisinin az olmasi,hareketsiz olmasi vs.kisacasi esimden dolayi cocugumuz olmuyordu.Benim artik dayanacak gucum kalmamisti artik cevremde ne hamile kadin gormek nede bebek gormeye tahammul edemiyordum.Psikilojim tamamen alt ust olmustu.Tup bebek yaptirmaktan baska caremiz yoktu.Ama bunun icinde tabiki maddi durumumuz uygun degildi.Devlet hastanesinde maliyeti biraz daha dusuktu ozel hastanelere gore ama bir suru prosedur ve cok uzun zaman gerekiyordu.Yaptigim uzun bir arastirmadan sonra kent hastanesinde yaptirmaya karar verdik.Fakat maliyeti bizi asiyordu maalesef..Neredeyse tum bankalara kredi basvurunda bulundum ve cok sukur bir tanesinden olumlu sonuc aldik dunyalar benim oldu.Neyse kent hastanesinde tedaviye basladik.Israel bey kent hastanesi tup bebek dr.u ilk etapta banada cok soguk geldi ama benim icin onemli olan isini iyi yapmasiydi.Benim icinde o zorlu surec baslamisti gecmeyen gunler,saatler,dakikalar....Sonuc pozitifti hamileydim bunu yazarken su an bile kalbim kut kut atiyor.Inanamamistim bir turlu dunyalar benim olmustu.Hamileligim 16. haftasina kadar cok kotu gecti mide bulantilarimdan hayat benim icin durmustu sanki surekli hastanede yattim serum verildi vs..Tam normal hayata donmusken yani bulantilarimdan kurtulmusken diyeyim.Allah kimseyede yasatmasin cok kotu bir durum ancak yasayan anlar... sagligima kavusmusken diyeyim bulantilarimdan kurtulduktan sonra.zaman ilerledikce bir oglusum olacaginida ögrenmistik hersey cok iyi gidiyordfu taki 22.haftaya kadar.22.haftada gittigim dr.kontrolunde dr.um Israel bey detayli kalp ekosu istedi ve beni bir kalp dr.una gonderdi.Ben Israel bey kesinlikle emin olmak istiyor bebegimin sagligindan isi garantiyealmak istiyor diye suphelenmedim.Ve gonderdigi dr.a gittim ama iste hersey o zaman basladi dr.bebegimin kalbinin sol tarafinin gelismedigini bu sekilde dogsa bile en fazla 2-3 gun yasayabilcegini hic birtedavi ve ameliyat sansinin olmadigini soyledi.Inanmadim inanamadim nasil olurdu bu olamazdi o benim herseyimde aldiramazdim ondan vazgecemezdim dr.ucunda olum bile olsa aldirmam birakmam bebegimi dedim.Ege universitesine,9 eylul universitesine vs.ve bircok d.ra gittim sonuc ayni teshis dogru.nasilolurdu bu nazil vazgecebilirdim Allahtan umit kesilmez dedim.Belki öyle dogmaz Allah buyuktur dedim Kararimi verdim ve aldirmadim.Bebegim cok guzrl buyuyyordu gelisimi cok iyiydi hatta hep önde gidiyordu.Cok arastirdim ve Ege universitesinde ameliyat sansi oldunu ögrendim.Ordada gittim kontrol oldum vs..Dogumu orda yapmak zorundaydim cunku dogar dogmaz mudahale gerekebilirdi.Tabi bu meyanda israel beyle gorustum kendiside cok uzuldu ve oda egede yaptirmamin daha dogru olacagini söyledi.Ben ne olursa olsun umidimi kesmedim.Oglumla surekli konusuyordum,onu cok sevdigimi ondan vazgecmedigimi ve onunda benden vazgecmemesini soyluyordum.Ona o kadar bglanmistimki bunu kelimelere dokup anlatmam mumkun degil.Zaman ilerlemiyordu sanki gecsinde istemiyordum zaten onun benimle oldugunu bilmek bana yetiyordu cunku hatta bazen keske hic dogurmasam hep benimle kalsa diyordum.Cunku onu kaybetmeyi dusunduguma an sanki nefesim kesiliyordu.Derken buyuk gun geldi 21 ekim 2009...11:20 ....normalinda hersey normal dogma uygundu ama bebegimi riske atmamak kalbini zorlamamk icin sezeryan dogum olmasi gerekiyordu.Hersey olabilirdi cunku aslinda ben genel anestezi dusunuyordum ama bebegime bir sey olurda onu goremem diye epiduralle dogum yaptim belden asagi yani uyusturularak..Masaya yattim otir tir titriyordum ilk once Allahim sen oglumu bana bagisla ve tum olmayanlara nasip et diye dua ettim..Oglusumun aglama sesini duydum iste dunya durdu benim icin hemsire getirip koklatti ve öpturdu Allahim dedim sana sukurlar olsun onu gordum..Bebegimi hemen kuvözle birlikte dogar dogmaz hatta benim dogum devam ederken tekrar fetal ekoya soktular.Ama maalesef sonuc ayni tani dogru...Bebisimi hemen yogun bakima aldilar.Ben 24 sat yogun bakimda kaldim bebegimden hic haberim yoktu gelen hemsirelere ve dr.lara yalvardim bebegim yasiyomu iyimi ne olur bir haber verin.en son bir dr.Allah razi olsun tel.verip aratti tabi esim iyi oldugunu soyledi bana dogal olarak.Zorlada olsa yogun bakima fot.makinasini soktuk o sabahi oglumun resimlerine kamera goruntusune bakarak gecirdim.Herkesin bebegi yanindaydi ayak ucnda bense yapayalniz sadece resminle avutuyordum kendimi.Neyseki sabah oldu servise odama indirdiler.Oglumu gormeliydim onca aci sizi sanki uyusmustum arada uzun bir mesafe olmasina ragmen oglumun yanina gittim hemen.Inanamadim bu nasil bir seydi tarif edilemezdi onu kucagima aldim o koku hic bir seye benzemiyordu ve inanain yanina gitiigimde altini degistiriyordu hemsireler bende yakaladim ve altini beraber degistirdik.nasil agliyordu kucagima aldim oglum ne olur aglama dedim gogsume yaklastirdim ve aninda sustu esimde dona kaldi nasil birseydi bu..cuma gunu benim hastaneden cikmam gerekiyordu artik hersey normaldi bende bebegimi birakarak cikmak zorundaydim bombos o binbir hevesle 32.haftada hazirladigim cantami aynen geri getirmek bombos donmek o kadar zorduki.Kalbimin yarisi orda kalmisti sanki aklim hep bebgimdeydi.Ameliyat yapilmasi zorunluydu yoksa hic yasama sansi yoktu gerci ameliyatida bir o kadar riskli hatta mucize gibi bir seydi.Pazar gunuydu surekli oglusuma sut sagarak goturuyorduk.Öglen goturduk geldik.Aksama dogru gogsumde bir sizi esime bir sey oldu dedim bebegime bir sey oldu.Esimde korkma bir sey olsa hastaneden arardilar dedi.Yalvardim ve tekrar hastaneye gittik.Veee dr.solunumun durdugunu kalp masaji yaptiklarini böyle devam ederse makinaya baglanabilecegini makinaya baglanirsa da ameliyatin yapilamayacagini söyledi.ve ertesi gun yani pazartesi ameliyatin yapilacagini söyledi.Yine basladi o gecmeyen saatler dakikalr.O gun eve donmedik butun gece yogun bakimin onunda bekledik.ve sonunda sabah oldu 8 de ameliyati basladi Allaha dua etmekten baska yapacak bir sey yoktu yalvardim Allahim sen bana bagisla oglumu oglum melegim dayan seni bekliyorum diye 9 saat boyunca.surekli haber geliyodu kan vs istiyolardi.ve sonunda bitti ameliyat dr.ameliyatin iyi gectigini bu geceyi atlatirsa daha iyi gidecegini soyledi.Inanamadim dunyalar benim olmustu.dr.beklemekten baska yapacak bir sey yok dedi su an.Esim eve gidip ustumuzu degiselim yine gelelim dedi.Bende gitmeden bir kere görmek istiyorum dedim.Binbir guclukle kacarak ciktik yogun bakima ama yaklasamadik ile yogun bakimda bir kalabalik butun hemsireler dr.larhep bir yere toplanmis.iste kalbim ciz etti o an bizi farekedince zaten hemen uzaklastirdilar.Kalbi dayanamamis melegimin kalbi durmus ve kalp masajiyapmislar ama olmamis daha fazla dayanamamis minik kalbi melgimin..Dr.sadece esimi cagirdi sonra ama anlamistim ogluma bir sey olmustu zaten ben sonrasini hatirlamiyorum ben bayilmisim biraz kendime geldigimde esim karsimda ben sedyenin uzerindeydim iste o an bittim..esim bana sarildi ve haykirarark aglamaya basladi.Ben hala hatirlamiyorum o an yine gitmisim beni hemen acile goturup igne yapmtirmislar 2-3 gun kendimde degildim resmen..Hic bir seyden haberim yoktu.Inanamiyordum sanki hala karnimdaydi..Iste boyle arkadaslar size niye anlattim bunlari ,pes etmeyin ne olursa olsun,sukredin,isyan etmeyin..yilmayin Allah buyuktur.tabi simdi böyle diyorum ruh halim degisiyor zaman zaman ben hala inanamiyorum hatta ama yine bir umut...tekrardan dusunuyoruz tup bebek yaptirmayi Allah nasip kismet ederse yaza yine Kent hastanesinde dusunuyorum sizlerede kesinlikle tavsiye ediyorum orayi..Herkese bol sanslar arkadaslar Allah hepimizin yardimcisi olsun..

