Bu öyle bir bitiski hem hepinize yenildim,hem kocaman yenildim,hem ailesine yenildim ve aslında en önemlisi kendime yenildim...
süreç 1 sene öncesine dayaniyor.aldatıldim.yalanlara maruz birakildim,kadının tacizlerine mahrum birakildim,eşim ve eşimin ailesi tarafından kıskançlık ve Paranoidlikte suçlandım vs.
evlilik terapisine gittik,konulardan ve kadınlar ve kadınlardan kurtulduk sandım ama olmamış.kopması o kadından.üstelik hala gözümün içine bakarak ben seni aldatmadım ve ben kimseyle görüşüyoruz demesi..
ipler koptu tam bir sene sonra hemde aynı gün o çevreyle görüştüğü ortaya çıktı.ortalığı yıkıp dokmedim bagirmadim ve sorular da sormadım.sadece bitti dedim.
ailemle görüştüm bu sefer destekte çıktılar bana. ama içim neden bu kadar yanıyor bilmiyorum. neden yalnızlık korkutuyor beni?oğlumu nasıl büyüyeceğinim ben? severek boşanan ve boşanma arifesinde olanlar bu süreç 11 yıllık mazi ile nasıl başa çıktınız? yalnızlık sizide delice korkutuyor mu? ve üstelik kocanız Boşandıktan sonra mutlu olacağına eminken yaşananlar yanında kar mi kalacak. bir b..k çukuru düşmüşum Üstüm başım pislik içinde...
yoruldum artık ilgi beklemekten,güven adı altında kaldırılmaktan,başka bir kadına her seferinde yenilmekten ve bu evliliği sürdürmekten. hem herkese rezil olmaktan hemde o kadına.....
bi ara kendimi öldüreyim dedim bu süreçte,namaza başladim(biraktim) sürekli bu kadını ve cevresini Rabbim bizden uzak tut diye yalvardim,herkese Allahimla dertlestim,herkese adıma dualarla ettirdim ama olmadı işte...
yenildim arkadaslar hemde öyle böyle bir yenilgi değil bu...
ben hiç yasamamisim bunu fark ettim.sürekli eşimi kontrol etmekten hayat akıp gitmiş tenimden...