Sosyal Fobi :(:(

aysunNilay23 · 17 Eylül 2014

Merhaba ben amasyadan yazıyorum, sizinle bir şeyler paylaşmak istediğim için buraya üye oldum.Sizinle derdimi paylaşmak istiyorum lütfen sizde yorum yapın ben o yorumlardan kendime bir şeyleri ders alayım.
Başlıyorum,belki size göre küçük birşey gibi gelebilir ama bu durum benim hayatımı mafeetti ve ediyor.
Konu sosyal fobi,küçüklüğümden beri dedim var bu konuda.İlkokula başlarken çok sorun yaşadım okula gitmek istemedim annemi bırakamadım.ilkokula bu yüzden 1 sene geç başladım

gidemedim annemi bırakamadım herkes okula giderken ben okul ortamından korktum annemi bırakamadımm.Tamam çocukluk diyeceksinizz.Ama 8sınıf bittikten sonra yani liseye başlıcam zamanda aynı şeyler oldu(ortaokuldada sorunlar yaşadım).Sırf utangacım diye okula gitmek istemedim.Anadolu lisesini kazandım 2 gün gittim .Herkes tanışırken birlikte otururken ben tek başına sırada oturdum onların yanına giteyi çok istedim ama yapamadımm ve artık dayanamadım .anneme liseye gitmek istemediğimi söyledim.annem ve babam çook üzüldülerr çok uğraştılar ama olmadı bıraktım liseyi.sırf utangac olduğum için,sosyal fobi yüzünden

sonra açıktan okumaya başladım.derslerim çokkk iyi geçti hiç kalmadan geçtimm.ve mezun oldum.tabi bu süreçte evde kaldım 3 yıl kadar halada kalıyorum.hiç arkadaşlşım yok akrabalarımın kızları var işte bazen onlarla konuşuruz ayda yılda bir yani...bu süreçte çok şeyi aştımm giyimim deyişti kendime özen gösteriyorum.önceden dışarı çıkmazdım ama şimdi dışarı çıkmakttan gezmekten zevk alıyorum.çoğu şeyi yendim yani.ve bu okul sorununuda yendiğimi sanıyordum.okula gitsemde kaynaşrım alışırım sanıyordum ki 1 hafta öncesine kadar...ben bu sene üniversiteye hazırlanıyorumm ve dershaneye gitmek istedimm .bunu babama dedim ve beni kayıt ettirddi bundan 1ay öncesinde...ama dershaneye başlıcam zaman yaklaştkça eski anılarım aklıma geldi.ilkokul orta okul lise

hep sorunlu geçtii.başlarken ve devamında

ve depresyona grdim .babam dershaneye kayıt yaptırdığı halde ben gitmek istemiyorum dedimm.şok oldular.çok ağladım gitmek istemiyorum aynı şeyleri yaşıcam biliyirom dedim.Bu sene böyle şeyler yaşarsam psikolojim bozulur üniversiteye hazırlanamam diye korktumm.çokkkkk ağladım istemiyorumm dedim.anne ve babam bir dene dedilerr eskiyi hatırlama dediler ama olmadı istemedimm.babam kaydımı sildirdi

. çok korktumm yapamadımmmmmm.. annemi üzdüm babamı üzdüm kendimi üzdümmmmm.şimdi depresyona girdimmm hiç olumlu birşey düşünemiyorum .diyorumki içimden ben üniversiteyi kazansammm nasıl gidicemmmm.hep bu soru var aklımdaa.Hukuk istiyorum çokkk ama ya gidemessemmm millet hukuk kazanmış ama gitmiyor delirmiş derr herhalde

bana yardım edin üniversiteye nesıl gidicemm. çokk hayalini ettiğim üniversiteden bile vazgeçme noktasına geldim.herşeyden vazgeçiyorumm.hadi diyelim okumadım bir işe girdim ya işte ne yapıcamm bu sosyal fobiyi nasıl yenicemm.hiçç olumlu düşünemiyorum bana yardım edin.birşeyler önerinn.üniversiteyi okumayı çok istiyorummmmmmmm ama korkuyorum.yalnız kalmaktan korkuyorum arkadaşsz kalmaktan korkuyorumm.ortama girmekten korkuyorum