Genişletmek için tıkla...

ayseyildiz .!.:

Merhaba arkadaslar..konuya nerden baslayacagimi bilmiyorum 1,sayfadan itibaren tum yazilanlari okudum.Hatta okurken gözyaslarimada hakim olamadim.Öncelikle ben size kisaca kendi hikayemi anlatmak istiyorum.2002 yilinda evlendim evliligimiz boyunca yani 2002 yilindan 2009 yilina kadar hic korunmadik.Esimin sperm sayisinin az olmasi,hareketsiz olmasi vs.kisacasi esimden dolayi cocugumuz olmuyordu.Benim artik dayanacak gucum kalmamisti artik cevremde ne hamile kadin gormek nede bebek gormeye tahammul edemiyordum.Psikilojim tamamen alt ust olmustu.Tup bebek yaptirmaktan baska caremiz yoktu.Ama bunun icinde tabiki maddi durumumuz uygun degildi.Devlet hastanesinde maliyeti biraz daha dusuktu ozel hastanelere gore ama bir suru prosedur ve cok uzun zaman gerekiyordu.Yaptigim uzun bir arastirmadan sonra kent hastanesinde yaptirmaya karar verdik.Fakat maliyeti bizi asiyordu maalesef..Neredeyse tum bankalara kredi basvurunda bulundum ve cok sukur bir tanesinden olumlu sonuc aldik dunyalar benim oldu.Neyse kent hastanesinde tedaviye basladik.Israel bey kent hastanesi tup bebek dr.u ilk etapta banada cok soguk geldi ama benim icin onemli olan isini iyi yapmasiydi.Benim icinde o zorlu surec baslamisti gecmeyen gunler,saatler,dakikalar....Sonuc pozitifti hamileydim bunu yazarken su an bile kalbim kut kut atiyor.Inanamamistim bir turlu dunyalar benim olmustu.Hamileligim 16. haftasina kadar cok kotu gecti mide bulantilarimdan hayat benim icin durmustu sanki surekli hastanede yattim serum verildi vs..Tam normal hayata donmusken yani bulantilarimdan kurtulmusken diyeyim.Allah kimseyede yasatmasin cok kotu bir durum ancak yasayan anlar... sagligima kavusmusken diyeyim bulantilarimdan kurtulduktan sonra.zaman ilerledikce bir oglusum olacaginida ögrenmistik hersey cok iyi gidiyordfu taki 22.haftaya kadar.22.haftada gittigim dr.kontrolunde dr.um Israel bey detayli kalp ekosu istedi ve beni bir kalp dr.una gonderdi.Ben Israel bey kesinlikle emin olmak istiyor bebegimin sagligindan isi garantiyealmak istiyor diye suphelenmedim.Ve gonderdigi dr.a gittim ama iste hersey o zaman basladi dr.bebegimin kalbinin sol tarafinin gelismedigini bu sekilde dogsa bile en fazla 2-3 gun yasayabilcegini hic birtedavi ve ameliyat sansinin olmadigini soyledi.Inanmadim inanamadim nasil olurdu bu olamazdi o benim herseyimde aldiramazdim ondan vazgecemezdim dr.ucunda olum bile olsa aldirmam birakmam bebegimi dedim.Ege universitesine,9 eylul universitesine vs.ve bircok d.ra gittim sonuc ayni teshis dogru.nasilolurdu bu nazil vazgecebilirdim Allahtan umit kesilmez dedim.Belki öyle dogmaz Allah buyuktur dedim Kararimi verdim ve aldirmadim.Bebegim cok guzrl buyuyyordu gelisimi cok iyiydi hatta hep önde gidiyordu.Cok arastirdim ve Ege universitesinde ameliyat sansi oldunu ögrendim.Ordada gittim kontrol oldum vs..Dogumu orda yapmak zorundaydim cunku dogar dogmaz mudahale gerekebilirdi.Tabi bu meyanda israel beyle gorustum kendiside cok uzuldu ve oda egede yaptirmamin daha dogru olacagini söyledi.Ben ne olursa olsun umidimi kesmedim.Oglumla surekli konusuyordum,onu cok sevdigimi ondan vazgecmedigimi ve onunda benden vazgecmemesini soyluyordum.Ona o kadar bglanmistimki bunu kelimelere dokup anlatmam mumkun degil.Zaman ilerlemiyordu sanki gecsinde istemiyordum zaten onun benimle oldugunu bilmek bana yetiyordu cunku hatta bazen keske hic dogurmasam hep benimle kalsa diyordum.Cunku onu kaybetmeyi dusunduguma an sanki nefesim kesiliyordu.Derken buyuk gun geldi 21 ekim 2009...11:20 ....normalinda hersey normal dogma uygundu ama bebegimi riske atmamak kalbini zorlamamk icin sezeryan dogum olmasi gerekiyordu.Hersey olabilirdi cunku aslinda ben genel anestezi dusunuyordum ama bebegime bir sey olurda onu goremem diye epiduralle dogum yaptim belden asagi yani uyusturularak..Masaya yattim otir tir titriyordum ilk once Allahim sen oglumu bana bagisla ve tum olmayanlara nasip et diye dua ettim..Oglusumun aglama