- 8 Ocak 2019
- 276
- 232
- 18
- Konu Sahibi x_muhendis_anne_x
- #1
Kızlar herkese merhaba,
Bu aralar çook bunaldım, çok mutsuzum sadece yazmak istedim. Çünkü ben bir çıkış yolu bulamıyorum uzun olabilir kusura bakmayın. Eşimle son 5-6 aydır aramız soğuk, sıkıntılı ve tartışmalı. Aslında bariz ve elle tutulan olan bir şey yok ama son zamanlarda sürekli tartışma ve soğukluk içerisindeyiz. Ki belki hatırlarsınız 2. çocuk konusunu açmıştım onu bile askıya aldım çünkü evliliğimize güvenemiyordum. Ben bunu mayıstan beri kendi evimizde baş başa kalamadığımıza bağlıyordum. (kızımı kreşten almıştım ve dönüşümlü olarak anneanne ve babaannede kalıyorduk.) Eylül gelecek eski düzenimize dönücez tekrar düzelicez diye umut ediyordum ki bu hafta sonu evimize geçtiğimizde eşimden habersiz içtiğim sigarayla yakalandım. Sanırım bu 10. yakalanışım fln. Her defasında ona bunu zaten içtiğimi söylemek istedim ama konuyu çok büyütüyordu sen benim arkamdan iş çeviriyorsun sana güvenmiyorum gibi.. hatta bir kere işi boşanma noktasına getirdi
tepkileri bu kadar büyük olduğu için ben de söylememiştim. Bunu saklamamın yanlış olduğunun farkındayım ve kesinlikle savunmuyorum yanlış anlaşılmasın. Ama sonuçta ben de 30 yaşında bir kadınım sonuçlarını biliyorum ve tabi ki sigara içmemek isterim ama bana senin iyiliğini düşünüyorum adı altında bu kadar baskı kurmasına sinir oluyordum. Çocuk gibi gizli gizli içmeyi de artık istemiyordum ki vicdani bir boyutta da kendimi kötü hissediyordum ve hafta sonu sigara içtiğimi anlayınca söyledim artık.
O günden beri tabi inanılmaz tepkili. Ama artık olay sigara noktasından çıktı. Son zamanlardaki huzursuzluğumuzun patlama noktası oldu. Eşim, "Ben son birkaç aydır hiç mutlu değilim, sana ne desem eleştiriyor oluyorum artık ben senin hiçbir şeyine karışmıyorum sen de bana karışamazsın. Artık önce kendi mutluluğumu düşüncem eski ben yok artık. Şuraya gidilecek dersin gider eşlik ederim ama tamamen görev icabı." gibi gibi bir sürü şeyler söyledi. Ben de bu şekilde sadece ortak ev paylaşıp ayrı hayatlar yaşanacak şekilde bir evliliğin evlilik olmayacağını, sadece birbirimizi kandıracağımız süreçler olduğunu, biraz birbirimize zaman tanıyıp ortalık sakinleştikçe güzelce konuşup eski düzenimize dönebileceğimiz tarzı şeyler söyledim. Ama şu anda çözüme, denemeye tamamen kapalı. Önce kendini düşüneceği yeni bir düzen kuracağını artık hayatımızın bu şekilde gideceğini söylüyor.
Açıkçası üzerine gittikçe kendini çekeceğini hissettim ve bıraktım. Eve geliyor yemek yiyip kızıyla oynuyor, tv izliyor. Ya da ben şununla buluşacağım diyor dışarı çıkıyor. Kızımızla alakalı konuşursak konuşuyoruz yoksa pek iletişime geçmiyoruz. Ne kadar doğru yapıyorum bilmiyorum ama şu anda 5-6 ayın birikimiyle benim de alttan almak içimden gelmiyor. Bir iki kere güzel davrandım tersledi ben de elimi ayağımı çektim. Kendi haline bıraktım. Ben de kendi halimde takılıyorum. Belki ikimiz de biraz dinginleştikten sonra güzel bir konuşmayla tatlıya bağlanabilir ama şu anda bunu istemiyor, eskisi gibi olmak istemiyor.
Ne dersiniz doğru mu yapıyorum? Ya da siz ne yapardınız bu durumda? Evlilik olarak zor bir dönemdeyiz ya düşücez ya daha güçlü ayağa kalkıcaz ama şu an çok mutsuzum ve düşüyor gibiyim.
Güncelleme: Arkadaşlar merhaba. Eşimle oturduk uzun uzun konuştuk. Boşanmayı isteyen bir adamın aradığı ortamı da yarattım. Buna rağmen boşanmak istemedi. Hatta bir daha bu kelimeyi sonsuza kadar gömüyoruz biz beraber yaşlanıcaz fln dedi. Sonuç olarak toparladık. Sigara konusunda yaptığımın hatalı olduğunu ama beni buna onun zorladığını artık saklamayacağımı ve içeceğimi söyledim. Tamam dedi. O da benim bazı yaptığım yanlışları söyledi. Ben de o da birbirimize karşı daha anlayışlı olmaya karar verdik. Hallettik kısacası.
