sorun bende mi?

Sonradan olmuyo o insanın karakterinde olacak bnde herkese karşı baya iyimserdim baktım herkes beni kullanıyor kötü olurum dedim olamiyorumda mesafe koydum kafam rahat bizim gelin öyledir her lafı söyler patavatsiz aşırı derecede hiç kimse sevmez abimin hatrına derler kimse kötü bişey demez ama ezilen bi gelin olsa herkes daha çok ezer. Bide söyle bişey var esimle bi konu hakkinda konuşurken gerçekten iyi niyetimle yorum yapimm eşim kızar sen safmisin der kötü Yorum yapimm hemen bnden yana olur hatta kendi ağzıyla sen işini bilmiyon ben ne dersem he canım tamm cnm de dedi snra beni kandir kendi bildiğini yap dedi bende dedim vay anasi kimseye insanlık yaramıyormuş şimdi onun dediği gibi yapıyorum rahatim
 
ben kötü bir yorum yapincada sen cok kötü niyetli düsünüyosun derdi:) iyi olsam zaten iyiligini kullaniyorlar aksini görmedim. Mesela ben almanyaya gelin gelmistim kendisi almanya dogma büyüme biz evlendikten sonra ablasi hic bir sorun olmadigi halde üc sene evimize gelmedi bunu konu ettigimde sen de hep kötü niyetli düsünüyosun belkide zamani yoktur demisti üc seneden bahsediyorum...
 
Yani söyle baktığında zman es ailesine okadar düşman olan kadın varken sizin o lafiniza ablam evime gelmiyo diye alınıyor demekki aileme önem veriyor diye düşünmesi lazımdı yine bu sizin kötü olmanız değil yine yaranamamak allah iyi kapılar açsın ne diyimm
 
Şu an bir kitap okuyorum. Ana fikri şu kitabın; diğer insanların bize nasıl davranacağını aslında kendimiz belirliyoruz. Ve en başta biz kendimize güvenir, kendimize saygı duyarsak diğer insanlar da bunu fark edip bu şekilde davranacaklar.
Çok doğru bir düşünce, kendimi düşününce ben de bahsettiğiniz gibi fazla fedakar bir insanım. Her zaman ılımlı, iyi niyetli, alttan alan olmak çok da doğru değil. Bir süre sonra insanlar bunu kullanmaya başlıyorlar.
biten evliliklerimi düşününce, daha en başından nasıl da yanlışlar yaptığımı fark ediyorum. Kendime güvensizlik ve sevgi ihtiyacı temelinde aslında bu söylediklerimin tam tersi yapıda ve sorunlu insanları kendime çektiğimi fark ettim. Yaptığım fedakarlıklarla da onlara beni ezme, değer vermeme hakkını kendi ellerimle vermişim aslında. Sonrasında da yapım gereği haksızlığa gelemediğim için susmayıp ipleri kopardım. Bu aslında kişisel bir kısır döngü. Bir süre önce bir psikoloğun sözünü okumuştum bir yerlerde. Kaç kişiyle evlenirseniz evlenin, aynı döngüyü oluşturursunuz tarzında bir cümleydi.
O yüzden önce kendi özeleştirimizi yapmalıyız. Ben kendi adıma bu kararı aldım.
 
Evet ayni analizi ben de yaptim ve cok hak veriyorum gercekten kendime deger vermedim fedakarlik yapmaktan kendimi bile saldim mesela kücük bir örnek yapilmasi gereken bir is var esim diyorduki benim vaktim yok ben sacimi kestirmeye tras olmaya gitcem yani kendi bakimina önem veriyor ben hemen atliyordum ben yaparim sen git halbuki ben de bakimima kendime deger verdigimi ona hissettirebilirdim. Bende de sevgi ve ilgi ihtiyaci cok fazla var bunun cocuklugumdan kaynaklandigini düsünüyorum anne ve babamla hep soguk iliskilerim oldu ve sürekli okul zamanlarimda kücük düsürücü konustular mesela derslerm iyi olmayinca sen ne olcaksin bu gidisle gibi. Bu yüzden özgüven eksikligimiz olusmus olabilir. Benim sorum peki bu saatten sonra kendimizi nasil degistirebiliriz siz neler yapiyorsunuz?
 