((( çokk kötü birşeyyy bu yaaa

((
ya arkadaş ortamına bir alışsam kendime güvenim gelir farklı olurum ama nasıl arkadaşım olcak nasıl okula alışcam.birde üniversiye çok farklı zatenn.offffff yardım edinn

Muskara · 17 Eylül 2014

gitceksin merhaba ben Aysun nilay yaniniz bos mu diyceksin ondan sonra da oturup iki üc dk bekledikten sonra Ismini sorabilirsin yasini sorabilirsin böyle böyle taniscaksiniz. Gözünde büyütme.

elifbursa86 · 17 Eylül 2014

aysunNilay23 .!.:
Merhaba ben amasyadan yazıyorum, sizinle bir şeyler paylaşmak istediğim için buraya üye oldum.Sizinle derdimi paylaşmak istiyorum lütfen sizde yorum yapın ben o yorumlardan kendime bir şeyleri ders alayım.
Başlıyorum,belki size göre küçük birşey gibi gelebilir ama bu durum benim hayatımı mafeetti ve ediyor.
Konu sosyal fobi,küçüklüğümden beri dedim var bu konuda.İlkokula başlarken çok sorun yaşadım okula gitmek istemedim annemi bırakamadım.ilkokula bu yüzden 1 sene geç başladım gidemedim annemi bırakamadım herkes okula giderken ben okul ortamından korktum annemi bırakamadımm.Tamam çocukluk diyeceksinizz.Ama 8sınıf bittikten sonra yani liseye başlıcam zamanda aynı şeyler oldu(ortaokuldada sorunlar yaşadım).Sırf utangacım diye okula gitmek istemedim.Anadolu lisesini kazandım 2 gün gittim .Herkes tanışırken birlikte otururken ben tek başına sırada oturdum onların yanına giteyi çok istedim ama yapamadımm ve artık dayanamadım .anneme liseye gitmek istemediğimi söyledim.annem ve babam çook üzüldülerr çok uğraştılar ama olmadı bıraktım liseyi.sırf utangac olduğum için,sosyal fobi yüzünden sonra açıktan okumaya başladım.derslerim çokkk iyi geçti hiç kalmadan geçtimm.ve mezun oldum.tabi bu süreçte evde kaldım 3 yıl kadar halada kalıyorum.hiç arkadaşlşım yok akrabalarımın kızları var işte bazen onlarla konuşuruz ayda yılda bir yani...bu süreçte çok şeyi aştımm giyimim deyişti kendime özen gösteriyorum.önceden dışarı çıkmazdım ama şimdi dışarı çıkmakttan gezmekten zevk alıyorum.çoğu şeyi yendim yani.ve bu okul sorununuda yendiğimi sanıyordum.okula gitsemde kaynaşrım alışırım sanıyordum ki 1 hafta öncesine kadar...ben bu sene üniversiteye hazırlanıyorumm ve dershaneye gitmek istedimm .bunu babama dedim ve beni kayıt ettirddi bundan 1ay öncesinde...ama dershaneye başlıcam zaman yaklaştkça eski anılarım aklıma geldi.ilkokul orta okul lise hep sorunlu geçtii.başlarken ve devamında ve depresyona grdim .babam dershaneye kayıt yaptırdığı halde ben gitmek istemiyorum dedimm.şok oldular.çok ağladım gitmek istemiyorum aynı şeyleri yaşıcam biliyirom dedim.Bu sene böyle şeyler yaşarsam psikolojim bozulur üniversiteye hazırlanamam diye korktumm.çokkkkk ağladım istemiyorumm dedim.anne ve babam bir dene dedilerr eskiyi hatırlama dediler ama olmadı istemedimm.babam kaydımı sildirdi . çok korktumm yapamadımmmmmm.. annemi üzdüm babamı üzdüm kendimi üzdümmmmm.şimdi depresyona girdimmm hiç olumlu birşey düşünemiyorum .diyorumki içimden ben üniversiteyi kazansammm nasıl gidicemmmm.hep bu soru var aklımdaa.Hukuk istiyorum çokkk ama ya gidemessemmm millet hukuk kazanmış ama gitmiyor delirmiş derr herhalde bana yardım edin üniversiteye nesıl gidicemm. çokk hayalini ettiğim üniversiteden bile vazgeçme noktasına geldim.herşeyden vazgeçiyorumm.hadi diyelim okumadım bir işe girdim ya işte ne yapıcamm bu sosyal fobiyi nasıl yenicemm.hiçç olumlu düşünemiyorum bana yardım edin.birşeyler önerinn.üniversiteyi okumayı çok istiyorummmmmmmm ama korkuyorum.yalnız kalmaktan korkuyorum arkadaşsz kalmaktan korkuyorumm.ortama girmekten korkuyorum ((( çokk kötü birşeyyy bu yaaa((
ya arkadaş ortamına bir alışsam kendime güvenim gelir farklı olurum ama nasıl arkadaşım olcak nasıl okula alışcam.birde üniversiye çok farklı zatenn.offffff yardım edinn