sesini duydum iste dunya durdu benim icin hemsire getirip koklatti ve öpturdu Allahim dedim sana sukurlar olsun onu gordum..Bebegimi hemen kuvözle birlikte dogar dogmaz hatta benim dogum devam ederken tekrar fetal ekoya soktular.Ama maalesef sonuc ayni tani dogru...Bebisimi hemen yogun bakima aldilar.Ben 24 sat yogun bakimda kaldim bebegimden hic haberim yoktu gelen hemsirelere ve dr.lara yalvardim bebegim yasiyomu iyimi ne olur bir haber verin.en son bir dr.Allah razi olsun tel.verip aratti tabi esim iyi oldugunu soyledi bana dogal olarak.Zorlada olsa yogun bakima fot.makinasini soktuk o sabahi oglumun resimlerine kamera goruntusune bakarak gecirdim.Herkesin bebegi yanindaydi ayak ucnda bense yapayalniz sadece resminle avutuyordum kendimi.Neyseki sabah oldu servise odama indirdiler.Oglumu gormeliydim onca aci sizi sanki uyusmustum arada uzun bir mesafe olmasina ragmen oglumun yanina gittim hemen.Inanamadim bu nasil bir seydi tarif edilemezdi onu kucagima aldim o koku hic bir seye benzemiyordu ve inanain yanina gitiigimde altini degistiriyordu hemsireler bende yakaladim ve altini beraber degistirdik.nasil agliyordu kucagima aldim oglum ne olur aglama dedim gogsume yaklastirdim ve aninda sustu esimde dona kaldi nasil birseydi bu..cuma gunu benim hastaneden cikmam gerekiyordu artik hersey normaldi bende bebegimi birakarak cikmak zorundaydim bombos o binbir hevesle 32.haftada hazirladigim cantami aynen geri getirmek bombos donmek o kadar zorduki.Kalbimin yarisi orda kalmisti sanki aklim hep bebgimdeydi.Ameliyat yapilmasi zorunluydu yoksa hic yasama sansi yoktu gerci ameliyatida bir o kadar riskli hatta mucize gibi bir seydi.Pazar gunuydu surekli oglusuma sut sagarak goturuyorduk.Öglen goturduk geldik.Aksama dogru gogsumde bir sizi esime bir sey oldu dedim bebegime bir sey oldu.Esimde korkma bir sey olsa hastaneden arardilar dedi.Yalvardim ve tekrar hastaneye gittik.Veee dr.solunumun durdugunu kalp masaji yaptiklarini böyle devam ederse makinaya baglanabilecegini makinaya baglanirsa da ameliyatin yapilamayacagini söyledi.ve ertesi gun yani pazartesi ameliyatin yapilacagini söyledi.Yine basladi o gecmeyen saatler dakikalr.O gun eve donmedik butun gece yogun bakimin onunda bekledik.ve sonunda sabah oldu 8 de ameliyati basladi Allaha dua etmekten baska yapacak bir sey yoktu yalvardim Allahim sen bana bagisla oglumu oglum melegim dayan seni bekliyorum diye 9 saat boyunca.surekli haber geliyodu kan vs istiyolardi.ve sonunda bitti ameliyat dr.ameliyatin iyi gectigini bu geceyi atlatirsa daha iyi gidecegini soyledi.Inanamadim dunyalar benim olmustu.dr.beklemekten baska yapacak bir sey yok dedi su an.Esim eve gidip ustumuzu degiselim yine gelelim dedi.Bende gitmeden bir kere görmek istiyorum dedim.Binbir guclukle kacarak ciktik yogun bakima ama yaklasamadik ile yogun bakimda bir kalabalik butun hemsireler dr.larhep bir yere toplanmis.iste kalbim ciz etti o an bizi farekedince zaten hemen uzaklastirdilar.Kalbi dayanamamis melegimin kalbi durmus ve kalp masajiyapmislar ama olmamis daha fazla dayanamamis minik kalbi melgimin..Dr.sadece esimi cagirdi sonra ama anlamistim ogluma bir sey olmustu zaten ben sonrasini hatirlamiyorum ben bayilmisim biraz kendime geldigimde esim karsimda ben sedyenin uzerindeydim iste o an bittim..esim bana sarildi ve haykirarark aglamaya basladi.Ben hala hatirlamiyorum o an yine gitmisim beni hemen acile goturup igne yapmtirmislar 2-3 gun kendimde degildim resmen..Hic bir seyden haberim yoktu.Inanamiyordum sanki hala karnimdaydi..Iste boyle arkadaslar size niye anlattim bunlari ,pes etmeyin ne olursa olsun,sukredin,isyan etmeyin..yilmayin Allah buyuktur.tabi simdi böyle diyorum ruh halim degisiyor zaman zaman ben hala inanamiyorum hatta ama yine bir umut...tekrardan dusunuyoruz tup bebek yaptirmayi Allah nasip kismet ederse yaza yine Kent hastanesinde dusunuyorum sizlerede kesinlikle tavsiye ediyorum orayi..Herkese bol sanslar arkadaslar Allah hepimizin yardimcisi olsun..

