- 8 Temmuz 2022
- 737
- 793
- 53
- 29
- Konu Sahibi kediseverbiri
-
- #1
Bazen her şey üstüste gelir. Benzer bir dönemden geçiyorum ben de. Yediğimin içtiğimin tadı yok, sıfır huzur, hep aklımda yapamadıklarım ve yapmak zorunda olduklarımın listesi.Selam,
Son zamanlarda kendimi çok tükenmiş, yorgun ve amaçsız yaşayan biri olarak görüyorum. Sürekli ağlamak istiyorum. Tek başıma bir yere gidip hep kahve ve sigara içip eve dönüyorum. Spor, kişisel bakım, alışveriş, kitap, ne bileyim bana iyi geldiğini düşündüğüm her şeyi yapıyorum, alıyorum ama sanki içimde bir boşluk var. Allahım benim için planın ne diye soruyorum hep... (Işim yorucu ve kurucumdan mobbing görüyorum) ailemle zaman geçirmek istiyorum, yarım saat oturup kalkıyorum çünkü tek kalmak da istiyorum. Belki de adet dönemimden kaynaklı böyle karışık olabilirim bu aralar.
Bir de 1 ay önce sevgilimden ayrıldım, onun ilgisini, sevgisini ve bana zaman ayırışını özlüyorum. Bitmesinin sebepleri var ama en çok ilişkimizin monotonlaşması ve bazen hesabı bir o bir ben ödememe rağmen sürekli para ve borç muhabbeti yapması gururuma dokunduğu için ayrıldım. Zaman her şeyin ilacı da, zaman da geçmek bilmiyor ki...
Neyse Allah başka dert vermesin ama içimi dökmek istedim...
daha cok yeni ayrılmışsın, yüksek ihtimalle boşluktasın şuan. Düzelirsin ama kendinle vakit gecirmeye devam et cok güzel yapıyorsunBir de 1 ay önce sevgilimden ayrıldım, onun ilgisini, sevgisini ve bana zaman ayırışını özlüyorum
Hayatınızda bir çok olumsuzluğu aynı anda yaşamışsınız,bu hissettikleriniz gayet normal.Acı süreci,uyum süreci derken kendi içinize dönmüşsünüz.Şimdi öncelikle zamana ihtiyacınız var ,işinizi değiştirmek mümkünse bir an evvel halledin,imkan ve şartlar uygun olursa başka bir şehre taşının önce kendinizi sonra çevrenizi değiştirin Yaşadığınız her şeyi bir ders ,tecrübe gibi görün,aynı hataları aynı ilişkileri yaşamayın.....
Bazen her şey üstüste gelir. Benzer bir dönemden geçiyorum ben de. Yediğimin içtiğimin tadı yok, sıfır huzur, hep aklımda yapamadıklarım ve yapmak zorunda olduklarımın listesi.
Hayat yorgunluğu sanırım. Biraz dinlenmek lazım hem ruhen hem bedenen.
Böyle bi süreçte her daim iyi hissetmek zorunda değiliz. Gayet geçerli sebeplerin var.
İlişkin bitmiş, yas sürecindesin kendine zaman ver.
Hiçbir şey aynı kalmıyor inan. Yaşın o kadar genç ki...
O yaşlarıma dönüp de hiçbir şeyi dert etmeden keyfime bakmayı ve kendimi çok sevmeyi o kadar isterdim ki...
Ama benim de o yıllarım hep aile sorunlarını, toksik ilişkilerii düşünerek bir türlü atanamayıp özel okullarda sürünmeyi dert ederek geçti. Şimdi olduğum yerden bakınca keşke daha rahat olsaymışım kendime bu kadar yüklenmeseymişim diyorum. İnan yalnız değilsin. Binlerce gencecik pırıl pırıl insan 30larında hala borç içinde sömürülerek yaşıyor. Bu senle alakalı bir sorun değil. Küçücük bi imkan bile varsa atanmaya çalış derim. İlişkileri de takma kafana. Hayatımızdan giden her şey daha güzel bi şeye yer açar. Kendini harap etmeden çıkmaya çalış bu döngüden. Kafanda kurup durursan çıkamazsın, hayata karşı geleceğe karşı daha pozitif duygularla bakmaya çalış.
daha cok yeni ayrılmışsın, yüksek ihtimalle boşluktasın şuan. Düzelirsin ama kendinle vakit gecirmeye devam et cok güzel yapıyorsun
Hanımlar, öncelikle güzel mesajlarınız için teşekkür ederim. Hemen hemen hepiniz aynı şeyi yazmışsınız, görünen köy klavuz istemez.
Işim zor ve KPSS denememe rağmen ne yazık ki iyi puanlar alamadım. Şu an özelde çalışıyorum, hayatımın yarısı özelde saatlerce çalışmakla geçiyor, ne yazık ki mobbing var ama biraz daha düzlüğe çıkıp işimden o şekilde ayrılmayı planlıyorum. (Hem maddi hem manevi olarak)
Aslında çok sosyal bir insanım, çevrem de var. Arkadaşlarımla sık sık kahveye, konsere vs gidiyorum ama sanırım yaz zamanı ve bunaldım. Yıllık iznimde spor kaydımı yenilemeyi planlıyorum. Bana iyi geliyordu...
