sorunlarım..

  • Konu Sahibi Konu Sahibi t24
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi

t24

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
9 Ağustos 2011
718
6
33
Merhaba arkadaşlar.Benim biraz sorunlarım var.Buraya yazıp sizden fikir almak istiyorum.Ne yapmalıyım size göre?
Sorunlarım:Birincisi 2 yıllık üniversite arkadaşlarımdan soğudum onların saygısızlığı yüzünden ve şu an çok yalnız hissediyorum kendimi.3.sınıfı yarıladım ve kalan dönemlerimde onlarla sürekli yüz yüze geleceğim.Aynı sınıftaydım.Yani zamanında yediğimiz,içtiğimiz hiçbir şey ayrı gitmezdi ki sorunlarımız olana kadar.Sorunumu önceki konularımda bulabilirsiniz.Daha açık bakmak isteyen olursa.Yeni arkadaşlıklar kurmaya başlasam herkesin artık belirli arkadaşları var.Yani yalnız kalacağımı düşünüyorum bu da beni çok üzüyor.
Diğeri ise;biraz psikolojik yalnız kaldığım zaman ben,her şeyi kafaya takan,böyle çok düşünmeye başlayıp kendime eziyet etme durumları.Kimse olmadığı için kendimi boşlukta hissetmem.Ve bunun sonucunda ellerimi yıkarken birden fazla yıkamam,lavabodayken her yere su dökmem gereksiz yere.Banyodayken birden fazla abdest alma durumları v.s v.s diye gider bu.
Kısacası ben yalnız kaldığımda galiba çok şey düşünüp canımı sıkıyorum.Yani ben sürü arkadaşım olsun da istemiyorum.1 tane olsun her şeyimi paylaşayım ancak yok öyle biri.Vardı olanlarda gitti artık zaten.Sizce ne yapmalıyım?
Bazen barışayım diyorum ama söyledikleri sözler geliyor aklıma.Her şeyime gülmeleri,sanki sadece onlar biliyor herşeyi,geri kalan herkes onların gözünde hiç.Kendilerini sınıftaki herkesten üstün görmeleri ve daha sayamadıklarım.Onlar da bir kaç önceki konumda zaten.
Yorumlarınızı bekliyorum arkadaşlar teşekkürler şimdiden.
 
Psikolojik destek almayi dusundunuz mu hic isterseniz bir psikolog yada psikiyatriye gidin.
 
Bu durumlar bendede oluyordu.Bende titizlik hastalığımın acaba burdan kaynaklandığını düşünüyordum.Ama sıkma sen canını eğer sana saygısızlık yapmışlarsa ki önceden çok iyi arkadaşsanız bence gerçek değildir onların sevgisi.Tabi sana söyledikleri şeyleri sen hak etmediysen.Ama ben senin hak etmediğini düşünüyorum,o sözleri..Ama belkide anlaman iyi olmuştur yalnız kalma sen de dışarıya çık,bazen yalnız çıkmak dolaşmak zor gelsede alışırsın ve belki birsürü arkadaş edinirsin.Biraz mağazalarda oyalan almak şart değil :D.Ama üzme kendini hele okullar açıldığında görürsün yeni arkadaşlar edin.Yapabilirsin bunları.Onlar kaybettiği için üzülsün boşver.Sen salla gitsin hayatına bak okuduğun bölümde iyi olmaya bak ve sakın asosyal olma boş da olsa dışarıya çık gözlerini kapa havayı içine çek gerçekten çok işe yarıyor.Üzme kendini dğmez
 
Arkadaşlık mevzusunda
Madem o grup sana göre değil kendilerini herkesten üstün görüyorlar
Öyle olmayan bi grupla kendine yakın hissettiğin bi grupla arkadaşlık edin

Sen atak yapmazsan bu arkadaşlarından ayrılmış bize buyursun demez ki kimse, belki de barışacağınızı düşünüyorlardır
Sen bir iki girişimde bulun gerisi gelir

Diğer konu garip geldi bana, bilemiyorum
Genel olarak mı titizlik hastasısınız sadece yalnızken mi böyle oluyor bilemedim
 
Arkadaşlık mevzusunda
Madem o grup sana göre değil kendilerini herkesten üstün görüyorlar
Öyle olmayan bi grupla kendine yakın hissettiğin bi grupla arkadaşlık edin