canım bence psikolojik destek almalısın, birde insanları kafanda çok büyütüyorsun, büyütme annenlerin yanında nasıl davranıyorsan rahat bir şekilde onların yanında öyle davran, unutma kimse senden değerli değil

falling_water · 17 Eylül 2014

zor bir durum fakat aşılamayacak şeyler değil. çocukluğunda sosyal fobi sahibi olup ilerde kişisel gelişim, iletişim, nlp gibi uzmanlıklarda adını duyuran insanlar bile var:) yavaş yavaş kendinizi açmaya başlamanız lazım. ilk önce tanıdıklarınızı biraz daha sık arayıp sormaya başlayın. ardından çarşıda, markette kasiyerle falan konuşmaya çalışsanız.. iyi günler, nasılsınız, havalar da amma sıcak dimi falan gibisinden:) ardından grup halindeki insanlara takılın. güne gitmek olur, avmde çarşıda ikili üçlü grup halindeki insanlara birşeyler sormak gibi..ben tahmin edebiliyorum, siz muhtemelen birebir iletişimde daha az sorun yaşıyorsunuz, fakat gruplara dahil olmaya çekiniyorsunuz, özellikle tanımadığınız gruplara. dediğim gibi yavaş yavaş olaylara dahil olabilirsiniz. zamanla kendinize daha fazla güvenmeye başlayacaksınız. internetten konu ile ilgili videolar izleyin, kitaplar alın okuyun, bunlar motive eder. klişeyi en sona sakladım, fakat doğru, bu konuda en iyi ilerlemeyi bir uzman eşliğinde kaydedersiniz:) şimdiden başarılar..

aysunNilay23 · 17 Eylül 2014

Muskara .!.:
gitceksin merhaba ben Aysun nilay yaniniz bos mu diyceksin ondan sonra da oturup iki üc dk bekledikten sonra Ismini sorabilirsin yasini sorabilirsin böyle böyle taniscaksiniz. Gözünde büyütme.

ya birde çok seçiciyim arkadaş konusunda. bir davranışı bana ters ise hemn soğuyorum boşlukta hissedyorum kendimi

yalnız kalıyorumm.lisede öyle oldu 2 gün gittim zaten

ilk gün bir kızın aynında oturdum ii birine benzziyordu biraz konuştuk iştee. bana erkek arkadaşını anlatmaya başladı ben o konuları sevmeyen biriyimm daha 9. sınıfta böyle birşey bana terss.onun için o kızdan soğudumm sonra okula alışmadan okuldanda soğudum ve bıraktım

aysunNilay23 · 17 Eylül 2014

falling_water .!.:
zor bir durum fakat aşılamayacak şeyler değil. çocukluğunda sosyal fobi sahibi olup ilerde kişisel gelişim, iletişim, nlp gibi uzmanlıklarda adını duyuran insanlar bile var:) yavaş yavaş kendinizi açmaya başlamanız lazım. ilk önce tanıdıklarınızı biraz daha sık arayıp sormaya başlayın. ardından çarşıda, markette kasiyerle falan konuşmaya çalışsanız.. iyi günler, nasılsınız, havalar da amma sıcak dimi falan gibisinden:) ardından grup halindeki insanlara takılın. güne gitmek olur, avmde çarşıda ikili üçlü grup halindeki insanlara birşeyler sormak gibi..ben tahmin edebiliyorum, siz muhtemelen birebir iletişimde daha az sorun yaşıyorsunuz, fakat gruplara dahil olmaya çekiniyorsunuz, özellikle tanımadığınız gruplara. dediğim gibi yavaş yavaş olaylara dahil olabilirsiniz. zamanla kendinize daha fazla güvenmeye başlayacaksınız. internetten konu ile ilgili videolar izleyin, kitaplar alın okuyun, bunlar motive eder. klişeyi en sona sakladım, fakat doğru, bu konuda en iyi ilerlemeyi bir uzman eşliğinde kaydedersiniz:) şimdiden başarılar..