Aslında benim de bunları düşünmem daha çok yeni hatta bugün. Sizin konunuzu da görünce hemen yazma gereği hissettim. Birşeyler yapmadım ama yapma kararı aldım.
Örnek çok içi dışı bir bi insanım. Kalbimden geçen ağzımdadır çoğu zaman. Bir konuyla ilgili bir kaygım korkum varsa, hemen etrafımdakilerle paylaşırım. Bu büyük bir hata işte. Kendine güvenmediğimi, güçsüz hissettiğimin bilgisini veriyorum direk. Onun yerine korkup hep olumsuz tarafını düşünmek yerine baştan hüküm vermemek gerek içsel olarak ve kendi içinde halletmek gerek. Ki çoğu zaman kaygılandığım durumun aslında zamanı geldiğinde kolaylıkla atlatıldığını, boşuna kendimi yorduğumu fark ediyorum.
Bir başka kararım fedakarlıktan vazgeçmek. Belki bir anda değil ama adım adım. Çok uçlarda olmamak kaydıyla önce insanın kendisi gelmeli.
Bir sonraki, gücü başkalarında değil kendi içimde aramak. Kendimi eleştirmeyi bırakmak, kendimi olduğum gibi kabul etmek ve sevmek.
Danışmanlık alınabilir, içsel çatışmaların çözümü ve özgüvensizlik için.
Bir başka yapmam gereken ani değil düşünerek tepki vermek. Ani tepkiler aynı senaryoların yaşanmasına yol açıyor çünkü.
Ve yaşanan tecrübelerden de ders çıkartmak gerek.
Şu an aklıma gelenler bunlar. Farklı fikirler ve uygulama örnekleri veren olur umarım forumda da. Takip ediyorum konunuzu.
 
Ben genel olarak halimden memnunum diyebilirim . 19 senedir evliyim .
Rahatımdır eşim de bunu bilir . Gece gezmeye de giyerim , kız kıza tatile de . Kendi gitmez mesela
Evle ilgili çok fedakar değilim . Temizlik mi herkes yapacak , ütü mü herkes yapacak . Tek başıma yaptığım şey yemek ve çocukların ödevi . Öyle kendimi paralamam kocam aman da aman diye .
Yüz verince tepene çıkıyorlar çünkü.
Kendinizi şımartın başkalarını değil . Çok fedakar olmayın , saçınızı süpürge etmeyin , kimseye değmez. Yaranamazsınız
 
bırkere hatayı kendınde arayan bır ınsan kotu olamaz ben su yazdıklarınızda sızı ılımlı sorun cozmeye yonelık yapıcı buldum
bır talıhsızlık yasamıssınız ama bu sızı korkutmasın
malesef kavun degıller kı bırde ne kadar tanırsanız tanıyın asla aynı evde yasıyormus gıbı anlayamıyorsunuz bırını
40 yıllık evlıler bıle esımı tanıyamamısım meger dıyebılıyorlar

bunun bır matematıgı yok aslında ... mesela benım esım zor bırı soyle kı
tartısamıyoruz
bu okadar sınır bozucu kı
kendısınden yana bır sıkayetım var mesela rahatsız oldugum bır huyu
yok adama anlatamıyorum soyluyorum haklısın dıyor yıne aynı ... ha duvara konusmusum ha kendısıne
bakıyorum duzelmeyecek ufak da bır sorun cozulebılır tahammul edılebılınır
bende gormemezlıkten gelıyorum yoksa kendımı parcalarım huzurumuz bozulur ınat etmıyorum yanı onu oyle kabul etmeye calısıyorum esım de bana katlanıyor sonucta kımbılır benden sıkayetcı oldugu nelerı vardır dıyorum