Genişletmek için tıkla...

ayseyildiz .!.:

Merhaba arkadaslar..konuya nerden baslayacagimi bilmiyorum 1,sayfadan itibaren tum yazilanlari okudum.Hatta okurken gözyaslarimada hakim olamadim.Öncelikle ben size kisaca kendi hikayemi anlatmak istiyorum.2002 yilinda evlendim evliligimiz boyunca yani 2002 yilindan 2009 yilina kadar hic korunmadik.Esimin sperm sayisinin az olmasi,hareketsiz olmasi vs.kisacasi esimden dolayi cocugumuz olmuyordu.Benim artik dayanacak gucum kalmamisti artik cevremde ne hamile kadin gormek nede bebek gormeye tahammul edemiyordum.Psikilojim tamamen alt ust olmustu.Tup bebek yaptirmaktan baska caremiz yoktu.Ama bunun icinde tabiki maddi durumumuz uygun degildi.Devlet hastanesinde maliyeti biraz daha dusuktu ozel hastanelere gore ama bir suru prosedur ve cok uzun zaman gerekiyordu.Yaptigim uzun bir arastirmadan sonra kent hastanesinde yaptirmaya karar verdik.Fakat maliyeti bizi asiyordu maalesef..Neredeyse tum bankalara kredi basvurunda bulundum ve cok sukur bir tanesinden olumlu sonuc aldik dunyalar benim oldu.Neyse kent hastanesinde tedaviye basladik.Israel bey kent hastanesi tup bebek dr.u ilk etapta banada cok soguk geldi ama benim icin onemli olan isini iyi yapmasiydi.Benim icinde o zorlu surec baslamisti gecmeyen gunler,saatler,dakikalar....Sonuc pozitifti hamileydim bunu yazarken su an bile kalbim kut kut atiyor.Inanamamistim bir turlu dunyalar benim olmustu.Hamileligim 16. haftasina kadar cok kotu gecti mide bulantilarimdan hayat benim icin durmustu sanki surekli hastanede yattim serum verildi vs..Tam normal hayata donmusken yani bulantilarimdan kurtulmusken diyeyim.Allah kimseyede yasatmasin cok kotu bir durum ancak yasayan anlar... sagligima kavusmusken diyeyim bulantilarimdan kurtulduktan sonra.zaman ilerledikce bir oglusum olacaginida ögrenmistik hersey cok iyi gidiyordfu taki 22.haftaya kadar.22.haftada gittigim dr.kontrolunde dr.um Israel bey detayli kalp ekosu istedi ve beni bir kalp dr.una gonderdi.Ben Israel bey kesinlikle emin olmak istiyor bebegimin sagligindan isi garantiyealmak istiyor diye suphelenmedim.Ve gonderdigi dr.a gittim ama iste hersey o zaman basladi dr.bebegimin kalbinin sol tarafinin gelismedigini bu sekilde dogsa bile en fazla 2-3 gun yasayabilcegini hic birtedavi ve ameliyat sansinin olmadigini soyledi.Inanmadim inanamadim nasil olurdu bu olamazdi o benim herseyimde aldiramazdim ondan vazgecemezdim dr.ucunda olum bile olsa aldirmam birakmam bebegimi dedim.Ege universitesine,9 eylul universitesine vs.ve bircok d.ra gittim sonuc ayni teshis dogru.nasilolurdu bu nazil vazgecebilirdim Allahtan umit kesilmez dedim.Belki öyle dogmaz Allah buyuktur dedim Kararimi verdim ve aldirmadim.Bebegim cok guzrl buyuyyordu gelisimi cok iyiydi hatta hep önde gidiyordu.Cok arastirdim ve Ege universitesinde ameliyat sansi oldunu ögrendim.Ordada gittim kontrol oldum vs..Dogumu orda yapmak zorundaydim cunku dogar dogmaz mudahale gerekebilirdi.Tabi bu meyanda israel beyle gorustum kendiside cok uzuldu ve oda egede yaptirmamin daha dogru olacagini söyledi.Ben ne olursa olsun umidimi kesmedim.Oglumla surekli konusuyordum,onu cok sevdigimi ondan vazgecmedigimi ve onunda benden vazgecmemesini soyluyordum.Ona o kadar bglanmistimki bunu kelimelere dokup anlatmam mumkun degil.Zaman ilerlemiyordu sanki gecsinde istemiyordum zaten onun benimle oldugunu bilmek bana yetiyordu cunku hatta bazen keske hic dogurmasam hep benimle kalsa diyordum.Cunku onu kaybetmeyi dusunduguma an sanki nefesim kesiliyordu.Derken buyuk gun geldi 21 ekim 2009...11:20 ....normalinda hersey normal dogma uygundu ama bebegimi riske atmamak kalbini zorlamamk icin sezeryan dogum olmasi gerekiyordu.Hersey olabilirdi cunku aslinda ben genel anestezi dusunuyordum ama bebegime bir sey olurda onu goremem diye epiduralle dogum yaptim belden asagi yani uyusturularak..Masaya yattim otir tir titriyordum ilk once Allahim sen oglumu bana bagisla ve tum olmayanlara nasip et diye dua ettim..Oglusumun aglama sesini duydum iste dunya durdu benim icin hemsire getirip koklatti ve öpturdu Allahim dedim sana sukurlar olsun onu gordum..Bebegimi hemen kuvözle birlikte dogar dogmaz hatta benim dogum devam ederken tekrar fetal ekoya soktular.Ama maalesef sonuc ayni tani dogru...Bebisimi hemen yogun bakima aldilar.Ben 24 sat yogun bakimda kaldim bebegimden hic haberim yoktu gelen hemsirelere ve dr.lara yalvardim bebegim yasiyomu iyimi ne olur bir haber verin.en son bir dr.Allah razi olsun tel.verip aratti tabi esim iyi oldugunu soyledi bana dogal olarak.Zorlada olsa yogun bakima fot.makinasini soktuk o sabahi oglumun resimlerine kamera goruntusune bakarak gecirdim.Herkesin bebegi yanindaydi ayak ucnda bense yapayalniz sadece resminle avutuyordum kendimi.Neyseki sabah oldu servise odama indirdiler.Oglumu gormeliydim onca aci sizi sanki uyusmustum arada uzun bir mesafe olmasina ragmen oglumun yanina gittim hemen.Inanamadim bu nasil bir seydi tarif edilemezdi onu kucagima aldim o koku hic bir seye benzemiyordu ve inanain yanina gitiigimde altini degistiriyordu hemsireler bende yakaladim ve altini beraber degistirdik.nasil agliyordu kucagima aldim oglum ne olur aglama dedim gogsume yaklastirdim ve aninda sustu esimde dona kaldi nasil birseydi bu..cuma gunu benim hastaneden cikmam gerekiyordu artik hersey normaldi bende bebegimi birakarak cikmak zorundaydim bombos o binbir hevesle 32.haftada hazirladigim cantami aynen geri getirmek bombos donmek o kadar zorduki.Kalbimin yarisi orda kalmisti sanki aklim hep bebgimdeydi.Ameliyat yapilmasi zorunluydu yoksa hic yasama sansi yoktu gerci ameliyatida bir o kadar riskli hatta mucize gibi bir seydi.Pazar gunuydu surekli oglusuma sut sagarak goturuyorduk.Öglen goturduk geldik.Aksama dogru gogsumde bir sizi esime bir sey oldu dedim bebegime bir sey oldu.Esimde korkma bir sey olsa hastaneden arardilar dedi.Yalvardim ve tekrar hastaneye gittik.Veee dr.solunumun durdugunu kalp masaji yaptiklarini böyle devam ederse makinaya baglanabilecegini makinaya baglanirsa da ameliyatin yapilamayacagini söyledi.ve ertesi gun yani pazartesi ameliyatin yapilacagini söyledi.Yine basladi o gecmeyen saatler dakikalr.O gun eve donmedik butun gece yogun bakimin onunda bekledik.ve sonunda sabah oldu 8 de ameliyati basladi Allaha dua etmekten baska yapacak bir sey yoktu yalvardim Allahim sen bana bagisla oglumu oglum melegim dayan seni bekliyorum diye 9 saat boyunca.surekli haber geliyodu kan vs istiyolardi.ve sonunda bitti ameliyat dr.ameliyatin iyi gectigini bu geceyi atlatirsa daha iyi gidecegini soyledi.Inanamadim dunyalar benim olmustu.dr.beklemekten baska yapacak bir sey yok dedi su an.Esim eve gidip ustumuzu degiselim yine gelelim dedi.Bende gitmeden bir kere görmek istiyorum dedim.Binbir guclukle kacarak ciktik yogun bakima ama yaklasamadik ile yogun bakimda bir kalabalik butun hemsireler dr.larhep bir yere toplanmis.iste kalbim ciz etti o an bizi farekedince zaten hemen uzaklastirdilar.Kalbi dayanamamis melegimin kalbi durmus ve kalp masajiyapmislar ama olmamis daha fazla dayanamamis minik kalbi melgimin..Dr.sadece esimi cagirdi sonra ama anlamistim ogluma bir sey olmustu zaten ben sonrasini hatirlamiyorum ben bayilmisim biraz kendime geldigimde esim karsimda ben sedyenin uzerindeydim iste o an bittim..esim bana sarildi ve haykirarark aglamaya basladi.Ben hala hatirlamiyorum o an yine gitmisim beni hemen acile goturup igne yapmtirmislar 2-3 gun kendimde degildim resmen..Hic bir seyden haberim yoktu.Inanamiyordum sanki hala karnimdaydi..Iste boyle arkadaslar size niye anlattim bunlari ,pes etmeyin ne olursa olsun,sukredin,isyan etmeyin..yilmayin Allah buyuktur.tabi simdi böyle diyorum ruh halim degisiyor zaman zaman ben hala inanamiyorum hatta ama yine bir umut...tekrardan dusunuyoruz tup bebek yaptirmayi Allah nasip kismet ederse yaza yine Kent hastanesinde dusunuyorum sizlerede kesinlikle tavsiye ediyorum orayi..Herkese bol sanslar arkadaslar Allah hepimizin yardimcisi olsun..

