Başımdan geçen bir olayı anlatayım.
Bir zamanlar İç mimarlık okuyordum. Okul tatile girdi memlekete geldim. (Ve okulu bıraktım) İki kadın geldi eve, tanımıyorum görmüyorum ilk defa görüyorum içeri davet ettim. Konuşmaya başladığımızda Amerikada doktor olan bir oğlu varmış. Bu oğlu bir düğünde beni görüp beğenmiş. Açtı oğlunun resmini gösterdi. Benim o zamanlar psikolojim bozuk okul bırakmışım kafa dinleyeceğim ama adam aşmış amerika, avrupa lisanslar doktorluklar...
Olmayacağını dile getirdim. Ama kadın nasıl ısrar ediyor ''Evladım okumasanda olur yani eğer okumak istiyorsan nişanlanın okul bitesiye kadar nişanlı kalın.'' demeler.. Tabii annesinde buram buram kültür akıyor çokta beğenmiştim.
Her dilde olmayacağını dile getirdim. Ama 5 6 ay epey uğraştılar. Çocuk memleketime geldi, ben nereye gitsem o ordaydı gerçekten kültürlüydü. Hiçbir zaman statü farkınıda sorun etmedim ''Bu kim, ben kim.?'' demedim. Gerçekten onun beni tüm kalbiyle istediğine inandım ama nasıl yapıya sahipsem asla evlenmeyi düşünmüyorum. O yüzden bu düşüncelerinizi bir kenara atın. Kendinize güvenin, güler yüzlü olun, cana yakın, konuşun bol bol, hiperaktif olun. Her meslek güzeldir. Her mesleğin yükselişi vardır. Düşünmeyin böyle şeyler. Sizi çok istiyorsa tüm kalbinizle inandığınız sürece hayırlı olur.
kendime güveniyorum aslında ama daha önce hiç yaş olarak büyük biriyle olmadım karşı tarafın meslek sahibi olması şu an için benim öğrencilik durumum düşündürüyor sadece
Başka fikri olan yok mu?
