bir çok kişi yazdıklarıma sinirleniyordur eminim ama beni anlamanızı istiyorum
bir tek yorumumda bile boşanmayacağım sözünü okumadınız
çünkü bunu ciddi ciddi düşünüyorum
ama defalarca da yazdım korkularım,endişelerim var diye
biraz durup düşünmek istiyorum
hiç bişey eskisi gibi olmayacak olamazda
çünkü benim yaşadıklarımı başkası 2 gün çekemezdi ben 2,5 senedir sabrediyorum...
Sabrediyorsunuz evet sabır bir erdemdir.
Ama bir erdem daha var, o da harekete geçmek.
Şiddet eğilimi olanlar, öfke problemi olanlar,
Kendileri bunun ciddi bir sorun olduğunuz kabul edip,^^evet ben tedavi olmalıyım, eşime aileme zarar veriyorum, bunu değiştirmeliyim^^demedikçe.
Ki bu tip insanlara, sen tedavi ol demek bir işe yaramıyor.İkna etmek çok çok ve çok çok zor.
Kendi kendilerine anlamaları lazım.
Kısacası şiddet eğilimli insanların değişmesi için, MUCİZE LAZIM!
Sizin yaşadığınızı yaşayan insanlar, hep şöyle diyor, bir gün bir uyandım ki bu bana zarar veriyor,
kurtulmam lazım.
Çünkü öfke prıblemi insanlar can yakar,
aşağılar. Ağızlarından kronik olarak şu sözler duyulur.
^^^sen kimsin ki, aptal.
Sen zaten bir şeyi beceremezsin.
Sen nasılsa başaramayacaksın.
Senin ailen zaten öyle böyle.
Senin yaptığın yapacağın işe.
Birinden duydum;
Eşi sen oros... bile olamazsın demiş....^^
Kısaca insan böyle aşağlama karşısında, bir süre yaralanıyor.
gerçekten bir şey yapamaz hale geliyor.
Aklıyla değil ama yüreğiyle.
Her adımda bir endişe küpüne dönüyorlar.
Yapacakları şeylerde, on defa düşünüyorlar.
Siz bunları yaşayan ilk kadın değilsiniz.
Ülkede erkek çocukları böyle hödük gibi yetiştiren anneler olduğu sürece;
Son da olmayacaksınız.
Silkinmenizi ve uyanmanızı umarım.
Uyanın ve yapmanız gerekeni yapın.