Sen atak yapmazsan bu arkadaşlarından ayrılmış bize buyursun demez ki kimse, belki de barışacağınızı düşünüyorlardır
Sen bir iki girişimde bulun gerisi gelir

Diğer konu garip geldi bana, bilemiyorum
Genel olarak mı titizlik hastasısınız sadece yalnızken mi böyle oluyor bilemedim
Teşekkürler.Diğer konuda evde annem sürekli el yıkar.Sürekli bir şeyleri kontrol eder.Yani bu durum annemden kaynaklanıyor da olabilir.Belki de,
Yalnız olduğum zamanlarda daha çok yapıyorum gibi geliyor.İnsan bir şeyler yapmazsa kendini dinler hale geliyor bir süre sonra.Belki bu da olabilir.
 
Son düzenleme:
Psikolojik destek almayi dusundunuz mu hic isterseniz bir psikolog yada psikiyatriye gidin.

Psikolojik destek hep istedim ancak benim gidebileceğim yer psikiyatri.Ben psikoloğa gitmek istiyorum ancak maddi durum çok iyi değil.Her seansın o kadar para veremem gibi.
Ya da kendimi dinlemeyip sürekli birşeylerle uğraşacağım.Aslında uğraşıyorum da yine de oluyor işte.Takmamak en iyisi galiba.
 
Psikolojik destek hep istedim ancak benim gidebileceğim yer psikiyatri.Ben psikoloğa gitmek istiyorum ancak maddi durum çok iyi değil.Her seansın o kadar para veremem gibi.
Ya da kendimi dinlemeyip sürekli birşeylerle uğraşacağım.Aslında uğraşıyorum da yine de oluyor işte.Takmamak en iyisi galiba.

Sosyal guvencen yokmu devlet hastahanelerinde artik psikolog ve psikiyatri var 2 sinden birisine gidebilirsin sosyal guvencen varsa para almazlar
 
Merhaba, üniversite ortamında bu tarz şeyler çok yaşanır, yalnız değilsiniz. Bahsettiğiniz arkadaşlarınızla sadece yalnız kalmamak için barışma fikri aklınıza geliyorsa barışsanız bile gene sorun yaşamaya devam edebilirsiniz. En ufak sorun bile sizi daha çok rahatsız edebilir. 3. sınıftaymışsınız; sınıftaki diğer arkadaşlarınızla ilgili az çok fikriniz vardır bence onlarla daha çok iletişim halinde olmayı deneyebilir, yeni arkadaşlıklar kurabilirsiniz. Diğer konu için ise bazı psikologlarlar danışanın maddi durumuna göre ücret konusunda ayarlama yapmayı tercih edebiliyorlar, isterseniz bunu biraz araştırın. Ya da arkadaşların dediği gibi devlet hastanesine de yönelebilirsiniz. Geçmiş olsun.
 
Devlet hastanelerinin psikoloji servisleri var,saglik guvencen yoksa da universite ogrencisisin okulun tip fakultesi varsa en basiti ordan yararlanabilirsin yada okul zaten seni orda egitim gordugunden oturu bi aile hekimine baglamis olmali,onlarda yonlendirebilirler.diger konularinida okudum,teshis koyabilecek bir egitim almadim tatlim fakat doktora gitmeni tavsiye ediyorum..ben sadece tekrarlayarak ayni dertler uzerine yogunlastigindan anladim ki,buyuk konusmak ve temizlikle ilgili bir takintin var.ailenin fazla baskici olmasi,onlarla duygularini paylasamamanlada ilgili bir derdin var.benim nacizane tavsiyem aileni al karsina duzgunce yasini egitim durumunu onlara hatirlatarak konus ama bazi aileler farklidir,sende o sartlarda yasamak zorundasindir ki cok belli bu seni yipratmis karakterimizin olusumun da en onemli etki ailedir,gercekten bana kirilmani yada kizmani istemem ama ozguven eksikligi oldugunu dusundurdu bana eskilerde yazdiklarin bu nedenle kendin icin yardim alman gerektigini dusunuyorum.arkadaslar konusunda takilcak bisey oldugunu sanmiyorum hepimizin arkadasa dosta ihtiyaci var,ama yalnizda guclu birer birey olabilmeliyiz ve onlar gercek dost olsalar yaninda olurlardi.su anda bence sen kendi sagligin adina adim atmalisin,cunku bu takintilar artarak devam edebilir.
 
