- 15 Ekim 2017
- 1.906
- 4.918
- 133
- Konu Sahibi Kahveli_okur
- #141
Doğum günü kutlu olsun, iyi ki doğdun 
Ben de hayatımın bir döneminde senin gibiydim. O zaman hayatımdaki hiçbir şey yolunda gitmiyordu. Sürekli haksızlığa uğruyordum. Bir de birkaç şanssızlık, kendi başarısızlıklarım falan filan derken her şeyden nefret eder oldum. Çatık kaşlarla gezinip durdum. Birçok arkadaşlığımı bitirdim, kimseyle görüşmedim. Çünkü gerçekten her şeyden nefret ediyordum, özellikle insanlardan. Sonrasında buna sebep olan şeyleri düşündüm. Neden böyleyim? Kime öfkeliyim? Sebebi ne bunun? Bunları düşünmeye başlayınca yavaş yavaş düzeldi her şey. Hayatımı biraz olsun yoluna koydum. Sorunumu çözdüm. İleride yine böyle olmam umarım. Nefret, insanı yıpratıyor.
Senin hayatındaki sorun baban gibi gözüküyor. Maalesef kötü bir baban varmış. Çocukluğunda da kolay şeyler yaşamamışsın. Yaşadıkların seni bu hale getirmiş. Düzelemem diye düşünme, düzelirsin hem de çook kolay düzelirsin. İster kendin otur düşün sorununu ve kendini değiştirmeye çalış istersen psikolog yardımı al. Hangisi olduğu fark etmez nasıl istersen öyle yap. Bu sadece dönemlik bir durum ve atlatacaksın.
Sevgiline sorununu anlattığında tepkisiz kalması kötü tabii ki. Ama bazı insanlar böyle durumlarda ne tepki vereceğini bilemez. Sen sevgilinin yaptıklarına bak. Yaptığı şeylere bakarak sana değer verip vermediğini anlayabilirsin ancak.
Ben son 3 doğum günümdür sevgilimden hediye almıyorum. Bana çiçek yollasa herhalde aklımı kaçırır gelir buraya konu açardım. Bakın bu da çiçeğin fotoğrafı deyip fotoğrafı da eklerdim konuya
Çiçeği yanımda gezdirir onunla yeni maceralara çıkardım. Hatta çiçeğe isim verirdim birlikte selfieler çekilir etrafta koşup oynardık. Keşke çiçeğim olsa
Ben de hayatımın bir döneminde senin gibiydim. O zaman hayatımdaki hiçbir şey yolunda gitmiyordu. Sürekli haksızlığa uğruyordum. Bir de birkaç şanssızlık, kendi başarısızlıklarım falan filan derken her şeyden nefret eder oldum. Çatık kaşlarla gezinip durdum. Birçok arkadaşlığımı bitirdim, kimseyle görüşmedim. Çünkü gerçekten her şeyden nefret ediyordum, özellikle insanlardan. Sonrasında buna sebep olan şeyleri düşündüm. Neden böyleyim? Kime öfkeliyim? Sebebi ne bunun? Bunları düşünmeye başlayınca yavaş yavaş düzeldi her şey. Hayatımı biraz olsun yoluna koydum. Sorunumu çözdüm. İleride yine böyle olmam umarım. Nefret, insanı yıpratıyor.
Senin hayatındaki sorun baban gibi gözüküyor. Maalesef kötü bir baban varmış. Çocukluğunda da kolay şeyler yaşamamışsın. Yaşadıkların seni bu hale getirmiş. Düzelemem diye düşünme, düzelirsin hem de çook kolay düzelirsin. İster kendin otur düşün sorununu ve kendini değiştirmeye çalış istersen psikolog yardımı al. Hangisi olduğu fark etmez nasıl istersen öyle yap. Bu sadece dönemlik bir durum ve atlatacaksın.
Sevgiline sorununu anlattığında tepkisiz kalması kötü tabii ki. Ama bazı insanlar böyle durumlarda ne tepki vereceğini bilemez. Sen sevgilinin yaptıklarına bak. Yaptığı şeylere bakarak sana değer verip vermediğini anlayabilirsin ancak.
Ben son 3 doğum günümdür sevgilimden hediye almıyorum. Bana çiçek yollasa herhalde aklımı kaçırır gelir buraya konu açardım. Bakın bu da çiçeğin fotoğrafı deyip fotoğrafı da eklerdim konuya
Çiçeği yanımda gezdirir onunla yeni maceralara çıkardım. Hatta çiçeğe isim verirdim birlikte selfieler çekilir etrafta koşup oynardık. Keşke çiçeğim olsa 
