Nasıl anlatırım bilmiyorum ama deneyeceğim esimle severek evlendim 7 yıl olmak üzere bir çocuğumuz var ama son bir kac yıldır soylediklerini atamıyorum icimden surekli bi parca kaybediyorum ona karsi sanirim gecen gun soyledigi son damlaydi surekli begenmiyosan kapi orda diyordu uyardim hatta cikip gitcekken tuttu beni bidaha oyle konusmiyacagini soyledi bi sure tuttuda dilini ama cocugumuz okula gidiyor bakacak birakacak biri yokken bana bos bos evde oturuyosun gibi sozlu tacizlere basladi cogunda umursamazdim ama okuldan alacak biri yokken ne yapmami bekliyor anlamiyorum su zamana kadar bir sey isteyip zora sokan biri bile olmadim afedersiniz bir copunde bile gozum yokken parasi icin onunlaymisim gibi davranmaya baslamasi boğuyor artik dun yine oyle soyleyince bosanmayi dusunmeye basladim abartiyomuyum onuda bilmiyorum onceden olan ailesinin davranislarida etkili bunda icimde sevgiden bi kirinti kalmadi artik bi sure daha cocuk icin dayansammi yoksa biraksammi artik cabalamayi
