- 25 Mart 2012
- 1.185
- 362
- 323
- Konu Sahibi yenieleman
- #1
Belki uzun olacak bilmiyorum. Çıkmazdayım yoruldum.
Oğlum 2 yaşında. Belki de kimse inanmayacak bana çünkü çevremde inanmıyordu zamanla şahit olarak anladılar. Oğlum doğdu doğalı ağlıyor. Ha büyüdükçe susar dediler ama yok.
Bugün dükkana gittim yine ne ağladı sussun oyalansın diye herşeyi yaptım. Sıkıldı herhalde dedim pazara çıkardım. Pazarda da ağladı. Oğlum arabada oturmaktan mı sıkıldın yürümek ister misin dedim. Evet dedi arabayı bıraktık yine ağladı. Ama öyle böyle değil kriz oğlumun ağlamaları hep kriz gibi olur. Dışarıdan görseniz bu kız kesin bu çocuğu dövdü dersiniz ama yok. Bir cimcik bile yok hiçbişey yok. Pazarda krize girince artık sinirlendim eve yürüyoruz kalabalıkta herkes bize bakıyor. Rahatsız oldum arka sokaktan gittim bu kez teyze bana bağırmaya başladı çocuk ağlıyor vs vs. Bağırarak Seni ilgilendirmez teyze dedim canım burnumdaydı zaten. Hamileyim bide. Beni ilgilendirir dedi. Benim çocuğum seni ilgilendirmez dedim arkamdan sayıyordu zaten ben giderken. Bu sadece bugünki olay. Oğlum her zaman heryerde ağlar. Hemde her zaman sebepsiz. Çünkü susturmak için elimden geleni yapıyorum olmadı konuşuyorum ifade etsin diye. Ve bu gbi teyzeler her zaman kesinlikle çıkar laf söylerler. Ya oğlumu 2 yıldan beri susturmaya çalıştığım halde krize girer gibi ağlamasına mı yanayım. her zaman bu tarz hiçbişey bilmeden karışan teyzelere mi yanayım. Hamileyim ona mı yanayım. Oğluma mı yetemiyorum iyice doyumsuz mu oldu acaba ona mı ağlayayım. Yoruldum gerçekten yoruldum evde oğlum Bi yandan ben Bi yandan oğlum ağladı o uyuya kaldı bende buraya yazıyorum. Bi çocuk neden herşeye ağlar.? Hele ki artık anlayabiliyorken az çok ifade edebiliyorken. Ben mi yetemiyorum nedir bu ben anlamıyorum. Yaşayan deneyimleyen varsa nolur fikir verin
Oğlum 2 yaşında. Belki de kimse inanmayacak bana çünkü çevremde inanmıyordu zamanla şahit olarak anladılar. Oğlum doğdu doğalı ağlıyor. Ha büyüdükçe susar dediler ama yok.
Bugün dükkana gittim yine ne ağladı sussun oyalansın diye herşeyi yaptım. Sıkıldı herhalde dedim pazara çıkardım. Pazarda da ağladı. Oğlum arabada oturmaktan mı sıkıldın yürümek ister misin dedim. Evet dedi arabayı bıraktık yine ağladı. Ama öyle böyle değil kriz oğlumun ağlamaları hep kriz gibi olur. Dışarıdan görseniz bu kız kesin bu çocuğu dövdü dersiniz ama yok. Bir cimcik bile yok hiçbişey yok. Pazarda krize girince artık sinirlendim eve yürüyoruz kalabalıkta herkes bize bakıyor. Rahatsız oldum arka sokaktan gittim bu kez teyze bana bağırmaya başladı çocuk ağlıyor vs vs. Bağırarak Seni ilgilendirmez teyze dedim canım burnumdaydı zaten. Hamileyim bide. Beni ilgilendirir dedi. Benim çocuğum seni ilgilendirmez dedim arkamdan sayıyordu zaten ben giderken. Bu sadece bugünki olay. Oğlum her zaman heryerde ağlar. Hemde her zaman sebepsiz. Çünkü susturmak için elimden geleni yapıyorum olmadı konuşuyorum ifade etsin diye. Ve bu gbi teyzeler her zaman kesinlikle çıkar laf söylerler. Ya oğlumu 2 yıldan beri susturmaya çalıştığım halde krize girer gibi ağlamasına mı yanayım. her zaman bu tarz hiçbişey bilmeden karışan teyzelere mi yanayım. Hamileyim ona mı yanayım. Oğluma mı yetemiyorum iyice doyumsuz mu oldu acaba ona mı ağlayayım. Yoruldum gerçekten yoruldum evde oğlum Bi yandan ben Bi yandan oğlum ağladı o uyuya kaldı bende buraya yazıyorum. Bi çocuk neden herşeye ağlar.? Hele ki artık anlayabiliyorken az çok ifade edebiliyorken. Ben mi yetemiyorum nedir bu ben anlamıyorum. Yaşayan deneyimleyen varsa nolur fikir verin
bazen bende beni delirtmek için yaptığını düşünüyorum çünkü onun açısından empati kurarak günüme yön veriyorum ama o buna rağmen yüksek sesle bağırıyor
