Son bir kez denemek?

evliveyorgun

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
11 Ağustos 2010
16
0
36
İstanbul
Aslında nerden başlamalı nasıl anlatmalı bilmiyorum.

Evliliğimiz 17. ayında ve biz yine kavga ettik. Ama bu sefer daha çok acıttı canımı ki barışasım gelmedi, bu defa uğraşmadım barışmak için. Kavga büyüdü. Son nokta...

Ayrılalım dedik ikimizde, araya girip barıştırdılar. Ama sankı daha bir kırık kalbim.

Ayrılmak çözümdür belki diyen adamın ağzından" denerim "çıktı. "Bir kez daha denerim." Ama demedi "ben onu sevdiğimden denerim".

Ben sevdiğimden oysa denemiş olmak için "SON BİR KEZ DENEYECEĞİZ".

Kalbim kırık, canım yanıyor yüzüne bakınca. Nasıl bu hale geldik düşünmeden edemiyorum.

Son bir kez denemek... Ayrılmadan önce son çıkış olur mu? bilmiyorumkismile
 
erkekler bazen bizim tam olarak duymak istediğimizi demezler cnm..onalr daha yüzeysel bakarlar olaya..duygusal olan biziz ve bunu açığa vuranda.. bence sen fazla ilgilisin ona karşı oda bundan gerçeği göemeyecek durumda..son birkez daha deneyin umarım olumlu olur. ama bu süre zarfında ona fazla yogun oldugunu gösterme derim..bol şans..
 
canım ya üzüldüm inşallah bir an önce düzelir aranız hakkınızda hayrılısı ne ise o olsun
 
Malesef erkekler biz kadınlar gibi değildir bazen kasıtlı canınızı yakmak için bazen anlatmak istedigi seyi söylerken doğru cümleleri bulamazlar
madem tekrar deneyeceksiniz iki tarafta caba sarfetmeniz lazım inşallah sorunlarınızı en kısa zamanda çözersiniz
 
Cok üzgünüm adınıza, ne hissettiğinizi empati kurarark az cok anlayabiliyorum..
Umarım eşinizin deyimi ile son bir defa denemek işe yarar ve cok mutlu olursunuz..
Kırık kalbinizi de bir şekilde onarmayı basarması dileği ile. SEVGİLER.
 
ipler bir kez kopunca geriye dönüş sabır istiyor tabiki.bazen düşünüyorum evliliklerde denemek şans vermek derken kişi kendini yıpratıyor olmayacak birşeye ömrünümü harcıyor diyorum.bazende sevgi emek ister emek verilmeli sabretmeli ve yıkmak kolay ama ilişkiye şans vermek hayatı daha anlamlı ve daha dirençli yaşamaktır diyorum.

bu sıkıntınız okadar zamana mekana kişilere ve yaşananlara göre değişkendir ki.bazen bir dakika bile durmamak bazen tutup bırakmamak gerekir.ama o bazen ne zamandır kesin reçetesi varmıdır bilemiyorum.bence sormayın bunu.kafanızı bizlerin kendi yaşadıklarımızadan, hayat görüşlerimizden yola çıkarak verdiğimiz cevaplarla bulanıklaştırmayın.çünkü çok çok hassas bir noktada duruyorsunuz.ve sizi yanıltacak her cevap sizi gerçekten biraz daha uzaklaştıracak.iyi düşünün ufkunuzu geniş tutun
 
Hepinize teşekkürler, özellikle mirka size...

Ve haklısınız. Bazen yazılan yorumlar öle kırıcı öle yodan çıkarıcı oluyor ki. Bende okuyup keşke bu kadar sert yazmasa imiş dediğim oluyor. Yada benım yazılarım içinde bunu diyen vardır mutlaka.

İş ki; kafanızın içinde dönüp duran sorulara, gözünüzün kenarında akmak için bekleyen yaşa söz geçirmek.

Benim aklım bana yetmez oldu. Çıkar yol bulmak için en ufak yardıma açığım...
 
