Selam kızlar. Bir derdim var bakın hele
Yeni tanıştığım insanların samimi olduktan sonra " ilk başta ben seni pek sevmemiştim, çok soğuk, kibirli gibiydin, sana ısınamadım, samimi olmaya çekindim" gibi cümlelerinden çok sıkıldım. Aslına bakarsanız çok insan canlısıyımdır, sosyalleşmeyi severim. Ama sanırım çekingenliğimden dolayı insanlara samimiyetimi geçiremiyorum. Mimiklerim, tavırlarım insanlara soğuk geliyor olmalı ki hemen kaynaşamıyorum. Ben de fazla atılgan biri değilim, karşımdaki insan da benim gibiyse iki buz kütlesi oluveriyoruz. Ama samimi olup alıştıktan sonra "aslında çok tatlısın, alçakgönüllüsün ama sevgini gösteremiyorsun" diyorlar. Sevdiğim insanlara sarılmak, öpmek, tatlı dilli olmak istiyorum ama çekiniyorum. Bunu aşmam için ne yapmam gerek, beni engelleyen şey ne bilmiyorum. Çok fazla arkadaşım var ama her seferinde yeni biri olunca en başa dönüyorum. Bunun bir yolu yordamı yok mu allah aşkına ? Yoksa can çıkar huy çıkmaz hesabı ömür boyu böyle mi olacak ? Yardımcı olursanız sevinirim.
Yeni tanıştığım insanların samimi olduktan sonra " ilk başta ben seni pek sevmemiştim, çok soğuk, kibirli gibiydin, sana ısınamadım, samimi olmaya çekindim" gibi cümlelerinden çok sıkıldım. Aslına bakarsanız çok insan canlısıyımdır, sosyalleşmeyi severim. Ama sanırım çekingenliğimden dolayı insanlara samimiyetimi geçiremiyorum. Mimiklerim, tavırlarım insanlara soğuk geliyor olmalı ki hemen kaynaşamıyorum. Ben de fazla atılgan biri değilim, karşımdaki insan da benim gibiyse iki buz kütlesi oluveriyoruz. Ama samimi olup alıştıktan sonra "aslında çok tatlısın, alçakgönüllüsün ama sevgini gösteremiyorsun" diyorlar. Sevdiğim insanlara sarılmak, öpmek, tatlı dilli olmak istiyorum ama çekiniyorum. Bunu aşmam için ne yapmam gerek, beni engelleyen şey ne bilmiyorum. Çok fazla arkadaşım var ama her seferinde yeni biri olunca en başa dönüyorum. Bunun bir yolu yordamı yok mu allah aşkına ? Yoksa can çıkar huy çıkmaz hesabı ömür boyu böyle mi olacak ? Yardımcı olursanız sevinirim.