2 yaşında bir çocuk...
tabi ki oynamak isticek...
kuzenim var 1,5 yaşında... dışarıya çıkınca gözleri dönüyo, sevinçten çığlıklar atıyo, kahkahalar atıyo... ve her hareketini bize onaylatmak istercesine bizimle göz göze geliyo...çünkü öyle öğretildi ona... yanlış bişey mi yaptı,annecim o öyle olmaz böyle olur dedi teyzem... kızmadan,bağırmadan ve kesinlikle vurmadan !
çok yanlış bişey bu al o yaratıkları parçala....
madem sevgini vermicen neden doğuruyorsun o zamn... bunun mantığı ne? ayıp yaaa çok ayıp...