Genişletmek için tıkla...

manolya30 .!.:

canım benim inan çok üzüldüm ne diyeceğimi bilemiyorum allah sabır versin sana ve eşine çok kötü bir deneyim yaşamışsınız verdiğin mücadeleyi gözyaşlarıyla okudum inşallah 2. denemende olur sonuçta hepimiz aynı umudun yolcusuyuz bu yolda allah hepimizin yardımcısı olsun tez zamanda bebişlerimize kavuşuruz inşallah.....

Genişletmek için tıkla...

baby2435 .!.:

canımm benimm yazdıklarını ağlayarak okudum inan çok çok üzüldümm canımm seni çok iyi anlıyorumm allah sabır versinn allah kimseye böyle bir acı yaşatmasın ve bizlerede örnek olun ne olursa olsunn herşey allahtan önce şükür edelimm ve herşeyin hayırlısını isteyelimm canımm bende kent hastanesiyle israel aruh beyle görüştüm gerçekten çok muhteşem bi doktor eğer dondurulmuşlarım tutmazsa sıfırdan orada başlamak istiyoruzz inşallhh gerek kalmaz tabii bende dondurulmuşlarla ikinci kez deniycem şansımı ilkinde tutmadı inşallah bu dondurulmuşlar yüzümü güldürür seninde allah yardımcın olsun tatlımm inşallahh bu sefer sağlıklı sıhhatli kucağına alman nasip olurr allah hepimizin yardımcısı olsunn:92::92::92::92::92:

Genişletmek için tıkla...

neris2000 .!.:

çok üzüldüm arkadaşım ya, allah size sabır versin. diyecek hiçbişey bulamıyorum. herşey allahtan tabii. Allah hepimize yardım etsin..

Genişletmek için tıkla...

ayseyildiz .!.:

