- Konu Sahibi Estrella39
- #1
Arkadaşlar yardıma ihtiyacım var o yuzden biraz uzun yazabilirim.Şimdiden okuyacak olanlara teşekkür ederim.
Geçen sene ekim 11'de yıl dönümümüze 2 hafta varken ayrılmıştım ondan.Çok seviyordum onu herşeyden çok evet burada okuduğum ilişkilere göre belki baya kısa bir zamandı ama gerçekten çok sevmiş,çok bağlanmıştım ve çok şey paylaşmıştık.Bu yüzden zaten her lafına inanmıştım.Benim erkeklerle konuşmamı dahi istemezdi ki konuşmazdım.Aynısını bende isterdim o da konuşmazdı öyle derdi bana yani.Yalanmış.Kızlarla sarmaş dolaş fotoğraflarını görmüştüm ayrıldıktan sonra.Biz çıkarken çekilmiş fotoğraflardı.Yalanlar söyledi bana hep.Ve şuanda ondan nefret ediyorum.Hatta nefret ettiğim tek insan.Bunu onada söylemiştim bana msj attıgında.28 eylülde mesaj attı facebook'tan seni seviyorum unutmadım hiç düşüncelerini değiştirmek için her şeyi yapıcam dedi.Ama o günden beri ses yok gene yalan söylemişti.Gerçi istemem uğraşmasın hiç.
Neyse ayrıldıktan sonra bende büyük bir güvensizlik duygusu ve erkeklere karşı büyük bir soğuma geldi.Sevgili kavramı benim için anlamını yitirmişti.Hala da öyle ki arkadaş olarak gayet iyiyken sevgili olunca olmuyo tekrar soğukluk geliyor bana ve 1 hafta sonra ayrılıyorum.1 kere oldu bu da zaten.
Ve şimdi çok iyi anlaştığım hemfikir olduğum bir çocukla dün çıkmaya başladık.Bakın nası desem konuşurken çok iyidik ama şimdi sevgiliyiz ve benim içim hiç rahat değil.Dün onun yanındaydım ama heyecan hiç yoktu.Ve dün teyzesiyle tanıştım sanki daha bir ciddileşti gibime geliyor bu yüzden de duygusal baskı yapıyorum kendime.Ama ayrılamam da ortada ayrılmak için bi neden bile yok.Ama bir gerçek varsa o da benim sevgili kavramını yitirmiş olmam
Sanki herkes onun gibi bana yalan söyliycek,ortada bırakıcak.Bilemiyorum sorun bende mi yoksa karşıma çıkan insanlarda mı ben napabilirim ki sürekli boyle devam ederse karşımdaki insanları da oyalamak istemiyorum 
Geçen sene ekim 11'de yıl dönümümüze 2 hafta varken ayrılmıştım ondan.Çok seviyordum onu herşeyden çok evet burada okuduğum ilişkilere göre belki baya kısa bir zamandı ama gerçekten çok sevmiş,çok bağlanmıştım ve çok şey paylaşmıştık.Bu yüzden zaten her lafına inanmıştım.Benim erkeklerle konuşmamı dahi istemezdi ki konuşmazdım.Aynısını bende isterdim o da konuşmazdı öyle derdi bana yani.Yalanmış.Kızlarla sarmaş dolaş fotoğraflarını görmüştüm ayrıldıktan sonra.Biz çıkarken çekilmiş fotoğraflardı.Yalanlar söyledi bana hep.Ve şuanda ondan nefret ediyorum.Hatta nefret ettiğim tek insan.Bunu onada söylemiştim bana msj attıgında.28 eylülde mesaj attı facebook'tan seni seviyorum unutmadım hiç düşüncelerini değiştirmek için her şeyi yapıcam dedi.Ama o günden beri ses yok gene yalan söylemişti.Gerçi istemem uğraşmasın hiç.
Neyse ayrıldıktan sonra bende büyük bir güvensizlik duygusu ve erkeklere karşı büyük bir soğuma geldi.Sevgili kavramı benim için anlamını yitirmişti.Hala da öyle ki arkadaş olarak gayet iyiyken sevgili olunca olmuyo tekrar soğukluk geliyor bana ve 1 hafta sonra ayrılıyorum.1 kere oldu bu da zaten.
Ve şimdi çok iyi anlaştığım hemfikir olduğum bir çocukla dün çıkmaya başladık.Bakın nası desem konuşurken çok iyidik ama şimdi sevgiliyiz ve benim içim hiç rahat değil.Dün onun yanındaydım ama heyecan hiç yoktu.Ve dün teyzesiyle tanıştım sanki daha bir ciddileşti gibime geliyor bu yüzden de duygusal baskı yapıyorum kendime.Ama ayrılamam da ortada ayrılmak için bi neden bile yok.Ama bir gerçek varsa o da benim sevgili kavramını yitirmiş olmam
Sanki herkes onun gibi bana yalan söyliycek,ortada bırakıcak.Bilemiyorum sorun bende mi yoksa karşıma çıkan insanlarda mı ben napabilirim ki sürekli boyle devam ederse karşımdaki insanları da oyalamak istemiyorum 