Dediğim gibi özel günüm yaklaşmış bir de, normalde bastırdığım bu duygular, bu dönemde x2 daha fazla hissediliyor. Mesela sabah iş yerinde yine ağlayasım geldi, iş çıkışı oldu kendimi hemen bir yere attım yalnız başıma oturuyorum. Neden bilmiyorum ama bir arpa boyu yol gidemiyormuşum hissine kapılıyorum. Sanki herkes aldı başını gitti, ben hayata tutunmaya çalışıyormuşum gibi bir his var içimde. Çok bunaldım tabii, psikolojik destek de aldım bununla ilgili. Hayatımı düzene sokmak için çok atılım yaptım ama başarılı olamadım. Mükemmelliyetçilik de var bu yüzden hiç başlayamıyorum, atılım yapamıyorum bir türlü.
Erkek arkadaşımı özlüyorum bu arada ama bitirme esnasında çok çok ciddiydim bu sebeple özlesem dahi geri dönüşü aynı kitabı bir daha okumak gibi olacak. Sürekli dua ediyorum, hayırlısını diliyorum her şey için.
Ahh.. O bir başına bir yerlere oturup sessiz sessiz ağlamak o kadar rahatlatıcı ki.
Şu hislerini var ya o kadar iyi anlıyorum ki. Aslında doğru olmadığını biliyorsun ama işler ters giderken bir de zihin bir sürü olumsuz düşünce üretir. İşe yaramazsın der, bi boku beceremiyosun der, der de der yani. Hiç susmaz böyle zamanlarda.
Ben senin çok dayanıklı güçlü bi kadın olduğunu düşünüyorum. Yürümeyen bi ilişkiyi bitirmek herkesin yapabileceği bi şey değil. Özlemle , ayrılık acısıyla baş etmeyi göze almak hiç kolay değil. Ben mesela ben bu zorluklarla baş etmekten korkup kaçtım yıllarca. O yüzden kendine fazla yüklenme. Tamam, olumsuzluklar var ama kendi gücünün de farkında ol.
Ahh.. O bir başına bir yerlere oturup sessiz sessiz ağlamak o kadar rahatlatıcı ki.
Şu hislerini var ya o kadar iyi anlıyorum ki. Aslında doğru olmadığını biliyorsun ama işler ters giderken bir de zihin bir sürü olumsuz düşünce üretir. İşe yaramazsın der, bi boku beceremiyosun der, der de der yani. Hiç susmaz böyle zamanlarda.
Ben senin çok dayanıklı güçlü bi kadın olduğunu düşünüyorum. Yürümeyen bi ilişkiyi bitirmek herkesin yapabileceği bi şey değil. Özlemle , ayrılık acısıyla baş etmeyi göze almak hiç kolay değil. Ben mesela ben bu zorluklarla baş etmekten korkup kaçtım yıllarca. O yüzden kendine fazla yüklenme. Tamam, olumsuzluklar var ama kendi gücünün de farkında ol.
Ve evet olup olmadık yerde insanları umursamayıp ağlamak, gerçekten cesurların işi. Ben de bunu çok yapıyorum. Kafelere çok para yediriyorum, para bitince benim için anılarla dolu eski mekanları ziyaret edip oralarda oturup ağlıyorum mesela. Geçmişe takılı kalmış bir birey de olabilirim.
Geçen akşam yürüyüşe çıktım. Hem yürüyorum hem ağlıyorum, kulağımda da kulaklık.
Ben geldiği vakit hiiiç tutmam, pıtır pıtır salarım.
Ağlamak benim için terapidir. Çok rahatlıyorum.
Geçmiş evet. Benim de geçmişe çok takıntım var.
Çok anlam yüklüyorsak nesnelere , mekanlara..
Geçenlerde seramik bi çay kaşığıyla bakışarak 1 saat ağladım mesela =)
Ama o sadece seramik bi çay kaşığı değil işte. Bir sürü hayal, hayal kırıklığı, umut, umutsuzluk vs.
Bak şu dizeyi çok severim "Ağlarım aklıma geldikçe gülüştüklerimiz."
Hayat da böyle.
Her şey anılaşıyor. Ve bazen de çok ağır oluyor.
O ağırlığı taşımak mesele. İçinden geçmek..
Sonra o hafiflemiyor ama sen güçleniyorsun.
dönmüşsünüz.Şimdi öncelikle zamana ihtiyacınız var ,işinizi değiştirmek mümkünse bir an evvel halledin
Biraz dinlenmek lazım hem ruhen hem bedenen.
her daim iyi hissetmek zorunda değiliz.
İlişkin bitmiş, yas sürecindesin kendine zaman ver.
hiçbir şeyi dert etmeden keyfime bakmayı ve kendimi çok sevmeyi o kadar isterdim ki...
o yıllarım hep aile sorunlarını, toksik ilişkilerii düşünerek bir türlü atanamayıp özel okullarda sürünmeyi dert ederek geçti
keşke daha rahat olsaymışım kendime bu kadar yüklenmeseymişim
30larında hala borç içinde sömürülerek yaşıyor
senle alakalı bir sorun değil.
geri dönüşü aynı kitabı bir daha okumak gibi olacak.
işin özü anlaşılmakmış meğer.
aşk acısını yaşamaktan korkup aynı ilişkiye devam edildiğinde
bir müddet dibine kadar yaşayıp sonra özgürleşmek
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?