Merhaba arkadaslar..konuya nerden baslayacagimi bilmiyorum 1,sayfadan itibaren tum yazilanlari okudum.Hatta okurken gözyaslarimada hakim olamadim.Öncelikle ben size kisaca kendi hikayemi anlatmak istiyorum.2002 yilinda evlendim evliligimiz boyunca yani 2002 yilindan 2009 yilina kadar hic korunmadik.Esimin sperm sayisinin az olmasi,hareketsiz olmasi vs.kisacasi esimden dolayi cocugumuz olmuyordu.Benim artik dayanacak gucum kalmamisti artik cevremde ne hamile kadin gormek nede bebek gormeye tahammul edemiyordum.Psikilojim tamamen alt ust olmustu.Tup bebek yaptirmaktan baska caremiz yoktu.Ama bunun icinde tabiki maddi durumumuz uygun degildi.Devlet hastanesinde maliyeti biraz daha dusuktu ozel hastanelere gore ama bir suru prosedur ve cok uzun zaman gerekiyordu.Yaptigim uzun bir arastirmadan sonra kent hastanesinde yaptirmaya karar verdik.Fakat maliyeti bizi asiyordu maalesef..Neredeyse tum bankalara kredi basvurunda bulundum ve cok sukur bir tanesinden olumlu sonuc aldik dunyalar benim oldu.Neyse kent hastanesinde tedaviye basladik.Israel bey kent hastanesi tup bebek dr.u ilk etapta banada cok soguk geldi ama benim icin onemli olan isini iyi yapmasiydi.Benim icinde o zorlu surec baslamisti gecmeyen gunler,saatler,dakikalar....Sonuc pozitifti hamileydim bunu yazarken su an bile kalbim kut kut atiyor.Inanamamistim bir turlu dunyalar benim olmustu.Hamileligim 16. haftasina kadar cok kotu gecti mide bulantilarimdan hayat benim icin durmustu sanki surekli hastanede yattim serum verildi vs..Tam normal hayata donmusken yani bulantilarimdan kurtulmusken diyeyim.Allah kimseyede yasatmasin cok kotu bir durum ancak yasayan anlar... sagligima kavusmusken diyeyim bulantilarimdan kurtulduktan sonra.zaman ilerledikce bir oglusum olacaginida ögrenmistik hersey cok iyi gidiyordfu taki 22.haftaya kadar.22.haftada gittigim dr.kontrolunde dr.um Israel bey detayli kalp ekosu istedi ve beni bir kalp dr.una gonderdi.Ben Israel bey kesinlikle emin olmak istiyor bebegimin sagligindan isi garantiyealmak istiyor diye suphelenmedim.Ve gonderdigi dr.a gittim ama iste hersey o zaman basladi dr.bebegimin kalbinin sol tarafinin gelismedigini bu sekilde dogsa bile en fazla 2-3 gun yasayabilcegini hic birtedavi ve ameliyat sansinin olmadigini soyledi.Inanmadim inanamadim nasil olurdu bu olamazdi o benim herseyimde aldiramazdim ondan vazgecemezdim dr.ucunda olum bile olsa aldirmam birakmam bebegimi dedim.Ege universitesine,9 eylul universitesine vs.ve bircok d.ra gittim sonuc ayni teshis dogru.nasilolurdu bu nazil vazgecebilirdim Allahtan umit kesilmez dedim.Belki öyle dogmaz Allah buyuktur dedim Kararimi verdim ve aldirmadim.Bebegim cok guzrl buyuyyordu gelisimi cok iyiydi hatta hep önde gidiyordu.Cok arastirdim ve Ege universitesinde ameliyat sansi oldunu ögrendim.Ordada gittim kontrol oldum vs..Dogumu orda yapmak zorundaydim cunku dogar dogmaz mudahale gerekebilirdi.Tabi bu meyanda israel beyle gorustum kendiside cok uzuldu ve oda egede yaptirmamin daha dogru olacagini söyledi.Ben ne olursa olsun umidimi kesmedim.Oglumla surekli konusuyordum,onu cok sevdigimi ondan vazgecmedigimi ve onunda benden vazgecmemesini soyluyordum.Ona o kadar bglanmistimki bunu kelimelere dokup anlatmam mumkun degil.Zaman ilerlemiyordu sanki gecsinde istemiyordum zaten onun benimle oldugunu bilmek bana yetiyordu cunku hatta bazen keske hic dogurmasam hep benimle kalsa diyordum.Cunku onu kaybetmeyi dusunduguma an sanki nefesim kesiliyordu.Derken buyuk gun geldi 21 ekim 2009...11:20 ....normalinda hersey normal dogma uygundu ama bebegimi riske atmamak kalbini zorlamamk icin sezeryan dogum olmasi gerekiyordu.Hersey olabilirdi cunku aslinda ben genel anestezi dusunuyordum ama bebegime bir sey olurda onu goremem diye epiduralle dogum yaptim belden asagi yani uyusturularak..Masaya yattim otir tir titriyordum ilk once Allahim sen oglumu bana bagisla ve tum olmayanlara nasip et diye dua ettim..Oglusumun aglama sesini duydum iste dunya durdu benim icin hemsire getirip koklatti ve öpturdu Allahim dedim sana sukurlar olsun onu gordum..Bebegimi hemen kuvözle birlikte dogar dogmaz hatta benim dogum devam ederken tekrar fetal ekoya soktular.Ama maalesef sonuc ayni tani dogru...Bebisimi hemen yogun bakima aldilar.Ben 24 sat yogun bakimda kaldim bebegimden hic haberim yoktu gelen hemsirelere ve dr.lara yalvardim bebegim yasiyomu iyimi ne olur bir haber verin.en son bir dr.Allah razi olsun tel.verip aratti tabi esim iyi oldugunu soyledi bana dogal olarak.Zorlada olsa yogun bakima fot.makinasini soktuk o sabahi oglumun resimlerine kamera goruntusune bakarak gecirdim.Herkesin bebegi yanindaydi ayak ucnda bense yapayalniz sadece resminle avutuyordum kendimi.Neyseki sabah oldu servise odama indirdiler.Oglumu gormeliydim onca aci sizi sanki uyusmustum arada uzun bir mesafe olmasina ragmen oglumun yanina gittim hemen.Inanamadim bu nasil bir seydi tarif edilemezdi onu kucagima aldim o koku hic bir seye benzemiyordu ve inanain yanina gitiigimde altini degistiriyordu hemsireler bende yakaladim ve altini beraber degistirdik.nasil agliyordu kucagima aldim oglum ne olur aglama dedim gogsume yaklastirdim ve aninda sustu esimde dona kaldi nasil birseydi bu..cuma gunu benim hastaneden cikmam gerekiyordu artik hersey normaldi bende bebegimi birakarak cikmak zorundaydim bombos o binbir hevesle 32.haftada hazirladigim cantami aynen geri getirmek bombos donmek o kadar zorduki.Kalbimin yarisi orda kalmisti sanki aklim hep bebgimdeydi.Ameliyat yapilmasi zorunluydu yoksa hic yasama sansi yoktu gerci ameliyatida bir o kadar riskli hatta mucize gibi bir seydi.Pazar gunuydu surekli oglusuma sut sagarak goturuyorduk.Öglen goturduk geldik.Aksama dogru gogsumde bir sizi esime bir sey oldu dedim bebegime bir sey oldu.Esimde korkma bir sey olsa hastaneden arardilar dedi.Yalvardim ve tekrar hastaneye gittik.Veee dr.solunumun durdugunu kalp masaji yaptiklarini böyle devam ederse makinaya baglanabilecegini makinaya baglanirsa da ameliyatin yapilamayacagini söyledi.ve ertesi gun yani pazartesi ameliyatin yapilacagini söyledi.Yine basladi o gecmeyen saatler dakikalr.O gun eve donmedik butun gece yogun bakimin onunda bekledik.ve sonunda sabah oldu 8 de ameliyati basladi Allaha dua etmekten baska yapacak bir sey yoktu yalvardim Allahim sen bana bagisla oglumu oglum melegim dayan seni bekliyorum diye 9 saat boyunca.surekli haber geliyodu kan vs istiyolardi.ve sonunda bitti ameliyat dr.ameliyatin iyi gectigini bu geceyi atlatirsa daha iyi gidecegini soyledi.Inanamadim dunyalar benim olmustu.dr.beklemekten baska yapacak bir sey yok dedi su an.Esim eve gidip ustumuzu degiselim yine gelelim dedi.Bende gitmeden bir kere görmek istiyorum dedim.Binbir guclukle kacarak ciktik yogun bakima ama yaklasamadik ile yogun bakimda bir kalabalik butun hemsireler dr.larhep bir yere toplanmis.iste kalbim ciz etti o an bizi farekedince zaten hemen uzaklastirdilar.Kalbi dayanamamis melegimin kalbi durmus ve kalp masajiyapmislar ama olmamis daha fazla dayanamamis minik kalbi melgimin..Dr.sadece esimi cagirdi sonra ama anlamistim ogluma bir sey olmustu zaten ben sonrasini hatirlamiyorum ben bayilmisim biraz kendime geldigimde esim karsimda ben sedyenin uzerindeydim iste o an bittim..esim bana sarildi ve haykirarark aglamaya basladi.Ben hala hatirlamiyorum o an yine gitmisim beni hemen acile goturup igne yapmtirmislar 2-3 gun kendimde degildim resmen..Hic bir seyden haberim yoktu.Inanamiyordum sanki hala karnimdaydi..Iste boyle arkadaslar size niye anlattim bunlari ,pes etmeyin ne olursa olsun,sukredin,isyan etmeyin..yilmayin Allah buyuktur.tabi simdi böyle diyorum ruh halim degisiyor zaman zaman ben hala inanamiyorum hatta ama yine bir umut...tekrardan dusunuyoruz tup bebek yaptirmayi Allah nasip kismet ederse yaza yine Kent hastanesinde dusunuyorum sizlerede kesinlikle tavsiye ediyorum orayi..Herkese bol sanslar arkadaslar Allah hepimizin yardimcisi olsun..