ıdare etmek anlayıs gostermek sorunu konusmak anlasamadıgın noktada amaaan yaaa deyıp konuyu kapatmak sanırım tek cozumu

benım ıhanet sıddet ve kumar dısında tolere edemeyecegım hıc bırsey yok herseyı halledebılır altdan alabılırım
bu kısıye gore de degısebılır yanı
ıhanete ugramasına ragmen evlılıgıne devam edenler de var... sınırınızı en bastan konuusup anlasın karsı tarafın ısıne gelıyorsa o yola gırın sonradan bırbırınıze suprız olmasın bazı huylarınız
 
 
 
guloooo ne dıyeceksın yaz dırek alıntı yapıyorsun goruntu var ses yok :) burdayım beklıyorum
 
Bende kumar aldatma disinda tolere edebilirim derdim hep ama daha büyük sorunlar varmis. Mesela tüm konusma cabalarina ragmen seni dört ay boyunca hic bir kelime konusmadan cezalandirmak isteyen es. Evet ben bunu yasadim ceza sebebim de karsi geliyormusum onun sözlerine. Inanki hep dedim kumar olsa bu kadar kötü olamaz resmen psikolojik savas uygulayan bir esti. Ondan ayrildigima üzülmüyorm evliligimin bittigine bosanmanin benim basima geldigine üzülüyorm ve bidaha bunlari yasamak istemiyorum.
 
ay resmen hasta ruhlu
ıyıkı kurtulmussunuz
haklısınız korkmakta ama her ınsan bır degıl
ya aslında her evlılıkte sorunlar olur sorunsuz tam anlamıyla huzurlu bır evlılık oldugunu sanmıyorum dusunsenıze ıkı ayrı karakter cıns kultur ıkı ayrı egıtım ıkı bambaska karakterı alıp bır eve koyup hadı yasayın dıyoruz bunun da adına evlılık dıyoruz aslında hıc akıl ısı degıl :)

ama eskı esınız gıbı hasta ruhlu kısılerın en bastan kendılerını bellı ettıklerını dusunuyorum bız kadınların genel hatası zamanla degısır evlenınce duzelır dusuncesı . bır ınsan neyse o asla degısmez duzelmez suphe duydugunuz olumsuz hıssettıgınız ve sızı zorlayacagını dusundugunuz bır durumda dırek uzaklasmak gerekır hıc rıske atmamak gerekır dıye dusunuyorum

ınsallah karsınıza mutlu olacagınız bırı cıkar kımse yalnız kalmasın herkes mutlu olsun
 
İyi giden bir ilişkim var, nişanlıyım ve beraber yaşıyoruz:
Kavga kiyamet yok. Olamaz zaten. İzin vermem.
Fazla fedakâr değilimdir. Genelde kendimden fazla ödün vermem.
Ödün verdiğim şeyler: hergün etli yemek
Altdan fazla almam. Alincak durumlar fazla ortaya cikmaz ama ciksa bile altdan almam. Aman tadimiz bozulmasın diye susmam. Sevgimi belli ederim. Sevgi benim/bizim için fedakarlik olmadığı için zorlanmiyoruz.
Genel anlamda nişanlım benim en iyi arkadasim. Rol yapmam,.normalde nasilsam onunlda öyleyim
 
Doğru insan faktörü diye bişey var.
Evli değilim ama 4 yıllık bir birlikteliğim var Şimdiye kadar hiç ciddi kavgamız olmadı.Kim sinirliyse karşı taraf alttan alır, biraz sakinleşir ama mutlaka o konuyu çözüme kavuşturup öyle kapatırız, bizimki böyle :)
 
Bu kişilerin karakteriyle alakalı aslında ama kendi erkek arkadaşım için söyleyeyim, bir hatası olduğunda hoşuma gitmeyen bir davranışı olduğunda bir şeylerden memnun olmadığımda triplenmek yerine beni rahatsız eden şeyi güzellikle yaklaşarak söylerim (hafif bir tehditle ) yani bak seni seviyorum ama bu hareketin beni üzüyor bu şekilde devam edersen sonumuzu iyi göremiyorum gibi ama dediğim gibi bu benim ilişkim için geçerli, bendeki sevgili modeli güzellikle söyle canını verir tipinde biri.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…