Sosyallik problemi

Yahunerdeyim

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
24 Temmuz 2018
18
8
1
29
Herkese merhaba.
22 yaşındayım. Çocukluğumdan beri sosyallik problemim var. İnsanlardan utanıp çekiniyorum. Özellikle karşı cinsle neredeyse hiç muhabbet etmem. Tabii zorunlu olduğum zamanlar konuşurum. (sevgilim var) Evimiz3 misafir geldiğinde yanlarına gidip hoş geldiniz demek istemiyorum. Sanki herkrs bana bakıyormuş gibi hissediyorum. Ortamlar girdiğimde muhabbet edemiyorum. İnsanlar birbirleriyle ilgilenip konuşuyorlar ama ben kenara çekilip onları dinliyorum. Küçük çocuklar gibi birisi bir şey sorduğunda cevap veriyorum. Kışın akrabamıza gittik. 2 yaşlarında kızı var. Bana bakıyor küçük kız ama ben streslendim ve de bebeği yanıma çağırmadım. Sevmedim. Sadece uzaktan gülümsedim. O an ne yapacapıma şaşırdım. Sonra bizim üzerimize başka birileri daha geldi. Bizde kuzenle kalkacaktık. Salonun önünden geçerken o gelen misafir bu kız kim diye sordu. Ben duydum ama içeri girmedim. Halbuki benim tanıdığım insanlar. Girip selam vermem gerekirdi. Ama utancımdan girmedim. Sonra kendime çok kızdım ama iş işten geçti. Üzerinden 5 6 ay geçmiş olmasına rağmen hala aklıma geliyor. Kızıyorum. Böyle sosyallik problemim var. Nasıl geçer bu durum? Ne yapabilirim ?
Karışık yazmış olabilirim.
 
Bi uzmana görünün.
Yapabiliyorsanız rahatlamaya çalışın.
Kimsenin size bakmadığını düşünün hep,ise yarar.
 
kesinlikle siddetle psikolog. muhakkak. senin konun icin solemim ama bazi bu davranislarin altinda kisinin herkesten sakladigi birseyin ortaya cikacagi korkusu oluyor. sanki konussa herkes onu anlayacakmis korkusu gbi bi durum. farketmedigin ama bilinc altnda seni yonlendiren bisi olabilir. psikologa gitmeni tavsiye ediyorum.
 
Bende de aynı problem var ama benim nedenlerim var. Kötü giden bir evliliğim var ve insanlar bununla ilgili birşey sorucak diye hiçbir yere gitmem misafir istemem yolda da nadir selam veririm. Kişilik olarak da çok cekingenim aynı şekilde karşı cinsle sohbet edemem
 
Psikologların bir şey yapabileceğini düşünmüyorum. O yüzden gitmek istemiyorum. Kendim bir şekilde düzeltmem lazım. Ama nasıl düzelteceğimi bilmiyorum
 
Psikolojik destek almanda fayda var.
Maalesef böyle yetişen insanlar ileride daha çok sıkıntı çekiyorlar.
Kendini savunamaz hale geliyorlar.
Yaşın daha genç, hemen destek al.
 
Psikologların bir şey yapabileceğini düşünmüyorum. O yüzden gitmek istemiyorum. Kendim bir şekilde düzeltmem lazım. Ama nasıl düzelteceğimi bilmiyorum

psikologların bir şey yapamayacağına olan inancın nereden geliyor? sen uzman mısın? kesinlikle en kısa sürede psikolog ile görüşmelisin.
 
Herkese merhaba.
22 yaşındayım. Çocukluğumdan beri sosyallik problemim var. İnsanlardan utanıp çekiniyorum. Özellikle karşı cinsle neredeyse hiç muhabbet etmem. Tabii zorunlu olduğum zamanlar konuşurum. (sevgilim var) Evimiz3 misafir geldiğinde yanlarına gidip hoş geldiniz demek istemiyorum. Sanki herkrs bana bakıyormuş gibi hissediyorum. Ortamlar girdiğimde muhabbet edemiyorum. İnsanlar birbirleriyle ilgilenip konuşuyorlar ama ben kenara çekilip onları dinliyorum. Küçük çocuklar gibi birisi bir şey sorduğunda cevap veriyorum. Kışın akrabamıza gittik. 2 yaşlarında kızı var. Bana bakıyor küçük kız ama ben streslendim ve de bebeği yanıma çağırmadım. Sevmedim. Sadece uzaktan gülümsedim. O an ne yapacapıma şaşırdım. Sonra bizim üzerimize başka birileri daha geldi. Bizde kuzenle kalkacaktık. Salonun önünden geçerken o gelen misafir bu kız kim diye sordu. Ben duydum ama içeri girmedim. Halbuki benim tanıdığım insanlar. Girip selam vermem gerekirdi. Ama utancımdan girmedim. Sonra kendime çok kızdım ama iş işten geçti. Üzerinden 5 6 ay geçmiş olmasına rağmen hala aklıma geliyor. Kızıyorum. Böyle sosyallik problemim var. Nasıl geçer bu durum? Ne yapabilirim ?
Karışık yazmış olabilirim.



Sadece aile ortamında mı böylesin? Sevgilin sana baktığında nasıl davranıyorsun?
 
Bende de vardi aynisi hatta belki daha beteri
Ben ustune gide gide yendim ustune pek isteyerek gitmesem de mecburiyetten yendim diyebilirim
İki kere staj yaptim insanlarin icine gire gire alistim Okulum geregi biraz açildim sonra kursa yazilmak zorundaydim o biraz acti, bi yandan calisiyorum insanlarla ic ice oldukca daha azaliyor
Tamamen bitmiş degil sorunum ama gundelik hayatta artik beni cok da sikintiya sokmuyor
Hala girişken degilim ama en azindan birileriyle muhattap olmak zorunda olunca ter icinde kalmiyorum
 
Bende de vardi aynisi hatta belki daha beteri
Ben ustune gide gide yendim ustune pek isteyerek gitmesem de mecburiyetten yendim diyebilirim
İki kere staj yaptim insanlarin icine gire gire alistim Okulum geregi biraz açildim sonra kursa yazilmak zorundaydim o biraz acti, bi yandan calisiyorum insanlarla ic ice oldukca daha azaliyor
Tamamen bitmiş degil sorunum ama gundelik hayatta artik beni cok da sikintiya sokmuyor
Hala girişken degilim ama en azindan birileriyle muhattap olmak zorunda olunca ter icinde kalmiyorum
Benimde bu sene stajım var belki bana da iyi gleir. Ya da yeni bir iş ortamına girmek de iyi gelebilir.
 
Back
X