Genişletmek için tıkla...

ayseyildiz .!.:

Merhaba arkadaslar..konuya nerden baslayacagimi bilmiyorum 1,sayfadan itibaren tum yazilanlari okudum.Hatta okurken gözyaslarimada hakim olamadim.Öncelikle ben size kisaca kendi hikayemi anlatmak istiyorum.2002 yilinda evlendim evliligimiz boyunca yani 2002 yilindan 2009 yilina kadar hic korunmadik.Esimin sperm sayisinin az olmasi,hareketsiz olmasi vs.kisacasi esimden dolayi cocugumuz olmuyordu.Benim artik dayanacak gucum kalmamisti artik cevremde ne hamile kadin gormek nede bebek gormeye tahammul edemiyordum.Psikilojim tamamen alt ust olmustu.Tup bebek yaptirmaktan baska caremiz yoktu.Ama bunun icinde tabiki maddi durumumuz uygun degildi.Devlet hastanesinde maliyeti biraz daha dusuktu ozel hastanelere gore ama bir suru prosedur ve cok uzun zaman gerekiyordu.Yaptigim uzun bir arastirmadan sonra kent hastanesinde yaptirmaya karar verdik.Fakat maliyeti bizi asiyordu maalesef..Neredeyse tum bankalara kredi basvurunda bulundum ve cok sukur bir tanesinden olumlu sonuc aldik dunyalar benim oldu.Neyse kent hastanesinde tedaviye basladik.Israel bey kent hastanesi tup bebek dr.u ilk etapta banada cok soguk geldi ama benim icin onemli olan isini iyi yapmasiydi.Benim icinde o zorlu surec baslamisti gecmeyen gunler,saatler,dakikalar....Sonuc pozitifti hamileydim bunu yazarken su an bile kalbim kut kut atiyor.Inanamamistim bir turlu dunyalar benim olmustu.Hamileligim 16. haftasina kadar cok kotu gecti mide bulantilarimdan hayat benim icin durmustu sanki surekli hastanede yattim serum verildi vs..Tam normal hayata donmusken yani bulantilarimdan kurtulmusken diyeyim.Allah kimseyede yasatmasin cok kotu bir durum ancak yasayan anlar... sagligima kavusmusken diyeyim bulantilarimdan kurtulduktan sonra.zaman ilerledikce bir oglusum olacaginida ögrenmistik hersey cok iyi gidiyordfu taki 22.haftaya kadar.22.haftada gittigim dr.kontrolunde dr.um Israel bey detayli kalp ekosu istedi ve beni bir kalp dr.una gonderdi.Ben Israel bey kesinlikle emin olmak istiyor bebegimin sagligindan isi garantiyealmak istiyor diye suphelenmedim.Ve gonderdigi dr.a gittim ama iste hersey o zaman basladi dr.bebegimin kalbinin sol tarafinin gelismedigini bu sekilde dogsa bile en fazla 2-3 gun yasayabilcegini hic birtedavi ve ameliyat sansinin olmadigini soyledi.Inanmadim inanamadim nasil olurdu bu olamazdi o benim herseyimde aldiramazdim ondan vazgecemezdim dr.ucunda olum bile olsa aldirmam birakmam bebegimi dedim.Ege universitesine,9 eylul universitesine vs.ve bircok d.ra gittim sonuc ayni teshis dogru.nasilolurdu bu nazil vazgecebilirdim Allahtan umit kesilmez dedim.Belki öyle dogmaz Allah buyuktur dedim Kararimi verdim ve aldirmadim.Bebegim cok guzrl buyuyyordu gelisimi cok iyiydi hatta hep önde gidiyordu.Cok arastirdim ve Ege universitesinde ameliyat sansi oldunu ögrendim.Ordada gittim kontrol oldum vs..Dogumu orda yapmak zorundaydim cunku dogar dogmaz mudahale gerekebilirdi.Tabi bu meyanda israel beyle gorustum kendiside cok uzuldu ve oda egede yaptirmamin daha dogru olacagini söyledi.Ben ne olursa olsun umidimi kesmedim.Oglumla surekli konusuyordum,onu cok sevdigimi ondan vazgecmedigimi ve onunda benden vazgecmemesini soyluyordum.Ona o kadar bglanmistimki bunu kelimelere dokup anlatmam mumkun degil.Zaman ilerlemiyordu sanki gecsinde istemiyordum zaten onun benimle oldugunu bilmek bana yetiyordu cunku hatta bazen keske hic dogurmasam hep benimle kalsa diyordum.Cunku onu kaybetmeyi dusunduguma an sanki nefesim kesiliyordu.Derken buyuk gun geldi 21 ekim 2009...11:20 ....normalinda hersey normal dogma uygundu ama bebegimi riske atmamak kalbini zorlamamk icin sezeryan dogum olmasi gerekiyordu.Hersey olabilirdi cunku aslinda ben genel anestezi dusunuyordum ama bebegime bir sey olurda onu goremem diye epiduralle dogum yaptim belden asagi yani uyusturularak..Masaya yattim otir tir titriyordum ilk once Allahim sen oglumu bana bagisla ve tum olmayanlara nasip et diye dua ettim..Oglusumun aglama sesini duydum iste dunya durdu benim icin hemsire getirip koklatti ve öpturdu Allahim dedim sana sukurlar olsun onu gordum..Bebegimi hemen kuvözle birlikte dogar dogmaz hatta benim dogum devam ederken tekrar fetal ekoya soktular.Ama maalesef sonuc ayni tani dogru...Bebisimi hemen yogun bakima aldilar.Ben 24 sat yogun bakimda kaldim bebegimden hic haberim yoktu gelen hemsirelere ve dr.lara yalvardim bebegim yasiyomu iyimi ne olur bir haber verin.en son bir dr.Allah razi olsun tel.verip aratti tabi esim iyi oldugunu soyledi bana dogal olarak.Zorlada olsa yogun bakima fot.makinasini soktuk o sabahi oglumun resimlerine kamera goruntusune bakarak gecirdim.Herkesin bebegi yanindaydi ayak ucnda bense yapayalniz sadece resminle avutuyordum kendimi.Neyseki sabah oldu servise odama indirdiler.Oglumu gormeliydim onca aci sizi sanki uyusmustum arada uzun bir mesafe olmasina ragmen oglumun yanina gittim hemen.Inanamadim bu nasil bir seydi tarif edilemezdi onu kucagima aldim o koku hic bir seye benzemiyordu ve inanain yanina gitiigimde altini degistiriyordu hemsireler bende yakaladim ve altini beraber degistirdik.nasil agliyordu kucagima aldim oglum ne olur aglama dedim gogsume yaklastirdim ve aninda sustu esimde dona kaldi nasil birseydi bu..cuma gunu benim hastaneden cikmam gerekiyordu artik hersey normaldi bende bebegimi birakarak cikmak zorundaydim bombos o binbir hevesle 32.haftada hazirladigim cantami aynen geri getirmek bombos donmek o kadar zorduki.Kalbimin yarisi orda kalmisti sanki aklim hep bebgimdeydi.Ameliyat yapilmasi zorunluydu yoksa hic yasama sansi yoktu gerci ameliyatida bir o kadar riskli hatta mucize gibi bir seydi.Pazar gunuydu surekli oglusuma sut sagarak goturuyorduk.Öglen goturduk geldik.Aksama dogru gogsumde bir sizi esime bir sey oldu dedim bebegime bir sey oldu.Esimde korkma bir sey olsa hastaneden arardilar dedi.Yalvardim ve tekrar hastaneye gittik.Veee dr.solunumun durdugunu kalp masaji yaptiklarini böyle devam ederse makinaya baglanabilecegini makinaya baglanirsa da ameliyatin yapilamayacagini söyledi.ve ertesi gun yani pazartesi ameliyatin yapilacagini söyledi.Yine basladi o gecmeyen saatler dakikalr.O gun eve donmedik butun gece yogun bakimin onunda bekledik.ve sonunda sabah oldu 8 de ameliyati basladi Allaha dua etmekten baska yapacak bir sey yoktu yalvardim Allahim sen bana bagisla oglumu oglum melegim dayan seni bekliyorum diye 9 saat boyunca.surekli haber geliyodu kan vs istiyolardi.ve sonunda bitti ameliyat dr.ameliyatin iyi gectigini bu geceyi atlatirsa daha iyi gidecegini soyledi.Inanamadim dunyalar benim olmustu.dr.beklemekten baska yapacak bir sey yok dedi su an.Esim eve gidip ustumuzu degiselim yine gelelim dedi.Bende gitmeden bir kere görmek istiyorum dedim.Binbir guclukle kacarak ciktik yogun bakima ama yaklasamadik ile yogun bakimda bir kalabalik butun hemsireler dr.larhep bir yere toplanmis.iste kalbim ciz etti o an bizi farekedince zaten hemen uzaklastirdilar.Kalbi dayanamamis melegimin kalbi durmus ve kalp masajiyapmislar ama olmamis daha fazla dayanamamis minik kalbi melgimin..Dr.sadece esimi cagirdi sonra ama anlamistim ogluma bir sey olmustu zaten ben sonrasini hatirlamiyorum ben bayilmisim biraz kendime geldigimde esim karsimda ben sedyenin uzerindeydim iste o an bittim..esim bana sarildi ve haykirarark aglamaya basladi.Ben hala hatirlamiyorum o an yine gitmisim beni hemen acile goturup igne yapmtirmislar 2-3 gun kendimde degildim resmen..Hic bir seyden haberim yoktu.Inanamiyordum sanki hala karnimdaydi..Iste boyle arkadaslar size niye anlattim bunlari ,pes etmeyin ne olursa olsun,sukredin,isyan etmeyin..yilmayin Allah buyuktur.tabi simdi böyle diyorum ruh halim degisiyor zaman zaman ben hala inanamiyorum hatta ama yine bir umut...tekrardan dusunuyoruz tup bebek yaptirmayi Allah nasip kismet ederse yaza yine Kent hastanesinde dusunuyorum sizlerede kesinlikle tavsiye ediyorum orayi..Herkese bol sanslar arkadaslar Allah hepimizin yardimcisi olsun..