dışard ailetişim kurarken yani mesela alışveriş yaparken,biryere gideerken çok utangaç olmuyorum ama .bir ortama gireceğim zaman özellikle okul ortamına gireceğim zaman daha farklı oluyorum.ben daha 19 yaşındayımm öyle çokk arkadaşım yokk evdeyim.hep ders çalışırımm.dertleşceksem annemle dertleşirimm. olgunumm olgun düşünürümm. herşeye kafa takmam ama bu konu çokk farklı.çünkü hayatım geleceğimm bu konuyla ilgili. bu zmana kadar birkaç arkadaşım olmuştur ama çok samimi olmuştur yanii. erkeklerlede konuşamam çekinirimm. hiç erkek arkadaşım olmadıı.üniversitede teklif etseler bile çekinirim galibaa

(

xyaseminx · 17 Eylül 2014

Benzer seyleri yasadim ilkokula kadar zayif bir cocuktum surekli ailemin o.zayif o kucuk o yapamaz o karismasin cumlelerini duydum ozguvenimi kaybettim toplasan her sinifimda bi kac kisiyle konusurdum lisede de ogretmen olarak nitelendiremeyecegim biri herkesin icinde gerizekali salak demisti o ergenlik psikolojisiyle yasadigimi tarif edemem.hic bir sey yapmamistim oysa.universitenin ilk yilinda da bunu yenemedim cogu zaman yalniz kaldim.sonraki yil degistim arkadaslarim oldu:) bu donemler gecici ama senin caba gostermen lazim. İlk kitap vs muhabbeti acabilirsin sonra derslerden sonra cevren ve kendinden bahset akar gider muhabbet. Tam duzen oturtman bir ayi gecer ama pes etme. Onlarin senden ne farki var ki .dersaneye git ama sosyal fobine takilma. dersanede de bir kiz vardi hic unutmam hep dalga gecerdi sakinim diye. sonuuc ondan kat kat yuksek bir okulda okuyorum :)