Hepinize teşekkürler, özellikle mirka size...

Ve haklısınız. Bazen yazılan yorumlar öle kırıcı öle yodan çıkarıcı oluyor ki. Bende okuyup keşke bu kadar sert yazmasa imiş dediğim oluyor. Yada benım yazılarım içinde bunu diyen vardır mutlaka.

İş ki; kafanızın içinde dönüp duran sorulara, gözünüzün kenarında akmak için bekleyen yaşa söz geçirmek.

Benim aklım bana yetmez oldu. Çıkar yol bulmak için en ufak yardıma açığım...

ozaman naçizane fikirlerim.

bundan sonra son derece dikkatli olun.evet içinizde taşımayın üzüntülerinizi hayal kırıklıklarınızı, yeni çevre yeni hobiler yeni uğraşlarla atmaya çalışın ama eşinizin ve kendinizin tepkilerine karşı daha dikkatli olun.neye nasıl tepki veriyorsunuz gidişat sizi daha bir mutlu mu ediyor yoksa çıkmazdan kurtulamıyormusunuz.sık sık kendinize sorun bunu.ve ben diyin hep ben, mutlumuyum ben hayatımın böyle devam etmesini mi istiyorum yoksa hayat akıp geçerken kendimi rölantiye alarak kayıpmı ediyorum.gençliğim hayallerim akıp gidiyormu.işte bunlara dikkat edin.eğerki istemediğiniz mutlu olmadığınız bir hayatı sırf başka türlü olmayacağı hissine kapıldığınızdan sürdürürseniz yıllar sonra pişmanlıklar içinde başa dönersiniz. ve hayat kısa bir sorunu çıkmaz olarak kabul edemeyeceğimiz kadar kısa.her sorun aslında çözümüyle vardır moralinizi hep canlı tutun
 
canım çok duygusal olduğunu yazdıklarından anlıyorum..her evlilikte sorun olabilir...
birbirinizi ne kadar çok sevsenizde yaşanılanlar yada istemeden söylenilen şeyler bu noktaya kadar getirebilir bazı evlilikleri...

ben ikinizinde birbirinizi çok sevdiğinize inanıyorum...eğer sevgi olmasaydı arkanıza bakmadan çekip gitmek evliliği bitirmek hiçte zor olmazdı...çoluk çocuk yokki hadi hatırları için bir kez daha deneyin..sevginiz olmasa bağlayan bişey yok sizi...

bence birbirinizin yaralarını sarmaya başlayın..ne sen kendini hep haklı gör ne de o...
fazla taviz vermeden ayarı kaçırmadan iyi davranmaya başla karşılığı çok kısa zamanda gelecektir eminim...

hem evliliğin ilk yıllarında oluyor böyle şeyler...fazla büyütmeden aradaki boşluğu kapatın...
umarım düzelirsiniz birtanem...
 
her çift kavga eder ama hemen ayrılalım olmaz ki. denerken kavga etmemeye birbirinizi kırmamaya çalışın. o seni kırdıda sen kırmadın mı oda kırılmış demekki. ben eşimi ailesi yüzünden çıkan kavgalarımızda hep kırmışımdır ama sonradan dönüp özür dilemesinide bilmişimdir. eşim asla özür dilemez ama ben zorla özür dilemesini sağlarım.
 
ozaman naçizane fikirlerim.

bundan sonra son derece dikkatli olun.evet içinizde taşımayın üzüntülerinizi hayal kırıklıklarınızı, yeni çevre yeni hobiler yeni uğraşlarla atmaya çalışın ama eşinizin ve kendinizin tepkilerine karşı daha dikkatli olun.neye nasıl tepki veriyorsunuz gidişat sizi daha bir mutlu mu ediyor yoksa çıkmazdan kurtulamıyormusunuz.sık sık kendinize sorun bunu.ve ben diyin hep ben, mutlumuyum ben hayatımın böyle devam etmesini mi istiyorum yoksa hayat akıp geçerken kendimi rölantiye alarak kayıpmı ediyorum.gençliğim hayallerim akıp gidiyormu.işte bunlara dikkat edin.eğerki istemediğiniz mutlu olmadığınız bir hayatı sırf başka türlü olmayacağı hissine kapıldığınızdan sürdürürseniz yıllar sonra pişmanlıklar içinde başa dönersiniz. ve hayat kısa bir sorunu çıkmaz olarak kabul edemeyeceğimiz kadar kısa.her sorun aslında çözümüyle vardır moralinizi hep canlı tutun


