bence tepkin normall..
bende görsem şok olurdum sanırım (gerçi babm hayatta değil)
ama yinede hoş değil insann haklına türlü trlü şeyler geliyor..insan ailesinin özel durumlarını yakalamayı maalesef kolay hazmedemiyor.
bende küçükken yolda yürürürken tanımadığım bir erkeğin maalesef penisini ereksiyon halinde görmüştüm.. yani ben köprünün üstünden geçiyordum
oda köprünün altında kenarda artık bi işler yapıyordu.çok yüksek bir köprü değildi yan tarafı yeşillikti otobana iniyordu üstüde yaya ve araç geçidiydi o halde gördüğümde bile kendimi çok kötü hissetmiştim ve 12 yaşında falandım..
psikolojik olarak etkilemiştim korkmuştum üstelik ve o adamın kfasını yukarı kaldırıp bana bakışını hiç unutamıyorum..
sakıncası yoksa ki burada çoğu kişi özel hayatını paylaştığı için soruyorum çocukken ne gibi kötü şeyler yaşadın ..
anlatmak istemezsen anlatma sadece bu tepkileri bu denli vermene sebep olan olaylar nedr ve kim tarafından .... ??
Eskiden mahremiyet denilen birsey vardi.
Artik ne kadar cok bu tarz konular gorur olduk, bende buna sok oluyorum malesef..
Babasini porno izlerken gorenler, eslerini porno izlerken yakalayanlar, hatta kayinpederini baska kadinla gorenler... Liste siralamakla bitmiyor malesef... Bu gibi ornekler cogaldikca, aslinda mahremiyeti ne kadar kaybettigimizi aile yapisi mantiginin ne kadar degistigini anliyoruz.
Utanmanin, ayibin, Allah korkusunun ne kadar azaldigini anliyorum...
Beni yanlis anlamayin, mahremiyet derken bunlarin normal olup gizli yapilmasini kast etmiyorum.
Aile yapisinda insanlar eslerinden baskasini gormez, eger gozu kaysa bile utanirdi.
Ama tabii ki bu bahsettigim devir dedelerimizin yasadigi evlilikler, annanelerimizden duydugumuz toz pembe hikayeler olarak eski raflara kaldirildi... Torunlara anlatilan tatli hikayeler haline geldi...
Bu gibi davranis ve tavirlar ahlaksizlik, guvensizlik belirtisiydi.
Belki onlarin zamaninda internet gibi bir kolaylik ellerinin altinda olmadigi, televizyon kanallarinin bu kadar cok olmamasindan kaynakliydi...
En fazla dergiler vardi belki de, onlarda "ayip, gunah" olarak nitelendirilirdi...
Artik erkekler o kadar rahat davraniyor ki artik
Evde colugu cocugu varmis yokmus, esi icerde uyuyormus kayinvalidesi ayni hane icindeymis pek umursamiyor.
Senin yerine annanen de uykusundan uyanmis salonda kim var diye bakiyorda olabilirdi.
Veya hangi odadaysa o odaya giriyorda olabilirdi...
Bu ne rahatliktir erkeklerde anlamiyorum...
Kaldi ki bende yakinda evlenecegim, insanda su olgu olusuyor "demekki bir evlilikte cinsellik hersey"
Fakat kistas bu mu olmalidir? Niye bu kadar ahlaki anlayislardan tutun da dini inanclara kadar bu duzeye geldik.
Internetin varligi, tv kanali fazlaliginin varligi bu kadar mi kotuye kullanilir/kullanilmalidir?
"Erkektir yapar" zihniyetine de asla katilmiyorum.
Aldatilmak sadece fiziki olmaz. Oncelikle bunu bilmek gerekiyor bence...
Seninki de cok kötüymüs cnm ya ben olsam ağır bi travma geçirirdim herhalde :26:
23 yaşında biri için fazla çocukça tepki. babanın yaptığının doğruluğunu yanlışlığını tartışmak bana düşmez ancak görsen de görmemezlikten gelmeliydin. hem adamı utandırdın hem sen utandın. bunda ahlaksızlık durum göremedim. evet hoşuna gitmeyebilir, normal karşıla da demiyorum ancak bu yaptığınızı 15 yaşındaki biri bile yapmaz. oturmuş babanızı suçluyorsunuz. konuyu okuduğumda gülümsedim. yaşı gördüm şoke oldum. oldu olacak bağır anneme dicem de allahım ya.
Aynen öyle oldu ya o benden ben ondan utandım.Şimdi artık düşüncem de değişti ona karşı ya.Her gece tvde neler izliyo kimbilir deyip izlemese bile sinir olcam kendi kendime
Kızlar okuyup yorumlar yaptığınız için çok sağolun.Gece daha başka problemlerimle uğraştığımdan cevap yazamadım bir kısmınıza.İnsanın doğasında var bu tür dürtüler ama o anki psikolojim bunu kaldırmadı maalesef.Zaten sorunları olan bi insanım.Hikayemi merak edenler olmuş.Çok ayrıntıya girmek istemiyorum ama çocukken belli zaman aralıklarında tacize uğradım.Bunu anlatıp destek alabileceğim kimsem de yoktu ve tek başıma atlatmaya çalıştım.Ne kadar başarılı olduğum tartışılır ama bu duyguyu ancak yaşayanlar bilir.Sokakta yürürken arkamdan bi erkeğin yürümesine dayanamıyorum,herhangi bi erkeğin bana belli bi mesafeden fazla fiziksel yaklaşma durumu olduğunda inanılmaz panikliyorum.Sanki hepsinin niyeti kötü ve de bana yaklaşma amaçları çocukluğumda yaşadığımla aynı gibi hissettiriyor öyle olmasa bile.Mesela okulda bir erkek hocanın odasına gitmek zorunda kalırsam kendimi inanılmaz stres altında hissediyorum eğer odada yanlızsak.Kısacası şu an için beni anladığından dolayı bana o şekilde yaklaşmayacağını bildiğimden güvendiğim tek erkek sevgilim,onun dışında hiçbir erkekle hiçbir ortamda yanlız kalmaktan istemiyorum ve kaçınıyorum.Tekrar teşekkür ederim okuyup yardımcı olmaya çalışanlara.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?