Ben

hem de nasıl. Bu illet yüzünden üniversiteyi biraktim çalısmayı bıraktım. Çevrem yok kimsem yok. Bunu anlayabilecek kimse yok yaşayanlardan başka. Birine ben sosyal fobiliyim desen ha evet ben de cekiniyorum bazen diyor bende de var galiba falan diyor. Oysa bu hastalık aslında o kadar ağır ki.
Yaşamayan birine nasıl anlatabilirsin ki birine meraba demenin ne kadar zor olduğunu bunu yaparken bile kendini ne kadar zorlaman gerektigini, beyninin ruhunun ne kadar yoruldugunu. Birini arayip hal hatir sormanin seni tonlarca yük taşımış gibi yorabilecegini nasıl anlatabilirsin. Çok zor bu illet cok ağır

ben diyorum ki hatta benim ruhumun kanseri bu sosyal fobi. Ruhumda büyürken beni öldürdü ve ben bununla savaşacak gücü hiç bulamadim kendimde. Kim bilir belki bi gün