Yazdıklarında kendimi gördüm aslında. Sürekli sorguluyorum kendimi. Mutlumuyum, yoksa sadece razımıyım diye. Kavga etmiyoruz ama mutlu da değiliz. Değiliz diyorum çünki onun gözlerine bakınca da gördüğüm bu. Karar veremiyorum; iki mutsuzun evliliğimi yaşadığımız, yoksa mutsuz bir evlilik mi?

Evlenirken büyük hayaller kurmasada boşanmayı da planlamıyor işte insan.

Kavga sırasında eşyalarımı dolapdan çıkarıp bavula sokmaya çalışıken hissettilerimi anlatacak cümle yok inanın. 17 ay boyunca hiçbir kavgada o an duyduğum acıyı duymadım. Soluğum kesildi, sankı bi neşter girdi göğüs kafesime. Bir an oturuverdim yatağın kenarına. Kafamı kaldırıp aynada kendimi görünce, bana bunu yaşattığını asla unutmayacağım dedim kendi kendime.

Şimdi bunu niye anlattım bilmiyorum bile. Canım öyle yanıyorki....
 
Yazdıklarında kendimi gördüm aslında. Sürekli sorguluyorum kendimi. Mutlumuyum, yoksa sadece razımıyım diye. Kavga etmiyoruz ama mutlu da değiliz. Değiliz diyorum çünki onun gözlerine bakınca da gördüğüm bu. Karar veremiyorum; iki mutsuzun evliliğimi yaşadığımız, yoksa mutsuz bir evlilik mi?

Evlenirken büyük hayaller kurmasada boşanmayı da planlamıyor işte insan.

Kavga sırasında eşyalarımı dolapdan çıkarıp bavula sokmaya çalışıken hissettilerimi anlatacak cümle yok inanın. 17 ay boyunca hiçbir kavgada o an duyduğum acıyı duymadım. Soluğum kesildi, sankı bi neşter girdi göğüs kafesime. Bir an oturuverdim yatağın kenarına. Kafamı kaldırıp aynada kendimi görünce, bana bunu yaşattığını asla unutmayacağım dedim kendi kendime.

Şimdi bunu niye anlattım bilmiyorum bile. Canım öyle yanıyorki....

ben yaşamım boyunca şunu gördüm.hiçbir zaman olaylara bukadar duygusal yaklaşmayacaksın.önceleri çok zor oldu benim için.tamamen duygularıyle hareket eden biriydim ilişkilerimde.bu arkadaş olabilir eş olabilir.sonra birde baktım ben kötü bir gidişatta kendime acıyorum aslında.ağlarken aynaya bakıyorum kendi halime acıyorum daha da ağlıyorum.sonra baktım aynaya ve dedimki kendime "hadi ordan bunu tek yaşayan kişi sen değilsin üstelik yaşadığında da bişey yok çünkü ucunda ölüm yok" :3: ve inanamazsın sustum birden.

işte böyle.her olayda demeliyizki bunu benden önce binlerce yüzbinlerce belkide milyonlarca insan şu yeryüzünde yaşadı ama içinde ne yaşadı bilemem öylece duyduk geçtik bana felaket gibi gelmedi başkasından duyduğumda bu olayı.öyleyse bende felakete uğramadım ve bunu atlatabilirim.kendime acımıyorum kendimi seviyorum güçlüyüm ve karşımdaki kişi beni kaybetmeyi göze alıyorsa kendi kaybeder.işte yaşamı anlamlı kılmanın formülü bu! diyorummmm ve sevgilerimi sunuyorumboshayallersmile
 
eşinde şans veriyorsa evliliğine büyük ihtimalle içinde sana karşı sevgi var ki tekrar deniyor canım
yoksa arada çocuk yoksa bir erkek sevmediği istemediği bir kadının yanında durmaz
bunu belki dile getirmiyor ama sevmese çoktan biterdi inan
şimdi olumsuz düşünceleri kötü anıları kafandan at ve eşinle aranı düzeltmeye çalış canım
sen üstüne düşeni yap eminim eşin de gereken çabayı sarfedecektir
 