Navizade · 17 Eylül 2014

aysunNilay23 .!.:
Merhaba ben amasyadan yazıyorum, sizinle bir şeyler paylaşmak istediğim için buraya üye oldum.Sizinle derdimi paylaşmak istiyorum lütfen sizde yorum yapın ben o yorumlardan kendime bir şeyleri ders alayım.
Başlıyorum,belki size göre küçük birşey gibi gelebilir ama bu durum benim hayatımı mafeetti ve ediyor.
Konu sosyal fobi,küçüklüğümden beri dedim var bu konuda.İlkokula başlarken çok sorun yaşadım okula gitmek istemedim annemi bırakamadım.ilkokula bu yüzden 1 sene geç başladım gidemedim annemi bırakamadım herkes okula giderken ben okul ortamından korktum annemi bırakamadımm.Tamam çocukluk diyeceksinizz.Ama 8sınıf bittikten sonra yani liseye başlıcam zamanda aynı şeyler oldu(ortaokuldada sorunlar yaşadım).Sırf utangacım diye okula gitmek istemedim.Anadolu lisesini kazandım 2 gün gittim .Herkes tanışırken birlikte otururken ben tek başına sırada oturdum onların yanına giteyi çok istedim ama yapamadımm ve artık dayanamadım .anneme liseye gitmek istemediğimi söyledim.annem ve babam çook üzüldülerr çok uğraştılar ama olmadı bıraktım liseyi.sırf utangac olduğum için,sosyal fobi yüzünden sonra açıktan okumaya başladım.derslerim çokkk iyi geçti hiç kalmadan geçtimm.ve mezun oldum.tabi bu süreçte evde kaldım 3 yıl kadar halada kalıyorum.hiç arkadaşlşım yok akrabalarımın kızları var işte bazen onlarla konuşuruz ayda yılda bir yani...bu süreçte çok şeyi aştımm giyimim deyişti kendime özen gösteriyorum.önceden dışarı çıkmazdım ama şimdi dışarı çıkmakttan gezmekten zevk alıyorum.çoğu şeyi yendim yani.ve bu okul sorununuda yendiğimi sanıyordum.okula gitsemde kaynaşrım alışırım sanıyordum ki 1 hafta öncesine kadar...ben bu sene üniversiteye hazırlanıyorumm ve dershaneye gitmek istedimm .bunu babama dedim ve beni kayıt ettirddi bundan 1ay öncesinde...ama dershaneye başlıcam zaman yaklaştkça eski anılarım aklıma geldi.ilkokul orta okul lise hep sorunlu geçtii.başlarken ve devamında ve depresyona grdim .babam dershaneye kayıt yaptırdığı halde ben gitmek istemiyorum dedimm.şok oldular.çok ağladım gitmek istemiyorum aynı şeyleri yaşıcam biliyirom dedim.Bu sene böyle şeyler yaşarsam psikolojim bozulur üniversiteye hazırlanamam diye korktumm.çokkkkk ağladım istemiyorumm dedim.anne ve babam bir dene dedilerr eskiyi hatırlama dediler ama olmadı istemedimm.babam kaydımı sildirdi . çok korktumm yapamadımmmmmm.. annemi üzdüm babamı üzdüm kendimi üzdümmmmm.şimdi depresyona girdimmm hiç olumlu birşey düşünemiyorum .diyorumki içimden ben üniversiteyi kazansammm nasıl gidicemmmm.hep bu soru var aklımdaa.Hukuk istiyorum çokkk ama ya gidemessemmm millet hukuk kazanmış ama gitmiyor delirmiş derr herhalde bana yardım edin üniversiteye nesıl gidicemm. çokk hayalini ettiğim üniversiteden bile vazgeçme noktasına geldim.herşeyden vazgeçiyorumm.hadi diyelim okumadım bir işe girdim ya işte ne yapıcamm bu sosyal fobiyi nasıl yenicemm.hiçç olumlu düşünemiyorum bana yardım edin.birşeyler önerinn.üniversiteyi okumayı çok istiyorummmmmmmm ama korkuyorum.yalnız kalmaktan korkuyorum arkadaşsz kalmaktan korkuyorumm.ortama girmekten korkuyorum ((( çokk kötü birşeyyy bu yaaa((
ya arkadaş ortamına bir alışsam kendime güvenim gelir farklı olurum ama nasıl arkadaşım olcak nasıl okula alışcam.birde üniversiye çok farklı zatenn.offffff yardım edinn

canım hem senin için hemde anne baban için çok üzüldüm hepiniz için zor bi durum,bide ben şuna takıldım bu kadar utangaç birinin hukuk okuması doğrumu diye,benim avukat arkadaşlarım var hukukçunun yırtık ve girişken olması gerekiyor,bence senin için uygun bi bölüm değil,bende okul hayatımın bi döneminde yanlız kaldım seni anlıyorum biraz eğer bi tarzın varsa gülümseyen biriysen insanlardan öcü gibi kaçmıyosan kendi başına otursan bile gelip seninle arkadaş oluyorlar,orta okul lise pek böyle değil ama üniverste öğrencileri daha sosyal oluyorlar eminim kaynaşırlar korkma bi gayret et ailenide daha fazla üzme bence

aysunNilay23 · 17 Eylül 2014

elifbursa86 .!.:
canım bence psikolojik destek almalısın, birde insanları kafanda çok büyütüyorsun, büyütme annenlerin yanında nasıl davranıyorsan rahat bir şekilde onların yanında öyle davran, unutma kimse senden değerli değil

ben bu konuları çokk büyütüyorumm.çünkü geleceğm söz konusu.

yakın tanıdıklardan karşılaştırıyorum kendimi .millet uzak bir yerde üniversite okuyorr .veya bir o dershaneye bir bu dershaneye gidiyorr ben niye böyle değilim diye kendime soruyorumm. inan çok üzülüyorum çokkkkkk

elifbursa86 · 17 Eylül 2014

aysunNilay23 .!.:
ben bu konuları çokk büyütüyorumm.çünkü geleceğm söz konusu. yakın tanıdıklardan karşılaştırıyorum kendimi .millet uzak bir yerde üniversite okuyorr .veya bir o dershaneye bir bu dershaneye gidiyorr ben niye böyle değilim diye kendime soruyorumm. inan çok üzülüyorum çokkkkkk

kendini çok dinleme canım

in vino veritas · 17 Eylül 2014

Tedavi şart. Önce tedavini ol, sosyal fobini aş.