Yorumlarınız için hepinize tek tek teşekkür ederim kk nın güzel kadınları. Saolun.
Bu aralar çook bunaldım, çok mutsuzum sadece yazmak istedim. Çünkü ben bir çıkış yolu bulamıyorum uzun olabilir kusura bakmayın. Eşimle son 5-6 aydır aramız soğuk, sıkıntılı ve tartışmalı. Aslında bariz ve elle tutulan olan bir şey yok ama son zamanlarda sürekli tartışma ve soğukluk içerisindeyiz. Ki belki hatırlarsınız 2. çocuk konusunu açmıştım onu bile askıya aldım çünkü evliliğimize güvenemiyordum. Ben bunu mayıstan beri kendi evimizde baş başa kalamadığımıza bağlıyordum. (kızımı kreşten almıştım ve dönüşümlü olarak anneanne ve babaannede kalıyorduk.) Eylül gelecek eski düzenimize dönücez tekrar düzelicez diye umut ediyordum ki bu hafta sonu evimize geçtiğimizde eşimden habersiz içtiğim sigarayla yakalandım. Sanırım bu 10. yakalanışım fln. Her defasında ona bunu zaten içtiğimi söylemek istedim ama konuyu çok büyütüyordu sen benim arkamdan iş çeviriyorsun sana güvenmiyorum gibi.. hatta bir kere işi boşanma noktasına getirdi
tepkileri bu kadar büyük olduğu için ben de söylememiştim. Bunu saklamamın yanlış olduğunun farkındayım ve kesinlikle savunmuyorum yanlış anlaşılmasın. Ama sonuçta ben de 30 yaşında bir kadınım sonuçlarını biliyorum ve tabi ki sigara içmemek isterim ama bana senin iyiliğini düşünüyorum adı altında bu kadar baskı kurmasına sinir oluyordum. Çocuk gibi gizli gizli içmeyi de artık istemiyordum ki vicdani bir boyutta da kendimi kötü hissediyordum ve hafta sonu sigara içtiğimi anlayınca söyledim artık.O günden beri tabi inanılmaz tepkili. Ama artık olay sigara noktasından çıktı. Son zamanlardaki huzursuzluğumuzun patlama noktası oldu. Eşim, "Ben son birkaç aydır hiç mutlu değilim, sana ne desem eleştiriyor oluyorum artık ben senin hiçbir şeyine karışmıyorum sen de bana karışamazsın. Artık önce kendi mutluluğumu düşüncem eski ben yok artık. Şuraya gidilecek dersin gider eşlik ederim ama tamamen görev icabı." gibi gibi bir sürü şeyler söyledi. Ben de bu şekilde sadece ortak ev paylaşıp ayrı hayatlar yaşanacak şekilde bir evliliğin evlilik olmayacağını, sadece birbirimizi kandıracağımız süreçler olduğunu, biraz birbirimize zaman tanıyıp ortalık sakinleştikçe güzelce konuşup eski düzenimize dönebileceğimiz tarzı şeyler söyledim. Ama şu anda çözüme, denemeye tamamen kapalı. Önce kendini düşüneceği yeni bir düzen kuracağını artık hayatımızın bu şekilde gideceğini söylüyor.
Açıkçası üzerine gittikçe kendini çekeceğini hissettim ve bıraktım. Eve geliyor yemek yiyip kızıyla oynuyor, tv izliyor. Ya da ben şununla buluşacağım diyor dışarı çıkıyor. Kızımızla alakalı konuşursak konuşuyoruz yoksa pek iletişime geçmiyoruz. Ne kadar doğru yapıyorum bilmiyorum ama şu anda 5-6 ayın birikimiyle benim de alttan almak içimden gelmiyor. Bir iki kere güzel davrandım tersledi ben de elimi ayağımı çektim. Kendi haline bıraktım. Ben de kendi halimde takılıyorum. Belki ikimiz de biraz dinginleştikten sonra güzel bir konuşmayla tatlıya bağlanabilir ama şu anda bunu istemiyor, eskisi gibi olmak istemiyor.
Ne dersiniz doğru mu yapıyorum? Ya da siz ne yapardınız bu durumda? Evlilik olarak zor bir dönemdeyiz ya düşücez ya daha güçlü ayağa kalkıcaz ama şu an çok mutsuzum ve düşüyor gibiyim.
Güncelleme: Arkadaşlar merhaba. Eşimle oturduk uzun uzun konuştuk. Boşanmayı isteyen bir adamın aradığı ortamı da yarattım. Buna rağmen boşanmak istemedi. Hatta bir daha bu kelimeyi sonsuza kadar gömüyoruz biz beraber yaşlanıcaz fln dedi. Sonuç olarak toparladık. Sigara konusunda yaptığımın hatalı olduğunu ama beni buna onun zorladığını artık saklamayacağımı ve içeceğimi söyledim. Tamam dedi. O da benim bazı yaptığım yanlışları söyledi. Ben de o da birbirimize karşı daha anlayışlı olmaya karar verdik. Hallettik kısacası.
Yorumlarınız için hepinize tek tek teşekkür ederim kk nın güzel kadınları. Saolun.
Son düzenleme:
