Sosyofobik miyim neyim?

kurk mantolu madonna

Feinne meal ûsri yüsrâ...
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
22 Kasım 2014
3.147
3.141
248
32
Merhaba sevgili KK üyeleri. Size uzun suredir içime dert olan bir konudan bahsedecegim.

Ben üni son sınıf öğrencisi, kendini anlatma yeteneği gayet iyi olan bir kizmisim. Diksiyonumun da gayet düzgün olduğunu, hatta hitabetimin de gayet iyi olduğunu söylerler.

Gel gelelim benim sorunuma. Ben birisiyle konuscaksam önce bir kasım kasım geriliyorum. Hayır bir şey olacağından değil gerilmeye başlıyorum o gerilmeyle kendimi konuşurken çok kasiyorum. İstemsizce sacmaladigim da oluyor. Ama su güne kadar kimse iletisimimde bir problemim olmadığını; aksine çok güçlü olduğunu söylerler.
Ama bu kasilmayi yenemiyorum. Misal vereyim bugün staj yapacağım yerde bir yetkiliye birşeyler sorcaktim. Aman Allah'im odasina gidene kadar ne gerildim. Sorarken rahattim buna nazaran. Ama her dediğimi düşünerek, büyük bir kasintiyla soyluyor musum gibi geliyor.
Evet hanımlar acaba ben mi abartiyorum? Yoksa sosyofobik miyim.

Değerli yorumlarinizi bekliyorum.
 
kuzum iş hayatında ilk bu tarz adımlarda oluyor
bende de oldu sonra çalıştıkça çalıştıkça ortama büyüklerle patronlarla muhatap olmaya alışıyorsun
 
kuzum iş hayatında ilk bu tarz adımlarda oluyor
bende de oldu sonra çalıştıkça çalıştıkça ortama büyüklerle patronlarla muhatap olmaya alışıyorsun
Öyle mi dersin kuzum. Bilemiyorum ya okulda da ayni şey oluyor. Sadece iste değil ki. Çok kasiyorum gibi geliyor, dışardan anlaşılıyordur belki de.
 
Öyle mi dersin kuzum. Bilemiyorum ya okulda da ayni şey oluyor. Sadece iste değil ki. Çok kasiyorum gibi geliyor, dışardan anlaşılıyordur belki de.
anlaşılır kuzu anlaşılmaması mümkün değil
nedir çözüm dersen bilmiyorum
diğer arkadaşlar bakalım ne diyecek acaba
 

Sosyofobikmiyim diye sorunca sen avatarına bakınca gülesim geldi. Al yazmalım aslında bir sosyofobikmiş.

Bence değilsin, sosyofobik insanlar çok farklı oluyor, yani sosyal hayat, çevre, iletişim sıfır. Senin ki çok detay düşünme, karşı taraf tarafından yanlış anlaşılma korkusu, çekingenlik falan. Bunu da arkadaşın deidği gibi zamanla, çalışma hayatında aşacaksın, bir bakmışsın aşırı rahatsın ve karşında genel müdür bile olsa umursamıyorsun. Ben de öyleydim ama zamanla aştım. Kendine güvenmek önemli tabi.
 
Sosyofobik oldugunu bilmiyordum, öğrenmiş oldum sayenizde :)
Heh iste tam olarak bu. Sanki beni yanlış anlarlar, herşeyi batırırim cinsinden. Hic rahat olamiyorum bazen. Önce kelimeleri kurguluyorum kafamda, düşünceler öyle çıkıyor agzimdan. Belki de çok fazla insanla muhattap olarak yenerim dediğimiz gibi.
Ve can alici nokta özgüven. Bazen ozguvenimi tavan, bazen de dipte hissediyorum.. Anlamadım ben de. Yorumunuz için teşekkürler :)
 
Sosyalfobi var tabi normal degil o kasilmalar. Psikiyatra gitmen lazim eger ihtiyacin varsa ilac verir, yoksa terapi yapar. Yok kendi imkanlarimla asacagim dersen bu konu uzerine yogunlas sonuc alir misin bilmem ama denersin
 
Bazen insanlara ne dersen de anlamak isteyecekleri kadarını anlıyorlar. Bu düşünceyi benimseyerek içinden gelenleri söylemeye başlıyorsun zaten. ben öyle yapmıştım.
 
Sosyalfobi var tabi normal degil o kasilmalar. Psikiyatra gitmen lazim eger ihtiyacin varsa ilac verir, yoksa terapi yapar. Yok kendi imkanlarimla asacagim dersen bu konu uzerine yogunlas sonuc alir misin bilmem ama denersin
Daha önce pskiloguma bahsettim bu konudan, çok üzerinde durmadı çünkü iletişimimde bir sıkıntı olmadığını söyledi.
Sorun burda başlıyor iste iletisimim de değil onu kurana kadar sorun yaşıyorum.
başka bir taneye gitmeyi düşünüyorum. He bir de benim gibi olup asanlar varsa; ya da çözüm önerisi sunacak olan her türlüsüne acigim.
 
Kimse bir şey söylemiyorsa demek ki dışarıya yansıtmıyor sun bu iyi bir şey insanlar bu zayıf yönünü öğrenir ya da far kederse kullanmaya çalışır hele ki staj olsun iş hayatında falan zorlar seni .
 
Bu da mantıklı bir yaklaşım :) peki neler yapabilirim, aklımdan çıkanı pat söylemek istiyorum gerilmeden.
Sorun öncesindeki kasılmalarsa (ufak heyecanlar diye nitelendirirsek tabi) normal olabilir diye düşündüm.
Diyalog aşamasını çözmek için,altında yatan sebepleri bulmak lazım sanırım.
İçten içe ifadenizin yetersiz olduğunu düşünüyor olabilirsiniz.
Misal ben bir kitabı bitirdikten yahut bir köşe yazısı okuduktan sonra düşüncelerimi tek başıma 'sesli ve ciddi şekilde' anlatıyorum hatta yazarla tartışıyorum.
Bunu yaparken özel bir amacım yok fakat düşüncelerimi rahatça söylememde fikir sahibi olduğum konuları delicesine savunmamda katkısı vardır sanıyorum.Bir nevi terapi galiba.
 
Bazen insanlara ne dersen de anlamak isteyecekleri kadarını anlıyorlar. Bu düşünceyi benimseyerek içinden gelenleri söylemeye başlıyorsun zaten. ben öyle yapmıştım.
Haklisin aslında. Öyle bir önyargıyla konuşmaya başlıyorlar, ve patır patır insanın lafını biliyorlar, çünkü onlarin düşüncesi geçerli olacak ya. Dediğin gibi kime laf anlatmaya çalışıyorsam farkındayım ama gerilimim geçmiyor bir turlu.
 
Sadece çok tez canlı olduğumu söylüyorlar, ve heyecanlı oldugumu :) o kadar. Aslında normal birşey bu da ben anormallestirdigim için boyle acil durum veriyorum sanırım.
 
Evet cok mantıklı gayet güzel bir yaklaşım :) deniyecegim bunu da
 
Psikologuna net sekilde ifade edememissindir surekli iletisimim iyi deyince uzeri ortuluyodur konunun daha net anlat kasilmalarini.

Sosyal fobi ciddi bi rahatsizlik buradan iki tavsiye veremeyiz, insanlar ilac arti psikoterapiyle falan asiyor yani hastalik bu. Netten arastir, facebook gruplarina bak, oralarda yuklu bilgi bulursun
 
Bu konuyu acma nedenim ayni şeyler yaşayan ya da hani bilen varsa tavsiyelerine uymak. Pskiloga gidicem, ama su durumda ilaç almayı gereksiz görüyorum açıkçası. Günlük yasantimi çok etkilemiyor, periyotlar halinde etkiliyor. Ben bu sorunun insanin tek başına da cozebilcegini düşünüyorum, bunun yolunu arıyorum.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…