Yani size şöyle söyleyeyim, değil nişanlıyken şu an evliyim hala yemekten sonra bulaşıklara dokunmam eşim yıkar ve bunu ben istediğim için değil kendi istediği için yapar çünkü yorulmamı istemez. Sizin birlikte gezip tozmaktan daha önemli sorunlarınız var gibi geldi bana çünkü nişanlınız şimdiden böyleyse emin olun evlenince sizin için her şey daha zor olacaktır. Cimrilik konusunda da benim eşim de tutumludur ama kendine tutumludur konu ben olunca şimdiye kadar hiç hesap yaptığını görmedim eğer bu konuda şüpheniz varsa kesinlikle bazı şeyleri tekrar gözden geçirin. Ben gezmek konusında pek bir şey diyemiyorum çünkü açıkçası ben çok sevmem ama şuraya gidelim dediğimde de hiç olmaz evde oturalım diye de bir şey duymadım eşimden, hatta nişanlıyken arabası yoktu o zaman bile en kötü ihtimalle araba kiralardı. Ve dikkatimi çeken şey sizden sonra arkadaşlarıyla buluşması, yani bence bu evlilikleri zorlayan bir durum çünkü evlenince değişeceğini ben hiç zannetmiyorum. Size tavsiyem ne kadar değerli olduğunuzu size unutturmadan müdahale etmeniz. Hiçbir kadın dünyaya ev işi yapıp sorumsuz bir kocayı büyütmeye gelmedi bence, kendi değerinizin farkına varın emin olun hayat karşınıza çok daha güzel şeyler çıkaracaktır :)Selam kızlar, içimi dökmek istediğim bir konu var. Etrafımdaki insanlarla açıkça paylaşamıyorum. Konu nişanlımla ilgili. 3 yıldır beraberiz. Ben ilk defa aşık oldum ve biriyle bu kadar yakın olduğum ilk ilişki. 26 yaşındayım. Onu çok severek başladığım bu ilişkinin sanırım gözlerimin açıldığı evresindeyim. Öncelikle üzüldüğüm nokta bu üç yılda hiç birlikte tatile gitmedik, bir şehri gezmedik. İkimiz de küçük bir ilçede öğretmeniz. Yaz tatilinde memleketimize dönmüştük. O dönem benim onun yanına gitmem biraz zordu çünkü günübirlik gidebileceğim yakınlıkta değil yani ailem bunu problem ederdi ama o gelebilirdi ya da benim günübirlik gelebileceğim bir şehirde buluşabilirdik. Koskoca yaz tatilini uzakta geçirdik hiçbir şey yapmadan. Şu anda da çalıştığımız ilçedeyiz yine görüşme sıklığımız bence az. İkimiz de çalışıyoruz yoruluyoruz evlerimiz uzak derken zaten her gün görüşmüyoruz. Görüştüğümüzde de diyelim ki akşam 6’da görüştük 8 gibi ayrılıyoruz o arkadaşlarıyla buluşuyor. Ona durumu paylaştığımda küçük bir yerdeyiz aracımız yok ne yapabiliriz ki diyor. Hep evde buluşuyoruz. Ben yemek hazırlıyorum çoğunlukla bulaşıkları yıkıyorum çay kahve vs sohbet ve temas yakınlık bu kadar ilişkimizde başka bir şey yok. Yani bu işlerle ilgilenmekte beni yoruyor sonuçta ikimiz de çalışıyoruz. Onun cimri olduğunu bile düşünüyorum belki de tutumludur. Aslında bu iyi bir özellik. Parayı yönetme, birikim yapma konularında ona güvenirim. Tam olarak cimri diyemiyorum çünkü bana hediyeler aldığı oldu çokça. Bir yandan da nişan sürecinde evlenme teklifi bekledim en basitinde güzel bir akşam yemeğinde yapmadı, nişanı evde yapmak istedi. Ben her konuda anlayışlı olmaya çalıştım. Neyse mesele sadece para harcamak da değil ben onunla anılarımız olsun istiyorum. Sosyal medya tamamen gerçekçi değil biliyorum ama oradaki birlikte gezen çiftleri gördükçe çok üzülüyorum. O şimdiden böyleyse ileride evlenince değişmez ki zaten insanlar sevgiliyken bazı şeyleri daha rahat yaşıyor. Artık onunla görüşmek beni heyecanlandırmıyor, yakınlık kurmakta zorlanıyorum. Ben burada nasıl açıklarım bilmiyorum ama öyle seviyordum ki onu yazık etti sevgime. Fikirleriniz almak istedim.