Arkadaşlar...evvela şunu söylemek istiyorum..şikayetci olduğum bir durumdan, aynı tercübeyi yaşamış bayanlar varmı ve nasıl bir süreçten geçtiler acaba düşüncesiyle açtığım konudan, nerdeyse savunma piskolojisine girme gibi bir tutumu hissettim kendimde. Sizlerde fikrinizi söylüyorsunuz tabikide ve buna sağyı duyuyor bütün açık yürekliliğimle okuyorum ve teker teker..kısada olsa cevap vermeye çalışıyorum. Erkek arkadaşımla farklı ülkelerde yaşadığımız için butür sorunları başlarda daha çok yaşıyorduk evet.....bir birimizi daha iyi tanıdıkca değişimler oldu, şuan arada özgüven ve kaygılarıyla alakalı tek tük sorunlarımız oluyor. Ben kendisini ezdirecek, koca değilde çocuk bakısıcı olacak biri değilim..evvela bunu iyi anlayın. Yapmak istediklerimde veya davranışlarımda taviz veren biride değilim..onu nişanlımda çok iyi biliyor. Paranoiak bir durum söz konusu değil kesinlikle..bunu algılayamıyacak sıfatta değilim. Bana göre ya evlenme korkusu yaşıyor yada özgüvenle alakalı iç dünyasında yaşıyor bazı şeyleri. Evet detaycı ve zor güvenen biri ve bu yüzdende evlenmemiş bu yaşına kadar. Hepinizin yorumları için teşekkür ediyorum..daha önce dediğim gibi şuan için değer verdiğim için ve değer gördüğümü düşündüğüm için, çözüm noktaları arıyor ve kaygılarım olmasına rağmem, kestirip atma gibi bir niyetim yok. En kötü ihtimalde destek alırız olmuyorsada ayrılırız bu bukadar basit. Hiç kimse vazgeçilmez değil, hiç kimse için ne hayatımı heba ederim nede mutsuz olurum.
adamın bence gecmisinde tramvası var
