Çabayı bıraktım. Beklemeyi bıraktım. Direnmeyi de bıraktım.ama içimi yiyip bitiren tek bir soru var: ben suçlu muyum?
Hikayemi bilenler bilir. 5 senelik ilk ilişkimin 3. senesinde terk edilmiş, beni terk eden adamın peşinden 1 yıl koşmuş ve bu yüzden tonla hakarete küçümsenmeye maruz kalmıştım ondan vazgeçeyim diye. 1 yıllık yalvarmadan sonra susmuş, zamanla acıya alışıyorken 3 ay sonra çıkıp gelmiş, pişmanım demişti. Kabul ettim ve yeniden başlamıştık. Ama üç ay önce yine ve kesin olarak gitti.
Neden kendimi suçluyorum? Çünkü suçlanıyorum. O suçluyo, annem bile beni suçluyo... Asabiliğim yüzünden, çenem yüzümden, sevgiye açlığım, ilgi isteğim yüzünden. Her şeyden ama her şeyden. Sevdiğim adam beni artık sevmiyormuş çünkü onda ki bu duyguyu ben öldürmüşüm. Sürekki kavga ederek, dik başlılık yaparak.. Neden kavga ettim? Sevilmediğimi hissediyordum. reddediyodu. Benden o sevgiyi esirgiyodu. Kendi diyodu bunu sana vermicem verdikçe alışıyosunx daha çok istiyosun diye.
Adım atalım ciddi bir bağ kurmak istiyordum, çünkü bana hep bu niyetle geldi, ama sen atanmadan olmaz diyodu. Ve ben kavga ediyordum.çok çok fazla şey..
ben çok berbat hissediyorum. Artık sevilmemek benim suçummuş gibi. Benim yüzümden benden soğumuş gibi.. Bu ilişkiyi ben mahvetmişim gibi.. Çünkü bana böyle diyor, o diyor.
Bu suçluluk beni mahvediyor. Suçlu muyum ben? Ben mi yıktım her şeyi?bütün hatalar benim mi?
Hikayemi bilenler bilir. 5 senelik ilk ilişkimin 3. senesinde terk edilmiş, beni terk eden adamın peşinden 1 yıl koşmuş ve bu yüzden tonla hakarete küçümsenmeye maruz kalmıştım ondan vazgeçeyim diye. 1 yıllık yalvarmadan sonra susmuş, zamanla acıya alışıyorken 3 ay sonra çıkıp gelmiş, pişmanım demişti. Kabul ettim ve yeniden başlamıştık. Ama üç ay önce yine ve kesin olarak gitti.
Neden kendimi suçluyorum? Çünkü suçlanıyorum. O suçluyo, annem bile beni suçluyo... Asabiliğim yüzünden, çenem yüzümden, sevgiye açlığım, ilgi isteğim yüzünden. Her şeyden ama her şeyden. Sevdiğim adam beni artık sevmiyormuş çünkü onda ki bu duyguyu ben öldürmüşüm. Sürekki kavga ederek, dik başlılık yaparak.. Neden kavga ettim? Sevilmediğimi hissediyordum. reddediyodu. Benden o sevgiyi esirgiyodu. Kendi diyodu bunu sana vermicem verdikçe alışıyosunx daha çok istiyosun diye.
Adım atalım ciddi bir bağ kurmak istiyordum, çünkü bana hep bu niyetle geldi, ama sen atanmadan olmaz diyodu. Ve ben kavga ediyordum.çok çok fazla şey..
ben çok berbat hissediyorum. Artık sevilmemek benim suçummuş gibi. Benim yüzümden benden soğumuş gibi.. Bu ilişkiyi ben mahvetmişim gibi.. Çünkü bana böyle diyor, o diyor.
Bu suçluluk beni mahvediyor. Suçlu muyum ben? Ben mi yıktım her şeyi?bütün hatalar benim mi?