Ah anne ah, bana dedin dedin aşağılayarak işte sonunda kendin bana dediğin ama olmayan sonuçları yaşıyorsun. Hoş bu sende hepp vardı ama...
Bir de sanki sana ben hakaret etmişim sen bana dememişsin ben sana demişim gibi boş yere "gözün aydın" diyorsun, ki ben yine de dikkat et sor bir daha falan diyorum. Kendi kendine düşman kuruyorsun kafanda, bilsen bi kendi davranışlarına karşılık verildiğini.
Güleyim mi ağlayayım mı? Ama sinirim bozuluyor.
Ne kadar seversen sev ne kadar seversem seveyim bir gerçek var ki bana çok manevi zorluklar yaşattın, hassas biriydim ben... İyisiniz kesinlikle tersini düşünmüyorum ama yalnız büyüdüm ben kendi içimde, manevi zorluklara, kırılmalara karşı bana yardım etmenizle değil o dersleri yaşatmanızla, boşlukla.. Ne yazık ki. Bir başkası aile içinde olur normal der bir başkası belki bir süre sonra üstten konuşurken aynı şeyi derim ama o yaşadığım zamanları daha ayrıntılı düşündükçe yine hissederim o büyük kırılmaları, zorlukları.