Genişletmek için tıkla...

cilekw .!.:

canım arkadaşım yazdıklarını inan gözyaşları ve hıçkırıklar içinde okudum. Allahım sana ve eşine sabırlar versin. İnşallah en kısa zaman da sağlıkla bebeğini kucağına almayı nasip etsin. Canım ben seni o kadar iyi anlıyorum ki bende 4 yıllık evliyim bizde hiç korunmadık ama bende hamile kalamadım sonra tedavi ile hamile kaldım. ve dünyalar benim olmuştu. inanamıyordum. 4 yıldır özlemle beklediğimiz bebişimiz bizimleydi. benimde inanılmaz derecede bulantılarım olmuştu ama 5. aydan sonra normale girmişti. Bebeklerimde hmede ikizdi ama bir tanesi 8. hafta da yok oldu.... diğer bebeğim benimleydi. düzenli kontrollerimize gidiyorduk o kadar güzel bir bebektiki ultrasonda kıpır kıpırdı. minicik elleri ayakları nasıl güzeldi her ultrasona girdiğimde onu görünce heycandan ağlıyordum. Taki 6,5 aylık olana kadar aniden sancılandım ve kanamam geldi hemen hastaneye gittik acile aldılar erken doğum dediler.çok korkmuştum bebeğim beni bırakmasın diye Allaha yalvarıyordum. Sonra sezeryana aldılar ve bebeğim ölü doğdu. beni yoğun bakıma aldılar kendime geldiğimde sordum bebeğim nerde iyiymi diye ama kimse birşey söylemiyor. ertesi sabah odaya aldılar hala kimse birşey söylemiyor. ama birşeyler olduğunun farkındaydım. odaya geldiğimde eşim ve annem geldi gözleri ikisininde kıpkırmızı ve ağlıyorlardı anladım ki bebeğim melek olmuş. sinir krizleri geçirdim. eşime dedim hem karnım hemde kucağım boş kaldı....... Allahım nasıl büyük bir acı herkezin bebeği yanında benimki yok. Şimdi hep gözümün önünde o ultrasondaki görüntüleri minicik elleri ayakları vardı, yakışıklı oğlum benim.... Teyzeleri benim oğlum melek oldu..... Ama ennesini babasını görür müş ordan....... allahım o kadar büyük bir acıki anlatılmaz. Allahım tez zamanda sağlıkla bebişlerimizi kucağımıza almayı nasip etsin........

Genişletmek için tıkla...

35_oz .!.:

arkadaşlar bende kasım 2010 da smyrnada ilk tüp bebek denememi yaptırdım ve sonuç kocaman bir negatif, mahfolmuştum ,hala da öyleyim ,yazdıklarınızı okudum pozitif kimse yok,bilginiz varmı acaba,benimikinci bir deneme için şansım yok ,nedeni maddiyat ,symyrnadan rapor alıp devlet hastanesinde direk tüp bebek yapıyorlarmı acaba ,şimdiden teşekkür

Genişletmek için tıkla...