İnsanları da kendi doğrularına göre şekillendiremezsin. Oldukları gibi kabullenmeyi öğrenmen lazım. Bana uymadı deyip arkadaşlığını kesemezsin, kesmemelisin. Belki o özelliğinin dışında sana çok iyi dost olacaktır reddettiğin kişi. Bu bahsettiğin seçicilik değil, mükemmeliyetçilik. Ki dört dörtlük kimse yoktur bu hayatta.

xyaseminx · 17 Eylül 2014

aysunNilay23 .!.:
ben bu konuları çokk büyütüyorumm.çünkü geleceğm söz konusu. yakın tanıdıklardan karşılaştırıyorum kendimi .millet uzak bir yerde üniversite okuyorr .veya bir o dershaneye bir bu dershaneye gidiyorr ben niye böyle değilim diye kendime soruyorumm. inan çok üzülüyorum çokkkkkk

uzak bir yerde okumak insana cok sey katiyor kesinlikle. artik basimin caresine bakmaliyim diye dusunuyorsun. cunku orda kimse seni senden cok dusunmuyor.

allice · 17 Eylül 2014

İlk önce bir psikiyatra gideceksin, sana sosyal fobi için kullanılan bir antidepresan verecek ve inanki işe yarayacak, rahatlayacaksın. Sonra da zaten üniversite ortamında insanlara sen gitmesen de onlar sana geir. Oralarda her tip insan olduğunu düşünürsen, sen de farklı karşılanmayacaksın, zamanla da aşıcaksın bu durumu. Ancak herşeyden önce adım atman lazım. Bende de bir dönem vardı, şu an yok. Tecrübe konuşuyor yani.

Muskara · 17 Eylül 2014

aysunNilay23 .!.:
ya birde çok seçiciyim arkadaş konusunda. bir davranışı bana ters ise hemn soğuyorum boşlukta hissedyorum kendimi yalnız kalıyorumm.lisede öyle oldu 2 gün gittim zaten ilk gün bir kızın aynında oturdum ii birine benzziyordu biraz konuştuk iştee. bana erkek arkadaşını anlatmaya başladı ben o konuları sevmeyen biriyimm daha 9. sınıfta böyle birşey bana terss.onun için o kızdan soğudumm sonra okula alışmadan okuldanda soğudum ve bıraktım

yok artik. bence önce birazdüsünceni gelistir. Böyle seyler gayet dogal sen sevmiyorsun diye karsindaki insan anlatmayacak degil ki. Insanlarin hayatina saygi duy hemen kendini geri cekme. Sana erkek arkadasini anlatiyor dyie sen kötü bir kiz olmuyosun.

aysunNilay23 · 17 Eylül 2014

Navizade .!.:
canım hem senin için hemde anne baban için çok üzüldüm hepiniz için zor bi durum,bide ben şuna takıldım bu kadar utangaç birinin hukuk okuması doğrumu diye,benim avukat arkadaşlarım var hukukçunun yırtık ve girişken olması gerekiyor,bence senin için uygun bi bölüm değil,bende okul hayatımın bi döneminde yanlız kaldım seni anlıyorum biraz eğer bi tarzın varsa gülümseyen biriysen insanlardan öcü gibi kaçmıyosan kendi başına otursan bile gelip seninle arkadaş oluyorlar,orta okul lise pek böyle değil ama üniverste öğrencileri daha sosyal oluyorlar eminim kaynaşırlar korkma bi gayret et ailenide daha fazla üzme bence[/QUOT