Bence de keşke dememek adına tekrar denemekte fayda var. Mutlu olmaya çalışın birlikte. Olmuyorsa zaten yolunuza bakarsınız. İnşallah güzel günler gelir sizin için.
 
Eşiniz sizin istediğiniz kelimelerle konuşmamış olabilir,
ama adım atmış ve devam etmek istemiş.
2. bir şansı her iki tarafta hakediyor elbette.
Bu şansı her iki tarafta iyi değerlendirmeli.
Geçmişi devamlı açıp, aynı şeyleri gündeme getirirse her iki tarafta,
yine yeniden zarar vermiş olursunuz ve ileriye de gitmez zaten.
Hemen toparlamak , aynı bağı sağlamak pat diye olmayacaktır belki ama
bağ kopmamışsa tam anlamıyla pekala toparlanır.
Her ikinize de bir şans verin, çok önemli şeyler yok ise tabi.
 
Deneme de 3. gün..
Evin içinde nerdeyse hiç konuşmuyoruz. Başkalarının yanında ise birbirimizin yüzüne bakmadan sadece anı geçiştirecek kadar konuusuyoruz.
Ama bu sakin gidiş niye bilmem beni feci bileyliyor. Bana yaşattığı tüm kötü anların intikamını almak istiyorum.
Birbirimizi umursamadan yaşamak....
 
Son durum nedir bilmiyorum. Evlilik her yiğidin harcı değil sanırım. Yada ben beceremiyorum.

Sürekli başa dönüyoruz. 2 ay kavga etmezsek, 1 ya küs dolanıyoruz. Bu hesapla evliğimin %30 kavgalı geçiyor. Tek fark artık kavga etmiyoruz. Sessiz sessiz küsüyoruz birbirimize. Önce surat asma ve konuşmama. Sonrasında mumkun oldukça bir arada kalmamak için uğraşıyoruz.

Öyle garip bir durum ki; nasıl anlatsam bilmedim. Evimizde tek TV var. Ve aynı odada bir de ekstra ısıtıcı. O yuzden diğer odalar çok soğuk. Aynı odada oturmak zorundayız yanı. Evlenirken nasıl olduda anlamadık bilmiyorum. Hiçbir ortak eğlence noktamız yok. TV de aynı programı bile izleyemiyoruz. Onun istediği bişi izlenecekse ben uyukluyorum. Benım izleyeceğim bişi izlenecekse o.
Tek kelime konuşmadan arabada sabah-akşam işe gelip gidiyoruz.

Biz evliyiz. Bunun adı evlilikse...
 
ihanet ve siddet olmadigi surece eger seviyor ve devam etmesini istiyorsan GURURU unutacaksin cnm
kizginligi hayalkirikliklarini beklentilerini unutacaksin seviyorsan sadece sarilacaksin
mutlu olmaksa amacin beklentilerini en aza indirgeyeceksin
6yillik evliyim bitti artik benden nefret ediyo dedigim cok oldu ozelliklede ilk 2 yil ama sonra ole ezberine girdik ki birbirimizin simdi kavgada etsek kirilsakta kusmuyoruz anahtar bu aslinda uzatmamak
tavsiyem bu aslinda sadece sevgini ver gerisini bos ver herkesin yapisi bir degil elbette bu benim cozumum isede yariiyor emin ol son dot yildir her an biraz daha seviyorum kocami kirdiklarini degil sarildiklarini hesap ederek
 
Back
X