Devlet hastanelerinin psikoloji servisleri var,saglik guvencen yoksa da universite ogrencisisin okulun tip fakultesi varsa en basiti ordan yararlanabilirsin yada okul zaten seni orda egitim gordugunden oturu bi aile hekimine baglamis olmali,onlarda yonlendirebilirler.diger konularinida okudum,teshis koyabilecek bir egitim almadim tatlim fakat doktora gitmeni tavsiye ediyorum..ben sadece tekrarlayarak ayni dertler uzerine yogunlastigindan anladim ki,buyuk konusmak ve temizlikle ilgili bir takintin var.ailenin fazla baskici olmasi,onlarla duygularini paylasamamanlada ilgili bir derdin var.benim nacizane tavsiyem aileni al karsina duzgunce yasini egitim durumunu onlara hatirlatarak konus ama bazi aileler farklidir,sende o sartlarda yasamak zorundasindir ki cok belli bu seni yipratmis karakterimizin olusumun da en onemli etki ailedir,gercekten bana kirilmani yada kizmani istemem ama ozguven eksikligi oldugunu dusundurdu bana eskilerde yazdiklarin bu nedenle kendin icin yardim alman gerektigini dusunuyorum.arkadaslar konusunda takilcak bisey oldugunu sanmiyorum hepimizin arkadasa dosta ihtiyaci var,ama yalnizda guclu birer birey olabilmeliyiz ve onlar gercek dost olsalar yaninda olurlardi.su anda bence sen kendi sagligin adina adim atmalisin,cunku bu takintilar artarak devam edebilir.

Çok güzel yazmışsınız.Umarım her şey yoluna girer.Teşekkürler.
 
merhaba arkadaşlar.benim biraz sorunlarım var.buraya yazıp sizden fikir almak istiyorum.ne yapmalıyım size göre?
Sorunlarım:birincisi 2 yıllık üniversite arkadaşlarımdan soğudum onların saygısızlığı yüzünden ve şu an çok yalnız hissediyorum kendimi.3.sınıfı yarıladım ve kalan dönemlerimde onlarla sürekli yüz yüze geleceğim.aynı sınıftaydım.yani zamanında yediğimiz,içtiğimiz hiçbir şey ayrı gitmezdi ki sorunlarımız olana kadar.sorunumu önceki konularımda bulabilirsiniz.daha açık bakmak isteyen olursa.yeni arkadaşlıklar kurmaya başlasam herkesin artık belirli arkadaşları var.yani yalnız kalacağımı düşünüyorum bu da beni çok üzüyor.
Diğeri ise;biraz psikolojik yalnız kaldığım zaman ben,her şeyi kafaya takan,böyle çok düşünmeye başlayıp kendime eziyet etme durumları.kimse olmadığı için kendimi boşlukta hissetmem.ve bunun sonucunda ellerimi yıkarken birden fazla yıkamam,lavabodayken her yere su dökmem gereksiz yere.banyodayken birden fazla abdest alma durumları v.s v.s diye gider bu.
Kısacası ben yalnız kaldığımda galiba çok şey düşünüp canımı sıkıyorum.yani ben sürü arkadaşım olsun da istemiyorum.1 tane olsun her şeyimi paylaşayım ancak yok öyle biri.vardı olanlarda gitti artık zaten.sizce ne yapmalıyım?
Bazen barışayım diyorum ama söyledikleri sözler geliyor aklıma.her şeyime gülmeleri,sanki sadece onlar biliyor herşeyi,geri kalan herkes onların gözünde hiç.kendilerini sınıftaki herkesten üstün görmeleri ve daha sayamadıklarım.onlar da bir kaç önceki konumda zaten.
Yorumlarınızı bekliyorum arkadaşlar teşekkürler şimdiden.

arkadasık konusunda belki önerilerde blunanlar olabilir ama diğe konuda bi uzmandan destek alman lazım canım gerçekten çok önemli şeyler bunlar. Ayrıca arkadas konusuna gelince sorunların ne bilmiyorum diğer konularını okumadım ama herkezin zaten arkdası yok bu çok normal sadece yalnız kalmak istemiyorsan selam selam şeklinde görüş önemli olan derslerin zaten dersten vakit bulup arkdas arıcağını sanmıyorum. çok sıkılırsanda gir buraya yaz :) hem koca okulda elbetteki bulursun kafana göre birini
 
Back
X