Navizade .!.:
canım hem senin için hemde anne baban için çok üzüldüm hepiniz için zor bi durum,bide ben şuna takıldım bu kadar utangaç birinin hukuk okuması doğrumu diye,benim avukat arkadaşlarım var hukukçunun yırtık ve girişken olması gerekiyor,bence senin için uygun bi bölüm değil,bende okul hayatımın bi döneminde yanlız kaldım seni anlıyorum biraz eğer bi tarzın varsa gülümseyen biriysen insanlardan öcü gibi kaçmıyosan kendi başına otursan bile gelip seninle arkadaş oluyorlar,orta okul lise pek böyle değil ama üniverste öğrencileri daha sosyal oluyorlar eminim kaynaşırlar korkma bi gayret et ailenide daha fazla üzme bence

ben hakim olmak istediğim içi hukuk okumak istiyorum.zaten üniversiteye bir girsem okusam alışırım değişirim diye düşünüyorum sonuçta sosyal ortamm.ama nasıl olacak diye düşünüyorumm.bi adapte olsam alışsam kaynaşsam değişirimm belki.değişirsem bu korkular kalmaz sosyal biri olurum. mesleğimi yaparım diye düşünüyorum.. zaten resmi bir ortam olacakk.

Kutudakalansonuykuhapi · 17 Eylül 2014

Karsı taraftan bekleme,sen gir izin alarak muhabbetlere katıl,laf lafı acar zaten,sonra bir bakmıssın cevren olmus

xyaseminx · 17 Eylül 2014

kimse sabah aksam sevgilisini anlatmaz ki. mutlaka baska konusacak bir seyler de bulursun benim de erkek arkadssim olmadi bu tarz muhabbetleri ben de sevmem ama mesela onlar boyle bisey konusurken konuyu degistirirdim kimse de bisey demezdi

aysunNilay23 · 17 Eylül 2014

Muskara .!.:
yok artik. bence önce birazdüsünceni gelistir. Böyle seyler gayet dogal sen sevmiyorsun diye karsindaki insan anlatmayacak degil ki. Insanlarin hayatina saygi duy hemen kendini geri cekme. Sana erkek arkadasini anlatiyor dyie sen kötü bir kiz olmuyosun.

ben kötü kız oluyorum dedmedmm. sevmediğim için o konuları istemedim arkadaş olmak.. bencede doğall ama daha 8. 9. sınıfta normal gelmiyor bana.. şuan olsa öyle olmaz ama o zman normal gelmediii.sonra başka bir kızın yanına oturdum o daha beterdii . zaten psikolojim bozulmuştuu bıraktım okulu tek neden o değil yanii. alışamamakta varr

aysunNilay23 · 17 Eylül 2014

xyaseminx .!.:
kimse sabah aksam sevgilisini anlatmaz ki. mutlaka baska konusacak bir seyler de bulursun benim de erkek arkadssim olmadi bu tarz muhabbetleri ben de sevmem ama mesela onlar boyle bisey konusurken konuyu degistirirdim kimse de bisey demezdi

lise zamanları öyleydi ama 3 yılda daha farklı düşünmeye başladım. zaten artık olgulaştık olsada ters gelmezz...
benim derdim şuan üniversitye alışıp alışamamak. korkuyorumm yine nöyle şeyler yaşamaktann. çünkü her başlangıçta böyle şeyler yaşadımm. kendimi bayağı aştımm değiştim. ama bu korkularım devam ediyorum ya yine böyle olursa ailemi yine üzersem diyee.hep düşünüyorumm

aysunNilay23 · 17 Eylül 2014

allice .!.:
İlk önce bir psikiyatra gideceksin, sana sosyal fobi için kullanılan bir antidepresan verecek ve inanki işe yarayacak, rahatlayacaksın. Sonra da zaten üniversite ortamında insanlara sen gitmesen de onlar sana geir. Oralarda her tip insan olduğunu düşünürsen, sen de farklı karşılanmayacaksın, zamanla da aşıcaksın bu durumu. Ancak herşeyden önce adım atman lazım. Bende de bir dönem vardı, şu an yok. Tecrübe konuşuyor yani.

evet ilaç kullanmayı düşünüyorumm .işee yararmıı gerçektennn .nasıl etkilerr güven mi verr ?

Sosyal Fobi :(:(

Üye

Kanadım değdi Sevda'ya

Popüler Üye

Guru

Üye

Üye

Popüler Üye

Aktif Üye

Üye

Popüler Üye

in aqua sanitas

Popüler Üye

Popüler Üye

Kanadım değdi Sevda'ya

Üye

shakespeare soneleri

Popüler Üye

Üye

Üye

Üye

Benzer Konular